Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 25 listopada 2010r. pełnomocnik powoda R. C. adw. M. C. wniósł o zasądzenie od pozwanej Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na rzecz powoda kwotę 120.750 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi każdorazowo od poszczególnych kwot renty :

- od kwoty 1750 zł od 15 każdego miesiąca do dnia zapłaty poczynając od 15 listopada 2004r. do 15 marca 2010r.

- od kwoty 1000 zł od dnia 15 każdego miesiąca do dnia zapłaty poczynając od 15 kwietnia 2010r. do 15 października 2010r.

Ponadto wniósł o zasadzenie od pozwanego na rzecz powoda renty w kwocie po 1000 zł miesięcznie płatną do 15 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności .

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda wskazał , iż powód złożył w Biurze Powiatowym pozwanego w R. wniosek o przyznanie renty strukturalnej . W dniu 29 października 2004r. odmówiono mu tej renty co rozpoczęło 6 – letni okres odwoływania się od decyzji . Sądy administracyjne wielokrotnie uchylały błędne decyzje Agencji . Ostatecznie jednak decyzją z dnia 21 maja 2009r. pozwany odmówił powodowi prawa do renty strukturalnej powołując się na wyczerpanie środków . WSA w Łodzi rozpatrując odwołanie od tej decyzji wskazał , iż istotnie obecnie brak podstaw do przyznania renty z uwagi na wyczerpanie środków jednakże to zdaniem sądu nieprofesjonalne działanie pozwanego doprowadziło w istocie do takiej sytuacji .

Powód w pozwie domaga się odszkodowania powołując się na art. 417 k.c. i art. 417 § 2 k.c. w wysokości renty którą mógłby osiągnąć gdyby nie opieszałe i nieprofesjonalne działanie pozwanego .

W odpowiedzi na pozew Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Strona pozwana podniosła ,iż w przedmiotowej sprawie powód nie wykazał , iż stwierdzono we właściwym postępowaniu niezgodność decyzji z prawem która to decyzja spowodowała szkodę . W ocenie pozwanego właściwym postępowaniem w rozumieniu art. 417 ¹§2 k.c. jest w stosunku do decyzji administracyjnej wznowienie postępowania administracyjnego oraz stwierdzenie nieważności decyzji lub orzeczenia sądu . Sąd rozpoznający sprawę o odszkodowanie nie ma kompetencji do samodzielnej oceny legalności zgodności z prawem takiej decyzji stanowiącej źródło szkody . Ponadto podniesiono zarzut przedawnienia odsetek .

W piśmie procesowym z 17 marca 2011r. pełnomocnik powoda sprecyzował żądanie w ten sposób , że wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 118.672,86 zł z ustawowymi odsetkami :

- od kwoty 1462,71 zł od 15 każdego miesiąca do dnia zapłaty poczynając od 15 sierpnia 2004r. do 15 lutego 2006r. .

- od kwoty 1.553,40 zł od dnia 15 każdego miesiąca do dnia zapłaty poczynając od 15 marca 2006r. do 15 lutego 2008r.

- od kwoty 1.654,35 zł od dnia 15 każdego miesiąca do dnia zapłaty poczynając od 15 marca 2008r. do 15 lutego 2009r.

- od kwoty 1.755,26 zł od dnia 15 każdego miesiąca do dnia zapłaty poczynając od 15 marca 2009r. do 15 lutego 2010r.

- od kwoty 1.836,35 zł od dnia 15 marca 2010r. do dnia zapłaty

- od kwoty 1.084,81 zł od dnia 15 każdego miesiąca do dnia zapłaty poczynając od 15 kwietnia 2010r. do 15 stycznia 2011r.

Ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda miesięcznej renty w kwocie 1.084,81 zł poczynając od lutego 2011r. płatnej do 15 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności.

W piśmie procesowym z dnia 11 maja 2011r. pełnomocnik pozwanego dodatkowo podniósł , iż działanie pozwanego nie miało charakteru bezprawnego a ewentualna odpowiedzialność odszkodowawcza wynika z braku wydania we właściwym terminie odpowiedniego aktu prawnego przez właściwego ministra za co pozwany nie ponosi odpowiedzialności .

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód R. C. oraz jego żona I. C. 24 maja 2004r. przekazali na podstawie aktu notarialnego rep. A 3573/2004 sporządzonego
w dniu 24 maja 2004r. w R. gospodarstwo rolne swojemu synowi P. C. i córce M. M..

Dowód: - akt notarialny zawarty w aktach administracyjnych

W dniu 10 sierpnia 2004r. powód R. C. złożył wniosek do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa o przyznanie mu renty strukturalnej w związku z przekazaniem gospodarstwa rolnego następcy.

P. C. w toku tego postępowania złożył oświadczenie , że przejął gospodarstwo rolne po ojcu i oświadczenie , że pracował w tym gospodarstwie przez okres ponad 10 lat.

Dowód: - wniosek i oświadczenia ( akta administracyjne)

Decyzją z 29 października 2004r. nr 0090-RS- (...) Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa odmówił powodowi prawa do renty strukturalnej wskazując na naruszenie przepisów rozporządzenia z dnia 30 kwietnia 2004r.

W dniu 8 listopada 2004r. powód złożył odwołanie od niekorzystnej dla niego decyzji .

Decyzją z dnia 13 grudnia 2004r. nr 2/04 Dyrektor Oddziału (...) Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa utrzymał w mocy decyzję odmawiającą przyznania powodowi renty strukturalnej wskazując w uzasadnieniu , iż powód nie spełnia warunków do przyznania mu renty strukturalnej bowiem na dzień składania wniosku o przyznanie renty powód nie był już właścicielem gospodarstwa rolnego gdyż przekazał je w dniu 24 maja 2004r.

Na skutek odwołania złożonego przez powoda R. C. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. wyrokiem z dnia 6 lipca 2005r. w sprawie (...) SA/Łd 155/05 uchylił obie decyzje odmawiające powodowi prawa do renty strukturalnej. Skarga kasacyjna Agencji została przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalona wyrokiem z dnia 21 lutego 2006r. w sprawie II OSK 1341/05 . W uzasadnieniach swoich rozstrzygnięć sądy administracyjne wskazały , iż wraz z wejściem Polski do Unii Europejskiej rozporządzenie Rady ( WE) nr 1257/1999 z dnia 17 maja 1999r. stało się częścią polskiego porządku prawnego dodatkowo wskazały , iż sam fakt przekazania gospodarstwa rolnego po 1 maja 2004r., a przed złożeniem wniosku nie może stanowić samodzielnej przesłanki do odmowy przyznania renty strukturalnej.

Dowód: - decyzje k. 9-10

- wyroki sądów wraz z uzasadnieniami k.11-22

Przy ponownym rozpatrywaniu sprawy na skutek żądania Agencji (...) złożyła oświadczenie , że przejęła dwie działki o nr (...) i pow. 0,27 ha , 249 o pow. 0,10 ha i o nr 255 o pow. 0,35 ha które nie są użytkowane gdyż stanowią łąki podmokłe , poza tym stała się w ½ części współwłaścicielką działek o nr (...) o pow. 0,40 ha na której stoi budynek mieszkalny , nr 477 o pow. 0,47 ha na której stoi budynek mieszkalny.

Po ponownej analizie dokumentacji i modyfikacji wniosku przez powoda decyzją z dnia 14 listopada 2006r. nr (...) Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa ponownie odmówił powodowi prawa do renty strukturalnej . W uzasadnieniu decyzji wskazano , iż gospodarstwo rolne zostało przekazane na dwie osoby syna i córkę , a taka forma przekazania zdaniem Agencji nie spełnia wymogu określonego w § 6 ust.1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 2004r. w sprawie w szczegółowych warunków i trybu udzielania pomocy finansowej na uzyskiwanie rent strukturalnych objętych planem rozwoju obszarów wiejskich ( Dz. U nr 114 poz. 1191) , ponadto zdaniem Agencji powód nie spełnia wymogu określonego w § 4 w/w rozporządzenia gdyż od dnia 1 lipca 2004r. podlega on ubezpieczeniu emerytalnemu jako domownik a nie rolnik .

Dowód: - oświadczenie zawarte w aktach administracyjnych

- decyzja odmowna k. 23-24

Odwołanie od tej decyzji złożył powód na skutek czego decyzją z dnia 26 lutego 2007r. nr 84/07 Dyrektor Oddziału (...) utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego z dnia 14 listopada 2006r. odmawiającą powodowi prawa do renty strukturalnej . Wskazując , iż decyzja organu I instancji była celowa i zgodna z prawem.

Na skutek skargi powoda Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. w wyroku z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie (...) SA/ Łd 433/07 uchylił obie decyzje odmawiające powodowi prawa do renty strukturalnej .

W obszernym uzasadnieniu wyroku Sąd administracyjny dokonując wykładni § 6 ust. 1 pkt 2 lit.a w zw . z § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia na gruncie niniejszej sprawy pod pojęciem „wszystkie użytki rolne” należy rozumieć wyłącznie te które mają znaczenie dla rentowności i produktywności gospodarstwa rolnego . Sąd nie zgodził się także ze stwierdzeniem , iż pod pojęciem następcy należy rozumieć tylko jedną osobę fizyczną co mogłoby sugerować literalne brzmienie przepisu . W ocenie Sądu wymóg ten spełnia przekazanie gospodarstwa rolnego na współwłasność z jednoczesnym zobowiązaniem się właścicieli ,że który tylko jeden z nich będzie użytkował całość gruntów przez okres 5 lat. Sąd nie podzielił też wątpliwości organów , iż powód nie był ubezpieczony w chwili wystąpienia z wnioskiem o rentę strukturalną bowiem był ubezpieczony jako domownik rolnika, a to już spełnia wymóg określony w przepisach rozporządzenia . .

Skarga kasacyjna od tego wyroku została przez Naczelny Sąd Administracyjny oddalona wyrokiem dnia 6 marca 2008r. w sprawie II GSK 403/07 który w uzasadnieniu wskazał ,iż z uwagi na przekazanie gospodarstwa umową z dnia 24 maja 2004r. w sprawie należało stosować § 10-12 rozporządzenia Rady określające przesłanki uzyskania wcześniejszej emerytury.

Dowód: - decyzja z dnia 26 lutego 2007r. k.25-31

- wyroki sądów administracyjnych k.32-41

Ponownie rozpoznając sprawę Agencja decyzja dnia 30.10.2008r. umorzyła postępowanie z uwagi na wyczerpanie środków . Na skutek decyzji z dnia 12 marca 2009r. nr 121/09 Dyrektor Oddziału (...) uchylił zaskarżoną decyzję i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania wskazując , iż w ocenie organu II instancji brak środków nie jest jednym z elementów materialnych stosunku prawnego . Wnioskodawca w okresie w którym organ posiadał środki złożył wniosek w ramach programu i jak wynika z rozstrzygnięć sądów spełnił warunki programu co do których spełnienia miały wątpliwości dotychczas organy.

W efekcie decyzją z dnia 21 maja 2009r. Kierownik Biura Powiatowego Agencji ponownie odmówił powodowi prawa do renty strukturalnej wskazując , iż mimo wyroku sądu , że powód spełnił warunki programu (...) 2004-2006 obowiązujące przepisy prawne dają podstawę od wydania decyzji odmownej bowiem limit środków finansowych określony w Planie Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2004-2006 zgodnie z danymi uzyskanymi z centrali (...) w W. został ostatecznie wyczerpany w listopadzie 2007r.

Decyzją z dnia 26 października 2009r. Dyrektor Oddziału (...) utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję wskazując , iż powód spełnił wszystkie konieczne warunki do przyznania renty strukturalnej jednakże z uwagi na wyczerpanie środków w ramach (...) 2004-2006 nie jest możliwe przyznanie renty strukturalnej po 30 czerwca 2008r.

Dowód: - decyzje k. 42-54

Wyrokiem z dnia 21 kwietnia (...). w sprawie (...) SA/Łd (...) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. oddalił skargę powoda na odmowną decyzję Agencji wskazując , iż poprzez opieszałe działanie organów administracji powód nie zmieścił się w limitach i gdyby jego wniosek był rozpatrzony profesjonalnie i bez zbędnej zwłoki powyższe limity nie dotyczyłyby skarżącego .

Dowód: - wyrok z dnia 21 kwietnia 2010r. wraz z uzasadnieniem k.55-62

Gdyby powód otrzymywał rentę strukturalną to należałaby mu się w następujących wysokościach : w okresie od sierpnia 2004r. do końca lutego 2006r. w kwocie 1462,71 zł , w okresie od marca 2006r. do końca lutego 2008r. w kwocie 1.553,40 zł , w okresie od marca 2008r. do końca lutego 2009r. w kwocie 1.654,35 zł , od marca 2009r. do końca lutego 2010r. w kwocie 1.755,26 zł , od marca 2010r. do nadal 1.836,35 zł .

Dowód: - zestawienie renty k. 88-89

Powód poczynając od kwietnia 2010r. otrzymuje emeryturę rolniczą w kwocie 751,54 zł .

/ bezsporne/

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił w oparciu o zgromadzone w sprawie dokumenty oraz w oparciu o kopie akt administracyjnych i w zasadzie nie jest on przedmiotem sporu. Poza stwierdzeniem , że powód nabył prawo do renty strukturalnej bowiem obecnie strona pozwana podnosi , iż w istocie powód takich warunków nie spełniał chociaż w wydanych decyzjach wprost wskazuje , iż takie warunki zostały spełnione podtrzymał zresztą to stanowisko WSA w Łodzi obecnie zatem twierdzenia pozwanego stanowią w istocie jego linię obrony.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Powództwo niemal w całości jest zasadne.

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa jest państwową osobą prawną ( por. art. 1 ust. 1 zd. 2 obowiązującej do 24.06.2008r. ustawy z dnia 29.12.1993r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa ( Dz. U. z 1994r. nr 1 poz. 2 ze zm. ) , art. 2 ust. 1 obowiązującej obecnie ustawy z 29 maja 2008r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa ( Dz.U. nr 98 poz. 634 ) .

Właściwość Agencji w sprawach rent strukturalnych wynika z art. 3 ust. 2, art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej ( Dz. U. nr 229 poz. 2273 ze zm. ) w zw. z § 17 rozporządzenia Rady Ministrów z 30.04.2004r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania pomocy finansowej na uzyskiwanie rent strukturalnych objętej planem rozwoju obszarów wiejskich ( Dz. U. nr 114 poz. 1191 ze zm. ) .

Z treści powyższych przepisów wynika , iż organy agencji wydają decyzje administracyjne . Postępowanie przed organami agencji reguluje zatem w myśl art. 1 pkt 1 i 2 kpa kodeks postępowania administracyjnego . Agencja zatem wykonuje władzę publiczną bowiem ustawa powierza jej wydawanie decyzji administracyjnych w indywidualnych sprawach określonych przepisami szczególnymi .

Zgodnie z art. 417 k.c. za szkodę wyrządzona przez niezgodne z prawem działalnie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialności Skarb Państwa lub inna osoba prawna wykonująca tę władze z mocy prawa.

Z koli w myśl art. 417 ¹§2 k.c. jeżeli szkoda została wyrządzona przez wydanie prawomocnego orzeczenia lub ostatecznej decyzji , jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu ich niezgodności z prawem .

Na treść w/w przepisów powołał się pełnomocnik powoda w pozwie wskazując , przepisy te jako podstawę odpowiedzialności pozwanego .

Pełnomocnik powoda z jednej strony źródło szkody upatruje w błędnej decyzji Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa , z drugiej zaś wskazuje , iż powód nie otrzymał renty z uwagi na nieprofesjonalne i przewlekłe prowadzenie sprawy przez organy Agencji przytaczając w pozwie całą historię batalii powoda o rentę strukturalną.

Przechodząc do szczegółowej analizy podstaw prawnych żądania wskazać należy , że :

Zgodnie z przytoczonym już art. 417 ¹§2 k.c. jeżeli szkoda została wyrządzona przez wydanie prawomocnego orzeczenia lub ostatecznej decyzji , jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu ich niezgodności z prawem .

Z treści przepisu wynika , iż proces odszkodowawczy związany z wydaniem ostatecznej decyzji musi być poprzedzony stwierdzeniem „we właściwym postępowaniu” niezgodności z prawem takiej decyzji.

„Właściwym postępowaniem” w rozumieniu tego przepisu jest w stosunku do decyzji administracyjnej wznowienie postępowania administracyjnego lub stwierdzenie nieważności decyzji .

Prejudykatem odnoszącym się do decyzji administracyjnych będzie także orzeczenie sądu administracyjnego stwierdzające nieważność decyzji albo ustalające przeszkodę prawną uniemożliwiającą stwierdzenie nieważności decyzji, a także orzeczenie tego sądu uchylające zaskarżoną decyzję, jeżeli w wyniku ponownego rozpatrywania sprawy organ umorzy postępowanie (art. 287 ustawy z 30.08.2002r. – Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi ( Dz. U. nr 153 poz. 1270 ze zm. ).

W toku niniejszego postępowania pełnomocnik powoda nie przedstawił wymaganego prejudykatu , nie zostało bowiem przeprowadzone żadne z przewidzianych w kpa ekstraordynaryjnych trybów weryfikacji decyzji. Brak ten jest przeszkodą do prowadzenie procesu odszkodowawczego z powołaniem się na błędną decyzję. Sąd rozpoznając sprawę o odszkodowanie nie ma bowiem kompetencji do samodzielnej oceny legalności i zgody z przepisami takich decyzji które stanowią źródło szkody.

Z uwagi na brak prejudykatu odszkodowanie nie może być zasądzone na podstawie art. 417 ¹ k.c.

Nie powoduje to jednak bezzasadności powództwa bowiem pełnomocnik powoda jako podstawę prawną przytoczył także art. 417 k.c.

Zgodnie z art. 417 k.c. za szkodę wyrządzona przez niezgodne z prawem działalnie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialności Skarb Państwa lub inna osoba prawna wykonująca tę władze z mocy prawa.

Jedną z podstawowych zasad kpa jest zasada szybkości i prostoty postępowania określona w art. 12 k.p.a. Zgodnie z treścią tego przepisu organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia . Zasada ta w ocenie Sądu w niniejszej sprawie została w sposób kardynalny naruszona , jednostki Agencji pomimo wyraźnych wytycznych sądów administracyjnych orzekały całkowicie pomijając przepisy na których stosowanie zwracały uwagę sądy administracyjne . Przewlekłe i nieprofesjonalne postępowanie Agencji doprowadziło do sytuacji w której powód nie ze swojej winy, a z powodu bezprawnych ( w szerokim tego słowa znaczeniu ) działań Agencji w efekcie nie otrzymał renty strukturalnej , choć jak sama Agencja przyznała w swoich ostatnich decyzjach powód spełniał wszystkie warunki do przyznania mu tej renty i bez wątpienia by ją otrzymał gdyby nie fakt wyczerpania środków na co zwrócił uwagę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. w uzasadnieniu wyroku z dnia 21 kwietnia 2010r. .

Stanowisko zatem strony pozwanej zawarte w odpowiedzi na pozew nie jest zgodne z wcześniejszym stanowiskiem strony pozwanej zawartym w zaskarżonych decyzjach oraz w uzasadnieniu wyroku WSA w Łodzi . Analiza odpowiednich przepisów w konfrontacji z zebranym przez organy Agencji materiałem dowodowym także wskazuje na fakt , iż powód spełnił warunki do przyznania mu renty strukturalnej . Skoro tak to winien ją otrzymać jednakże z uwagi na niezgodne z prawem i opieszałe działanie organów agencji renty powód nie otrzymał.

Powództwo o odszkodowanie co do zasady w tej sytuacji jest usprawiedliwione , przyjmując zatem , iż od dnia złożenia wniosku powód w istocie spełniał wszystkie warunki do przyznania mu renty winien zatem otrzymać rentę w wysokości wyliczonej przez stronę pozwaną poczynając od sierpnia 2004r. Na zasądzoną w pkt 1 wyroku kwotę 119.269,62 zł składa się suma kwot za poszczególne miesiące za które powód mógłby otrzymywać rentę strukturalną, z tym ,że poczynając od kwietnia 2010r. wyliczona wysokość renty została pomniejszona o świadczenie emerytalne które obecnie otrzymuje powód z KRUS zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 30.04.2004r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania pomocy finansowej na uzyskiwanie rent strukturalnych objętej planem rozwoju obszarów wiejskich ( Dz. U. nr 114 poz. 1191 ze zm. ) .

Odsetki sąd zasądził od chwili doręczenia sprecyzowanego powództwa pełnomocnikowi pozwanego co najpóźniej mogło nastąpić w dniu 1 kwietnia 2011r. a to na podstawie art. 481 k.c. dopiero bowiem z tą chwilą pozwany pozostaje w zwłoce z wypłatą odszkodowania .

W kolejnych punktach sąd zasądził kwoty renty 1084,81 zł za miesiące marzec i kwiecień 2011r. i oddalił dalej idące powództwo jako przedwczesne bowiem nie zaistniała jeszcze szkoda , powództwo w tym zakresie będzie mogło być zrealizowane po powstaniu szkody tj. wraz z powstaniem prawa do kolejnych rent z uwzględnieniem wysokości wypłacanych już powodowi świadczeń z KRUS.

Mając na uwadze , iż powód niemal w całości wygrał sprawę dlatego też Sąd na podstawie art.113 ust. 1 ustawy z 25 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( Dz. U. nr 167 poz.1398 ze zm.) w zw. z art.98 k.p.c. nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 6.072 zł tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej obciążającej stronę pozwaną ( od uwzględnionej części powództwa) .

Powód niemalże w całości wygrał sprawę dlatego też należy mu się także zwrot poniesionych kosztów procesu dlatego też na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. nr 163 poz. 1348 ze zm. ) należało orzec jak w pkt 6 wyroku.