IV CZ 95/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-03-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 95/12
POSTANOWIENIE
Dnia 25 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
SSA Władysław Pawlak
w sprawie z powództwa E. K.
przeciwko P. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 października 2012 r.,
zażalenia powódki
na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie drugim wyroku
Sądu Apelacyjnego
z dnia 5 kwietnia 2012 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 5 kwietnia 2012 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację powódki
i zasądził od niej koszty zastępstwa procesowego za postępowanie apelacyjne na
podstawie art. 98 oraz 108 § 1 k.p.c.
W zażaleniu na postanowienie w przedmiocie kosztów postępowania
odwoławczego powódka zarzuciła naruszenie art. 100 oraz 102 k.p.c. Wniosła
o zmianę tego postanowienia przez odstąpienie od obciążania jej kosztami
zastępstwa procesowego pozwanego oraz zasądzenie od pozwanego kosztów
zastępstwa przed sądem apelacyjnym według norm przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Według art. 98 § 1 k.p.c., koszty postępowania ponosi strona przegrywająca
sprawę. Przepis ten ma odpowiednie zastosowanie, poprzez art. 391 § 1 k.p.c.,
także w postępowaniu apelacyjnym. Apelacja powódki została oddalona w całości,
dlatego zachodziła podstawa do zastosowania tego przepisu do rozliczenia
kosztów postępowania apelacyjnego, nie zaś art. 100 w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.
stanowiącego o wzajemnym zniesieniu lub stosunkowym rozdzieleniu kosztów
postępowania między obydwie strony procesu, w razie częściowego tylko
uwzględnienia żądań.
Nawiązując z kolei do tego zarzutu naruszenia art. 102 k.p.c., należy
zauważyć, że z przepisu wynika, że przesłanką umożliwiającą ograniczenie lub
wyłączenie obowiązku zwrotu kosztów postępowania poniesionych przez stronę
przegrywającą sprawę jest wystąpienie przypadku szczególnie uzasadnionego.
Ocena, czy zachodzą takie okoliczności ma charakter dyskrecjonalny, oparty
na swobodnym uznaniu przez sąd orzekający w danej instancji, kształtowanym
własnym przekonaniem oraz oceną okoliczności rozpoznawanej sprawy.
W związku z tym ocena tego sądu o istnieniu bądź braku istnienia przesłanek
uzasadniających zastosowanie art. 102 k.p.c. może być podważona tylko wtedy,
gdy jest rażąco niesprawiedliwa (por. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia
23 maja 2012 r., III CZ 25/12, niepubl., z dnia 11 maja 2012 r., II CZ 5/12, niepubl.,
z dnia 9 lutego 2012 r., III CZ 2/12, niepubl., z dnia 26 stycznia 2012 r.,
III CZ 10/12, OSNC 2012, nr 7-8, poz. 98.). W ocenie Sądu Najwyższego,
3
w okolicznościach sprawy nie można przyjąć, aby w sprawie występował
przypadek uzasadniający w sposób oczywisty zastosowanie art. 102 k.p.c.
Należy mieć bowiem na uwadze, że dochodzone przez powódkę roszczenie
zostało w znacznej części uwzględnione przez Sąd pierwszej instancji.
Kwestionując zasadność oddalenia powództwa w pozostałej części, powódka
musiała liczyć się z ryzykiem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego
przeciwnikowi procesowemu w razie negatywnego dla niej rozstrzygnięcia sądu
odwoławczego. W tych okolicznościach trudna sytuacja materialna i osobista
powódki nie może mieć decydującego znaczenia dla przyjęcia, że zachodziły
przesłanki do zastosowania art. 102 k.p.c. jako podstawy rozstrzygnięcia
o kosztach postępowania apelacyjnego.
Z tych względów orzeczono, jak w sentencji na podstawie art. 39814
w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 25 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
SSA Władysław Pawlak
w sprawie z powództwa E. K.
przeciwko P. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 października 2012 r.,
zażalenia powódki
na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie drugim wyroku
Sądu Apelacyjnego
z dnia 5 kwietnia 2012 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 5 kwietnia 2012 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację powódki
i zasądził od niej koszty zastępstwa procesowego za postępowanie apelacyjne na
podstawie art. 98 oraz 108 § 1 k.p.c.
W zażaleniu na postanowienie w przedmiocie kosztów postępowania
odwoławczego powódka zarzuciła naruszenie art. 100 oraz 102 k.p.c. Wniosła
o zmianę tego postanowienia przez odstąpienie od obciążania jej kosztami
zastępstwa procesowego pozwanego oraz zasądzenie od pozwanego kosztów
zastępstwa przed sądem apelacyjnym według norm przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Według art. 98 § 1 k.p.c., koszty postępowania ponosi strona przegrywająca
sprawę. Przepis ten ma odpowiednie zastosowanie, poprzez art. 391 § 1 k.p.c.,
także w postępowaniu apelacyjnym. Apelacja powódki została oddalona w całości,
dlatego zachodziła podstawa do zastosowania tego przepisu do rozliczenia
kosztów postępowania apelacyjnego, nie zaś art. 100 w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.
stanowiącego o wzajemnym zniesieniu lub stosunkowym rozdzieleniu kosztów
postępowania między obydwie strony procesu, w razie częściowego tylko
uwzględnienia żądań.
Nawiązując z kolei do tego zarzutu naruszenia art. 102 k.p.c., należy
zauważyć, że z przepisu wynika, że przesłanką umożliwiającą ograniczenie lub
wyłączenie obowiązku zwrotu kosztów postępowania poniesionych przez stronę
przegrywającą sprawę jest wystąpienie przypadku szczególnie uzasadnionego.
Ocena, czy zachodzą takie okoliczności ma charakter dyskrecjonalny, oparty
na swobodnym uznaniu przez sąd orzekający w danej instancji, kształtowanym
własnym przekonaniem oraz oceną okoliczności rozpoznawanej sprawy.
W związku z tym ocena tego sądu o istnieniu bądź braku istnienia przesłanek
uzasadniających zastosowanie art. 102 k.p.c. może być podważona tylko wtedy,
gdy jest rażąco niesprawiedliwa (por. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia
23 maja 2012 r., III CZ 25/12, niepubl., z dnia 11 maja 2012 r., II CZ 5/12, niepubl.,
z dnia 9 lutego 2012 r., III CZ 2/12, niepubl., z dnia 26 stycznia 2012 r.,
III CZ 10/12, OSNC 2012, nr 7-8, poz. 98.). W ocenie Sądu Najwyższego,
3
w okolicznościach sprawy nie można przyjąć, aby w sprawie występował
przypadek uzasadniający w sposób oczywisty zastosowanie art. 102 k.p.c.
Należy mieć bowiem na uwadze, że dochodzone przez powódkę roszczenie
zostało w znacznej części uwzględnione przez Sąd pierwszej instancji.
Kwestionując zasadność oddalenia powództwa w pozostałej części, powódka
musiała liczyć się z ryzykiem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego
przeciwnikowi procesowemu w razie negatywnego dla niej rozstrzygnięcia sądu
odwoławczego. W tych okolicznościach trudna sytuacja materialna i osobista
powódki nie może mieć decydującego znaczenia dla przyjęcia, że zachodziły
przesłanki do zastosowania art. 102 k.p.c. jako podstawy rozstrzygnięcia
o kosztach postępowania apelacyjnego.
Z tych względów orzeczono, jak w sentencji na podstawie art. 39814
w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c.
jw