Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 maja 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach

Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2013 r. w Katowicach

sprawy z odwołania J. M. (J. M. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Katowicach z dnia 19 lipca 2012 r. sygn. akt XI U 2600/11

1. oddala apelację,

2. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na rzecz ubezpieczonego J. M. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za II instancję.

/-/ SSA M. Małek-Bujak /-/ SSA E. Piotrowska /-/ SSA J. Ansion

Sędzia Przewodnicząca Sędzia

Sygn. akt: III AUa 1736/12

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 lipca 2012 roku sygn. akt XI U 2600/11
Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach zmienił zaskarżone decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. z dnia 31 sierpnia 2011r.,
17 października 2011r. i 22 listopada 2011r. w ten sposób, że przyznał J. M. prawo do emerytury w niższym wieku z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych, poczynając od 17 września 2011r.

Sąd Okręgowy ustalił, że ubezpieczony J. M. , ur. (...) ukończył
w dniu (...) 60 lat, nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego, nie pozostaje w stosunku pracy, pobiera natomiast świadczenie przedemerytalne, a na dzień 1.01.1999r. udowodnił łącznie 32 lata, 10 miesięcy i 10 dni okresów składkowych
i nieskładkowych, w tym 13 lat, 5 miesięcy i 8 dni stażu w szczególnych warunkach. W dniu 3.08.2011r. J. M. złożył wniosek o emeryturę.

Sporną kwestią było, czy ubezpieczony spełnił pozostałe warunki do przyznania mu emerytury w niższym wieku emerytalnym z art. 184 w związku z art. 32 ustawy
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych , zwłaszcza czy posiada wymagane 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony był zatrudniony od dnia 6.05.1997r. do dnia 31.08.1998r. w Zakładzie (...), pracował przy wywozie drewna z lasu w okręgu (...); kierował samochodem P. o ładowności 5,5 ton, który był przystosowany do przewozu drewna o długości 1,2m-1,5m. Skrzynia samochodu miała 4 m długości.
Do pomocy odwołującemu się przydzieleni byli jeden lub dwaj ładowacze, którzy ręcznie pomagali załadowywać i wyładowywać klocki na odkrytą skrzynię. Drewno ładowano przy pomocy wciągarki linowej którą obsługiwał kierowca. Wywózka drewna trwała przez cały rok. Ubezpieczony posiada prawo jazdy kategorii C oraz kwalifikacje do załadunku drewna.

W oparciu o dokonane ustalenia Sąd Okręgowy uznał, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy powołał jako podstawę rozstrzygnięcia art. 184, art. 32 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS, a także § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( wskazujący, że pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione
w wykazie A stanowiącym załącznik do tego rozporządzenia, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy (§ 2 ust 1), nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

- osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn oraz

- ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach) oraz załącznik nr 1 do zarządzenia Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 31.03.1988r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach pracy leśnictwa i przemysłu drzewnego ( zawierający w wykazie B
w dziale VI pod poz. 2 prace przy zrywce i wywózce drewna z lasu wymienione w pkt 1 prace wuzaka.)

W świetle zgromadzonych dowodów, w tym zeznań świadków, Sąd uznał za udowodnione, że w okresie od dnia 6.05.1997r. do dnia 31.08.1998r. odwołujący się stale
i w pełnym wymiarze czasu wykonywał pracę wuzaka, a „ prace przy zrywce i wywózce drewna z lasu” zamieszczono w wykazie A stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. do pracy w szczególnych warunkach zaliczono w Dziale VI „W leśnictwie, przemyśle drzewnym i papierniczym” pod pozycją 2 . Wykonywał on zatem stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracę w warunkach szczególnych, a po doliczeniu tego okresu do uwzględnionego przez organ rentowy okresu jego zatrudnienia w warunkach szczególnych ubezpieczony na dzień 1.01.1999r. posiadał wymagany 15-letni okres pracy
w szczególnych warunkach.

W dniu (...) odwołujący się ukończył 60 lat, tym samym spełnił wszystkie przesłanki niezbędne do przyznania mu prawa do emerytury z art. 184 w związku z art. 32 cyt. ustawy od dnia 17.09.2011r.

Apelację od wyroku wniósł organ rentowy.

Zaskarżając wyrok Sądu Okręgowego w całości zarzucił zaskarżonemu wyrokowi:

- sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału polegającą na przyjęciu, że po doliczeniu ustalonego przez Sąd okresu pracy w szczególnych warunkach, tj. od dnia 6 maja 1997r. do 31 sierpnia 1998r. do okresu pracy w warunkach szczególnych uwzględnionego przez organ rentowy, wynoszącego 13 lat, 5 miesięcy i 8 dni, Odwołujący udowodnił na dzień 1 stycznia 1999r. 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach;

- naruszenie prawa materialnego - tj. art. 184 oraz art. 32 ustawy z 17 grudnia 1998r.
o emeryturach i rentach z FUS w zw. z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przez przyznanie emerytury mimo, że odwołujący nie udowodnił wymaganego okresu 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W oparciu o podniesione zarzuty apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku
i oddalenie odwołania w całości względnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu apelacji organ rentowy wyjaśnił, że rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji oparte zostało na ustaleniach faktycznych sprzecznych z zebranym w sprawie materiałem, bowiem po doliczeniu ustalonego przez Sąd Okręgowy okresu pracy
w szczególnych warunkach, tj. od dnia 6 maja 1997r. do 31 sierpnia 1998r. do okresu pracy
w warunkach szczególnych uwzględnionego przez organ rentowy, wynoszącego 13 lat,
5 miesięcy i 8 dni, odwołujący udowodnił na dzień 1 stycznia 1999r. 15-letni okres pracy wszczególnych warunkach, podczas, gdy faktycznie okres ten winien wynosić 14 lat,
9 miesięcy i 3 dni.

Powyższe nieprawidłowe wyliczenie doprowadziło w konsekwencji do niewłaściwego zastosowania prawa materialnego, tj. art. 184 oraz art. 32 ustawy z 17 grudnia 1998r.
o emeryturach i rentach z FUS w zw. z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przez przyznanie emerytury mimo, że odwołujący nie udowodnił wymaganego okresu 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja organu rentowego podlega oddaleniu.

Bezspornym był ustalony przez ZUS okres pracy w warunkach szczególnych, tj. 13 lat, 5 miesięcy i 8 dni.

Bezspornym też było (na co wskazał ZUS w apelacji), że okres pracy u A. K. od dnia 6 maja 1997r. do 31 sierpnia 1998 r. wyniósł dodatkowo 1 rok, 3 miesiące i 25 dni, co łącznie daje 14 lat, 9 miesięcy i 3 dni.

Kwestią sporną w postępowaniu apelacyjnym było, czy ubezpieczony pozostawał w zatrudnieniu w warunkach szczególnych u A. K., prowadzącego działalność gospodarczą „Usługi (...)” do dnia 31 sierpnia 1998r. czy tez do dnia 31 sierpnia 1999r., a zatem, czy przed dniem 1 stycznia 1999r. udowodnił wymagany okres 15 lat pracy
w szczególnych warunkach.

Wbrew oczywiście nieuzasadnionym zarzutom apelacyjnym analiza akt rentowych wskazuje bezsprzecznie, że we wskazanym podmiocie ubezpieczony zatrudniony był do dnia 31 sierpnia 1999r. Wskazują na to następujące dowody zawarte w aktach rentowych:

- świadectwo pracy - k. 9 a.r. (w kilku egzemplarzach i kilku miejscach akt rentowych),

- kwestionariusz okresów składkowych i nieskładkowych - k. 5 a.r.,

- drugi kwestionariusz okresów składkowych i nieskładkowych - k 4 a.r. t. 2,

- informacja o opłaconych składkach wskazująca na to, że ubezpieczony pracował do 31 sierpnia 1999r. - k. 8 a.r. t. 2,

- informacja o zatrudnieniu zawarta w legitymacji ubezpieczeniowej - k. 32 a.r. t 2,

- informacja ZUS - Wydziału Ubezpieczeń i Składek z dnia 27 czerwca 2005 roku
o zgłoszeniu ubezpieczonego do ubezpieczeń z tytułu zatrudnienia u A. K.
do 31 grudnia 1998r. - k. 51 a.s. t 2,

- karta okresów składkowych ZUS - k. 61 a.r. t. 2,

- karta okresów składkowych - k. 64 a.r. t. 2,

Z powołanych dokumentów ZUS wynika zatem, że ubezpieczony pozostawał
w zatrudnieniu u A. K. do 31 sierpnia 1999r., zatem do wskazanego okresu pracy doliczyć należy okres od dnia 1 września 1998r. do 31 grudnia 1998r. - w ilości
4 miesięcy.

Po doliczeniu tego okresu do okresu 14 lat, 9 miesięcy i 3 dni wynika,
że ubezpieczony posiada okres pracy w warunkach szczególnych wynoszący 15 lat, 1 miesiąc i 3 dni.

Na marginesie budzi wątpliwości Sądu Apelacyjnego postawa organu rentowego, wykorzystującego oczywistą omyłkę Sądu I instancji wbrew tak licznym dokumentom zawartym w aktach rentowych potwierdzających okres zatrudnienia ubezpieczonego
do 31 sierpnia 1999r., w celu odmowy przyznania ubezpieczonemu należnego mu świadczenia i tym bardziej, że sformułowanie zarzutów apelacyjnych nie zostało potwierdzone analizą własnych akt organu, a co stoi zresztą w rażącej sprzeczności z art. 7 k.p.a.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny na mocy art. 385 k.p.c. orzekł
o oddaleniu apelacji organu rentowego jako oczywiście bezzasadnej.

O kosztach postępowania Sąd Apelacyjny orzekł na mocy art. 98 § 1 k.p.c. w zw.
z § 13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r.
w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

/-/ SSA M. Małek-Bujak /-/ SSA E. Piotrowska /-/ SSA J. Ansion

Sędzia Przewodnicząca Sędzia

ek