Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu Wydział III

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2012 r. we Wrocławiu

sprawy z wniosku (...) Sp. z o.o.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

przy udziale zainteresowanych: Ł. B., K. B. (1), D.

B., G. B., K. C., J. C. (1), I. D., P. D. (1), G. Z. (1), R. J., G. J. (1), K. K. (1), T. K., M. B. (1), M. K. (1), A. L., G. M., R. M., M. M. (1), T. M., A. M. (1), D. N., A. N., R. O. (1), A. P.,

K. P., J. P. (1), J. R. (1), M. R., P. S. (1), J. S., P. S. (2), T. S., R. S. (1),

D. Ś., A. T. (1), K. T., G.

Z., Ł. Z., R. Z., F. S.,

S. B. (1), A. K. (1), J. K. (1), B. P., J. R. (2), K. S. (1), A. S. ,J. K. (2), A.

Ż., L. S., M. K. (2), H.

G., M. W., K. B. (2), W. P., Z. Z., B. K., J. M. (1), A. B. (1), E.

G., K. K. (2), K. M. (1), J. Ś. (1),

S. J., J. M. (2), A. B. (2), A. B. (3), H. F., R. K. (1), T. T., S.

B., Z. K., W. R. (1), Z. B. (1), Z. B. (2), D. K. (1), A. M. (2), A. B. (4), S. L., A. M. (3), A. J., L.

U., A. K. (2), R. O. (2), K. B. (3), M. G. (1), J. P. (2), W. R. (2), E. H. (1), D.

W., Ł. P., Z. S., M. K. (3), M. G. (2), M. B. (2), D. K. (2), J. K. (3), M. P., M. K. (4), J. Ś. (2), J. P. (3), K. M. (2), K. R., K. S. (2), M. J., R. W., K. Z., B. Ś., R. S. (2), I. G., S. R., A. B. (5), M. M. (2),

S. M., P. Z., S. K.

o wysokość składek

na skutek apelacji (...) Sp. z o.o.

od wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Opolu

z dnia 29 czerwca 2011 r. sygn. akt V U 352/11

I.  oddala apelację.

II.  zasądza od wnioskodawcy na rzecz strony pozwanej kwotę 5400 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 29 czerwca 2011 r. sygn. akt VU 352/11 Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Opolu w pkt I wyroku, oddalił odwołanie (...) Sp. z o.o. w K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 12 października 2010 r., którą organ rentowy określił wymiar zaległych składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z tytułu zawartych umów zlecenia pomiędzy odwołującą się Spółką, a zainteresowanymi w sprawie: Ł. B., K. B. (1), D. B., G. B., K. C., J. C. (2), I. D., P. D. (2), G. J. (2), R. J., G. J. (1), K. K. (1), T. K., M. K. (5), M. K. (1), A. L., G. M., R. M., M. M. (1), T. W. , A. M. (1), D. N., A. N., R. O. (1), A. P., K. P., H. G., M. W., K. B. (2), W. P., Z. Z., B. K., J. M. (1), A. B. (1), E. G., K. K. (2), K. M. (1), J. Ś. (1), S. J., J. M. (2), A. B. (2), A. B. (3), H. F., R. K. (2), T. T., S. B. (2), Z. K., W. R. (1), Z. B. (1), Z. B. (2), D. M., J. P. (1), J. R. (1), M. R., P. S. (1), J. S., P. S. (2), T. S., R. S. (1), D. Ś., A. T. (2), K. T., G. Z. (2), Ł. Z., R. Z., F. S., J. K. (1), B. P., S. B. (3), A. K. (1), J. R. (3), K. S. (1), A. S., J. K. (2), A. Ż., L. S., M. K. (2), A. B. (4), S. L., A. M. (3), A. J., L. U., A. K. (2), R. O. (2), K. B. (3), M. G. (1), J. P. (4), W. R. (2), E. H. (2), D. W., Ł. P., Z. S., M. K. (3), M. G. (2), M. B. (2), D. K. (2), J. K. (3), M. P., M. K. (4), J. Ś. (2), J. P. (3), K. M. (3), K. R., K. S. (2), M. J., R. W., K. Z., B. Ś., R. S. (2), I. G., S. R., A. K. (3), M. M. (2), S. M., P. Z., S. K., A. M. (2).

Postanowieniem z dnia 25 sierpnia 2011 r. Sąd uzupełnił wyżej opisany wyrok i zasądził od D. S. Sp w K. na rzecz pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. kwotę 7.200 zł, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Rozstrzygnięcie Sąd wydał w oparciu o następująco ustalony stan faktyczny sprawy:

W okresie od 1.11.2000 r. do 31.07.2008 r. (...) Związek Zawodowy (...) w K. ­K. zawarł umowy zlecenia z pracownikami (...) sp. z o.o. Związek otrzymywał zlecenia od (...), które przekazywał zleceniobiorcom - pracownikom (...) którzy wykonywali prace dla (...) i na jego terenie:

W wyniku kontroli ZUS obejmującej okres od 1.11.2000 r. do 31.07.2008 r. ustalono, że z tytułu zawartych umów zleceń pracownikami spółki (...), Związek nie odprowadził składek na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za zainteresowanych w sprawie wymienionych w wyroku.

Na podstawie wyników powyższego protokołu kontroli decyzją z dnia 13.03.2009 r. organ rentowy wymierzył (...) sp. z o.o. w K.:

-

składki na ubezpieczenie społeczne za okres XI 2000 r., IV-XII 2001 r. oraz od II 2002 r. do VII 2008 r. w kwocie 317 979,50 zł

-

składki na ubezpieczenie zdrowotne za okres XI 2000 r., VI - VIII 2001 r., XII 2002 r., V, VIII, X, XII 2003 r. I, IV -X, XII 2004 r., VII 2005 r., IV 2007 r. i IV 2008 r. w kwocie 709,92 zł.

-

składki Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych świadczeń Pracowniczych za okres XI 2000 r., od IV 2001 r. do VII 2008 r. w kwocie 12 693,35 zł.

Od tej decyzji (...) sp. z o.o. w K. odwołał się do Sądu.

Prawomocnym wyrokiem z dnia 1 grudnia 2009 r. sygn. akt VU 975/09 Sąd Okręgowy w Opolu zmienił powyższą decyzję ZUS z dnia 13.03.2009 r. w ten sposób, że (...) sp. z o.o. w K. nie ma obowiązku uiszczania składek wymienionych w tej decyzji. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że w ustalonym w szczególności na podstawie powyższego protokołu kontroli stanie faktycznym i w oparciu o obowiązujące przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych to nie wnioskodawca (związek zawodowy) jest płatnikiem tychże składek.

Na podstawie wyników powyższego protokołu kontroli obejmującej okres od 1.11.2000 r. do 31.07.2008 r. decyzją z dnia 12.10.2010r. ZUS O. w O. określił (...) jako płatnikowi wymiar zaległych składek:

-

na ubezpieczenie społeczne za okres 11/2000, od 04/2001 do 12/2001 oraz od 02/2002 do 07/2008 w kwocie 317.952,50 zł,

-

na ubezpieczenie zdrowotne za okres 11/2000, od 04/2001 do 12/2001 oraz od 02/2002 do 07/2008 w kwocie 63.567,36 zł,

-

na Fundusz Pracy za okres 11/2000, od 04/2001 do 12/2001 oraz od 02/2002 do 07/2008 w kwocie 11.647,34 zł,

-

na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres 11/2000, od 04/2001 do 04/2001 oraz od 02/2002 do 07/2008 w kwocie 1001,82 zł.

W tak ustalonym stanie faktycznym sprawy Sąd orzekł, że Sąd odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd wskazał, że przedmiotem sporu było to, czy ZUS O. w O. prawidłowo określił (...) jako płatnikowi - wymiar zaległych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych z tytułu umów zlecenia zawartych z (...) Związkiem Zawodowym (...) w K..

Sąd wskazał, na treść przepisu art. 16 ust. l ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz. U. z 2007r., Nr 11, poz. 74), z którego wynika między innymi, że składki na ubezpieczenia emerytalne:

1)

1)  pracowników, i także

2)  zleceniobiorców,

- finansują z własnych środków, w równych częściach, ubezpieczeni i płatnicy składek.

Jednocześnie Sąd zwrócił uwagę na regulację zawartą w art. 17 ust. 1 w.w ustawy który stanowi, że składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe oraz chorobowe za ubezpieczonych, o których mowa w art. 16 ust. 1 – 3, 5, 6 i 9 – 12, obliczają, rozliczają i przekazują co miesiąc do Zakładu w całości płatnicy składek. Ust. 2 tego przepisu przewiduje zaś, że płatnicy składek, o których mowa w ust. 1, obliczają części składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe finansowane przez ubezpieczonych i po potrąceniu ich ze środków ubezpieczonych przekazują do Zakładu.

Sąd wyjaśnił, że zgodnie z dyspozycją art. 8 ust. 1 tejże ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a: natomiast tenże ust. 2a cyt. przepisu wyraźnie stanowi, że za pracownika, w rozumieniu ustawy, uważa się także osobę wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje prace na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy.

Mając na względzie wyżej przywołane przepisy Sąd wskazał, że z ich treści jednoznacznie wynika, że nie jest konieczne nawet zawarcie dodatkowej cywilnoprawnej umowy (zlecenia lub innej) z własnym pracodawcą, można ją również zawrzeć z podmiotem trzecim (jak związek zawodowy w tym przypadku), jeżeli jednak praca wykonywana na podstawie tejże umowy cywilnoprawnej jest świadczona na rzecz zakładu, z którym osoba ją świadcząca ma także aktualnie wiążącą umowę o pracę, to praca z tejże umowy cywilnoprawnej jest traktowana tak samo jak praca na podstawie umowy o pracę, a osoba ją świadcząca uznawana nadal za pracownika. Konsekwencją tego jest status płatnika składek ubezpieczeniowych ciążący na pracodawcy, czyli na zakładzie, z którym osoba taka ma umowę o pracę (czyli w tym wypadku na wnioskodawcy).

Powyższe wynika z wyroku SN z dnia 14.01.2010 r., I UK 252/09, LEX nr 577824 , w którym stwierdził jednoznacznie, że "Pracodawca, którego pracownik wykonuje na jego rzecz pracę w ramach umowy o dzieło zawartej z osobą trzecią, jest płatnikiem składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe chorobowe i wypadkowe z tytułu tej umowy na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy z 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Teza ta jest aktualna także w stosunku do pracowników wykonujących taka prace na podstawie umowy zlecenia.

Jednocześnie Sąd wyjaśnił, że fakt iż pierwotnie ZUS dochodził tychże składek od niewłaściwego podmiotu czyli związku zawodowego (mylnie uznając go za płatnika) nie jest przeszkodą do dochodzenia w niniejszym postępowaniu składek od tego podmiotu, który jest do zobowiązany do ich zapłaty, czyli od wnioskodawcy. Wyrok ten posiada powagę rzeczy osądzonej w zakresie wynikającym z jego sentencji, tj. pomiędzy związkiem zawodowym a ZUS. Nie można zasadnie wywodzić, że na podstawie tego wyroku wnioskodawca "zwolnił" się od odpowiedzialności za te składki, bo to w ogóle nie było przedmiotem tamtego postępowania odwoławczego (odpowiedzialność składkowa firmy (...)).

Podstawą wydania przez ZUS zaskarżonej decyzji nie jest też treść uzasadnienia wyroku, ale właśnie treść wspomnianych ustaleń pokontrolnych, które w sprawie VU 975 Sąd ustalił na podstawie tegoż samego protokołu kontroli ZUS, co w sprawie niniejszej.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy nie zgodził się z koncepcją wnioskodawcy, że skoro ustalenia ZUS stały się w tamtej sprawie w niezbędnej części również ustaleniami Sądu, to ZUS nie może się na nie powoływać w niniejszej sprawie. Powagą rzeczy osądzonej jak już wskazano, jest objęta tylko sentencja wyroku. Sąd w sentencji tegoż wyroku rozstrzygnął wiążąco dla ZUS jedynie to, że w świetle obowiązujących przepisów ZUS nie może dochodzić zapłaty zaległych składek od związku zawodowego bowiem to nie związek był ich płatnikiem - Sąd rozpatrując odwołanie od decyzji ZUS rozpoznaje je jedynie w granicach wynikających z treści zaskarżonej decyzji ZUS i poza nie wychodzi. Dlatego, skoro zaskarżona decyzja ZUS nie dotyczyła (...)u, to w tamtej sprawie Sąd w ogóle nie orzekał odnośnie odpowiedzialności tejże spółki bo w pierwszej kolejności zawsze musi się w takim - nowym -zakresie wypowiedzieć w formie nowej decyzji organ rentowy, od której dopiero przysługuje prawo złożenia odwołania do Sądu, jak to właśnie ma miejsce w niniejszej sprawie.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu Sąd wydal w oparciu o treść art. 98 § 1 w zw. z art. 99 i art. 108 § 1 kpc. Zgodnie z art. 98 § 1 kpc strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Wysokość tych kosztów jest adekwatna do wartości sporu i mieści się w granicach określonych w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, póz. 1348 ze zm.).

Z wyrokiem nie zgodziła się strona skarżąca zaskarżając wyrok w całości i zarzucając mu:

1.

1.

1.

1.  naruszenie przez Sąd pierwszej instancji prawa materialnego przez błędną jego interpretację, wykładnię oraz niewłaściwe zastosowanie, a to w szczególności przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. jedn. Dz. U. 2009 r. Nr 205 poz. 1585), ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. 1964 Nr 43, poz. 296 ze zm. ) i ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego ( t. jedn. Dz. U. 2000 r. Nr 98 poz.1071 ze zm. ) oraz innych obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa i orzecznictwa sądowego, skutkujące pozbawienie strony skarżącej możliwości obrony swych praw w postępowaniu sądowym, stronniczością działań i rozstrzygnięć Sądu oraz naruszeniem równouprawnienia stron w procesie;

2.  niewyjaśnienie wszystkich istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności faktycznych, poprzez nieuzasadnione pominięcie lub nie rozpoznanie, ze szczególnym uwzględnieniem staranności, przez Sąd pierwszej instancji przedstawionych przez stronę skarżącą dowodów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, skutkujące przekroczeniem przez Sąd granic swobodnej oceny dowodów;

3.  sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego.

Wobec tak przedstawionych zarzutów strona apelująca wniosła o :

1)  zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie co do istoty sprawy tj. uwzględnienie uprzednio wniesionego odwołania od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. Inspektorat w K. z dnia 12.10.2010 r., nr (...) w sprawie zakreślonej pod znakiem: (...) lub

2)  uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi niższej instancji a ponadto

3)  rozpoznanie sprawy także pod nieobecność strony skarżącej;

4)  zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych;

5)  ewentualne ponowne przeprowadzenie dowodów wskazanych w odwołaniu i przyjęcie dowodów z dokumentów.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd I instancji przeprowadził w sprawie należyte postępowanie dowodowe, wyprowadził trafne wnioski i wydal prawidłowe orzeczenie, które szczegółowo uzasadnił ze wskazaniem podstawy prawnej rozstrzygnięcia.

Sąd Apelacyjny w pełni akceptuje poczynione przez ten Sąd ustalenia faktyczne, jak również podziela argumentacje przedstawiona przez Sad w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku i bez potrzeby ponownego cytowania przyjmuje ją za własną.

Odnosząc się do zarzutów apelacji tyczących naruszenia prawa materialnego, Sąd Apelacyjny w pierwszej kolejności wskazuje, że zarzuty w których strona kwestionuje zasadność odmowy przez Sąd I instancji kontroli trybu wydania decyzji administracyjnej, są całkowicie nieuzasadnione. Sąd Okręgowy prawidłowo wyjaśnił, że organ rentowy nie miał obowiązku przeprowadzenia kolejnej kontroli, która mogłaby stanowić podstawę do wydania decyzji. Fakt, iż pierwotnie strona pozwana skierowała decyzję w stosunku do związku zawodowego, uznając go niesłusznie za płatnika składek, nie rzutuje w żaden sposób na poprawność wydanej przez organ rentowy kolejnej, decyzji, od której odwołanie jest przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie.

Oznacza to tym samym, że strona apelująca blednie dopatruje się naruszenia przez organ rentowy art. 83, 86 i nast. oraz art. 91 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Sedno niniejszej sprawy wymagało ustalenia, czy organ rentowy, w sposób właściwy określił płatnika składek, na którym to ciążył obowiązek ustalenia i odprowadzenia składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, za osoby zainteresowane w sprawie, które w oparciu o umowę cywilnoprawną świadczyły pracę na rzecz D. S. w K..

Przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.), definiują pojęcie pracownika w sposób szerszy, aniżeli przepisy kodeksu pracy. Na potrzeby ubezpieczeniowe, ustawodawca rozszerzył to pojęcie, uznając również za pracownika osobę wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy (art. 8 ust. 2a ustawy).

Podkreślić należy, że rozszerzenie to dotyczy dwóch sytuacji. Pierwszą jest wykonywanie pracy na podstawie jednej z wymienionych umów prawa cywilnego, przez osobę, która umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy. Drugą, jest wykonywanie pracy na podstawie jednej z tych umów przez osobę, która umowę taką zawarła z osobą trzecią, jednakże w jej ramach wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy.

Przesłanką decydującą o uznaniu takiej osoby za pracownika w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych jest to, że - będąc pracownikiem związanym stosunkiem pracy z danym pracodawcą - jednocześnie świadczy na jego rzecz pracę w ramach umowy cywilnoprawnej, zawartej z nim lub inną osobą. W konsekwencji, nawet, gdy osoba ta (pracownik) zawarła umowę o dzieło z osobą trzecią, to pracę w jej ramach wykonuje faktycznie dla swojego pracodawcy (uzyskuje on rezultaty jej pracy).

Taka sytuacja miała miejsce w stanie faktycznym niniejszej sprawy. Sąd Okręgowy ustalił bowiem, że w okresie od 1.11.2000 r. do 31.07.2008 r. (...) Związek Zawodowy (...) w K., zawarł umowy zlecenia z pracownikami (...) sp. z o.o. Związek otrzymywał zlecenia od S., które przekazywał zleceniobiorcom - pracownikom S. - którzy wykonywali prace dla S. i na jego terenie.

Powyższe oznacza, że w myśl powołanego wyżej przepisu, zainteresowani w sprawie wykonujący prace w oparciu o umowy zlecenia, byli de facto pracownikami (...) sp. z o.o. - którego następcą prawnym jest D. S. w K..

Podstawowym skutkiem uznania osoby wskazanej w art. 8 ust. 2a za pracownika, jest objęcie jej obowiązkowymi ubezpieczeniami emerytalnym, rentowymi, chorobowym i wypadkowym tak, jak pracownika (art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych).

W związku z tym zainteresowani w sprawie, jako osoby świadczące pracę na rzecz D. S., podlegają obowiązkowi zgłoszenia do wymienionych wyżej ubezpieczeń społecznych. Przy czym obowiązek ten obciąża płatnika składek (art. 36 ust. 1 i 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych). Płatnik składek jest również zobowiązany obliczać, rozliczać i przekazywać składki co miesiąc do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (art. 17 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych).

Konkluzja taka wynika z faktu, iż zgodnie z regulacja zawarta w (art. 4 pkt 2 lit. a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych), w stosunku do pracownika płatnikiem składek jest pracodawca, a skoro artykuł 8 ust. 2a rozszerza pojęcie pracownika na jego dalszą aktywność w ramach umowy cywilnoprawnej, jeżeli w jej ramach świadczy on pracę na rzecz swojego pracodawcy, naturalne i zgodne z wykładnią literalną tego przepisu jest uznanie, że także w zakresie tej sfery aktywności należy go uznać na potrzeby ubezpieczeń społecznych, za pracownika tego właśnie pracodawcy.

Za taką wykładnią przemawia także art. 18 ust. 1a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, według którego, w przypadku ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 ust. 2a, w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uwzględnia się również przychód z tytułu umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo umowy o dzieło.

Z przepisu tego wynika, że płatnikiem jest pracodawca, a przychód z tytułu umowy cywilnoprawnej jedynie "uwzględnia się" w podstawie wymiaru składek z tytułu stosunku pracy.

Zasada ta obowiązuje zarówno w przypadku pracownika, z którym sam pracodawca zawarł umowę cywilnoprawną w sytuacji określonej w art. 8 ust. 2a, jak również w sytuacji, gdy umowa cywilnoprawna została zawarta z innym podmiotem (osobą trzecią), lecz praca w jej ramach jest wykonywana na rzecz pracodawcy.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny stwierdza, że słusznie Sąd Okręgowy orzekł, iż decyzja organu rentowego, w sposób prawidłowy określa zarówno płatnika składek jak i wymiar składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Jednocześnie Sąd Apelacyjny nie znalazł postaw do uwzględnienia apelacji albowiem zarzuty w niej zawarte stanowią jedynie polemikę z prawidłowym rozstrzygnięciem Sądu Okręgowego, która nie została popartą żadnymi istotnymi dla sprawy argumentami.

Wobec powyższego Sąd Apelacyjny na mocy art. 385 kpc. orzekł o oddaleniu apelacji.

Orzeczenie o kosztach zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym, Sąd wydał w oparciu o przepis art. 98 kpc. w z uwzględnieniem przepisów § 6 pkt 7 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.).

R.S.