II CZ 122/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:17-04-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 122/11
POSTANOWIENIE
Dnia 15 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z powództwa "S-C. Funduszu Iwestycyjnego Zamkniętego
Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego" z siedzibą w W.
przeciwko R.D. i S. D.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 15 grudnia 2011 r.,
zażalenia pozwanych
na orzeczenie o kosztach zawarte w pkt. II wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 5 kwietnia 2011 r.,
1. oddala zażalenie i zasądza od pozwanych solidarnie na
rzecz strony powodowej kwotę 450 (czterysta
pięćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
zażaleniowego;
2. przyznaje adwokat A. K. od Skarbu Państwa - Sądu
Okręgowego kwotę 450 (czterysta pięćdziesiąt) zł,
powiększoną o należną stawkę podatku od towarów i
usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
udzielonej pozwanym z urzędu w postępowaniu
zażaleniowym.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy w wyroku z dnia 5 kwietnia 2011 r., rozstrzygając o kosztach
postępowania odwoławczego, zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powódki
kwotę 2.665 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.
Pozwani w zażaleniu na powyższe rozstrzygnięcie wnieśli o jego uchylenie
lub zmianę, zarzucając Sądowi Okręgowemu naruszenie art. 102 w związku z art.
98 § 1 i art. 99 k.p.c. przez ich niezastosowanie i błędne przyjęcie, że w sprawie nie
zachodzi wypadek szczególnie uzasadniony, pozwalający na nieobciążanie
skarżących kosztami.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W myśl zasady odpowiedzialności za wynik procesu, wyrażonej w art. art. 98
§ 1 k.p.c., strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na
jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony
(koszty procesu). Wyjątek od tej reguły przewidziany został w art. 102 k.p.c.,
zgodnie z którym, w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od
strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami
(zasada słuszności).
W orzecznictwie Sądu Najwyższego zostało wyjaśnione, że ustalenie, czy
w sprawie zachodzi wypadek szczególnie uzasadniony, zależy od swobodnej oceny
sądu, przy czym wskazuje się, że ocena wystąpienia takiego przypadku
dokonywana jest z uwzględnieniem okoliczności konkretnego przypadku (zob. m.in.
wyroki: z dnia 19 maja 2006 r., III CK 221/05, niepubl.; z dnia 3 lutego 2010 r., II PK
192/09, niepubl. i z dnia 27 maja 2010 r., II PK 359/09, niepubl. oraz postanowienia:
z dnia 13 grudnia 2007 r., I CZ 110/07, niepubl.; z dnia 27 stycznia 2010 r., II CZ
88/09, niepubl., z dnia 11 lutego 2010 r., I CZ 112/09, niepubl. i z dnia 16 lutego
1981 r., IV PZ 11/81, niepubl.).
Ingerencja w to uprawnienie, w ramach rozpoznawania środka zaskarżenia
od rozstrzygnięcia o kosztach procesu, może być usprawiedliwiona jedynie w razie
stwierdzenia, że dokonana w zaskarżonym postanowieniu ocena jest dowolna,
oczywiście pozbawiona uzasadnionych podstaw (por. postanowienie SN z dnia
15 czerwca 2011 r., V CZ 23/11, niepubl.).
3
Odnosząc te uwagi do sprawy niniejszej, Sąd Najwyższy w składzie
orzekającym nie dopatrzył się okoliczności, które przemawiałyby za stanowiskiem
skarżącego, że dokonana przez Sąd Okręgowy w ocena wskazująca na
niewystąpienie szczególnie uzasadnionego wypadku, o którym mowa w art. 102
k.p.c., jest dowolna i oczywiście pozbawiona uzasadnionych podstaw.
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3
w związku z art. 39814
k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie art. 98
§ 1, art. 105 § 2 i art. 108 § 1 w związku z art. 39821
i art. 391 § 1 k.p.c. oraz § 19
w związku z § 6 pkt 6, § 13 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1348 ze zm.).
POSTANOWIENIE
Dnia 15 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z powództwa "S-C. Funduszu Iwestycyjnego Zamkniętego
Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego" z siedzibą w W.
przeciwko R.D. i S. D.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 15 grudnia 2011 r.,
zażalenia pozwanych
na orzeczenie o kosztach zawarte w pkt. II wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 5 kwietnia 2011 r.,
1. oddala zażalenie i zasądza od pozwanych solidarnie na
rzecz strony powodowej kwotę 450 (czterysta
pięćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
zażaleniowego;
2. przyznaje adwokat A. K. od Skarbu Państwa - Sądu
Okręgowego kwotę 450 (czterysta pięćdziesiąt) zł,
powiększoną o należną stawkę podatku od towarów i
usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
udzielonej pozwanym z urzędu w postępowaniu
zażaleniowym.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy w wyroku z dnia 5 kwietnia 2011 r., rozstrzygając o kosztach
postępowania odwoławczego, zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powódki
kwotę 2.665 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.
Pozwani w zażaleniu na powyższe rozstrzygnięcie wnieśli o jego uchylenie
lub zmianę, zarzucając Sądowi Okręgowemu naruszenie art. 102 w związku z art.
98 § 1 i art. 99 k.p.c. przez ich niezastosowanie i błędne przyjęcie, że w sprawie nie
zachodzi wypadek szczególnie uzasadniony, pozwalający na nieobciążanie
skarżących kosztami.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W myśl zasady odpowiedzialności za wynik procesu, wyrażonej w art. art. 98
§ 1 k.p.c., strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na
jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony
(koszty procesu). Wyjątek od tej reguły przewidziany został w art. 102 k.p.c.,
zgodnie z którym, w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od
strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami
(zasada słuszności).
W orzecznictwie Sądu Najwyższego zostało wyjaśnione, że ustalenie, czy
w sprawie zachodzi wypadek szczególnie uzasadniony, zależy od swobodnej oceny
sądu, przy czym wskazuje się, że ocena wystąpienia takiego przypadku
dokonywana jest z uwzględnieniem okoliczności konkretnego przypadku (zob. m.in.
wyroki: z dnia 19 maja 2006 r., III CK 221/05, niepubl.; z dnia 3 lutego 2010 r., II PK
192/09, niepubl. i z dnia 27 maja 2010 r., II PK 359/09, niepubl. oraz postanowienia:
z dnia 13 grudnia 2007 r., I CZ 110/07, niepubl.; z dnia 27 stycznia 2010 r., II CZ
88/09, niepubl., z dnia 11 lutego 2010 r., I CZ 112/09, niepubl. i z dnia 16 lutego
1981 r., IV PZ 11/81, niepubl.).
Ingerencja w to uprawnienie, w ramach rozpoznawania środka zaskarżenia
od rozstrzygnięcia o kosztach procesu, może być usprawiedliwiona jedynie w razie
stwierdzenia, że dokonana w zaskarżonym postanowieniu ocena jest dowolna,
oczywiście pozbawiona uzasadnionych podstaw (por. postanowienie SN z dnia
15 czerwca 2011 r., V CZ 23/11, niepubl.).
3
Odnosząc te uwagi do sprawy niniejszej, Sąd Najwyższy w składzie
orzekającym nie dopatrzył się okoliczności, które przemawiałyby za stanowiskiem
skarżącego, że dokonana przez Sąd Okręgowy w ocena wskazująca na
niewystąpienie szczególnie uzasadnionego wypadku, o którym mowa w art. 102
k.p.c., jest dowolna i oczywiście pozbawiona uzasadnionych podstaw.
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3
w związku z art. 39814
k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie art. 98
§ 1, art. 105 § 2 i art. 108 § 1 w związku z art. 39821
i art. 391 § 1 k.p.c. oraz § 19
w związku z § 6 pkt 6, § 13 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1348 ze zm.).