Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 czerwca 2013r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku XII Wydział Gospodarczy Odwoławczy

w składzie następującym :

Sędziowie : S.S.O. Dariusz Janiszewski

S.O. Grażyna Tarkowska

del. S.R. Magdalena Kiedrowicz – Kopeć ( spr. )

Protokolant : stażysta R. C.

po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2013r. w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa Giełda Praw Majątkowych (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko W. S.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku z dnia 28 czerwca 2012 r., sygn. akt IV GC 1419/11

I zmienia zaskarżony w wyrok:

1.  w pkt I ( pierwszym ), w ten sposób, że obniża zasądzoną od pozwanego W. S. na rzecz powoda Giełda Praw Majątkowych (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę z 19.188,16 zł. ( dziewiętnastu tysięcy stu osiemdziesięciu ośmiu złotych 16/100 ) wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 8.614,71 zł. od dnia 2 marca 2006r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 1.202,48 zł. od dnia 22 sierpnia 2007r. do dnia zapłaty

– do kwoty 10.621,22 zł. ( dziesięć tysięcy sześćset dwadzieścia jeden złotych 22/100 ) wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:

- 8.614,71 zł. od dnia 2 marca 2006r. do dnia zapłaty;

- 1.202,48 zł. od dnia 22 sierpnia 2007r. do dnia zapłaty;

2.  w pkt III ( trzecim ), w ten sposób, że obniża zasądzoną od pozwanego na rzecz powoda tytułem zwrotu kosztów postępowania kwotę z 3.377 zł. ( trzech tysięcy trzysta siedemdziesiąt siedem złotych ) do kwoty 2.949 zł. ( dwa tysiące dziewięćset czterdzieści dziewięć złotych );

II w pozostałej części apelację oddala;

III koszty zastępstwa procesowego za postępowanie przed sądem II instancji

znosi wzajemnie między stronami;

IV koszty opłaty od apelacji od uiszczenia których pozwany został zwolniony

przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt XII Ga 202/13

UZASADNIENIE

Powód Giełda Praw Majątkowych (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. domagała się zasądzenia od W. S. i J. M. solidarnie kwoty 10.621,22 zł. wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami postępowania jako członków zarządu zobowiązanych na zasadzie art. 299 k.s.h. za zobowiązanie (...) Spółki z o.o.

Nakazem zapłaty z dnia 23 sierpnia 2011r. wydanym w postępowaniu upominawczym o sygn. akt IV GNc 3149/11 Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku orzekł zgodnie z żądaniem pozwu. Powyższy nakaz uprawomocnił się w stosunku do pozwanego J. M..

Na skutek rozpoznania sprzeciwu pozwanego W. S. od w/w nakazu zapłaty Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku wyrokiem z dnia 28 czerwca 2012 r., wydanym w sprawie o sygn. akt IV GC 1419/11 zasądził od pozwanego W. S. (solidarnie z J. M. ) na rzecz powoda Giełdy Praw Majątkowych (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 19.188,16 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:

- 8.614.71 zł od dnia 2 marca 2006 r. do dnia zapłaty,

- 1.202,48 zł od dnia 22 sierpnia 2007 r. do dnia zapłaty,

i w pozostałej części powództwo oddalił. Nadto Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego W. S. na rzecz powoda Giełdy Praw Majątkowych (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 3.377 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym 2.417 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (solidarnie co do kwoty 2.550 zł z J. M. wobec którego prawomocny jest nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym wydany przez Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku z dnia 23 sierpnia 2011 r. w sprawie IV GNc 3149).

Powyższy wyrok zapadł na podstawie następującego stanu faktycznego:

Prawomocnym i zaopatrzonym w klauzulę wykonalności nakazem zapłaty z dnia 6 września 2007 r. Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku w postępowaniu o sygn. akt IV GNc 2657/07 zasądził od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. na rzecz powoda Giełdy Praw Majątkowych (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 9.817,19 zł wraz odsetkami ustawowymi liczonymi od kwot 8.614,71 zł za okres od dnia 2 marca 2006 r. do dnia zapłaty i 1.202,48 zł za okres od dnia 22 sierpnia 2007 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. Powyższej wierzytelności na rzecz powoda spółka (...) Sp. z o.o. w G. nie uregulowała.

Postępowanie egzekucyjne przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w G., prowadzone w oparciu o w/w tytuł wykonawczy przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku J. S. pod sygnaturą VII KM 2227/08 w dniu 21 lipca 2009 r. zostało umorzone z uwagi na jego bezskuteczność. W toku tego postępowania nie wyegzekwowano żadnej kwoty, natomiast przyznano powodowi koszty postępowania egzekucyjnego w wysokości 187,03 zł.

Pozwany W. S. pełnił funkcję prezesa zarządu (...) Sp. z o.o. w G. w czasie powstania i istnienia należności wynikającej z nakazu zapłaty z dnia 6 września 2007 r., wydanego przez Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku w postępowaniu o sygn. akt IV GNc 2657/07.

Pismem z dnia 9 stycznia 2007 r. poprzednik prawny powoda (...) Sp. z o.o. w W. poinformował (...) Sp. z o.o. w G. o przelewie wierzytelności, zgodnie z art. 509 k.c. Następnie powód pismem z dnia 23 listopada 2010 r. wezwał pozwanego do zapłaty na jego rzecz kwot 9.817,19 zł będącej kwotą należności głównej zasądzonej nakazem zapłaty przez Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku w postępowaniu o sygn. akt IV GNc 2637/07, 617,00 zł tytułem kosztów postępowania oraz 787,03 zł tytułem postępowania egzekucyjnego.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, iż powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie dokumentów urzędowych i prywatnych, których autentyczność jest niewątpliwa i nie była przez strony kwestionowana. Sąd Rejonowy oparł się w szczególności na tytule wykonawczym w postaci prawomocnego nakazu zapłaty z dnia 6 września 2007 r. wydanego w sprawie o sygn. akt IV GNc 2657/07 przez Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku, odpisach z Krajowego Rejestru Sądowego i postanowieniu Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 21 lipca 2009 r. Podkreślił , iż w niniejszym postępowaniu nie budziła wątpliwości okoliczność istnienia tytułu wykonawczego przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., a także bezskuteczności egzekucji przeciwko tej spółce. W sprawie niniejszej nie było również kontrowersji co do tego kiedy powstały zobowiązania Spółki wskazane w tytule wykonawczym oraz okoliczność pełnienia przez pozwanego funkcji prezesa zarządu w okresie powstania tych zobowiązań. Nie kwestionowana była również wysokość roszczenia dochodzona przez powoda, dlatego też okoliczności te Sąd Rejonowy uznał za przyznane. Zakres niniejszego postępowania sprowadzał się oceny czy pozwany W. S. wykazał przesłanki skutkujące wyłączeniem jego odpowiedzialności w stosunku do powoda w kontekście dyspozycji art. 299 k.s.h.

Powództwo, zdaniem Sądu I instancji, jako zasadne podlegało uwzględnieniu w znacznej części.

W. S. pełnił funkcję prezesa zarządu w okresie od 21 grudnia 2004 r. do dnia 23 maja 2005 r., tj. w dacie powstania i istnienia zobowiązań wobec powoda.

Sąd Rejonowy wskazał, iż dyspozycja artykułu 299 § 2 k.s.h. określa jednoznacznie przyczyny egzoneracyjne, których zaistnienie uwalnia członka zarządu spółki od odpowiedzialności. Skuteczne wykazanie chociażby jednej z nich skutkuje oddaleniem powództwa, opartego na zasadzie subsydiarnej odpowiedzialności członków zarządu za zobowiązania spółki. W niniejszej sprawie jednakże pozwany nie wykazał żadnych wynikających z art. 299 § 2 k.s.h. przesłanek zwalniających jego osobę za zobowiązania spółki, chociażby w postaci braku szkody po stronie wierzyciela. Niewątpliwie pozwany pełniąc funkcję prezesa zarządu miał możliwość zapoznać się z sytuacją ekonomiczną spółki i podjąć odpowiednie kroki w celu umożliwienia zaspokojenia wierzycieli. W ocenie Sądu Rejonowego nawet w przypadku przyjęcia, iż pozwany pełnił tylko pozorne funkcje prezesa zarządu, przyjąć należy, że posiadał wiedzę na temat sytuacji finansowej i istniejącego zadłużenia, a tym samym mógł i miał obowiązek złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości spółki.

W postępowaniu niniejszym strona pozwana, zdaniem Sądu Rejonowego, nie podołała obowiązkowi wykazania zaistnienia powyższych przyczyn wyłączających odpowiedzialność co daje podstawę do przyjęcia, iż stanowisko pozwanego stanowi gołosłowną polemikę ze słusznym żądaniem pozwu i zmierza jedynie do przedłużenia postępowania.

Reasumując, Sąd Rejonowy wskazał, iż na rzecz powoda należało zasądzić kwotę 10.621,22 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot 8.614,71 zł za okres od dnia 2 marca 2006 r. do dnia zapłaty i 1.202,48 zł za okres od dnia 22 sierpnia 2007 r. do dnia zapłaty. Przy czym, w ocenie Sądu meriti żądanie powoda co do ustawowych odsetek od kwoty 804,03 zł za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty podlegało oddaleniu, bowiem, zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 2006 r. w sprawie o sygn. akt III CZP 118/06 odpowiedzialność członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie art. 299 k.s.h. obejmuje zasądzone w tytule wykonawczym, wydanym przeciwko spółce, koszty procesu, koszty postępowania egzekucyjnego umorzonego z powodu bezskuteczności egzekucji i odsetki ustawowe od należności głównej, natomiast w myśl treści uchwały Sądu Najwyższego z dnia 20 maja 2011 r. w sprawie o sygn. akt III CZP 16/11 przepis art. 481 § 1 k.c. nie ma zastosowania do świadczeń pieniężnych zasądzonych prawomocnym orzeczeniem o kosztach procesu.

O powyższym Sąd I instancji orzekł w pkt I oraz II wyroku.

O kosztach procesu Sąd Rejonowy orzekł stosując zasadę odpowiedzialności za jego wynik, na podstawie art. 98 k.p.c., jak również na podstawie art. 108 § 1 k.p.c., art. 99 k.p.c. oraz § 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu i orzekł jak w pkt III wyroku.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł pozwany, zaskarżając go w części, tj. co do pkt I i III i zarzucił mu:

1.  naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, a to:

- art. 321 k.p.c. polegające na zasądzeniu kwoty roszczenia głównego ponad żądanie pozwu zgłoszone przez powoda (pkt I wyroku), nadto wskazanie w orzeczeniu o kosztach niewystępujących w postępowaniu stron, a to J. O. i Fabryki (...) M. Ś., P. (...) Spółka jawna w M. (pkt III wyroku),

- art. 227 k.p.c. w zw. z art. 328 § 2 k.p.c. i art. 299 k.s.h. polegające na braku właściwych ustaleń będących skutkiem oddalenia wniosku dowodowego pozwanego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego rewidenta na okoliczność wskazaną w sprzeciwie podczas gdy przeprowadzenie tego dowodu było jedyną możliwością wykazania, iż brak jest podstaw do zasądzenia od pozwanego kwoty dochodzonej pozwem,

2.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, a polegający na uznaniu, że „pozwany nie podołał obowiązkowi wykazania zasadności podnoszonych przez siebie twierdzeń i zarzutów, a zatem nie wykazał istnienia przyczyn egzoneracyjnych wskazanych w art. 299 k.s.h.” podczas gdy pozwany stosowny wniosek dowodowy złożył, lecz nie został on przeprowadzony wskutek decyzji Sądu I instancji o oddaleniu tego dowodu.

Pozwany wniósł o:

1. zmianę wyroku w zaskarżonej części i oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu za obie instancje,

ewentualnie, z ostrożności procesowej, wniósł o:

2. zmianę wyroku w zaskarżonej części i oddalenie powództwa w zakresie orzeczenia ponad żądanie pozwu oraz przekazanie sprawy w pozostałym zakresie do rozpoznania Sądowi I instancji i orzeczenie o kosztach postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, że w niniejszej sprawie konieczne było przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego rewidenta o co wnioskował. Zarzucił, iż Sąd oddalając wniosek o przeprowadzenie przez biegłego opinii, pozbawił go możliwości wykazania podniesionych twierdzeń.

W odpowiedzi na apelację, powód wniósł o:

1. oddalenie apelacji z uwagi na jej bezzasadność,

2. zasądzenie na rzecz powoda od pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód argumentował, iż wszystkie nieprawidłowości procesowe zostały naprawione poprzez wydanie dwóch postanowień – z dnia 14 września 2012 r. oraz z dnia 18 października 2012 r.

Odnośnie zaś wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego, powód wskazał, że pozwany nie wskazał gdzie znajdują się dokumenty, które miały być podstawą opinii biegłego rewidenta i czy w ogóle te dokumenty istnieją.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna w części, w związku z czym zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje za własne ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd Rejonowy uznając, że z prawidłowo i niewadliwie ustalonego stanu faktycznego Sąd ten wyciągnął, co do zasady logiczne i trafne wnioski prawne. Mimo to Sąd Rejonowy zasądził błędną kwotę w wyroku orzekając ponad żądanie pozwu. W tym też zakresie Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok, podzielając w tym zakresie w całości zarzuty skarżącego.

Zauważyć należy, że niniejsze postępowanie sądowe było prowadzone w oparciu o przepis art. 299 k.s.h., zgodnie z którym w sytuacji gdy egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania. Członek zarządu może się uwolnić od powyższej odpowiedzialności, jeżeli wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, albo że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego wierzyciel nie poniósł szkody.

W świetle powyższego przepisu, wierzyciel dochodzący roszczenia musi wykazać jedynie dwie okoliczności: istnienie zobowiązania spółki oraz bezskuteczność egzekucji wobec spółki.

Obydwie przesłanki, jak prawidłowo ustalił to Sąd I instancji - powód udowodnił, przedkładając do pozwu nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 6 września 2007 r., sygn. akt IV GNc 2657/07, na podstawie którego (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. została zobowiązana do zapłaty na rzecz Giełdy Praw Majątkowych (...) Spółkę Akcyjną w W. kwoty 9.817,19 zł wraz z odsetkami w wysokości ustawowej, liczonych od:

- kwoty 8.614,71 zł od dnia 2 marca 2006 r. do dnia zapłaty,

- kwoty 1.202,48 zł od dnia 22 sierpnia 2007 r. do dnia zapłaty

wraz z kosztami sądowymi w kwocie 300 zł oraz kosztami zastępstwa procesowego w wysokości 317 zł (k. 6) oraz postanowienie komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym Gdańsk – Północ w Gdańsku z dnia 21 lipca 2009 r. o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji (k. 8).

Zważyć ponadto należy, że ze zgromadzonych w sprawie dokumentów zwłaszcza znajdujących się w aktach sprawy IV GNc 2657/07 wynika , iż pełnił funkcję prezesa zarządu (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. w czasie gdy dochodzona wierzytelność istniała. Pozwany zresztą sam przyznał powyższą okoliczność. Przypomnieć zaś trzeba, że w razie bezskuteczności egzekucji określonego zobowiązania odpowiedzialność na podstawie art. 299 k.s.h. ponoszą osoby będące członkami zarządu lub likwidatorami w czasie istnienia podstawy zobowiązania nawet jeszcze niewymagalnego (tak m.in. w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2010 r., V CSK 248/09, z dnia 25 września 2003 r., V CK 198/02). Oznacza to między innymi objęcie odpowiedzialnością za te zobowiązania, które powstały przed objęciem funkcji członka zarządu i istniejące w czasie jej sprawowania. Istotne jest bowiem jedynie ustalenie czy zobowiązanie, nawet niewymagalne istniało w czasie gdy dana osoba pełniła funkcję członka zarządu.

Biorąc pod uwagę, że powyższe okoliczności są niesporne między stronami, należy uznać, iż przesłanki roszczenia z przepisu art. 299 k.s.h. zostały przez powoda wykazane. W tym stanie rzeczy nie ulega jakimkolwiek wątpliwościom, iż powód udowodnił roszczenie z pozwu.

Jednakże od odpowiedzialności określonej w przepisie art. 299 § 1 k.s.h. członek zarządu może się uwolnić, jeżeli wykaże, że: we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości, niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło nie z jego winy, pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości wierzyciel nie poniósł szkody.

Pozwany w toku postępowania przed sądem twierdził, że w okresie kiedy pełnił funkcję prezesa zarządu nie istniały podstawy do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Na tą okoliczność pozwany złożył wnioski dowodowe w postaci zobowiązania (...) sp. z o.o. do przedłożenia dokumentacji księgowej oraz sporządzenia opinii przez biegłego rewidenta. Przedsięwzięte przez Sąd Rejonowy czynności w celu uzyskania powyższej dokumentacji nie przyniosły rezultatu. Dłużna Spółka nie odbierała bowiem kierowanej do niej korespondencji. Na rozprawie w dniu 19 czerwca 2012 r. Sąd I instancji oddalił wniosek o zobowiązanie strony powodowej do przedłożenia dokumentacji spółki oraz oddalił wniosek od dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu księgowości (k. 67). Pozwany złożył zastrzeżenie w trybie przepisu art. 162 k.p.c. jedynie co do oddalenia wniosku o zobowiązanie powoda do przedłożenia dokumentacji księgowej dłużnej spółki. Takiego zastrzeżenia nie złożył zaś odnośnie oddalenia drugiego z wniosków dowodowych. Tym samym w ocenie Sądu Okręgowego zgłoszony przez pozwanego w apelacji zarzut naruszenia przez Sąd I instancji przepisu art. 227 k.p.c. w świetle treści art. 162 k.p.c. nie można uznać jako skutecznie zgłoszony przed Sądem Odwoławczym.

W doktrynie i orzecznictwie panuje bowiem ugruntowany pogląd, który Sąd Okręgowy w niniejszym składzie w pełni podziela, zgodnie z którym aby strona mogła skutecznie powoływać się przed sądem odwoławczym na zarzut naruszenia przez sąd pierwszej instancji przepisów postępowania poprzez oddalenie jej wniosku dowodowego, musi w trybie art. 162 k.p.c. zwrócić uwagę tego sądu na uchybienie przepisom postępowania, wnosząc o wpisanie do protokołu stosowego zastrzeżenia.( tak min. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 2008 r. o sygn. akt III CZP 50/08, opubl. OSNC 2009/7-8/103, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 kwietnia 2010 r., II PK 127/09, opubl. M.P.Pr. (...)-39, wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 15 maja 2012 r., I ACa 1240/11, LEX nr 1220666).

W rozpoznawanej sprawie, zdaniem Sądu Okręgowego ocena prawidłowości postanowienia Sądu Rejonowego w przedmiocie oddalenia wniosku o dopuszczenie dowodu z dowodu z opinii biegłego wymyka się kontroli Sądu Odwoławczego. Pozwany reprezentowany bowiem przez pełnomocnika zawodowego, obecnego na rozprawie w dniu 19 czerwca 2012r., wbrew twierdzeniom apelacji nie wniósł stosownego zastrzeżenia w trybie art. 162 k.p.c.

Zatem wszelkie zarzuty zawarte w apelacji skarżącego, a dotyczące podstawy oddalenia wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego, Sąd Okręgowy pominął jako spóźnione. Niezależnie od tego, na marginesie należy dodać , iż niemożliwe było przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego rewidenta w sytuacji gdy brak jest dokumentacji księgowej dłużnej spółki. Nie jest wiadome gdzie znajduje się przedmiotowa dokumentacja księgowa i czy w ogóle istnieje. Ostatnie sprawozdanie finansowe z działalności (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. zostało do KRS złożone w 2004 r., za rok 2003. Później, sprawozdania finansowe nie były już składane przez spółkę. Obecnie nie są zatem dostępne żadne dokumenty, na podstawie których można by zweryfikować stan finansowy spółki w spornym okresie. Strony niniejszego postępowania sądowego nie mają też wiedzy, gdzie dokumentacja księgowa została złożona. Wobec czego, nie jest możliwe przeprowadzenie dowodu opartego na analizie dokumentacji księgowej.

Odnosząc się natomiast do zobowiązania powoda do przedłożenia dowodu z dokumentacji księgowej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G., Sąd Okręgowy podzielił stanowisko Sądu Rejonowego, że przeprowadzenie tego dowodu jest niecelowe. Powodowa spółka nie ma dostępu do dokumentacji księgowej innego podmiotu gospodarczego. Zatem wykonanie tego zobowiązania byłoby niemożliwe przez powoda. W konsekwencji czego przeprowadzenie tego dowodu, w kształcie zaoferowanym przez pozwanego, jest niemożliwe do wykonania, a zatem Sąd Rejonowy zasadnie oddalił przedmiotowy wniosek dowodowy.

W tej sytuacji na uwzględnienie nie zasługiwał również zarzut naruszenia przepisu prawa procesowego tj. popełnienia przez Sąd Rejonowy błędu w ustalenia faktycznych przyjętych za podstawę wyroku a polegający na uznaniu „ że pozwany nie podołał obowiązkowi wykazania zasadności podniesionych przez siebie twierdzeń i zarzutów. Niewątpliwie w świetle treści art. 6 k.c. w związku z art. 299§2 k.s.h. oczywiste być powinno , że to na pozwanym ciąży obowiązek wykazania tego, iż to pozwany członek zarządu chcąc uwolnić się od odpowiedzialności obowiązany jest udowodnić jedną z okoliczności ekskulpacyjnych jakimi są: zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub wszczęcie postępowania układowego we właściwym czasie, albo brak winy w niezgłoszeniu wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęciu postępowania układowego, albo brak szkody wierzyciela pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego. Pozwany obowiązany był zatem zaoferować i przedłożyć Sądowi dowody pozwalające na ocenę, czy takie okoliczności zwalniające pozwanego z odpowiedzialności zachodziły. W realiach niniejszej sprawy ,mimo , iż pozwany wnosił o przeprowadzenie określonych dowodów to w sytuacji , gdy podjęte czynności w celu ich uzyskania okazały się bezskuteczne – należało dojść do wniosku, iż ostatecznie pozwany nie przedłożył dowodów wskazujących, że zachodziły wskazywane w trakcie postępowania przesłanki ekskulpacyjne wymienione w art. 299§2 k.s.h. Gołosłowne twierdzenia pozwanego są niewystarczające do przyjęcia jego stanowiska za prawdziwe.

Dlatego też w ocenie Sądu Okręgowego prawidłowo Sąd Rejonowy uznał roszczenie powoda za uzasadnione. Powód dowiódł bowiem swoich racji, a pozwany ograniczył się jedynie do zakwestionowania stanu niewypłacalności spółki, której był prezesem, w czasie gdy pełnił tą funkcję.

Podsumowując, stwierdzić należy, że przepis art. 299 k.s.h. wyraźnie określa rozkład ciężaru dowodu dla każdej ze stron postępowania sądowego. Powód wykazał przesłanki jego żądania, pozwany zaś nie udowodnił istnienia żadnej z przesłanek wyłączających jego odpowiedzialność. Dlatego też apelacja pozwanego w tym zakresie nie mogła odnieść pożądanego przez niego skutku.

Sąd Okręgowy podzielił jednak stanowisko skarżącego, co do naruszenia przepisu art. 321 § 1 k.p.c. Przepis ten stanowi, że sąd nie może wyrokować co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem, ani zasądzać ponad żądanie. W niniejszej sprawie bezsporne jest, że powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz kwoty 10.621,22 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwot:

- 8.614,71 zł za okres od dnia 2 marca 2006 r. do dnia zapłaty,

- 1.202,48 zł za okres od dnia 22 sierpnia 2007 r. do dnia zapłaty,

- 804,03 zł za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Natomiast Sąd I instancji, mimo braku jakichkolwiek podstaw prawnych, zasądził na rzecz powoda kwotę 19.188,16 zł. Zaznaczyć przy tym trzeba, że w toku postępowania sądowego, powód nie zmieniał powództwa. Nie istnieją zatem żadne obiektywne okoliczności, które pozwalałyby na zasądzenie kwoty wyższej, niż dochodzona przez powoda. Tym bardziej, że nawet Sąd Rejonowy sam przyznał w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, iż winna być zasądzona kwota 10.621,22 zł. Dlatego też Sąd Okręgowy ocenił przedmiotowy zarzut za trafny i uzasadniony.

Na zasadzie przepisu art. 381 k.p.c. Sąd Okręgowy oddalił wniosek skarżącego o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego z przyczyn podanych powyżej, jak i z uwagi na fakt, że pozwany miał możliwość złożenia tego wniosku dowodowego w postępowaniu przed Sądem I instancji.

Mając na uwadze powyższe, i podzielając w zasadniczej części ustalenia faktyczne i wywody prawne zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyroku w ten sposób, że obniżył zasądzoną od pozwanego W. S. na rzecz powoda Giełdy Praw Majątkowych (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę z 19.188,16 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 8.614,71 zł od dnia 2 marca 2006 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 1.202,48 zł od dnia 22 sierpnia 2007 r. do dnia zapłaty – do kwoty 10.621,22 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot: 8.614,71 zł od dnia 2 marca 2006 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 1.202,48 zł od dnia 22 sierpnia 2007 r. do dnia zapłaty oraz obniżył zasądzoną od pozwanego na rzecz powoda tytułem zwrotu kosztów postępowania kwotę z 3.377 zł do kwoty 2.949 zł, o czym orzekł w punkcie I sentencji wyroku. Sąd Rejonowy bowiem w pkt III wyroku obciążył pozwanego kwotą opłaty sądowej obliczonej od zasądzonej ponad żądanie kwoty 19.188,16 zł. mimo, iż powód uiścił tytułem tej opłaty kwotę 532 zł. Powodowi należy się od pozwanego zwrot właśnie tej kwoty oraz kosztów wynagrodzenia biegłego w wysokości 2417 zł.

Uznając apelację w pozostałej części za nieuzasadnioną, Sąd Okręgowy na mocy art. 385 k.p.c. oddalił apelację w pozostałym zakresie, o czym orzekł w punkcie II sentencji wyroku.

W punkcie III sentencji wyroku Sąd Okręgowy na mocy przepisu art. 100 k.p.c. zniósł wzajemnie między stronami koszty zastępstwa procesowego za postępowanie przed Sądem II instancji. Sąd Okręgowy uznał, że strony wygrały postępowanie odwoławcze po połowie, zaistniała zatem podstawa do wzajemnego zniesienia kosztów zastępstwa procesowego.

Biorąc zaś pod uwagę, że skarżący został zwolniony z poniesienia kosztów opłaty od apelacji, Sąd Okręgowy na mocy art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 594 j.t.) koszty opłaty od apelacji przejął na rachunek Skarbu Państwa, o czym orzekł w punkcie IV sentencji wyroku.

Na marginesie należy , jeszcze dodać, iż zarzucane przez skarżącego uchybienie Sądu I instancji polegające na wskazaniu w orzeczeniu o kosztach postępowania w pkt III wyroku Sądu Rejonowego niewystępujących w postępowaniu stron, a to J. O. i Fabryki (...) M. Ś., P. (...) Spółki jawnej w M. zostało przez ten sąd sanowane. Sąd Rejonowy bowiem w tym zakresie postanowieniem z dnia 14.09.2012r. sprostował popełnioną w wyroku w tym zakresie omyłkę pisarską.