Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 253/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 maja 2013r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Maja Snopczyńska

Protokolant Martyna Kamińska

po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2013 r. w Świdnicy

sprawy z powództwa B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G.

przeciwko D. K.

o zapłatę kwoty 7,300.00 zł

powództwo oddala.

Sygn. akt I C 253/13

UZASADNIENIE

Strona powodowa B. (...) w G. wniosła pozwem w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zasądzenie od pozwanego D. K. kwoty 7299,30 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu. W uzasadnieniu podniosła, że w dniu 28 VIII 2007 roku pozwany zawarł z (...) Bank SA umowę kredytu gotówkowego i wierzyciel pierwotny dokonał przelewu przysługującej mu wierzytelności na rzecz strony powodowej.

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 6 listopada 2012r., Sąd Rejonowy w Lublinie-Zachód uwzględnił roszczenie powoda w całości, zaś na skutek prawidłowego wniesienia przez pozwanego sprzeciwu, postanowieniem z dnia 8 grudnia 2012r., stwierdził utratę mocy w/w nakazu zapłaty oraz przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Świdnicy.

Pozwany wniósł sprzeciw zaskarżając nakaz w całości wniósł o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu podniósł, że w dniu 23 czerwca 2007 roku skradziono mu portfel z dokumentami i pieniędzmi, o przestępstwie powiadomił policję i inne instytucje; sprawcy kradzieży weszli jednak w porozumienie z pracownikami banków szczególnie D. Bank i uzyskali w tych bankach wysokie kredyty na nazwisko pozwanego.

Strona powodowa podtrzymała powództwo wskazując min, że pozwany nie udowodnił okoliczności popełnienia przestępstwa, poprzestał jedynie na oświadczeniach nie popartych żadnymi dowodami, nie udowodnił, aby podpis pod umową nie był jego podpisem.

W (...) SĄD USTALIŁ

NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY:

W dniu 21 VI 2007 roku pozwany zgłosił w Komisariacie Policji w W. kradzież dowodu osobistego oraz prawa jazdy.

DOWÓD: zaświadczenie KP k. 7

Wnioskiem z dnia 15 IX 2008 roku (...) Bank SA wniósł o nadanie klauzuli wykonalności b.t.e. przeciwko dłużnikowi D. K. zam. ul. (...) ¾ w S., do wniosku dołączono b.t.e. (...) dotyczący umowy kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 28 sierpnia 2007r. Postanowieniem z dnia 25 września 2008r nadano bte klauzulę wykonalności.

Postanowieniem z dnia 18 stycznia 2010 roku Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy zmienił postanowienie Sądu Rejonowego w Świdnicy w ten sposób, że uchylił postanowienie z 25 IX 2008r i oddalił wniosek o nadanie b.t.e. klauzuli wykonalności o ile dotyczy on D. K. zamieszkałego przy ul. (...) w Ś.. W uzasadnieniu wskazał iż skarżący w sposób dostateczny wykazał, że dokumenty dołączone do wniosku nie dotyczą jego i że nie jest on osobą o której mowa w art. 786 2 kpc.

DOWÓD: akta tut. Sądu I Co 2474/08

Wnioskiem z dnia 26 stycznia 2009r D. Bank wniósł o wszczęcie egzekucji przeciwko D. K..

Postanowieniem z dnia 3 sierpnia 2009r postępowanie umorzono wobec cofnięcia wniosku przez wierzyciela.

DOWÓD: wniosek k. 37

postanowienie o umorzeniu k. 38

W dniu 25 października 2012 roku strona powodowa wystawiła wyciąg z ksiąg rachunkowych z którego wynika, że dłużnik D. K. zamieszkały w Ś. ul. (...)/12m4 posiada zadłużenie na kwotę 7.299,30 zł, wynikające z umowy kredytu gotówkowego zawartej z (...) Bank SA w dniu 28 VIII 2007r.

DOWÓD: wyciąg z ksiąg k. 21

W TAK USTALONYM STANIE FAKTYCZNYM

SĄD ZWAŻYŁ:

Powództwo jest bezzasadne.

Strona powodowa wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 7299,30 zł powołując się na fakt nabycia tej wierzytelności od (...) Bank S.A. Pozwany zakwestionował zadłużenie podnosząc, że nie zawierał umowy z D. Bankiem, został mu skradziony dowód osobisty. Na wstępie zaznaczyć należy, że w pozwie strona powodowa wskazał, że zadłużenie pozwanego wynika z umowy (...) z 28 VIII 2007r, jednak z dokumentów dołączonych do pozwu wynika, że sprawa dotyczy umowy nr (...) z dnia 28 VIII 2007r, gdyż dokumenty dotyczącej tej umowy zostały dołączone do pozwu.

Strona powodowa oparła swoje roszczenie na umowie kredytu z 28 VIII 2007r, wskazując, że pozwany nie zapłacił należności wynikających z tej umowy. Zgodnie z treścią art. 69 prawa bankowego (29 VIII 1997r, Dz. U. 2002/72/655 z późn. zm.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na kreślony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Zgodnie z treścią art. 471 kc, dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Zgodnie z treścią art. 6 kc strona, która z faktu wywodzi skutki prawne winna te okoliczności udowodnić. Tym samym to na stronie powodowej spoczywał obowiązek wykazania, że kwota żądana pozwem jest uzasadniona, a więc wykazać, nie tylko, że nabyła wierzytelność od D. Bank, ale także że pozwany zawarł umowę z tym bankiem oraz że zarówno kwota należności głównej jak i kwota odsetek zostały naliczone prawidłowo. Strona powodowa okoliczności tych nie wykazała.

Podkreślić należy, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem „wyciąg z ksiąg funduszu stanowi podstawę wydania nakazu zapłaty” 1, lecz w przypadku wniesienia sprzeciwu od nakazu strona powodowa powinna wykazać okoliczności na których opiera swoje żądanie. Sąd Najwyższy w tezie cytowanej uchwały wskazał, że wyciąg z ksiąg funduszu jest podstawą do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, lecz w uzasadnieniu do tej uchwały wskazuje, że skoro fundusz sekurytyzacyjny jest nabywcą wierzytelności bankowych to nie może stać się w toku postępowania podmiotem bardziej uprzywilejowanym od zbywcy. Tym samym skoro - gdyby wierzytelności z tytułu umowy kredytu - dochodził bank, to w przypadku wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty, bank musiałby wykazać zarówno istnienie jak i wysokość wierzytelności, to brak jest podstaw do przyjęcia, że skoro wierzytelność została nabyta przez fundusz to nie musi on wykazywać zasadności swego roszczenia. Sąd Najwyższy podkreślił, że „samo dokonanie zapisu w księgach funduszu o istnieniu wierzytelności nie wiąże się z domniemaniem prawnym, iż wierzytelność ta istnieje”, gdyż fundusze nie mają wystarczających kompetencji do zbadania, czy nabywana wierzytelność faktycznie istnieje. Zacytowania wymaga pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w powołanym uzasadnieniu, że „Nadmierne rozszerzenie domniemania wynikającego z art. 194 u.f.i. prowadziłoby do pogorszenia sytuacji dłużników (lub domniemanych dłużników) względem funduszy. Regulacja przewidziana w art. 194 u.f.i. stanowi wyjątek od zasadny swobodnej oceny dowodów i podlega ścisłej wykładni. O ile należy przyjąć, że wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu potwierdza fakt dokonania cesji (nabycia wierzytelności), o tyle do wykazania (…) istnienia wierzytelności w razie zaprzeczenia przez pozwanego jej istnieniu, konieczne jest przedstawienie przez fundusz odpowiednich dowodów.” W świetle powyższego strona powodowa powinna wykazać zarówno istnienie jak i wysokość wierzytelności.

Strona powodowa na poparcie swych twierdzeń przedstawiła umowę kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 28 sierpnia 2007r, bte nr (...), wniosek o nadanie bte klauzuli wykonalności oraz postanowienie o nadaniu bte klauzuli wykonalności. Pozwany podniósł, że nie zawierał powyższej umowy.

Podkreślić należy, że D. Bank wniósł o nadanie klauzuli wykonalności b.t.e. przeciwko dłużnikowi D. K. zam. ul. (...) ¾ w S., do wniosku dołączono b.t.e. (...) dotyczący umowy kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 28 sierpnia 2007r – a więc tej samej umowy kredytu, której dotyczy pozew w niniejszej sprawie. Jednak – co należy podkreślić - na skutek zażalenia dłużnika, który powołał się na takie same okoliczności jak w sprzeciwie złożonym w niniejszej sprawie - Sąd Okręgowy w Świdnicy zmienił postanowienie Sądu Rejonowego w Świdnicy o nadaniu klauzuli wykonalności w ten sposób, że uchylił postanowienie z 25 IX 2008r i oddalił wniosek o nadanie b.t.e. klauzuli wykonalności o ile dotyczy on D. K. zamieszkałego przy ul. (...) w Ś. w uzasadnieniu podkreślił, że skarżący w sposób dostateczny wykazał, że dokumenty dołączone do wniosku nie dotyczą jego i że nie jest on osobą o której mowa w art. 786 2 kpc, a więc, że D. K. nie jest dłużnikiem D. Banku z umowy kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 28 sierpnia 2007r. podkreślić należy że do skargi dłużnik dołączył to samo zaświadczenie KP I w W. z 23 VI 2007r.

Nie można zgodzić się z twierdzeniami strony powodowej, że to pozwany powinien wykazać, że umowa zawarta z D. Bankiem jest wynikiem przestępstwa. Skoro pozwany zakwestionował fakt zawarcia umowy, to na stronie powodowej spoczywał obowiązek wykazania, że roszczenie jest zasadne (a więc, że pozwanego i D. Bank łączyła umowa, z której wynika kwota dochodzona pozwem). Jak wyżej wskazano sam fakt wystawienia przez stronę pozwaną wyciągu z ksiąg rachunkowych funduszu nie jest wystarczające dla wykazania zasadności roszczenia. Skoro pozwany zakwestionował fakt zawarcia umowy kredytu, przedstawił zaświadczenie z którego wynika, iż zgłosił na Policji kradzież dowodu osobistego, to na stronie powodowej spoczywa obowiązek wykazania, że istnieje zobowiązanie na którym opiera swoje żądanie. Należy mieć także na uwadze stanowisko Sądu Okręgowego w Świdnicy z 18 I 2010 r, na które pozwany powoływał się w sprzeciwie, z uzasadnienia którego wynika, że pozwany wykazał, że nie jest dłużnikiem D. Bank z umowy kredytu (...) z dnia 28 sierpnia 2007r.

Tym samym uznać należało, że strona powodowa nie wykazała zasadności swojego żądania do czego po myśli art. 6 k.c. była zobowiązana, co skutkowało oddaleniem powództwa.

Rozważaniom Sądu nie podlegał dokumenty dotyczące cesji wierzytelności, gdyż pozwany nie kwestionował tej okoliczności.

W związku z powyższym na podstawie powołanych przepisów powództwo oddalono jako bezzasadne.

1 Tak SN w uchwale z 7 X 2009r, III CZP 65/09, OSNC 2010/4/51