II CZ 34/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:05-11-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 34/13
POSTANOWIENIE
Dnia 20 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku J. M. N.
przy uczestnictwie W. J. Ł., […]
o stwierdzenie nabycia spadku ,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 września 2013 r.,
zażalenia wnioskodawcy
na postanowienie Sądu Okręgowego w S.
z dnia 20 grudnia 2011 r.,
1) oddala zażalenie;
2) przyznaje adwokatowi M. S. ze środków budżetowych
Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w S. kwotę 180
(sto osiemdziesiąt) zł wraz z należnym podatkiem od towarów i
usług tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z
urzędu wnioskodawcy w postępowaniu zażaleniowym.
UZASADNIENIE
J. M. N. wniósł osobiście bezpośrednio do Sądu Najwyższego skargę
kasacyjną od postanowienia Sądu Okręgowego w S. z 14 września 2011 r., w
2
sprawie o stwierdzenie nabycia spadku. Wnioskodawca złożył skargę samodzielnie,
gdyż jego pełnomocnik ustanowiony z urzędu przygotował opinię o braku podstaw
do wniesienia skargi kasacyjnej, a wnioskodawca nie zgodził się z nią.
Postanowieniem z 20 grudnia 2011 r. Sąd Okręgowy w S. odrzucił przesłaną
mu przez Sąd Najwyższy skargę kasacyjną wnioskodawcy, wskazując, że skarżący
nie ma zdolności postulacyjnej (art. 871
k.p.c.), a skarga została wniesiona z
uchybieniem terminu określonego w art. 3985
§ 1 k.p.c.
W zażaleniu na postanowienie Sądu Okręgowego w S. z 20 grudnia 2011 r.
ustanowiony dla wnioskodawcy pełnomocnik z urzędu przedstawił jego argumenty
mające przemawiać za przyjęciem skargi kasacyjnej do rozpoznania oraz wniósł o
uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sporządzenie środka zaskarżenia do Sądu Najwyższego osobiście przez
stronę pozbawioną zdolności postulacyjnej jest dotknięte brakiem
nieusuwalnym i powoduje konieczność odrzucenia go, jako niedopuszczalnego,
bez wzywania do uzupełnienia tego braku. Niemożliwe również jest usunięcie
takiego braku samodzielnie przez stronę ani jej pełnomocnika w jakiejkolwiek
formie (art. 871
§ 1 k.p.c.; zob. postanowienie Sądu Najwyższego z 21 września
2011 r., I CZ 59/11, niepubl.). Od przewidzianej w art. 871
§ 1 k.p.c. zasady
przymusu adwokacko - radcowskiego nie zachodzi odstępstwo także wówczas, gdy
oddalony został wniosek skarżącego o ustanowienie adwokata z urzędu na
podstawie art. 117 § 1 k.p.c., w celu sporządzenia środka zaskarżenia
podlegającego rozpoznaniu przez Sąd Najwyższy (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z 30 stycznia 2008 r., I CNP 119/07, niepubl.; oraz z 19 grudnia
2007 r., IV CNP 181/07, niepubl.).
Zgodnie z ustalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego, uzupełnienie
czy też poparcie przez profesjonalnego pełnomocnika skargi kasacyjnej, wniesionej
przez stronę osobiście nie spełnia wymagań określonych w art. 871
§ 1 k.p.c.
(zob. postanowienia Sądu Najwyższego z 11 marca 2008 r., II CZ 2/08, niepubl.,
z 11 maja 2010 r., II PZ 11/10, niepubl.).
3
Z przedstawionych powodów orzeczono, jak w sentencji (art. 373 w zw. z art.
39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c.).
Wynagrodzenie należne pełnomocnikowi reprezentującemu wnioskodawcę
z urzędu w postępowaniu kasacyjnym zostało mu przyznane na podstawie § 2, § 8
pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 20 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku J. M. N.
przy uczestnictwie W. J. Ł., […]
o stwierdzenie nabycia spadku ,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 września 2013 r.,
zażalenia wnioskodawcy
na postanowienie Sądu Okręgowego w S.
z dnia 20 grudnia 2011 r.,
1) oddala zażalenie;
2) przyznaje adwokatowi M. S. ze środków budżetowych
Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w S. kwotę 180
(sto osiemdziesiąt) zł wraz z należnym podatkiem od towarów i
usług tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z
urzędu wnioskodawcy w postępowaniu zażaleniowym.
UZASADNIENIE
J. M. N. wniósł osobiście bezpośrednio do Sądu Najwyższego skargę
kasacyjną od postanowienia Sądu Okręgowego w S. z 14 września 2011 r., w
2
sprawie o stwierdzenie nabycia spadku. Wnioskodawca złożył skargę samodzielnie,
gdyż jego pełnomocnik ustanowiony z urzędu przygotował opinię o braku podstaw
do wniesienia skargi kasacyjnej, a wnioskodawca nie zgodził się z nią.
Postanowieniem z 20 grudnia 2011 r. Sąd Okręgowy w S. odrzucił przesłaną
mu przez Sąd Najwyższy skargę kasacyjną wnioskodawcy, wskazując, że skarżący
nie ma zdolności postulacyjnej (art. 871
k.p.c.), a skarga została wniesiona z
uchybieniem terminu określonego w art. 3985
§ 1 k.p.c.
W zażaleniu na postanowienie Sądu Okręgowego w S. z 20 grudnia 2011 r.
ustanowiony dla wnioskodawcy pełnomocnik z urzędu przedstawił jego argumenty
mające przemawiać za przyjęciem skargi kasacyjnej do rozpoznania oraz wniósł o
uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sporządzenie środka zaskarżenia do Sądu Najwyższego osobiście przez
stronę pozbawioną zdolności postulacyjnej jest dotknięte brakiem
nieusuwalnym i powoduje konieczność odrzucenia go, jako niedopuszczalnego,
bez wzywania do uzupełnienia tego braku. Niemożliwe również jest usunięcie
takiego braku samodzielnie przez stronę ani jej pełnomocnika w jakiejkolwiek
formie (art. 871
§ 1 k.p.c.; zob. postanowienie Sądu Najwyższego z 21 września
2011 r., I CZ 59/11, niepubl.). Od przewidzianej w art. 871
§ 1 k.p.c. zasady
przymusu adwokacko - radcowskiego nie zachodzi odstępstwo także wówczas, gdy
oddalony został wniosek skarżącego o ustanowienie adwokata z urzędu na
podstawie art. 117 § 1 k.p.c., w celu sporządzenia środka zaskarżenia
podlegającego rozpoznaniu przez Sąd Najwyższy (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z 30 stycznia 2008 r., I CNP 119/07, niepubl.; oraz z 19 grudnia
2007 r., IV CNP 181/07, niepubl.).
Zgodnie z ustalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego, uzupełnienie
czy też poparcie przez profesjonalnego pełnomocnika skargi kasacyjnej, wniesionej
przez stronę osobiście nie spełnia wymagań określonych w art. 871
§ 1 k.p.c.
(zob. postanowienia Sądu Najwyższego z 11 marca 2008 r., II CZ 2/08, niepubl.,
z 11 maja 2010 r., II PZ 11/10, niepubl.).
3
Z przedstawionych powodów orzeczono, jak w sentencji (art. 373 w zw. z art.
39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c.).
Wynagrodzenie należne pełnomocnikowi reprezentującemu wnioskodawcę
z urzędu w postępowaniu kasacyjnym zostało mu przyznane na podstawie § 2, § 8
pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
jw