Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 129/12
POSTANOWIENIE
Dnia 22 listopada 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Maria Szulc
w sprawie z powództwa H. J. i A. S.
przeciwko Miastu G. i J.M.
o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 listopada 2012 r.,
zażalenia powódek na postanowienie o kosztach
zawarte w pkt. II wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 3 kwietnia 2012 r.,
1. zmienia zaskarżone postanowienie o kosztach w ten
sposób, że zasądzone w nim kwoty obniża do kwot po 600
(sześćset) zł i oddala zażalenie w pozostałym zakresie
2. znosi wzajemnie koszty postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 3 kwietnia 2012 r. oddalił apelację powódek
H. J. i A. S., wniesioną od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 30 września 2011 r.
oraz „tytułem zwrotu kosztów procesu w Sądzie II instancji zasądził po 1.200 zł” od
obu powódek na rzecz pozwanej J. M.
W zażaleniu na rozstrzygnięcie o kosztach, zawarte w pkt II wyroku z dnia
3 kwietnia 2012 r., powódki zarzuciły naruszenie art. 102 k.p.c. oraz § 13 ust. 1 pkt
1 rozporządzenia MS w sprawie opłat za czynności adwokackie (…) (Dz.U. nr 163,
poz. 1348 ze zm.). Twierdziły, że istniały wystarczające podstawy do zastosowania
art. 102 k.c. ze względu na charakter istniejącego postępowania. W razie
niezastosowania tego przepisu podnosiły, że na rzecz pozwanej powinny być
zasądzone koszty postępowania apelacyjnego po 600 zł od każdej powódki, a nie
po 1.200 zł, jak uczynił to Sąd Okręgowy.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego ukształtowało się trafne stanowisko,
zgodnie z którym przepis art. 102 k.p.c. ma charakter dyskrecjonalny, a wiec ocena
tego, czy zachodzi wypadek szczególnie uzasadniony w rozumieniu tego przepisu
oparty jest na swobodnym uznaniu, kształtowanym własnym przekonaniem sądu
oraz oceną okoliczności rozpoznawanej sprawy. W związku z tym ocena taka może
być podważona przez Sąd wyższej instancji tylko wtedy, gdy jest rażąco
niesprawiedliwa (por. np. ostatnio postanowienie z dnia 26 stycznia 2012 r., III CZ
10/12, OSNC 2012 z. 7/8, poz. 118). Nie ma podstaw do twierdzenia, że
niezastosowanie art. 102 k.p.c. w rozpoznawanej sprawie było rozstrzygnięciem
rażąco niesprawiedliwym właśnie z racji charakteru tej sprawy.
Ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia stawka minimalna opłaty za
czynności adwokackie wynosiła 2.400 zł (§ 6 pkt 5 rozporządzenia MS z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (…) Dz.U. nr 163,
poz. 1348 ze zm.). Pozwaną J. M. reprezentował w obu instancjach ten sam
pełnomocnik zawodowy. Oznacza to, że pozwanej – w związku z oddaleniem
apelacji powódek – należał się zwrot kosztów w wysokości 50% stawki minimalnej
(§ 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia MS).
3
Z uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego z dnia 3 kwietnia 2012 r. wynika
to, że powódki wnosiły o przeniesienie na nie prawa własności wraz
z użytkowaniem wieczystym (części działki nr 1277), znajdującej się „pod nawisem
stanowiącym część piętra budynku wybudowanego na stanowiącej własność
powódek działkach” (art. 231 k.c.). Powódki były współwłaścicielkami tych działek
w częściach równych i w obecnym postępowaniu występowały z jedynym
żądaniem procesowym (przeniesienie prawa własności na ich rzecz jako
współwłaścicielek części działki sąsiedniej). W tej sytuacji w związku
z nieuwzględnieniem tego żądania także przez Sąd odwoławczy, pozwanej –
reprezentowanej przez adwokata – przysługiwał zwrot kosztów obrony prawnej
w wysokości 1.200 zł, odpowiednio po 600 zł od każdej z powódek (art. 105 § 1
k.p.c.).
Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3
k.p.c. w zw. z art. 39815
k.p.c. orzekł jak w sentencji.

II CZ 129/12

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia