Postanowienie

II K 38/13

Podstawa prawna:

art. 572 kpk

Powołane przepisy:

  1. Ustawa z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 1969 r. Nr 13, poz. 94 - art. 148; art. 148 § 1) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  2. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553 - art. 157; art. 157 § 1; art. 279; art. 279 § 1; art. 286; art. 286 § 1; art. 64; art. 64 § 1; art. 85) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  3. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1348 - § 14; § 14 ust. 5; § 2; § 2 ust. 3) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  4. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 89, poz. 555 - art. 569; art. 569 § 1; art. 572; art. 626; art. 626 § 1) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
Zmiana rodzaju orzeczenia z "Postanowienie, Uzasadnienie" na "Postanowienie".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 38/13

POSTANOWIENIE

Dnia 19 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Elblągu II Wydział Karny w składzie :

Przewodniczący : SSO Marek Omelan

Protokolant : st. sekr. sąd. Kamila Kajut

przy udziale Prokuratora Prok. Okręg. w Elblągu Jerzego Adamowskiego

po rozpoznaniu wniosku skazanego D. B.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

na podstawie art. 572 k.p.k., art. 626 §1 k.p.k., §2 ust. 3 i §14 ust.5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348)

postanawia :

I.  umorzyć postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego;

II.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. S. kwotę 147,60 zł, zawierającą podatek od towarów i usług, z tytułu nieopłaconej obrony udzielonej skazanemu z urzędu;

III. obciążyć Skarb Państwa kosztami sądowymi w całości.

UZASADNIENIE

D. B. wniósł o wydanie wyroku łącznego obejmującego wyroki zapadłe w sprawach :

1.  Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 10 czerwca 1999 roku, sygn. II K 215/98 za popełnione w dniu 30 maja 1998r. przestępstwo z art. 148 § 1 k.k. z 1969r. na karę 12 (dwunastu) lat pozbawienia wolności,

2.  Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 12 września 2011 roku, sygn. II K 1040/11 za popełniony w dniu 21 stycznia 2011 roku i w dniu 18 lutego 2011r. ciąg przestępstw z art. 286 § 1 k.k. na karę 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Elblągu z 13 czerwca 2012r. powyższą karę zamieniono na karę pozbawienia wolności w wymiarze 270 dni,

3.  Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 25 kwietnia 2012 roku sygn. II K 259/12 za popełnione w okresie od dnia 30 grudnia 2011 roku do dnia 04 stycznia 2012 roku przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 5 oraz karę grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych każda po 10 zł. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Elblągu z 06 sierpnia 2012r. wskazaną wyżej karę grzywny zamieniono na 8 miesięcy pracy społecznie użytecznej w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, przyjmując , że dziesięć stawek dziennych grzywny jest równoważnych miesiącowi pracy społecznie użytecznej z zaokrągleniem do pełnego miesiąca

4.  Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 21 stycznia 2013 roku, sygn. II K 1379/12 za popełnione w dniu 30 lipca 2012 roku przestępstwo z art. 157 §1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 569 § 1 kpk wydanie wyroku łącznego jest możliwe wówczas, gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej.

Karę łączną natomiast, w myśl art. 85 kk., sąd może orzec jeśli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu.

Analiza okoliczności ujawnionych w toku postępowania pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały warunki do wydania wyroku łącznego.

Zgodnie z chronologią orzeczeń, jakie zapadły wobec D. B. pierwszym wyrokiem, który został wobec niego wydany był wyrok z dnia 10.06.1999 r. w sprawie II K 215/98 Sądu Okręgowego w Elblągu. Kolejne jednostkowe skazanie Sądu Rejonowego w Elblągu w sprawach II K 1040/11, II K 259/12 oraz II K 1379/12 dotyczyły przestępstw popełnionych odpowiednio 21.01.2011 r., 18.02.2011 r., 30.12.2011 r., do 04.01.2012 r., oraz 30.07.2012 r.

Każde z tych przestępstw zaistniało więc po dacie wydania wyroku w sprawie II K 215/98 Sądu Okręgowego w Elblągu.

Nie ma też podstaw do wydania wyroku łącznego w innych konfiguracjach.

Kolejny wyrok wobec D. B. zapadł w dniu 12.09.2011 r. w sprawie II K 1040/11 Sądu Rejonowego w Elblągu. Żadne z przestępstw, które były przedmiotem osądu w sprawach II K 259/12 oraz II K 1379.12 nie zostało popełnione przed tą datą.

Podobnie rzecz się ma jeśli chodzi o następny wyrok z dnia 25.04.2012 r. w sprawie II K 259/12 Sądu Rejonowego w Elblągu, ponieważ czyn za jaki D. B. został skazany w następnej sprawie tj. II K 1379/12 również został popełniony po tej dacie.

W tych warunkach skoro przesłanki, o których mowa w art. 569 § 1 kpk i art. 85 kk. nie zostały spełnione, dlatego w oparciu o przepis art. 572 kpk Sąd Okręgowy postanowił jak na wstępie.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13