Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Edyta Gajgał (spr.)

Sędziowie SO Barbara Żukowska

SO Andrzej Wieja

Protokolant Jolanta Kopeć

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Zbigniewa Jaworskiego

po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2013r.

sprawy G. J.

oskarżonego z art. 158 § 1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze

z dnia 27 listopada 2012r. sygn. akt II K 367/12

I. zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego G. J. w ten sposób, że za podstawę orzeczenia zawartego w pkt 6 części rozstrzygającej przyjmuje przepis art. 46 § 2 kk,

II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. C. R.kwotę 420 zł tytułem nieopłaconej obrony oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym oraz 96,60 zł tytułem zwrotu podatku VAT,

III. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze i wymierza mu opłatę w wysokości 30 złotych.

Sygn. akt VI Ka 67/13

UZASADNIENIE

B. A., C. S. i G. J. zostali oskarżeni o to, że:

w dniu 10 kwietnia 2012r. w K. woj. (...) na ulicy (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali pobicia A. H., M. H. i A. M. (1) narażając ich na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku określonego w art. 156kk lub w art. 157§1kk w ten sposób, że uderzając ich rękoma i kopiąc nogami po całym ciele spowodowali obrażenia w postaci: stłuczenia i obrzęku twarzy po stronie prawej z miejscową bolesnością i linijnym otarciem naskórka okolicy jarzmowej o długości 5 cm u A. H., stłuczenia i obrzęku z miejscową bolesnością nosa po stronie lewej oraz częściowego uszkodzenia korony zęba pierwszego siekacza górnego, stłuczenia okolicy grzbietu u M. H., stłuczenia i obrzęku z miejscową bolesnością okolicy jarzmowej i oczodołu lewego, bolesności nosa z przebytym krwawieniem z przewodów nosowych, częściowego uszkodzenia siekacza dolnego lewego u A. M. (1) naruszające czynności narządów ciała na okres poniżej dni 7,

to jest o czyn z art.158§l k.k. i art.157§ 2 k.k. w zw. z art.11§2 k.k.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze wyrokiem z dnia 27 listopada 2012r. w sprawie II K 367/12:

1.  B. A., C. S. i G. J. uznał za winnych tego, że wraz z inną osobą, w dniu 10 kwietnia 2012 roku w K., woj. (...), na ulicy (...), działając wspólnie i w porozumieniu, dokonali pobicia A. H., narażając ją na nastąpienie skutku określonego w art.157§1kk oraz M. H. i A. M. (1) narażając ich na nastąpienie skutku określonego w art.156§1kk w ten sposób, że uderzając ich rękoma po całym ciele spowodowali obrażenia w postaci: stłuczenia i obrzęku z miejscową bolesnością nosa po stronie lewej oraz częściowego uszkodzenia korony zęba pierwszego siekacza górnego, stłuczenia okolicy grzbietu u M. H. oraz stłuczenia i obrzęku z miejscową bolesnością okolicy jarzmowej i oczodołu lewego, bolesności nosa z przebytym krwawieniem z przewodów nosowych, częściowego uszkodzenia siekacza dolnego lewego u A. M. (1), rozcięcia wargi z krwawieniem u A. H., naruszające czynności narządów ciała u pokrzywdzonych na okres poniżej dni 7, to jest popełnienia czynu stanowiącego występek z art.158§1kk i za to na podstawie art.158§1kk B. A., C. S. i G. J. wymierzył kary po 8 miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art.69§1 i 2kk i art.70§2kk warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonych wobec B. A. i G. J. kar pozbawienia wolności na okres próby wynoszący po 4 lata,

3.  na podstawie art.69§l i 2kk i art.70§2kk warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec C. S. kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 3 lata,

4.  na podstawie art.72§l pkt 5 i 7 k.k. zobowiązał B. A., C. S. i G. J. w okresie próby do powstrzymania się od nadużywania alkoholu i powstrzymania się od przebywania w środowiskach kryminogennych,

5.  na podstawie art.73§2 k.k. B. A., C. S. i G. J. w okresie próby oddał pod dozór kuratora,

6.  na podstawie art.47§lk.k. orzekł wobec B. A., C. S. i G. J. solidarnie nawiązki w kwocie 3000 zł na rzecz M. H., w kwocie 2 000 na rzecz A. M. (1) oraz w kwocie 300 zł na rzecz A. H.,

7.  na podstawie art.63§l k.k. na poczet orzeczonych wobec B. A., C. S. i G. J. kar pozbawienia wolności zaliczył okres ich zatrzymania w dniach 17 kwietnia 2012 r. i 18 kwietnia 2012 r.,

8.  zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata A. M. (2)kwotę 221,40 zł, w tym kwotę 41,40 zł stanowiącą stawkę podatku od towarów i usług oraz na rzecz adw. C. R.kwotę 708,48 zł, w tym kwotę 132,48 zł stanowiącą stawkę podatku od towarów i usług,

9.  na podstawie art.624§l k.p.k. i art.17 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa, w tym nie wymierzył mu opłaty.

Wyrok ten zaskarżyła w części dotyczącej orzeczenia o karze, a konkretnie w zakresie rozstrzygnięcia z pkt 6 o środku karnym obrońca oskarżonego G. J. zarzucając:

-

orzeczenie wobec G. J. oraz pozostałych oskarżonych solidarnie nawiązek na rzecz M. H. (3000 zł) oraz na rzecz A. M. (1) (2000 zł) w nadmiernych wysokościach, podczas gdy zebrany w sprawie materiał dowodowy w szczególności przedłożone przez pokrzywdzonych rachunki, dokumentacja lekarska, a także opinie biegłego sądowego W. K. wskazują, iż powinny one zostać wymierzone w znacznie niższym wymiarze pieniężnym, ponadto mając na uwadze funkcję nawiązki określonej w art.46§2kk oraz zasadę indywidualizacji kary (środka karnego), nawiązki na rzecz pokrzywdzonych ( w tym również nawiązka na rzecz A. H. winny zostać orzeczone w częściach równych, a nie w postaci solidarnego zobowiązania.

Stawiając powyższe zarzuty obrońca wniosła o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez orzeczenie środka karnego w postaci nawiązek na rzecz M. H. oraz na rzecz A. M. (1) w znacznie niższych wymiarach pieniężnych, ponadto w częściach równych od każdego z oskarżonych (w tym również nawiązki orzeczonej na rzecz A. H.), a nadto wniosła zasądzenie na swoją rzecz kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu za II instancję.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie. Niezależnie jednak od tego, że podniesiony w niej zarzut nie mógł być uznany za słuszny, zaskarżony wyrok wymagał niezbędnej korekty w zakresie rozstrzygnięcia zaskarżonego apelacją, a konkretnie jeśli chodzi o powołanie jego prawidłowej podstawy prawnej. Sąd Rejonowy oczywiście błędnie przyjął bowiem za podstawę orzeczenia z pkt 6 o nawiązkach na rzecz pokrzywdzonych przepis art.47§1kk, zamiast art.46§2kk, co skutkowało koniecznością zmiany w tej mierze. Nie ulega wątpliwości, że powołanie niewłaściwej podstawy rozstrzygnięcia, o którym mowa, było wynikiem omyłki, jednak zważywszy na to, że ów błąd dotyczył merytorycznego elementu wyroku naprawiony być mógł jedynie w trybie art.437kpk, nie zaś sprostowania w trybie art.105kpk.

Jeśli zaś chodzi o zarzut skargi apelacyjnej, to nie sposób zgodzić się z obrońcą gdy wywodzi, że orzeczone przez Sąd Rejonowy na rzecz pokrzywdzonych nawiązki winny być określone w niższych wysokościach. Przypomnieć należy, że nawiązka orzekana na podstawie art.46§2kk zastępuje karnoprawny obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Tak samo jak środek karny z art.46§1kk służy kompensacie szkód i krzywd wynikających z przestępstwa (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 27 marca 2012 r. w sprawie II A Ka 37/12, LEX nr 1143436). Faktycznie pełni ona funkcję zryczałtowanego odszkodowania.

Decydując się w tej sprawie na orzeczenie nawiązki z art.46§2kk Sąd Rejonowy wskazał na trudności w określeniu w ramach postępowania karnego dokładnej wysokości należnych pokrzywdzonym świadczeń. Określając zaś wysokość orzeczonych nawiązek odwołał się do zeznań pokrzywdzonych i wykazanych przez nich dotąd poniesionych wydatków związanych z popełnionym na ich szkodę przestępstwem. Brak jest podstaw do uznania, że kwoty, do uiszczenia których na rzecz pokrzywdzonych zostali zobowiązani oskarżeni są nadmierne i prowadzą do nieuzasadnionego przysporzenia im korzyści. Nie wykazała tego skarżąca. Argumenty przywołane w tej mierze w apelacji związane z osobą oskarżonego G. J., takie jak jego przyznanie się, dotychczasowa niekaralność, czy pozytywna opinia środowiskowa, nie mogą mieć takiego znaczenia, jak nadaje je im autorka apelacji w kontekście funkcji kompensacyjnej jaką pełni nawiązka z art.46§2kk.

Konieczność solidarnego świadczenia na rzecz pokrzywdzonych wynikająca z zaskarżonego wyroku – prawnie dopuszczalna - z pewnością jest korzystniejsza z punktu widzenia zabezpieczenia ich interesów, a to, że stoi w pewnej opozycji do zasad indywidualizacji kar i środków karnych, do czego odwołuje się obrońca oskarżonego, nie stanowi wystarczającego argumentu do zmiany orzeczenia w tej mierze.

Kierując się przedstawionymi motywami Sąd Okręgowy orzekł jak w części rozstrzygającej.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie art.29 ust.1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze, ich wysokość określając na podstawie §2 i §14 ust.2 pkt 4 oraz §19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

O kosztach postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art.636§1kpk, na podstawie art.11 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. określając wysokość należnej opłaty za drugą instancję.