III U 368/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:sekr. sądowy Marta Majewska-Wronowska
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:05-07-2013
-
Osoba publikująca:Elżbieta Sklizmunt
-
Korektor:Izabela Chilińska
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III U 368/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 21 czerwca 2013r.
Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSO Danuta Poniatowska |
|
Protokolant: |
sekr. sądowy Marta Majewska-Wronowska |
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2013r. w Suwałkach
sprawy B. A.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.
o wysokość świadczenia
w związku z odwołaniem B. A.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.
z dnia 12 marca 2013 r. znak (...)
oddala odwołanie.
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 12.03.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. , powołując się na przepisy ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 153 poz.1227 ze zm.) dokonał waloryzacji od dnia 01.03.2013r. emerytury B. A..
W odwołaniu od tej decyzji B. A. domagał się wyższego świadczenia. Za sfałszowane i niewiarygodne uznał wszystkie wcześniejsze ustalenia podstawy wymiaru jego świadczenia. Domagał się przesłuchania świadków, którzy wskażą jak rzeczywiście kształtowało się jego wynagrodzenie.
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji.
Sąd ustalił, co następuje :
B. A. (ur. (...)) od 01.03.2000r. jest uprawniony do emerytury.
Skarżoną decyzją organ rentowy dokonał waloryzacji emerytury poprzez wskaźnik waloryzacji. Od 01.03.2013r. wysokość świadczenia wyniosła 1.962,45zł.
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 88 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 153 poz.1227 ze zm.) emerytury i renty podlegają corocznie waloryzacji od dnia 1 marca, która polega na pomnożeniu kwoty świadczenia i podstawy jego wymiaru przez wskaźnik waloryzacji. Podlega jej kwota świadczenia i podstawa jego wymiaru w wysokości przysługującej ostatniego dnia lutego roku kalendarzowego, w którym przeprowadza się waloryzację. Waloryzacja obejmuje emerytury i renty przyznane przed terminem waloryzacji. Wskaźnik waloryzacji emerytur i rent w 2013r. wyniósł 104% (Komunikat Ministra Pracy i polityki Społecznej z dnia 13.02.2013r. w sprawie wskaźnika waloryzacji emerytur i rent w 2013r. M.P. poz. 78).
Waloryzacja jest przeprowadzana przez ZUS z urzędu i osoby zainteresowane nie muszą w tej sprawie składać żadnych wniosków.
Skarżoną decyzją organ rentowy w sposób prawidłowy dokonał waloryzacji emerytury odwołującego. Matematyczne zestawienie wskazuje jednoznacznie, iż we właściwy sposób dokonano pomnożeniu kwoty świadczenia ustalonej na dzień 28.02.2013r. (1886,97zł) i podstawy jego wymiaru przez wskaźnik waloryzacji (104%). Odwołujący nie kwestionował sposobu waloryzacji. Jego zarzuty stanowiły powielenie tych, jakie sformułował już wcześniej, odwołując się od wcześniejszej decyzji w kwestii wysokości świadczenia. Postępowanie w tamtej sprawie zostało prawomocnie zakończone. Jednak w sprawie niniejszej wnioskodawcza próbował przeforsować po raz kolejnych argumenty, które nie znalazły akceptacji organu rentowego ani Sądu. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych przedmiot rozpoznania sprawy przez sąd wyznacza decyzja organu rentowego, od której wniesiono odwołanie (vide - postanowienie Sądu Najwyższego z 20.01.2010r. o sygn. II UZ 49/09, LEX 583831; postanowienie z dnia 18.03.2008r. sygn. II UZ 4/08, LEX 500079; oraz uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie sygn. III AUa 1021/12, LEX 1281006). Przedmiotem niniejszej sprawy była wysokość świadczenia po waloryzacji, bowiem taki był zakres zaskarżonej decyzji. Należy mieć na względzie, iż decyzja ta została wydana przez organ rentowy z urzędu, nie na wniosek wnioskodawcy. Jeżeli jego zdaniem istnieją dowody lub okoliczności, dotychczas nieznane organowi rentowemu, które pozwoliłyby na podwyższenie świadczenia, odwołujący winien złożyć stosowny wniosek do organu rentowego. Odwołanie od niniejszej decyzji nie jest sposobem na podważanie innych, prawomocnych decyzji w zakresie podstawy wymiaru świadczenia. W niniejszej sprawie Sad nie badała żadnych innych okoliczności prócz tych wynikających z zakresu decyzji z dnia 12.03.2013r., gdyż od tej decyzji zostało wniesione odwołanie.
W związku z powyższym, na podstawie art. 477 14 §1 kpc orzeczono, jak w sentencji.