Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II C 272/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 listopada 2013r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek (...) w R. Wydział II Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Okręgowego Renata Kopala

Protokolant: Jolanta Bober

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2013r. w R.

sprawy z powództwa E. Z. (Z.)

przeciwko Skarbowi Państwa - Dyrektorowi Zakładu Karnego w J.

o zapłatę

1)  oddala powództwo;

2)  nie obciąża powoda kosztami zastępstwa procesowego pozwanego,

3)  przyznaje na rzecz radcy prawnego A. S. (1) z Kancelarii Radcy Prawnego w S. z sum budżetowych Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gliwicach, Ośrodka (...) w R. kwotę 221,40 zł (dwieście dwadzieścia jeden złotych czterdzieści groszy), w tym 41,40 zł czterdzieści jeden złotych czterdzieści groszy) podatku od towarów i usług, z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu oraz kwotę 354,37 zł (trzysta pięćdziesiąt cztery złote trzydzieści siedem groszy) tytułem poniesionych wydatków.

Sędzia:

Sygn. akt: II C 272/12

UZASADNIENIE

Powód E. Z. domagał się zasądzenia od pozwanego Skarbu Państwa – Dyrektora Zakładu Karnego w J. kwoty 120.000 złotych tytułem zadośćuczynienia za, a także zasądzenie kosztów procesu na rzecz powoda od pozwanego.

Powód wskazał, iż w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym w J. przebywał w przeludnionych celach. Ponadto E. Z. wskazał na uchybienia w zakresie warunków sanitarnych w pozwanym, a mianowicie brak ciepłej wody, niewystarczającą ilość prysznicy, wilgoć, grzyb i robactwo w celach. Podniósł, że odległość do stołówki i łaźni jest zbyt duża, palarnia ma za małą powierzchnię i jest niezabezpieczona, a cele nieodpowiednio oświetlone. Nadto opieka medyczna jest nieskuteczna, a lekarz przyjmuje w ciągu 2 godzin do siedemdziesięciu osób. Brak odpowiedniego oświetlenia ma wpływ na problemy powoda ze wzrokiem. Wobec powyższego warunki odbywania kary pozbawienia wolności nie zapewniały poszanowania godności powoda. W piśmie procesowym z dnia 15.08.2012r. powód sprecyzował żądanie pozwu podając, iż domaga się zadośćuczynienia za okres od 10.12.2009r. Natomiast w piśmie procesowym z dnia 17.08.2012 roku powód podał, że swoje roszczenie opiera o przepisy art. 23 kc, art. 24 kc i art. 448 kc.

W odpowiedzi na pozew pozwany Skarb Państwa – Dyrektor Zakładu Karnego w J. wniósł o oddalenie powództwa, wniósł także o zasądzenie od powoda kosztów procesu. Pozwany podniósł zarzut przedawnienia co do okresu pobytu powoda w pozwanym zakładzie karnym przed 10.12.2009 roku. Pozwany podniósł, że w rozpatrywanym okresie nie zostały naruszone dobra osobiste powoda, a warunki odbywania kary pozbawienia wolności spełniały wymogi przepisów kkw, w szczególności w zakresie warunków sanitarnych i oświetlenia. Pozwany wskazał, że powód nie wykazał zarówno zaistnienia szkody, jak i bezprawności działania zakładu karnego, jak i związku przyczynowego. Odnośnie zarzutu przeludnienia pozwany podniósł, że E. Z. miał zapewnioną powierzchnię mieszkalną celi nie mniejszą niż 3 m 2, a jedynie w okresie od 18.12.2009r. do 01.01.2010r. był umieszczony w celi o powierzchni mieszkalnej celi mniejszej niż 3 m 2 na podstawie decyzji dyrektora zakładu karnego, o której mowa w art. 110 § 2b kkw. Pozwany wskazał także, że osadzeni mają dostęp do ciepłej wody w okresach posiłków, korzystają co najmniej raz w tygodniu z ciepłej kąpieli, mogą także pobierać wrzątek oraz korzystać z grzałek i czajników.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód E. Z. przebywał ośmiokrotnie w różnych zakładach karnych w latach od 1974 roku do 2012 roku. Powód odbywał karę pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym w J. w okresie objętym postępowaniem od 10.12.2009r. i przebywa tam do dnia dzisiejszego.

Powód przebywał w Zakładzie Karnym w J. w warunkach zakładu półotwartego. Cele mieszkalne skazanych pozostają otwarte całą dobę, w godzinach od 7.30 do 18.30 osadzeni mają możliwość swobodnego przemieszczania się i korzystania z pól spacerowych, boisk do koszykówki, piłki nożnej i piłki siatkowej, sali sportowej, czytelni, biblioteki, pomieszczeń grup wyznaniowych i ruchu AA. Pojemność zakładu w okresie pobytu skazanego ustalona została od dnia 28.12.2007 roku na (...) miejsca zakwaterowania. Powód w okresie od 18.12.2009r. do 01.01.2010r. był umieszczony w celi, w której osadzeni nie mieli zapewnionej powierzchni mieszkalnej nie mniejszej niż 3 m 2, a to w oparciu o decyzję dyrektora zakładu nr (...) z dnia 18.12.2009r. wydanej na podstawie art. 110 § 2b kkw. E. Z. przebywał w celi o powierzchni mieszkalnej przypadającej na osadzonego mniejszej niż 3 m 2 przez okres trzynastu dni.

Osadzeni w Zakładzie Karnym w J. korzystają co najmniej raz w tygodniu z ciepłej kąpieli. Łaźnia posiada szatnię i 24 oddzielne stanowiska prysznicowe, są ogrzewane kaloryferami oraz nadmuchem ciepłego powietrza z nagrzewnicy. W każdym pawilonie mieszkalnym jest dostęp do bieżącej zimnej wody, w czasie wydawania posiłków osadzeni mają dostęp do ciepłej wody, mogą także pobierać wrzątek oraz korzystać z grzałek i czajników.

Osadzeni w Zakładzie Karnym w J. mają obowiązek utrzymywać czystość pomieszczeń, w których przebywają i z których korzystają w ramach tzw. dyżurów gospodarczych. Osadzonym są wydawane w tym celu atestowane środki chemiczne takie jak preparat chlorowy disk P., WC żel czy toilet liquid cleaner (...) Świerkowy L.. Warunki sanitarne w Zakładzie Karnym w J. są regularnie kontrolowane przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego, kontrole odbyły się w dniach 09.11.2011r., 27.11.2012r., 17.11.2011r. i 14.05.2012r. Zakład Karny korzysta z usług specjalistycznej firmy (...) w J. w zakresie dezynsekcji, deratyzacji, dezynfekcji oraz dezodoryzacji. Uszkodzenia i ubytki w celach mieszkalnych są w miarę możliwości na bieżąco naprawiane.

Kwestia palenia tytoniu na terenie zakładu karnego została uregulowana w zarządzeniu Dyrektora Zakładu Karnego w J. nr (...) z dnia 25.11.2010r., gdzie stwierdzono, że palenie tytoniu na terenie zakładu karnego jest dopuszczalne tylko poza celami mieszkalnymi, w miejscach do tego przeznaczonych i oznakowanych. Dla osadzonych urządzono palarnię wentylowaną wiatrakiem.

W pomieszczeniach, w których przebywają osadzeni natężenie światła wynosi 100 lux, zaś w miejscach przeznaczonych do czytania 200 lux – w tym także w celach w których przebywał powód tj. w pawilonie C nr (...),(...),(...),(...). W celach mieszkalnych są zainstalowane oprawy oświetleniowe o źródle jarzeniowym oraz oprawy oświetleniowe o źródle żarowym zapewniające odpowiednią ilość światła. Nadto osadzeni mogą korzystać z dobrze oświetlonych pomieszczeń takich jak biblioteka, czytelnia, świetlice i pawilon penitencjarny. Wobec zarzutów powoda dotyczących rzekomego pogorszenia się jego stanu zdrowia na skutek niewłaściwego oświetlenia w zakładzie karnym Sąd zasięgnął opinii biegłego z zakresu okulistyki dr n med. A. S. (2) specjalisty chorób oczu. Powód cierpi na jaskrę obu oczu, na którą leczy się od 2005 roku. E. Z. został zaliczony do lekkiego stopnia niepełnosprawności na stałe. W stosunku do okresu przed grudniem 2009 roku wystąpiło niewielkiego stopnia pogorszenie pola widzenia oka lewego, na które mogło mieć wpływ nieregularne stosowanie kropli okulistycznych. Ostrość wzroku nie uległa pogorszeniu. Niestosowanie kropli do oczu, przebywanie w pomieszczeniu niedoświetlonym powodujące rozszerzenie źrenicy przy wąskim kącie przesączania może, ale nie musi doprowadzić do wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego oka lewego, a w następstwie mogą występować bóle głowy i gałki ocznej oraz powstawać zmiany w polu widzenia. Tym niemniej w dniu badania 12.04.2013 roku ciśnienie wewnątrzgałkowe oczu powoda było prawidłowe, mimo zgłaszanych w wywiadzie bólów głowy i niestosowania kropli do oczu od dwóch tygodni.

Powód pozostaje pod stałą kontrolą okulistyczną, neurologiczną i internistyczną, jest leczony farmakologicznie. Powód był konsultowany okulistycznie kontrolnie w dniu 26.01.2010r., a w okresie od 26.01.2010r. do dnia 21.05.2012r. był konsultowany okulistycznie dziewięć razy. Natomiast w dniu 15.11.2011r. wykonano konsultację neurologiczną. E. Z. również siedmiokrotnie zapisywał się do lekarza i nie zgłaszał się, w tym dwukrotnie do okulisty. W związku ze schorzeniem powoda lekarz okulista przepisał mu leki T. i 0,5% O.. Pacjent, któremu kończą się leki ma obowiązek zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu celem przedłużenia leków do kolejnej konsultacji okulistycznej i jest w dniu zgłoszenia przyjmowany poza kolejnością.

dowód:

- przesłuchanie E. Z. k. 170-171;

- zeznania świadka D. K. k. 167-168;

- zeznania świadka M. M. k. 168-169;

- zeznania świadka Z. S. k. 169;

- zeznania świadka Z. B. k. 169-170;

- orzeczenie o niepełnosprawności powoda z dnia 11.07.2006r. k.4;

- zaświadczenie lekarskie powoda z dnia 23.06.2009r. k.5;

- dokumentacja medyczna powoda k.6-7;

- stanowisko działu ewidencji ZK w J. z dnia 06.07.2012r. k. 65

- decyzja dyrektora ZK w J. nr (...) z dnia 18.12.2009r.

- stanowisko działu penitencjarnego ZK w J. z dnia 09.07.2012r. k. 69

- stanowisko działu penitencjarnego ZK w J. z dnia 17.12.2012r. k. 202;

- stanowisko działu kwatermistrzowskiego ZK w J. z dnia 08.01.2013r. k. 205-206;

- charakterystyka i zbiorcze zestawienie wydania środków czyszczących k.70-74;

- protokół kontroli sanitarnej z dnia 14.05.2012r. k. 75-78;

- protokół kontroli sanitarnej z dnia 17.11.2011r. k. 79-81;

- protokół kontroli sanitarnej z dnia 09.11.2011r. k. 209-210;

- protokół kontroli sanitarnej z dnia 27.11.2012r. k. 211-212;

-szczegółowy opis robót naprawczych w ZK w J. k. 213-219;

- umowa ZK w J. z firmą (...) w J. k. 82-84;

- protokoły z dezynsekcji k. 207,208;

- zarządzenie Dyrektora Zakładu Karnego w J. nr (...) z dnia 25.11.2010r. k. 85-89;

- notatka ZOZ ZK w J. z dnia 13.07.2012r. k.95;

- pismo Dyrektora ZK w J. dotyczące leczenia okulistycznego powoda k, 277;

- opinia biegłego z zakresu okulistyki dr n med. A. S. (2) specjalisty chorób oczu z dnia 24.05.2013r. k. 232-239;

- notatka por. R. K. z ZK w J. z dnia 18.01.2013r. k. 201;

-pisma i skargi zgłaszane przez powoda k. 248-251;

Przy ocenie materiałów sprawy Sąd kierował się zasadą swobodnej oceny dowodów wyrażoną w art. 233 § 1 kpc. Sąd oparł się na zeznaniach powoda i świadków, którzy zeznawali w sposób logiczny i zasadniczo zgodny. Niewielkim nieścisłościom w zeznaniach nie należy przydawać decydującego znaczenia, gdyż są one wynikiem nie tyle odmiennej relacji co do faktów, a odmiennej oceny poszczególnych aspektów życia w zakładzie karnym. Zeznający w sprawie świadkowie i powód przedstawili generalnie negatywny obraz Zakładu Karnego w J.. (...) się na dolegliwościach odczuwanych przez nich i powoda w związku z osadzeniem, w szczególności warunkach sanitarnych i przeludnieniu. Sąd zasadniczo uwzględnił owe zeznania, mimo iż opisywane przez nich niewygody nie stanowią naruszenia przepisów prawa czy regulaminu zakładu karnego, a są wynikiem konieczności, bądź też warunków organizacyjno-technicznych jednostki. Sąd oparł się również na dowodach z dokumentów przedstawionych, gdyż nie były one kwestionowane przez powoda i mają wiarygodny charakter. W całości Sąd oparł się w swoich ustaleniach na opinii biegłego z zakresu okulistyki dr n med. A. S. (2). Przedstawiona opinia miała charakter rzetelny i rzeczowy, wykonana została na podstawie analizy akt sprawy i badania powoda przez wysokiej klasy specjalistę chorób oczu. Oddalono wniosek dowodowy o uzupełnienie opinii okulistycznej, jako że wszystkie istotne okoliczności w tym zakresie zostały już ustalone w oparciu o przedstawioną opinię biegłego.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy podnieść, iż zarzut przedawnienia podniesiony przez pozwanego okazał się bezprzedmiotowy wobec faktu, iż w piśmie procesowym z dnia 15.08.2012r. powód sprecyzował żądanie pozwu podając, iż domaga się zadośćuczynienia za okres od dnia 10.12.2009r.

Przesłanki ochrony dóbr osobistych zostały sprecyzowane w art. 24 § 1 kodeksu cywilnego, który wskazuje, że ten czyje dobro osobiste zostało naruszone bezprawnym działaniem może żądać zaniechania tego działania lub usunięcia jego skutków. Przy czym ustawodawca w artykule 24 kc wprowadził domniemanie bezprawności naruszenia dobra osobistego, które strona pozwana może obalić przez wykazanie, że jej działanie miało miejsce w warunkach obowiązującego porządku prawnego, stanowiło wykonywanie prawa podmiotowego, było za zgodą pokrzywdzonego, lub wynikało z potrzeby ochrony uzasadnionego interesu lub wartości nadrzędnych. W niniejszej sprawie trzeba mieć na uwadze, że powód odbywa karę pozbawienia wolności w zakładzie karnym. Kara spełnia funkcję represyjną jako odpłata za dokonane przestępstwo i dolegliwość dla skazanego (dyskomfort) stanowi jej istotę (tak też Sąd Apelacyjny w Katowicach, w wyroku z dnia 7 maja 2009 roku, sygn. akt I Aca 247/09). Aby można było mówić o odczuwaniu dolegliwości przez skazanego, odbywanie kary musi być bardziej uciążliwe od sposobu życia osób pozostających na wolności. Odczuwanie niedogodności i dyskomfortu, nawet znacznych rozmiarów, w przypadku kary pozbawienia wolności nie ogranicza się jedynie do braku możności opuszczenia zakładu karnego.

O bezprawnym naruszeniu dóbr osobistych, w szczególności godności może być mowa dopiero, gdy dochodzi do poniżającego i nieludzkiego traktowania, sprzecznego z zasadą humanitaryzmu. Do naruszenia godności ludzkiej może dojść w wypadku, gdy pozbawi się więźniów jakiejkolwiek intymności przy spełnianiu potrzeb fizjologicznych, gdy brak wyżywienia będzie powodował głód u więźniów, lub nie zapewni niezbędnych składników odżywczych, gdy przeludnienie osiągnie stan uniemożliwiający funkcjonowanie w celi, w szczególności gdy więźniowie zostaną zmuszeni do spania na przemian w jednym łóżku, gdy w celi nie będzie możliwości pozostawania w pozycji leżącej, gdy niewykonywanie obowiązków przez służbę zdrowia spowoduje permanentny stan chorobowy u osadzonego, gdy w celach będzie panowało zimno.

Podstawą prawną dochodzonego przez powoda zadośćuczynienia za niewłaściwe warunki pobytu w Zakładzie Karnym w R. jest art. 448 kc, zgodnie z którym w razie naruszenia dobra osobistego sąd może przyznać temu, czyje dobro osobiste zostało naruszone, odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia. Zdaniem Sądu regulacja zawarta w wyżej przytoczonym przepisie wskazuje, że przesłanką odpowiedzialności przewidzianej w nim jest nie tylko bezprawne ale i zawinione działanie sprawcy naruszenia dobra osobistego (tak SN w wyroku z dnia 15.06.2005r., sygn. akt IV CK 805/04). Przyjęcie zatem odpowiedzialności odszkodowawczej sprawcy takiego naruszenia wymaga kumulatywnego zaistnienia nie tylko wystąpienia szkody o charakterze niemajątkowym i wskazania bezprawności działania sprawcy, ale także wykazania jego zawinienia, a także związku przyczynowego zachodzącego pomiędzy zaistniałą szkodą, a działaniem sprawcy.

Odnosząc się do zarzutów dotyczących przeludnienia pozwanego zakładu karnego w okresie przebywania tam powoda od dnia 10.12.2009r. należy wskazać, iż powód w okresie od 18.12.2009r. do 01.01.2010r. był umieszczony w celi, w której osadzeni nie mieli zapewnionej powierzchni mieszkalnej nie mniejszej niż 3 m 2. Miało to jednak swoją podstawę w postaci decyzji dyrektora zakładu nr (...) z dnia 18.12.2009r. wydanej w oparciu o art. 110 § 2b kkw, a było uwarunkowane problemami organizacyjno-technicznymi jednostki. Dyrektor zakładu w takich wypadkach podejmuje decyzje, o których mowa w art. 110 § 2 b kkw. Zgodnie z tym przepisem dyrektor zakładu karnego lub aresztu śledczego może umieścić skazanego, o którym mowa w pkt.1-7 powołanej normy, na czas określony, nie dłuższy niż 14 dni, w warunkach, o których mowa w § 2 zdanie drugie, w celi mieszkalnej, w której powierzchnia przypadająca na skazanego wynosi poniżej 3 m 2, nie mniej jednak niż 2 m 2, jeżeli zachodzi konieczność natychmiastowego umieszczenia w zakładzie karnym lub areszcie śledczym nieposiadającym wolnych miejsc w celach mieszkalnych. Powód przebywał w celi, w której osadzeni nie mieli zapewnionej powierzchni mieszkalnej nie mniejszej niż 3 m 2 przez okres 13 dni. Nie sposób zatem uznać, iż zostały naruszone w sposób bezprawny jego dobra osobiste, powód nie wykazał także zaistnienia szkody. Istotnym jest, iż powód miał możliwość korzystania z wielu oferowanych przez jednostkę form spędzania czasu, zatem nie przebywał w celi cały czas. E. Z. przebywał w Zakładzie Karnym w J. w warunkach zakładu półotwartego. Cele mieszkalne skazanych pozostają otwarte całą dobę, w godzinach od 7.30 do 18.30 osadzeni mają możliwość swobodnego przemieszczania się i korzystania z pól spacerowych, boisk do koszykówki, piłki nożnej i piłki siatkowej, sali sportowej, czytelni, biblioteki, pomieszczeń grup wyznaniowych i ruchu AA.

Nie znajdują akceptacji także zarzuty dotyczące niewłaściwych warunków sanitarnych w zakładzie karnym, które spowodowały naruszenie dóbr osobistych E. Z.. W szczególności zarzuty dotyczyły braku ciepłej wody i niedotrzymania warunków higienicznych. Jednakże w ocenie Sądu warunki sanitarne panujące w Zakładzie Karnym w J. są zgodne z obowiązującymi przepisami i Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 25.08.2003r. w sprawie regulaminu organizacyjno-porządkowego wykonywania kary pozbawienia wolności. W szczególności cyklicznie są przeprowadzane kontrole sanitarne obiektu przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego, kontrole odbyły się w dniach 09.11.2011r., 27.11.2012r., 17.11.2011r. i 14.05.2012r. Zakład Karny korzysta z usług specjalistycznej firmy (...) w J. w zakresie dezynsekcji, deratyzacji, dezynfekcji oraz dezodoryzacji. Osadzeni sami są zobowiązani do dbania o porządek w celach i pomieszczeniach, z których korzystają. Są im wydawane w tym celu atestowane środki chemiczne takie jak preparat chlorowy disk P., WC żel czy toilet liquid cleaner (...) Świerkowy L.. Natomiast zgodnie z § 30 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 25.08.2003r. w sprawie regulaminu organizacyjno-porządkowego wykonywania kary pozbawienia wolności osadzeni w Zakładzie Karnym w J. korzystają co najmniej raz w tygodniu z ciepłej kąpieli. Łaźnia posiada szatnię i 24 oddzielne stanowiska prysznicowe, są ogrzewane kaloryferami oraz nadmuchem ciepłego powietrza z nagrzewnicy. W każdym pawilonie mieszkalnym jest dostęp do bieżącej zimnej wody, w czasie wydawania posiłków osadzeni mają dostęp do ciepłej wody, mogą także pobierać wrzątek oraz korzystać z grzałek i czajników. Nie zasługiwał na uwzględnienie zarzut powoda jakoby naruszono jego dobra osobiste przez istnienie niewłaściwych warunków dla palaczy papierosów. Zakład Karny w J. posiada palarnię wentylowaną wiatrakiem. Co prawda nie są to warunki idealne, takimi jednak nie dysponują często nawet obiekty użyteczności publiczne, a nawet lotniska. Podobnie nie można uznać za zasadny zarzutu powoda co do niewystarczającego oświetlenia cel i związanego z tym rzekomego pogorszenia stanu zdrowia powoda. W celach mieszkalnych są zainstalowane oprawy oświetleniowe o źródle jarzeniowym oraz oprawy oświetleniowe o źródle żarowym zapewniające odpowiednią ilość światła (w pomieszczeniach, w których przebywają osadzeni natężenie światła wynosi 100 lux, zaś w miejscach przeznaczonych do czytania 200 lux). Nadto osadzeni mogą korzystać z dobrze oświetlonych pomieszczeń takich jak biblioteka, czytelnia, świetlice i pawilon penitencjarny. Oświetlenie w jednostce spełniało zatem wymagane normy. Sąd zasięgnął opinii biegłego z zakresu okulistyki dr n med. A. S. (2) specjalisty chorób oczu. Powód cierpi na jaskrę obu oczu, na którą leczy się od 2005 roku. W stosunku do okresu przed grudniem 2009 roku wystąpiło niewielkiego stopnia pogorszenie pola widzenia oka lewego, na które mogło mieć wpływ nieregularne stosowanie kropli okulistycznych. Ostrość wzroku nie uległa pogorszeniu. Niestosowanie kropli do oczu, przebywanie w pomieszczeniu niedoświetlonym powodujące rozszerzenie źrenicy przy wąskim kącie przesączania może, ale nie musi doprowadzić do wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego oka lewego, a w następstwie mogą występować bóle głowy i gałki ocznej oraz powstawać zmiany w polu widzenia. Tym niemniej w dniu badania 12.04.2013 roku ciśnienie wewnątrzgałkowe oczu powoda było prawidłowe, mimo zgłaszanych w wywiadzie bólów głowy i niestosowania kropli do oczu od dwóch tygodni. Z opinii biegłego wynika zatem, iż nastąpiło niewielkiego stopnia pogorszenie pola widzenia oka lewego, jednakże odpowiedzialność za to ponosi powód, któremu zapewniono właściwą opiekę medyczną, a mimo to nie przyjmował on regularnie leków. W związku ze schorzeniem powoda lekarz okulista przepisał mu leki T. i 0,5% O.. Pacjent, któremu kończą się leki ma obowiązek zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu celem przedłużenia leków do kolejnej konsultacji okulistycznej i jest w dniu zgłoszenia przyjmowany poza kolejnością. E. Z. siedmiokrotnie zapisywał się do lekarza i nie zgłaszał się na wizytę, w tym dwukrotnie do okulisty. Pozostaje natomiast pod stałą kontrolą okulistyczną, neurologiczną i internistyczną oraz jest leczony farmakologicznie w Zakładzie Karnym w J..

Reasumując powyższe w ocenie Sądu nie zostały spełnione przesłanki wskazane w art. 24 kc i nie doszło do naruszenia dób osobistych powoda, a jego żądanie zapłaty zadośćuczynienia, w oparciu o art. 448 kc jest bezzasadne. Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności Sąd w punkcie 1 wyroku oddalił powództwo. Z uwagi na sytuację materialną powoda, brak jakichkolwiek dochodów – co wynika z jego oświadczenia majątkowego złożonego w niniejszej sprawie Sąd na zasadzie art. 102 kpc odstąpił od obciążania go kosztami postępowania w niniejszej sprawie (punkt 2 wyroku).

Zarazem w punkcie 3 wyroku Sąd na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28.07.2005 roku (t.j. Dz.U. 2010r.,Nr 90, poz. 594 z późn. zm.) w zw. z art. 102 kpc przyznał na rzecz radcy prawnego A. S. (1) z Kancelarii Radcy Prawnego w S. z sum budżetowych Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gliwicach, Ośrodka (...) w R. kwotę 221,40 zł, w tym 41,40 zł podatku od towarów i usług, z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu oraz kwotę 354,37 zł tytułem poniesionych wydatków. Koszty przyznano w oparciu o § 2 w zw. z § 10 ust.1 pkt. 25 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.2002, Nr 163, poz. 1349). Sąd podwyższył minimalną stawkę wynagrodzenia pełnomocnika powoda o 50 % z uwagi na wykonane czynności i nakład pracy pełnomocnika oraz o podatek od towarów i usług. Sąd uznał również za uzasadnione udokumentowane wydatki radcy prawnego, w szczególności wynikające z dwukrotnego dojazdu pełnomocnika do sądu oraz dojazdu do Zakładu Karnego w J. i przyznał je w oparciu o § 15 pkt. 2 powołanego wyżej rozporządzenia.