IV KO 100/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-03-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KO 100/11
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 13 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
Przewodniczący: SSN Wiesław Kozielewicz (sprawozdawca)
Sędziowie: SSN Małgorzata Gierszon
SSN Henryk Gradzik
po rozpoznaniu w Izbie Karnej, na posiedzeniu
w dniu 13 grudnia 2011 r.,
wniosku obrońcy skazanego Władysława K. (z d. P.)
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Najwyższego z dnia 1 lutego 1985 r. w sprawie [...],
zmieniającego wyrok Sądu Wojewódzkiego
z dnia 25 czerwca 1984 r., w sprawie [...],
p o s t a n o w i ł:
wniosek oddalić
U Z A S A D N I E N I E
Wskazanym na wstępie wyrokiem Sądu Wojewódzkiego z dnia 25
czerwca 1984 r., sygn. Akt [...], (zmienionym wyrokiem Sądu Najwyższego z
dnia 1 lutego 1985 r., sygn. Akt [...]), Władysław K. (uprzednio P.) został
uznany winnym popełnienia czynów określonych w art. 210 § 1 k.k. z 1969 r. i
skazany na karę łączną 14 lat pozbawienia wolności, karę 100.000 zł grzywny i
karę 5 lat pozbawienia praw publicznych.
2
Obecnie obrońca skazanego złożył wniosek o wznowienie
przedmiotowego postępowania na podstawie art. 542 § 1 k.p.k. w zw. z art. 540
§ 2 k.p.k. tj. w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16
marca 2011 r., sygn. K 35/08, w którym to orzeczeniu Trybunał stwierdził, że
dekret Rady Państwa z dnia 12 grudnia 1981 r. o postępowaniach szczególnych
w sprawach o przestępstwa i wykroczenia w czasie obowiązywania stanu
wojennego jest niezgodny z Konstytucją RP. Biorąc to pod uwagę – zdaniem
skarżącego – zgodnie z treścią art. 540 § 2 k.p.k., zachodzi przesłanka do
wznowienia postępowania.
Prokurator Prokuratury Generalnej, ustosunkowując się na piśmie do
powyższego wniosku, wniósł o jego oddalenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek o wznowienie postępowania jest oczywiście bezzasadny.
Poza sporem jest, że na mocy wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia
16 marca 2011 r., sygn. K 35/08 (Dz. U. 2011 nr 64 poz. 342) dekret z dnia 12
grudnia 1981 r. o postępowaniach szczególnych w sprawach o przestępstwa i
wykroczenia w czasie obowiązywania stanu wojennego (Dz. U. Nr 29, poz. 156)
został uznany za niezgodny z art. 7 Konstytucji RP w związku z art. 31 ust. 1
Konstytucji PRL oraz z art. 15 ust. 1 Międzynarodowego Paktu Praw
Obywatelskich i Politycznych. Dekret ten w art. 1 wprowadzał doraźny tryb
postępowania „na czas obowiązywania stanu wojennego”. Uszło jednak uwadze
obrońcy, że wyrok Sądu Wojewódzkiego sygn. akt [...] zapadł w dniu 25
czerwca 1984 r., czyli po zniesieniu stanu wojennego. Zgodnie zaś z art. 23
Dekretu z 12 grudnia 1981 r., postępowanie karne prowadzone w trybie
postępowania doraźnego, nie ukończone do dnia zniesienia stanu wojennego
zostało przekazane do postępowania zwyczajnego.
Analiza akt sprawy SW nie pozostawia wątpliwości, że w niniejszej
sprawie postępowanie było prowadzone w trybie zwyczajnym.
3
W tej sytuacji pozostaje stwierdzić, że wskazana we wniosku przesłanka
wznowienia postępowania, przewidziana w art. 540 § 2 k.p.k., nie została
spełniona, gdyż nie zastosowano w stosunku do skazanego Władysława K. (P.)
przepisów wskazanych w orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16
marca 2011 r.
Kierując się powyższym Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 13 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
Przewodniczący: SSN Wiesław Kozielewicz (sprawozdawca)
Sędziowie: SSN Małgorzata Gierszon
SSN Henryk Gradzik
po rozpoznaniu w Izbie Karnej, na posiedzeniu
w dniu 13 grudnia 2011 r.,
wniosku obrońcy skazanego Władysława K. (z d. P.)
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Najwyższego z dnia 1 lutego 1985 r. w sprawie [...],
zmieniającego wyrok Sądu Wojewódzkiego
z dnia 25 czerwca 1984 r., w sprawie [...],
p o s t a n o w i ł:
wniosek oddalić
U Z A S A D N I E N I E
Wskazanym na wstępie wyrokiem Sądu Wojewódzkiego z dnia 25
czerwca 1984 r., sygn. Akt [...], (zmienionym wyrokiem Sądu Najwyższego z
dnia 1 lutego 1985 r., sygn. Akt [...]), Władysław K. (uprzednio P.) został
uznany winnym popełnienia czynów określonych w art. 210 § 1 k.k. z 1969 r. i
skazany na karę łączną 14 lat pozbawienia wolności, karę 100.000 zł grzywny i
karę 5 lat pozbawienia praw publicznych.
2
Obecnie obrońca skazanego złożył wniosek o wznowienie
przedmiotowego postępowania na podstawie art. 542 § 1 k.p.k. w zw. z art. 540
§ 2 k.p.k. tj. w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16
marca 2011 r., sygn. K 35/08, w którym to orzeczeniu Trybunał stwierdził, że
dekret Rady Państwa z dnia 12 grudnia 1981 r. o postępowaniach szczególnych
w sprawach o przestępstwa i wykroczenia w czasie obowiązywania stanu
wojennego jest niezgodny z Konstytucją RP. Biorąc to pod uwagę – zdaniem
skarżącego – zgodnie z treścią art. 540 § 2 k.p.k., zachodzi przesłanka do
wznowienia postępowania.
Prokurator Prokuratury Generalnej, ustosunkowując się na piśmie do
powyższego wniosku, wniósł o jego oddalenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek o wznowienie postępowania jest oczywiście bezzasadny.
Poza sporem jest, że na mocy wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia
16 marca 2011 r., sygn. K 35/08 (Dz. U. 2011 nr 64 poz. 342) dekret z dnia 12
grudnia 1981 r. o postępowaniach szczególnych w sprawach o przestępstwa i
wykroczenia w czasie obowiązywania stanu wojennego (Dz. U. Nr 29, poz. 156)
został uznany za niezgodny z art. 7 Konstytucji RP w związku z art. 31 ust. 1
Konstytucji PRL oraz z art. 15 ust. 1 Międzynarodowego Paktu Praw
Obywatelskich i Politycznych. Dekret ten w art. 1 wprowadzał doraźny tryb
postępowania „na czas obowiązywania stanu wojennego”. Uszło jednak uwadze
obrońcy, że wyrok Sądu Wojewódzkiego sygn. akt [...] zapadł w dniu 25
czerwca 1984 r., czyli po zniesieniu stanu wojennego. Zgodnie zaś z art. 23
Dekretu z 12 grudnia 1981 r., postępowanie karne prowadzone w trybie
postępowania doraźnego, nie ukończone do dnia zniesienia stanu wojennego
zostało przekazane do postępowania zwyczajnego.
Analiza akt sprawy SW nie pozostawia wątpliwości, że w niniejszej
sprawie postępowanie było prowadzone w trybie zwyczajnym.
3
W tej sytuacji pozostaje stwierdzić, że wskazana we wniosku przesłanka
wznowienia postępowania, przewidziana w art. 540 § 2 k.p.k., nie została
spełniona, gdyż nie zastosowano w stosunku do skazanego Władysława K. (P.)
przepisów wskazanych w orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16
marca 2011 r.
Kierując się powyższym Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.