Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KZ 66/12
POSTANOWIENIE
Dnia 21 listopada 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Puszkarski
w sprawie z wniosku skazanego J. P.
o wznowienie postępowania
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 21 listopada 2012 r.
zażalenia skazanego
na zarządzenie Zastępcy Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego z dnia 18 września 2012 r., , o odmowie przyjęcia wniosku o
wznowienie postępowania
p o s t a n o w i ł :
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
J. P. za czyny z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz z art. 270 § 1
k.k. został skazany przez Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 4 maja 2010 r.,
zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 19 października 2010 r. Pismem
datowanym 29 maja 2012 r. skazany złożył wniosek o wznowienie postępowania w
tej sprawie, jednakże wobec tego, że wbrew wymogowi art. 545 § 2 k.p.k. wniosek
nie został sporządzony i podpisany przez podmiot fachowy, nadto nie został
opłacony, skazanego wezwano do usunięcia tych braków w terminie 7 dni, pod
rygorem odmowy przyjęcia wniosku. Po otrzymaniu wezwania J. P. zwrócił się o
wyznaczenie mu adwokata z urzędu w celu podjęcia stosownych czynności, który
to wniosek, po sprawdzeniu, że sytuacja materialna skazanego rzeczywiście jest
trudna, został uwzględniony. Zastępca Przewodniczącego II Wydziału Karnego
Sądu Apelacyjnego wyznaczył wskazanego imiennie adwokata do sporządzenia i
podpisania wniosku o wznowienie postępowania lub poinformowania Sądu o braku
podstaw do wznowienia. Wyznaczony adwokat złożył pismo, w którym – motywując
2
swoje stanowisko – stwierdził brak podstaw do sporządzenia wniosku o wznowienie
postępowania w sprawie w sprawie J. P. Skazany został powiadomiony o treści
tego pisma (przesłano mu także samo pismo) i na podstawie art. 120 § 1 k.p.k.
ponownie wezwany do złożenia w terminie 7 dni wniosku o wznowienie
postępowania sporządzonego i podpisanego przez adwokata z wyboru, pod
rygorem odmowy przyjęcia wniosku, który sam złożył. Zarazem poinformowano
wnioskodawcę, że skoro zapewniono mu możliwość skorzystania z pomocy
prawnej, inny adwokat z urzędu nie zostanie wyznaczony. Po bezskutecznym
upływie zakreślonego terminu, zarządzeniem z dnia 18 września 2012 r. Zastępca
Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego na podstawie art. 530
§ 2 k.p.k. i art. 120 § 2 k.p.k. w zw. z art. 545 § 1 k.p.k. odmówił przyjęcia wniosku o
wznowienie postępowania złożonego przez J. P., wobec nieuzupełnienia w terminie
wspomnianego braku formalnego wniosku.
Zażalenie na to zarządzenie złożył skazany, zwracając się do Sądu
Najwyższego o „zajęcie i przeanalizowanie” jego sprawy. Zastrzegając, że „nie jest
prawnikiem i nie zna się na artykułach” przedstawił, podobnie jak we wniosku o
wznowienie postępowania, nieprawidłowości proceduralne których, jego zdaniem,
dopuściły się sądy obu instancji; wyraził przy tym przekonanie, że adwokat z urzędu
nie zajął się należycie jego sprawą.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. W pierwszej kolejności trzeba
zauważyć, że błędne jest przekonanie skazanego, jakoby Sąd Najwyższy w
niniejszym postępowaniu zażaleniowym, mógł badać, czy w toku rozpoznania jego
sprawy karnej doszło do uchybień podniesionych w zażaleniu. Właściwym
sposobem ich naprawienia, o ile rzeczywiście zaistniały, było wnoszenie w
stosownym czasie środków zaskarżenia (apelacji, kasacji), od czego skazany
odstąpił. Rolą Sądu Najwyższego, jako odwoławczego jest jedynie skontrolowanie,
czy zaskarżone przez skazanego zarządzenie jest zgodne z prawem. W tym
względzie należy zająć stanowisko pozytywne, zresztą sam skarżący nie twierdzi,
że powołane w zarządzeniu przepisy zostały wadliwie zastosowane lub
zinterpretowane przez sędziego, który podjął kwestionowaną decyzję. Przepis art.
545 § 2 k.p.k. stanowczo wskazuje, że „wniosek o wznowienie postępowania, jeżeli
nie pochodzi od prokuratora, powinien być sporządzony i podpisany przez
adwokata albo radcę prawnego”. W takim razie słusznie za dotknięty brakiem
3
formalnym został uznany wniosek sporządzony i podpisany przez skazanego, a
skoro skazany, wezwany do usunięcia braku i odpowiednio pouczony nie uczynił
tego w zakreślonym terminie, prawidłową decyzją była odmowa przyjęcia wniosku.
Wymaga podkreślenia, że przedtem umożliwiono skazanemu skorzystanie z
pomocy prawnej, zaś w sporządzonej opinii wyznaczony z urzędu adwokat
przytoczył treść przepisów regulujących wznowienie postępowania i stwierdził, że
żaden z nich nie uzasadnia wznowienia postępowania w sprawie J. P.
Kwestionując prawidłowość wykonania czynności przez adwokata, skazany nawet
nie wskazał, który z przytoczonych przepisów mógłby stanowić podstawę prawną
dla sporządzenie wniosku o wznowienie.
Złożenie wniosku o wznowienie postępowania na korzyść nie jest
ograniczone żadnym terminem, zatem skazany, skoro uważa, że gdyby mógł
skorzystać z pomocy adwokata z wyboru, to „sprawa potoczyłaby się innym
tokiem”, może to uczynić po zebraniu odpowiednich środków i zleceniu
sporządzenia wniosku ustanowionemu przez siebie adwokatowi, o ile znajdzie
takiego, który uzna, że powody do wznowienia rzeczywiście zachodzą.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.