Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III SK 5/12
POSTANOWIENIE
Dnia 9 sierpnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Halina Kiryło
w sprawie z powództwa S. B. i A. B. prowadzących działalność gospodarczą pod
nazwą P . S. B. A. B. spółka cywilna
przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki
o nałożenie kary pieniężnej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych w dniu 9 sierpnia 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 września 2011 r.,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
2. zasądza od powodów na rzecz pozwanego kwotę 270
(dwieście siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów
zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 21 września 2011 r., zmienił na skutek
apelacji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (Prezes Urzędu) wyrok Sądu
Okręgowego z dnia 26 kwietnia 2010 r., w ten sposób, że oddalił odwołanie S. B. i
A. B., prowadzących działalność gospodarcza pod nazwą P. S. B. A. B. s.c.
(powodowie), od decyzji Prezesa Urzędu z dnia 27 lutego 2009 r.
2
Przedmiotową decyzją Prezes Urzędu nałożył na powodów karę pieniężną w
wysokości 2000 zł za naruszenie warunku 2.2.1. koncesji na obrót paliwami
ciekłymi w ten sposób, że na stacji paliw położonej w Ś. wprowadzali do obrotu gaz
skroplony o jakości niezgodnej z przepisami rozporządzenia Ministra Gospodarki z
dnia 28 grudnia 2006 r. w sprawie wymagań jakościowych dla gazu skroplonego.
Powodowie zaskarżyli wyrok Sądu Apelacyjnego skargą kasacyjną w
całości. Wnosząc o przyjęcie jej do rozpoznania pełnomocnik powodów podniósł,
że w sprawie występuje istotne zagadnienia prawne oraz zachodzi konieczność
dokonania jednolitej wykładni przepisów art. 864 k.c. w związku z art. 56 ust. 1 pkt
12, ust. 3 i 6 Prawa energetycznego oraz art. 4 ust. 2 ustawy o swobodzie
działalności gospodarczej. Następnie pełnomocnik powoda stwierdził, że w sprawie
ujawnia się zagadnienie, czy kara administracyjna z art. 56 Prawa energetycznego
jest zobowiązaniem, o którym mowa w art. 864 k.c., za które to zobowiązanie
wspólnicy spółki cywilnej ponoszą solidarną odpowiedzialność. W dalszej kolejności
pełnomocnik powoda podniósł, że z powyższym zagadnieniem łączy się
zagadnienie możliwości przypisania wspólnikom spółki cywilnej solidarnej
odpowiedzialności za jedną łączną karę administracyjną im wymierzoną. Wreszcie,
zdaniem pełnomocnika powoda, w sprawie ujawniło się zagadnienie prawne
związane z pojęciem odpowiedzialności karno-administracyjnej podmiotów za karą
wymierzaną na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 12 Prawa energetycznego, a
konkretnie, czy odpowiedzialności tej podlega dana osoba niezależnie od strony
podmiotowej czynu, to jest przypisania jej winy.
Prezes Urzędu w odpowiedzi na skargę kasacyjną powodów wniósł o
wydanie postanowienia o nieprzyjęciu jej do rozpoznania i zasądzenie kosztów
zastępstwa procesowego, ewentualnie o oddalenie skargi powodów.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wnosząc o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania pełnomocnik
powodów powołał się na występowanie w sprawie różnych zagadnień prawnych, to
jest na przesłankę z art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. W świetle utrwalonego orzecznictwa
Sądu Najwyższego dotyczącego tej przesłanki przyjęcia skargi kasacyjnej do
3
rozpoznania, przedstawienie okoliczności uzasadniających rozpoznanie skargi
kasacyjnej ze względu na występujące w sprawie istotne zagadnienie prawne
polega na sformułowaniu samego zagadnienia oraz wskazaniu argumentów
prawnych, które prowadzą do rozbieżnych ocen prawnych, w tym także na
sformułowaniu własnego stanowiska przez skarżącego. Wywód ten powinien być
zbliżony do tego, jaki jest przyjęty przy przedstawianiu zagadnienia prawnego przez
sąd odwoławczy na podstawie art. 390 k.p.c. (postanowienie Sądu Najwyższego z
9 maja 2006 r., V CSK 75/06, LEX nr 1102817). Twierdzenie o występowaniu
istotnego zagadnienia prawnego jest uzasadnione tylko wtedy, kiedy przedstawiony
problem prawny nie został jeszcze rozstrzygnięty przez Sąd Najwyższy lub kiedy
istnieją rozbieżne poglądy w tym zakresie, wynikające z odmiennej wykładni
przepisów konstruujących to zagadnienie (postanowienia Sądu Najwyższego z 10
marca 2010 r., II UK 363/09, LEX nr 577467 i z 12 marca 2010 r., II UK 400/09,
LEX nr 577468).
Odnosząc się do pierwszego ze wskazanych w skardze kasacyjnej powodów
problemu prawnego, jakim jest kwestia nakładania kar pieniężnych za naruszenie
obowiązków o charakterze administracyjnoprawnym na wspólników spółki cywilnej,
Sąd Najwyższy stwierdza, że przedstawione w uzasadnieniu tego zagadnienia
wywody ograniczają się wyartykułowania stanowiska pełnomocnika powodów, co
do wadliwości rozstrzygnięcia Sądu Apelacyjnego w tym zakresie. Wadliwość ta ma
polegać na akceptacji wymierzenia jednej łącznej kary powodom, jako wspólnikom
spółki cywilnej, w sytuacji gdy są oni odrębnymi podmiotami i przedsiębiorcami w
rozumieniu prawa, zatem powinni zostać ukarani indywidualnie i z osobna.
Zagadnienie nakładania kar pieniężnych na przedsiębiorców będących wspólnikami
spółki cywilnej nie było do tej pory rozstrzygane przez Sąd Najwyższy, jednakże dla
uczynienia zadość wymogom tak zwanego przedsądu konieczne jest nie tylko, by
sformułowane przez skarżącego zagadnienie było nowe, ale także by
postawionemu problemowi prawnemu towarzyszył odpowiedni wywód, w którym
skarżący przedstawi argumenty przemawiające za trafnością rozstrzygnięcia tego
problemu w sugerowany przez niego sposób oraz argumenty wykazujące
wadliwość odmiennego rozwiązania przedmiotowego problemu. Skarga kasacyjna
powodów nie zawiera zaś w tym zakresie żadnej argumentacji.
4
Tak samo jest w przypadku drugiego ze sformułowanych zagadnień
prawnych, dotyczącego kwalifikacji kary pieniężnej nałożonej na podstawie art. 56
ust. 1 pkt 12 Prawa energetycznego jako zobowiązania w rozumieniu art. 864 k.c.
W tym zakresie wywód skargi kasacyjnej ogranicza się do hasłowego i wybiórczego
odwołania się do orzeczeń sądów administracyjnych, w których kary pieniężne
nałożone zostały indywidualnie na wspólników spółki cywilnej za naruszenia
przepisów prawa odnoszących się do działalności gospodarczej prowadzonej przez
wspólników w ramach takiej spółki.
Z kolei trzecie ze wskazanych w sprawie zagadnień prawnych, dotyczące
charakteru kar pieniężnych z art. 56 Prawa energetycznego oraz przesłanki winy
zostało już rozstrzygnięte w orzecznictwie Sądu Najwyższego (wyroki z 25 kwietnia
2007 r., III SK 1/07; z 19 grudnia 2008 r., III SK 38/08; z 4 listopada 2010 r., sygn.
akt III SK 21/10; z 12 kwietnia 2011 r., III SK 46/10).
Wobec niewykazania przez skarżącego okoliczności przemawiających za
przyjęciem skargi kasacyjnej do rozpoznania, z mocy art. 3989
§ 2 k.p.c. orzeczono
jak w punkcie 1 postanowienia. O kosztach postępowania kasacyjnego
rozstrzygnięto stosownie do art. 98 § 1 i 3 w związku z art. 398²¹ k.p.c. oraz § 12
ust. 4 pkt 2 w związku z § 14 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z
dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę
prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13