Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 8/11
POSTANOWIENIE
Dnia 26 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie ze skargi A. P. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 13 lipca 2010 r., wydanego w sprawie ze skargi Instytutu Pamięci Narodowej
- Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Oddział w W.
przy uczestnictwie A. P. prowadzącego działalność gospodarczą
pod nazwą Przedsiębiorstwo Wielobranżowe M. A. P. z siedzibą w B.
o udzielenie zamówienia publicznego,
po rozpoznaniu skargi A. P. na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 26 października 2011 r.,
1) odrzuca skargę;
2) zasądza od skarżącego A. P. na rzecz przeciwnika skargi -
Instytutu Pamięci Narodowej w W. Komisji Ścigania
Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu kwotę 1200 zł
(jeden tysiąc dwieście złotych) tytułem kosztów
postępowania wszczętego wniesieniem skargi.
Uzasadnienie
2
Skarga A. P. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego z dnia 13 lipca 2010 r. pozbawiona jest dwóch niezbędnych
elementów tej skargi, a wymienionych w art. 4245
§ 1 pkt 2 i 5 k.p.c.
Skarga nie zawiera przytoczenia jej podstaw oraz ich uzasadnienia, a więc
wskazania podstawy, na której skarga została oparta (art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c.)
Braku tego nie sanuje okoliczność, że na stronie 2 skargi podane zostały przepisy
prawa, z którymi w ocenie skarżącego zaskarżone orzeczenie jest niezgodne.
Tymczasem wymagania skargi przewidziane w pkt 2 i 3 art. 4245
§ 1 k.p.c. są
niezależne od siebie i spełniają, jako odrębne elementy skargi, różne funkcje.
Oba te elementy nie mogą być utożsamiane i ujęte łącznie, lecz wymagają
odrębnego sformułowania i uzasadnienia (por. postanowienia Sądu Najwyższego
z dnia 28 października 2005 r., V CNP 24/05; z dnia 28 października 2005 r.,
V CNP 6/05; z dnia 25 lipca 2006 r., III CNP 41/06; z dnia 28 lutego 2006 r., I CNP
12/06; z dnia 2 marca 2006 r., IV CNP 16/06).
Ponadto nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 424 § 1 pkt 5
k.p.c., ponieważ skarżący na stronie 4 skargi ograniczył się tylko do stwierdzenia,
że wyrok nie podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną zgodnie z art. 198g PZP.
Takie sformułowanie nie jest równoznaczne ze spełnieniem wymogu
przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. (por. postanowienie SN z dnia
17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006 r., nr 1, poz. 17). Jego spełnienie
polega na zawarciu w skardze wyodrębnionej jurydycznie argumentacji dowodzącej
w sposób wyczerpujący i niebudzący wątpliwości, że wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia, a także w drodze innych środków prawnych np. skargi o wznowienie
postępowania, nie było i nie jest możliwe (por. postanowienie SN z dnia 19 stycznia
2006 r., II CNP 2/06, OSNC 2006 r., nr 6, poz. 112; postanowienie SN z dnia
27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006 r., nr 7-8, poz. 140).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w punkcie 1 sentencji na
podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.
O kosztach postępowania wszczętego wniesieniem skargi orzeczono
na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., art. 99 k.p.c. oraz na podstawie § 6 pkt 5 w zw.
3
z § 12 ust. 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września
2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez
Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr. 163, poz. 1349 ze zm.).