III CNP 5/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-06-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II BP 11/06 II CNP 15/05 II CSK 699/10 II CZ 69/07 III CNP 30/07 III CNP 46/06 III CZ 69/11 IV CNP 1/05 II CKN 341/98 II CZ 88/97
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CNP 5/13
POSTANOWIENIE
Dnia 28 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa S. G.
przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Rejonowemu w O.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 28 marca 2013 r.,
na skutek skargi powódki
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 2 grudnia 2010 r., ,
odrzuca skargę, oddala wniosek pełnomocnika powoda
o przyznanie kosztów pomocy prawnej oraz zasądza od powoda
na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii Generalnej Skarbu
Państwa kwotę 300 zł (trzysta zł) tytułem zwrotu kosztów
postępowania przed Sądem Najwyższym.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 2 grudnia 2010 r. Sąd Okręgowy w K. zmienił wyrok Sądu
Rejonowego w C. z dnia 4 listopada 2010 r., a w pozostałej części oddalił apelację
powódki S. G.
Od wyroku Sądu Okręgowego w K. powódka wniosła skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., odczytywanym łącznie z art. 4171
§ 2 k.c.,
skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje wtedy, gdy przez wydanie prawomocnego wyroku niezgodnego
z prawem stronie wyrządzona została szkoda. Z tego powodu wśród tzw.
konstrukcyjnych wymagań skargi przewidziano obowiązek uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.), który oznacza złożenie przez
skarżącego w skardze oświadczenia, że szkoda wystąpiła - ze wskazaniem jej
rodzaju i rozmiaru - oraz uwiarygodnienie tego oświadczenia poprzez powoływanie
i przedstawianie dowodów, w tym tzw. dowody niedające pewności, oraz innych
środków, nieuznawanych przez kodeks za dowody, np. pisemne oświadczenia,
surogaty dokumentów. Zawarte w art. 4241
§ 1 k.p.c. sformułowanie „przez
wydanie” oznacza, że między wydaniem zaskarżonego orzeczenia a powstaniem
szkody musi zachodzić normalny, adekwatny związek przyczynowy, o którym
mowa w art. 361 § 1 k.c. Brak związku przyczynowego skutkuje niemożnością
uznania, że szkoda została wyrządzona przez wydanie zaskarżonego orzeczenia
i sprawia, że skarga jest niedopuszczalna. Szkoda musi zatem być spowodowana
przez wydanie orzeczenia, a więc powinna zostać poniesiona później niż w dacie
wydania orzeczenia. (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada
2005 r., II CNP 15/05, OSNC 2006, nr 9, poz. 153, z dnia 27 lipca 2006 r.,
II BP 11/06, OSNP 2007, nr 15-16, poz. 223, z dnia 28 listopada 2006 r.,
III CNP 46/06, IC 2007, nr 12, s. 50, z dnia 25 maja 2007 r., III CNP 30/07, IC 2008,
nr 12, s. 52).
3
Skarżąca powołała się w skardze na szkodę hipotetyczną, nie realnie
poniesioną na skutek wydania zaskarżonego orzeczenia, lecz „projektowaną”, którą
wiąże z zaniżoną - w jej ocenie - kwotą rekompensaty z tytułu przewlekłości
postępowania, co nie spełnia przesłanki art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Skarga powódki jest niedopuszczalna również z tej przyczyny,
że nie zawiera wniosku o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem.
Sąd Najwyższy wielokrotnie wyjaśniał, że wszystkie wymagania art. 4245
§ 1 pkt 1-
6 k.p.c. mają charakter konstrukcyjny i powinny być spełnione w sposób
kumulatywny, a zatem skarga niespełniająca któregokolwiek z nich dotknięta jest
tzw. brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków
formalnych i podlega odrzuceniu a limine (np. postanowienie z dnia 20 lipca
2005 r., IV CNP 1/05, niepubl.).
Z tych względów orzeczono jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
O kosztach postępowania przed Sądem Najwyższym rozstrzygnięto
na podstawie art. 98 w związku z art. 42412
i art. 391 § 1 k.p.c.
Wniosek pełnomocnika powódki z urzędu oddalono, gdyż sporządzenie
skargi dotkniętej brakiem elementów konstrukcyjnych nie jest udzieleniem pomocy
prawnej uzasadniającym przyznanie wynagrodzenia, którym mowa w § 19
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. (Dz.U. Nr 163, poz. 1348)
(por. np. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 14 sierpnia 1997 r., II CZ 88/97,
OSNC 1998, nr 3, poz. 40, z dnia 12 lutego 1999 r., II CKN 341/98, OSNC 1999,
nr 6, poz. 123, z dnia 20 września 2007 r., II CZ 69/07, OSNC 2008, nr 3, poz. 41,
z dnia 11 maja 2011 r., II CSK 699/10, OSNC-ZD 2011, nr C, poz. 72 lub z dnia
2 grudnia 2011 r., III CZ 69/11, OSNC-ZD 2013, nr A, poz. 12).
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 28 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa S. G.
przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Rejonowemu w O.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 28 marca 2013 r.,
na skutek skargi powódki
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 2 grudnia 2010 r., ,
odrzuca skargę, oddala wniosek pełnomocnika powoda
o przyznanie kosztów pomocy prawnej oraz zasądza od powoda
na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii Generalnej Skarbu
Państwa kwotę 300 zł (trzysta zł) tytułem zwrotu kosztów
postępowania przed Sądem Najwyższym.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 2 grudnia 2010 r. Sąd Okręgowy w K. zmienił wyrok Sądu
Rejonowego w C. z dnia 4 listopada 2010 r., a w pozostałej części oddalił apelację
powódki S. G.
Od wyroku Sądu Okręgowego w K. powódka wniosła skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., odczytywanym łącznie z art. 4171
§ 2 k.c.,
skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje wtedy, gdy przez wydanie prawomocnego wyroku niezgodnego
z prawem stronie wyrządzona została szkoda. Z tego powodu wśród tzw.
konstrukcyjnych wymagań skargi przewidziano obowiązek uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.), który oznacza złożenie przez
skarżącego w skardze oświadczenia, że szkoda wystąpiła - ze wskazaniem jej
rodzaju i rozmiaru - oraz uwiarygodnienie tego oświadczenia poprzez powoływanie
i przedstawianie dowodów, w tym tzw. dowody niedające pewności, oraz innych
środków, nieuznawanych przez kodeks za dowody, np. pisemne oświadczenia,
surogaty dokumentów. Zawarte w art. 4241
§ 1 k.p.c. sformułowanie „przez
wydanie” oznacza, że między wydaniem zaskarżonego orzeczenia a powstaniem
szkody musi zachodzić normalny, adekwatny związek przyczynowy, o którym
mowa w art. 361 § 1 k.c. Brak związku przyczynowego skutkuje niemożnością
uznania, że szkoda została wyrządzona przez wydanie zaskarżonego orzeczenia
i sprawia, że skarga jest niedopuszczalna. Szkoda musi zatem być spowodowana
przez wydanie orzeczenia, a więc powinna zostać poniesiona później niż w dacie
wydania orzeczenia. (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada
2005 r., II CNP 15/05, OSNC 2006, nr 9, poz. 153, z dnia 27 lipca 2006 r.,
II BP 11/06, OSNP 2007, nr 15-16, poz. 223, z dnia 28 listopada 2006 r.,
III CNP 46/06, IC 2007, nr 12, s. 50, z dnia 25 maja 2007 r., III CNP 30/07, IC 2008,
nr 12, s. 52).
3
Skarżąca powołała się w skardze na szkodę hipotetyczną, nie realnie
poniesioną na skutek wydania zaskarżonego orzeczenia, lecz „projektowaną”, którą
wiąże z zaniżoną - w jej ocenie - kwotą rekompensaty z tytułu przewlekłości
postępowania, co nie spełnia przesłanki art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Skarga powódki jest niedopuszczalna również z tej przyczyny,
że nie zawiera wniosku o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem.
Sąd Najwyższy wielokrotnie wyjaśniał, że wszystkie wymagania art. 4245
§ 1 pkt 1-
6 k.p.c. mają charakter konstrukcyjny i powinny być spełnione w sposób
kumulatywny, a zatem skarga niespełniająca któregokolwiek z nich dotknięta jest
tzw. brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków
formalnych i podlega odrzuceniu a limine (np. postanowienie z dnia 20 lipca
2005 r., IV CNP 1/05, niepubl.).
Z tych względów orzeczono jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
O kosztach postępowania przed Sądem Najwyższym rozstrzygnięto
na podstawie art. 98 w związku z art. 42412
i art. 391 § 1 k.p.c.
Wniosek pełnomocnika powódki z urzędu oddalono, gdyż sporządzenie
skargi dotkniętej brakiem elementów konstrukcyjnych nie jest udzieleniem pomocy
prawnej uzasadniającym przyznanie wynagrodzenia, którym mowa w § 19
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. (Dz.U. Nr 163, poz. 1348)
(por. np. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 14 sierpnia 1997 r., II CZ 88/97,
OSNC 1998, nr 3, poz. 40, z dnia 12 lutego 1999 r., II CKN 341/98, OSNC 1999,
nr 6, poz. 123, z dnia 20 września 2007 r., II CZ 69/07, OSNC 2008, nr 3, poz. 41,
z dnia 11 maja 2011 r., II CSK 699/10, OSNC-ZD 2011, nr C, poz. 72 lub z dnia
2 grudnia 2011 r., III CZ 69/11, OSNC-ZD 2013, nr A, poz. 12).
jw