Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CSK 139/12
POSTANOWIENIE
Dnia 26 czerwca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa D. L.
przeciwko Wojewódzkiemu Szpitalowi Specjalistycznemu
w C.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 czerwca 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 6 października 2011 r.,
odrzuca skargę kasacyjną i oddala wniosek pełnomocnika
powoda o przyznanie zwrotu kosztów pomocy prawnej
udzielonej z urzędu w postępowaniu kasacyjnym.
2
Uzasadnienie
W skardze kasacyjnej wniesionej przez powoda D. L. podniesiono jako
okoliczności uzasadniające przyjęcie skargi do rozpoznania występowanie w
sprawie zagadnienia prawnego związanego z wykładnią art. 382 k.p.c., a w
podstawach skargi sformułowano zarzut naruszenia art. 233 § 1 w zw. z art. 382
w zw. z art. 385 k.p.c. polegający na przyjęciu, że „swobodna ocena dowodów,
wystarczająca do wydania sprawiedliwego orzeczenia w niniejszej sprawie i
przeprowadzona na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału, wskazuje na
zasadność meritum wyroku Sądu I instancji w aspekcie pozwalającym na
oddalenie apelacji powoda i uznanie zarzutów tam zawartych za bezzasadne,
podczas gdy Sąd II instancji nie poczynił merytorycznych rozważań wskazujących
na faktyczne rozpoznanie istoty sprawy i zbadanie sposobu miarkowania kwoty
zasądzonego powodowi zadośćuczynienia, co w konsekwencji doprowadziło do
wydania rażąco niesprawiedliwego dla powoda wyroku".
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3983
§ 3 k.p.c., podstawą skargi kasacyjnej nie mogą być
zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów. Treść tego przepisu
wskazuje, że wprawdzie dopuszczalne jest oparcie skargi kasacyjnej na podstawie
naruszenia przepisów postępowania, ale z wyłączeniem zarzutów dotyczących
ustalenia faktów lub oceny dowodów, choćby naruszenie odnośnych przepisów
mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Sąd Najwyższy wielokrotnie wyjaśniał,
że skarga kasacyjna oparta wyłącznie na zarzutach dotyczących ustalenia faktów
lub oceny dowodów jest niedopuszczalna (por. postanowienia Sądu Najwyższego
z dnia 23 września 2005 r., III CSK 13/05, OSNC 2006, nr 4, poz. 76, z dnia
24 marca 2009 r., III CSK 331/08, nie publ., z dnia 24 czerwca 2009 r., III CSK
73/09, nie publ., z dnia 25 czerwca 2010 r., III CSK 107/10, nie publ.).
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 3986
§ 2 i 3
k.p.c.).
Wniosek pełnomocnika powoda o zwrot kosztów pomocy prawnej udzielonej
z urzędu został oddalony ze względu na wniesienie skargi kasacyjnej oczywiście
niedopuszczalnej i opartej na wadliwych podstawach. Taka czynność nie może być
3
uznane za świadczenie pomocy prawnej z urzędu (por. postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 10 grudnia 2001 r., I PKN 248/01, OSNP-wkł. 2002, nr 9, poz.
5 z dnia 20 września 2007 r., II CZ 69/07, OSNC 2008, nr 3, poz. 41 i z dnia
11 maja 2011 r., II CSK 699/10, OSNC-ZD 2011, nr C, poz. 72).
db

III CSK 139/12

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia