IV KK 250/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:09-11-2012
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KK 250/12
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 11 września 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Eugeniusz Wildowicz (przewodniczący)
SSN Rafał Malarski (sprawozdawca)
SSN Roman Sądej
Protokolant Dorota Szczerbiak
w sprawie S. Z.
skazanego z art. 224 § 2 kk w zb. z art. 226 § 1 kk w zw. z art.31 § 2 kk i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 kpk
w dniu 11 września 2012 r.,
kasacji, wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 27 lutego 2012 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego z dnia 31
października 2011 r., /…/,
I. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi
Okręgowemu do ponownego rozpoznania w postępowaniu
odwoławczym;
II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. L. -
Kancelaria Adwokacka - kwotę 442,80 zł, w tym 23 % podatku
VAT, za sporządzenie i wniesienie kasacji;
III. zarządza zwrot skazanemu opłaty kasacyjnej w kwocie 450
zł
UZASADNIENIE
2
W toku postępowania przygotowawczego poddano S. Z. badaniom przez
dwóch biegłych lekarzy psychiatrów, którzy zaopiniowali, że działał on w warunkach
ograniczonej w stopniu znacznym poczytalności (k. 44-45). W tej sytuacji prokurator
wydał postanowienie o wszczęciu śledztwa (k. 54) i po jego zamknięciu (k. 59)
skierował do sądu właściwego akt oskarżenia, wnioskując o rozpoznanie sprawy w
postępowaniu zwyczajnym (k. 62-63). Sąd Rejonowy, po rozpoznaniu w składzie
jednoosobowym w trybie zwyczajnym sprawy, wydał w dniu 31 października 2011 r.
wyrok, którym skazał S. Z. na dwie jednostkowe kary grzywny za przestępstwa
popełnione w dniu 7 lipca 2011 r. określone w art. 224 § 2 k.k. w zb. z art. 226 § 1
k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. i w art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. oraz orzekł
karę łączną grzywny w ilości 150 stawek dziennych, każda w wysokości 10 zł (k. 78
– 79). Sąd Okręgowy, po rozpoznaniu jednoosobowo w dniu 27 lutego 2012 r.
apelacji obrońcy, utrzymał w mocy pierwszoinstancyjny wyrok, uznając złożony
środek odwoławczy za oczywiście bezzasadny (k. 96-97).
Kasację od prawomocnego wyroku sądu odwoławczego wniósł obrońca.
Podnosząc zarzut nienależytej obsady sądu drugiej instancji (art. 439 §1 pkt 2
k.p.k.), polegającej na rozpoznaniu sprawy w składzie jednego sędziego, mimo że
art. 29 § 1 k.p.k. obligował tenże sąd do orzekania w składzie trzech sędziów,
zażądał uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy Sądowi
Okręgowemu do ponownego rozpoznania w postępowaniu apelacyjnym.
W pisemnej odpowiedzi na kasację prokurator Prokuratury Okręgowej poparł
w całej rozciągłości stanowisko skarżącego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja zasługiwała na uwzględnienie w całości na posiedzeniu bez udziału
stron z racji swej oczywistej zasadności (art. 535 § 5 k.p.k.).
Zgodnie z art. 29 § 1 k.p.k. skład trzech sędziów jest podstawowym składem
orzekającym na rozprawie apelacyjnej. Odstępstwo od tej zasady zawarte jest w art.
476 § 2 k.p.k., który daje możliwość orzekania jednoosobowego w postępowaniu
odwoławczym, o ile prezes sądu okręgowego tak zarządził. Zarządzenie takie jest
dopuszczalne tylko wtedy, gdy sąd rejonowy wydał jednoosobowo wyrok, orzekając
w postępowaniu uproszczonym. Skład jednoosobowy nie wchodzi zatem w grę, gdy
pierwszoinstancyjne postępowanie toczyło się w trybie zwyczajnym – choć, zgodnie
z art. 28 § 1 k.p.k., w składzie jednego sędziego (zob. uchwała 7 s. SN z 27
października 2005 r., I KZP 38/05, OSNKW 2005, z. 11, poz. 103, będąca zasadą
3
prawną). Jednoosobowe rozpoznanie przez sąd okręgowy apelacji, w sytuacji gdy
postępowanie pierwszoinstancyjne przed sądem rejonowym toczyło się w trybie
zwyczajnym, należy traktować jako nienależytą obsadę sądu w rozumieniu art. 439
§ 1 pkt 2 k.p.k.
W niniejszej sprawie taki bezwzględny powód odwoławczy miał miejsce,
skoro Sąd Okręgowy rozpoznał sprawę jednoosobowo, mimo że przed sądem a
quo toczyła się ona – co pozostaje ewidentne i niesporne – w trybie zwyczajnym.
W konsekwencji Sąd Najwyższy w odniesieniu do wyroku sądu
odwoławczego wydał rozstrzygniecie kasatoryjne (art. 537 § 2 k.p.k.). Wysokość
wynagrodzenia dla obrońcy z urzędu za sporządzenie i wniesienie kasacji ustalono
zgodnie z § 14 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września
2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
Zwrot opłaty kasacyjnej orzeczono po myśli art. 527 § 4 k.p.k.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 11 września 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Eugeniusz Wildowicz (przewodniczący)
SSN Rafał Malarski (sprawozdawca)
SSN Roman Sądej
Protokolant Dorota Szczerbiak
w sprawie S. Z.
skazanego z art. 224 § 2 kk w zb. z art. 226 § 1 kk w zw. z art.31 § 2 kk i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 kpk
w dniu 11 września 2012 r.,
kasacji, wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 27 lutego 2012 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego z dnia 31
października 2011 r., /…/,
I. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi
Okręgowemu do ponownego rozpoznania w postępowaniu
odwoławczym;
II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. L. -
Kancelaria Adwokacka - kwotę 442,80 zł, w tym 23 % podatku
VAT, za sporządzenie i wniesienie kasacji;
III. zarządza zwrot skazanemu opłaty kasacyjnej w kwocie 450
zł
UZASADNIENIE
2
W toku postępowania przygotowawczego poddano S. Z. badaniom przez
dwóch biegłych lekarzy psychiatrów, którzy zaopiniowali, że działał on w warunkach
ograniczonej w stopniu znacznym poczytalności (k. 44-45). W tej sytuacji prokurator
wydał postanowienie o wszczęciu śledztwa (k. 54) i po jego zamknięciu (k. 59)
skierował do sądu właściwego akt oskarżenia, wnioskując o rozpoznanie sprawy w
postępowaniu zwyczajnym (k. 62-63). Sąd Rejonowy, po rozpoznaniu w składzie
jednoosobowym w trybie zwyczajnym sprawy, wydał w dniu 31 października 2011 r.
wyrok, którym skazał S. Z. na dwie jednostkowe kary grzywny za przestępstwa
popełnione w dniu 7 lipca 2011 r. określone w art. 224 § 2 k.k. w zb. z art. 226 § 1
k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. i w art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. oraz orzekł
karę łączną grzywny w ilości 150 stawek dziennych, każda w wysokości 10 zł (k. 78
– 79). Sąd Okręgowy, po rozpoznaniu jednoosobowo w dniu 27 lutego 2012 r.
apelacji obrońcy, utrzymał w mocy pierwszoinstancyjny wyrok, uznając złożony
środek odwoławczy za oczywiście bezzasadny (k. 96-97).
Kasację od prawomocnego wyroku sądu odwoławczego wniósł obrońca.
Podnosząc zarzut nienależytej obsady sądu drugiej instancji (art. 439 §1 pkt 2
k.p.k.), polegającej na rozpoznaniu sprawy w składzie jednego sędziego, mimo że
art. 29 § 1 k.p.k. obligował tenże sąd do orzekania w składzie trzech sędziów,
zażądał uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy Sądowi
Okręgowemu do ponownego rozpoznania w postępowaniu apelacyjnym.
W pisemnej odpowiedzi na kasację prokurator Prokuratury Okręgowej poparł
w całej rozciągłości stanowisko skarżącego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja zasługiwała na uwzględnienie w całości na posiedzeniu bez udziału
stron z racji swej oczywistej zasadności (art. 535 § 5 k.p.k.).
Zgodnie z art. 29 § 1 k.p.k. skład trzech sędziów jest podstawowym składem
orzekającym na rozprawie apelacyjnej. Odstępstwo od tej zasady zawarte jest w art.
476 § 2 k.p.k., który daje możliwość orzekania jednoosobowego w postępowaniu
odwoławczym, o ile prezes sądu okręgowego tak zarządził. Zarządzenie takie jest
dopuszczalne tylko wtedy, gdy sąd rejonowy wydał jednoosobowo wyrok, orzekając
w postępowaniu uproszczonym. Skład jednoosobowy nie wchodzi zatem w grę, gdy
pierwszoinstancyjne postępowanie toczyło się w trybie zwyczajnym – choć, zgodnie
z art. 28 § 1 k.p.k., w składzie jednego sędziego (zob. uchwała 7 s. SN z 27
października 2005 r., I KZP 38/05, OSNKW 2005, z. 11, poz. 103, będąca zasadą
3
prawną). Jednoosobowe rozpoznanie przez sąd okręgowy apelacji, w sytuacji gdy
postępowanie pierwszoinstancyjne przed sądem rejonowym toczyło się w trybie
zwyczajnym, należy traktować jako nienależytą obsadę sądu w rozumieniu art. 439
§ 1 pkt 2 k.p.k.
W niniejszej sprawie taki bezwzględny powód odwoławczy miał miejsce,
skoro Sąd Okręgowy rozpoznał sprawę jednoosobowo, mimo że przed sądem a
quo toczyła się ona – co pozostaje ewidentne i niesporne – w trybie zwyczajnym.
W konsekwencji Sąd Najwyższy w odniesieniu do wyroku sądu
odwoławczego wydał rozstrzygniecie kasatoryjne (art. 537 § 2 k.p.k.). Wysokość
wynagrodzenia dla obrońcy z urzędu za sporządzenie i wniesienie kasacji ustalono
zgodnie z § 14 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września
2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
Zwrot opłaty kasacyjnej orzeczono po myśli art. 527 § 4 k.p.k.