Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 września 2014 roku

Sąd Okręgowy w Legnicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Mirosława Polak - Pawlaczek

Protokolant: st. sekr. sądowy Katarzyna Wojciechowska

po rozpoznaniu w dniu 11 września 2014r. w Legnicy

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. w L.

przeciwko W. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego W. M. na rzecz powoda (...) Spółki z o.o. w L. kwotę 312.550 zł (trzysta dwanaście tysięcy pięćset pięćdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 23 listopada 2011 roku do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda 22.828 zł tytułem kosztów procesu, w tym 7.200 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

  Sygn. akt I C 37/12

Strona powodowa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w L., po ostatecznym sprecyzowaniu roszczenia, wniosła o zasądzenie od pozwanego W. M. kwoty 312.550zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 23 listopada 2011r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu podała, iż była właścicielem automatycznej linii galwanizerskiej do cynkowania na zawieszkach wraz z oczyszczalnią ścieków i modułem do cynkowania w bębnach, którą zakupiła od firmy (...) J. J. (1). W dniu 29 października 2004r. zawarła z (...) Spółką z o.o. umowę najmu powierzchni na przechowanie ww. linii. W dniu 26 listopada 2009r. ogłoszono upadłość spółki (...). Linia galwanizerska, należąca do strony powodowej, znajdowała się wówczas w posiadaniu tej spółki. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Legnicy automatyczna linia galwanizerska do cynkowania z wyposażeniem została wyłączona z masy upadłości. Strona powodowa zawarła wówczas umowę z syndykiem masy upadłości o dalsze wynajmowanie powierzchni przedsiębiorstwa w celu przechowywania ww. linii. W dniu 30 czerwca 2011r. syndyk B. K. zawarła z pozwanym W. M. umowę sprzedaży przedsiębiorstwa upadłej spółki (...). Wskutek ww. umowy, pozwany stał się właścicielem nieruchomości, w której znajdowała się linia do cynkowania. Pomimo, iż stanowiła ona własność strony powodowej, o czym pozwany – według strony powodowej – wiedział, w dniu 15 lipca 2011r. sprzedał ją H. D.. Pomimo rozmów i negocjacji prowadzonych przez syndyka, pozwany nie podpisał aneksu do umowy sprzedaży przedsiębiorstwa spółki (...), jak również nie zgodził się na propozycję strony powodowej, dotyczącej zawarcia umowy kupna-sprzedaży przedmiotowej linii galwanizerskiej za kwotę 280.000zł. Strona powodowa wielokrotnie prowadziła negocjacje i rozmowy z pozwanym, mające na celu odzyskanie automatycznej linii galwanizerskiej do cynkowania z wyposażeniem. Rozmowy te jednakże okazały się bezskuteczne. Wobec powyższego, w dniu 18 listopada 2011r. strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 312.550zł, stanowiącej równowartość rynkową linii technologicznej do cynkowania. Pomimo wezwania, pozwany nie uiścił żądanej kwoty.

W odpowiedzi na pozew, pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości jako oczywiście bezzasadnego. W uzasadnieniu przyznał, iż nabył przedsiębiorstwo upadłej spółki (...) oraz potwierdził, iż umową sprzedaży przedsiębiorstwa objęto również automatyczną linię galwanizerską do cynkowania na zawieszkach wraz z oczyszczalnią ścieków i modułem do cynkowania w bębnach. Pozwany jednakże zaprzeczył, by miał jakąkolwiek wiedzę na temat tego, że wskazane składniki nie należą do masy upadłości. Niezależnie od powyższego, powołując się na treść art. 313 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003r. Prawo upadłościowe i naprawcze oraz art. 879 k.p.c., podniósł, że nabycie przez niego wskazanych składników spółki (...) jest nabyciem pierwotnym, bowiem nastąpiło w toku egzekucji, a nabywca nie był w złej wierze. W takiej zatem sytuacji, strona powodowa, korzystając z regulacji zawartej w art. 71 ust. 2 p.u.n., może – zdaniem pozwanego - żądać od syndyka wydania świadczenia wzajemnego uzyskanego za zbyte mienie lub dochodzić na podstawie art. 160 tej ustawy odpowiedzialności odszkodowawczej bezpośrednio od syndyka. Pozwany, powołując się na art. 55[1] pkt 2 i 55[2] k.c., twierdził ponadto, iż skoro nabył przedsiębiorstwo spółki (...) jako całość, to jego własnością stały się wszystkie przedmioty znajdujące się na terenie tego przedsiębiorstwa, w tym także przedmiotowa linia technologiczna do cynkowania.

W odpowiedzi na powyższe, strona powodowa podtrzymała dotychczasowe stanowisko. W odniesieniu do argumentacji pozwanego, podniosła, iż art. 313 pun odnosi się do składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa. Skoro zatem sporna automatyczna linia galwanizerska do cynkowania z wyposażeniem została wyłączona z masy upadłości, to wskazany przepis nie znajduje tu zastosowania. Syndyk nie mógł skutecznie zbyć na rzecz pozwanego wskazanych składników, albowiem nie stanowiły one jego własności. Cynkownia nie była przy tym objęta wyceną, dotyczącą przedsiębiorstwa spółki (...). Pozwany, w ocenie strony powodowej, nie może również powoływać się na dobrą wiarę, albowiem miał on pełną świadomość tego, iż wskazane składniki zostały wyłączone z masy upadłości spółki (...).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strona powodowa (...) Spółka z o.o. w L., na podstawie umowy z dnia 04 listopada 2004r., zakupiła od J. J. (2), prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w W., automatyczną linię galwanizerską do cynkowania na zawieszkach wraz z oczyszczalnią ścieków i gniazdem do cynkowania w bębnach.

Dowód: zeznania świadka J. J. (2) k. 241,

umowa z dnia 04.11.2004r. z załącznikami i fakturami k. 23-28.

W dniu 29 października 2004r. strona powodowa zawarła umowę najmu z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w C.. Przedmiotem najmu była hala i pomieszczenia socjalne o łącznej powierzchni 850m2, w których została zamontowana i była przechowywana należąca do spółki (...) linia technologiczna do cynkowania z wyposażeniem.

Dowód: umowa najmu z dnia 29.10.2004r. wraz z porozumieniami i aneksem

k. 29-32,

porozumienie do umowy najmu k. 182,

dokumentacja fotograficzna k. 225-230,

karta gwarancyjna, deklaracja zgodności WE i projekt techniczny k. 327-340,

dokumentacja fotograficzna k. 378-379.

W dniu 26 listopada 2009r. została ogłoszona upadłość (...) Spółki z o.o. w C.. Automatyczna linia galwanizerska do cynkowania na zawieszkach wraz z oczyszczalnią ścieków i modułem do cynkowania w bębnach w dalszym ciągu były przechowywane przez stronę powodową w pomieszczeniach przedsiębiorstwa upadłej spółki.

Na wniosek (...) Spółki z o.o. w L., złożony w dniu 02.12.2009r., postanowieniem Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 23 kwietnia 2010r., przedmiotowa linia technologiczna do cynkowania z wyposażeniem została wyłączona z masy upadłości spółki (...) na rzecz strony powodowej. Jednocześnie, Sąd nakazał syndykowi masy upadłości wydanie spółce (...) wskazanych ruchomości z jednoczesnym zwrotem wydatków na utrzymanie tego mienia poniesionych z masy upadłości. Protokołem zdawczo-odbiorczym z dnia 10.11.2010r. linia technologiczna do cynkowania została przekazana stronie powodowej.

Dowód: zeznania świadka B. K. k. 241v.,

stanowisko syndyka masy upadłości z dnia 02.03.2010r. k. 33-34,

koszty utrzymania linii do cynkowania na dzień 02.03.2010r. k. 38,

postanowienie z dnia 23 kwietnia 2010r. Sądu Rejonowego w Legnicy k. 36-37,

protokół zdawczo-odbiorczy z dnia 10.11.2010r. k. 38-42,

wezwanie do odbioru ruchomości wyłączonych z masy upadłości k. 302, 304, 305,

odpowiedź (...) Sp. z o.o. na wezwanie k. 303,

dokumentacja fotograficzna k. 306-316.

Strona powodowa, w dalszym ciągu zainteresowana korzystaniem z nieruchomości spółki (...), zawarła z syndykiem masy upadłości (...) Spółka z o.o. w upadłości B. K. umowę najmu Hali Cynkowni o łącznej powierzchni użytkowej 660m2. Na podstawie ww. umowy, spółka (...) w dalszym ciągu przechowywała w przedsiębiorstwie spółki (...) automatyczną linię galwanizerską do cynkowania z wyposażeniem.

Dowód: umowa najmu z dnia 01.11.2010r. k. 43-46.

W. M. zainteresował się zakupem przedsiębiorstwa upadłej spółki (...) w styczniu 2011r. W tym celu kilkakrotnie osobiście dokonywał oględzin przedsiębiorstwa spółki (...). W czynnościach tych towarzyszył mu H. D.. Pozwanego oprowadzał po terenie zakładu ówczesny pracownik spółki (...), H. W., który zapoznawał chętnych do zakupu przedsiębiorstwa upadłej spółki ze składnikami jej majątku. W. M. był oprowadzany także po terenie cynkowni, w której znajdowała się automatyczna linia galwanizerska do cynkowania z wyposażeniem. Został on wówczas poinformowany przez H. W., iż urządzenia te należą do spółki (...) i nie wchodzą w skład masy upadłości.

W sprawie zakupu przedsiębiorstwa spółki (...), pozwany kontaktował się również z syndykiem masy upadłości B. K., która poinformowała go, iż w skład przedsiębiorstwa nie wchodzi przedmiotowa linia technologiczna do cynkowania. Informacji tych udzieliła mu zarówno w drodze korespondencji e-mailowej jak również podczas wizyt pozwanego w jej biurze. Na prośbę pozwanego, syndyk przesłała mu wykaz nieruchomości oraz ruchomości wchodzących w skład przedsiębiorstwa upadłego. W wykazach tych nie została wymieniona automatyczna linia galwanizerska do cynkowania na zawieszkach wraz z oczyszczalnią ścieków i gniazdem do cynkowania w bębnach należąca do spółki (...). Pozwany zapoznał się również z wyceną przedsiębiorstwa spółki (...), w której zaznaczono, iż znajdujące się na terenie cynkowni D.-u urządzenia technologiczne do elektrolitycznego cynkowania są własnością innej firmy.

Dowód: zeznania świadka B. K. k. 241-242,

zeznania świadka M. P. k. 507v.-508 (e-protokół z dnia 24.10.2013r. 00:17:13-01:17:13),

zeznania świadka H. W. k. 243,

zeznania świadka I. M. (1) k. 244-245,

zeznania świadka J. H. k. 489-490 (e-protokół z dnia 20.06.2013r. 00:17:39-00:50:30),

zeznania świadka K. N. k. 490, (e-protokół z dnia 20.06.2013r. 00:52:00-01:15:21),

wycena przedsiębiorstwa (...) sp. z o.o. w upadłości k. 255-265,

korespondencja e-mailowa k. 297-300, 471.

W dniu 30 czerwca 2011r. syndyk masy upadłości B. K. zawarła z pozwanym W. M. w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży przedsiębiorstwa, na podstawie której pozwany nabył przedsiębiorstwo upadłej spółki (...), w tym Halę Cynkowni, w której przechowywana była automatyczna linia galwanizerska do cynkowania z wyposażeniem, stanowiąca własność spółki (...) w L.. Przedmiotowa linia technologiczna została omyłkowo wymieniona w załączniku nr (...) do wskazanej umowy wśród zbywanych ruchomości, należących do przedsiębiorstwa spółki (...).

Dowód: zeznania świadka B. K. k. 241,

zeznania świadka E. W. k. 243v.-244,

zeznania pozwanego k. 625, 627,

umowa sprzedaży z dnia 30.06.2011r. k. 47-52,

wykaz nieścisłości nazw przedmiotów pomiędzy arkuszem spisu z natury a spisem do aktu notarialnego k. 258,

arkusz spisu z natury k. 259-261,

pismo pozwanego k. 267,

korespondencja e-mailowa k. 268, 271, 277, 279, 282, 285, 286, 287, 301,

umowa majątkowa małżeńska k. 272-273,

postanowienie Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 01.06.2011r. o zezwolenie syndykowi na sprzedaż przedsiębiorstwa (...) z wolnej ręki k. 274,

oferta zakupu przedsiębiorstwa k. 275-276, 280-281, 292, 293, 294-296,

umowa przedwstępna sprzedaży przedsiębiorstwa k. 283-284,

protokół z dnia 03.03.2011r. o wyborze najkorzystniejszej oferty k. 290-291,

protokół zdawczo-odbiorczy z dnia 30.06.2011r. k. 341-365,

Po nabyciu przedsiębiorstwa upadłego, prezesem (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w C. została żona pozwanego, J. M., natomiast sam pozwany, został powołany na jej prokurenta.

Dowód: akt notarialny z dnia 30.06.2011r. o powołaniu prokurentów k. 53-54,

406-407,

lista obecności k. 55, 408,

pismo pozwanego z dnia 08.07.2011r. k. 56,

zaświadczenie o nr identyfikacyjnym REGON k. 57,

decyzja o nadaniu NIP k. 58.

Spółka (...) była zainteresowana kontynuowaniem z pozwanym umowy najmu Hali Cynkowni, gdzie przechowywała linię galwanizerską. W konsekwencji, doszło do zawarcia pomiędzy (...) Spółką z o.o. w organizacji w C. reprezentowaną przez W. M. a (...) Spółką z o.o. w L. umowy najmu wskazanego pomieszczenia i obciążenia strony powodowej z ww. tytułu opłatami czynszowymi. Umowa ta została rozwiązana na mocy porozumienia stron z dniem 31 lipca 2011r.

Dowód: faktura VAT k. 61,

porozumienie do umowy najmu Hali Cynkowni k. 62.

W. M. był zainteresowany zakupem automatycznej linii galwanizerskiej do cynkowania na zawieszkach wraz z oczyszczalnią ścieków i gniazdem do cynkowania w bębnach. W tym celu, na początku lipca 2011r. spotkał się z prezesem spółki (...), M. P. w siedzibie (...)w celu omówienia ewentualnego zakupu przez pozwanego urządzeń galwanizacyjnych należących do spółki. Strona powodowa zaproponowała pozwanemu sprzedaż linii technologicznej do cynkowania za kwotę 312.000zł. W. M. był zainteresowany ofertą, jednakże poprosił o czas w celu zorientowania się czy i w jakim stopniu na rynku występuje zapotrzebowanie na usługi cynkowania. W tym celu zawarł ze spółką (...) umowę użyczenia przedmiotowej linii technologicznej do cynkowania wraz z wyposażeniem na okres od 01 sierpnia 2011r. do 30 września 2011r. W umowie tej zaznaczono, że spółka (...) jest właścicielem wskazanych urządzeń galwanizerskich

Dowód: zeznania świadka I. M. (1) k. 244,

zeznania świadka M. P. k. 508, (e-protokół z dnia 24.10.2013r. 00:17:13-01:17:13),

zeznania pozwanego k. 240, 626 (e-protokół z dnia 09.05.2014r. 00:31:46-02:48:12),

umowa użyczenia z dnia 01.08.2011r. k. 59-60.

Po spotkaniu z prezesem spółki (...), pozwany zorientował się, że znajdująca się w Hali Cynkowni spółki (...) automatyczna linia galwanizerska do cynkowania z wyposażeniem została wymieniona w załączniku do aktu sprzedaży przedsiębiorstwa (...) z dnia 30 czerwca 2011r. Wobec powyższego, w dniu 15 lipca 2011r., dokonał zbycia przedmiotowych urządzeń galwanizerskich na rzecz H. D. za kwotę 150.000zł.

Dowód: zeznania świadka J. H. k. 489v.-490 (e-protokół z dnia

20.06.2013r. 00:17:39-00:50:30),

zeznania pozwanego k. 625-626 (e-protokół z dnia 09.05.2014r. 00:31:46-02:48:12),

umowa sprzedaży linii technologicznej do cynkowania k. 440.

Przed końcem okresu, na jaki została zawarta z W. M. umowa użyczenia linii technologicznej do cynkowania, strona powodowa zwróciła się do pozwanego o zajęcie stanowiska w przedmiocie ewentualnego zakupu przedmiotowych urządzeń galwanizerskich i zaproponowała mu zakup ww. linii za kwotę 280.000zł. W odpowiedzi, w piśmie z dnia 22 września 2011r., pozwany poinformował stronę powodową, iż to on jest właścicielem przedmiotowej linii technologicznej, gdyż zakupił ją od syndyka B. K.. Ponadto, stwierdził, iż cena ta przewyższa kwotę jaką otrzymał z tytułu zbycia linii technologicznej do cynkowania H. D., tj. 150.000zł.

Dowód: zeznania świadka B. K. k. 242,

zeznania świadka M. P. k. 508, (e-protokół z dnia 24.10.2013r. 00:17:13-01:17:13),

pismo strony powodowej z dnia 12.09.2011r. k. 89,

pisma pozwanego k. 90, 91.

Pismem z dnia 22 września 2011r., W. M. poinformował syndyka masy upadłości B. K., o fakcie sprzedaży linii galwanizerskiej H. D. w dniu 15 lipca 2011r. W piśmie z dnia 30 września 2011r. syndyk szczegółowo wyjaśniła pozwanemu okoliczności pomyłki zaistniałej przy sprzedaży przedsiębiorstwa (...) i zaproponowała mu spotkanie z udziałem zainteresowanych w siedzibie upadłej spółki. Wobec braku odpowiedzi pozwanego, syndyk w piśmie z dnia 13 października 2011r. wezwała go do sporządzenia aneksu w celu sprostowania umowy sprzedaży przedsiębiorstwa (...) w kancelarii notarialnej w C. w dniu 20 października 2014r.

Pismem z dnia 14 października 2014r. skierowanym do syndyka masy upadłości B. K. oświadczył, że na dzień 14 października 2011r. nie jest właścicielem przedmiotowej linii galwanizerskiej, a tym samym, nie może wydać nie swojej własności. W wyznaczonym przez syndyka terminie, W. M. nie stawił się w kancelarii notarialnej w C. celem sporządzenia stosownego aneksu do aktu notarialnego z dnia 30 czerwca 2011r.

Dowód: zeznania świadka B. K. k. 242,

zeznania świadka E. W. k. 244,

pismo pozwanego z dnia 22.09.2011r. k. 66,

pismo pozwanego z dnia 14.10.2011r. k. 262,

wezwanie do sporządzenia aneksu do umowy kupna-sprzedaży przedsiębiorstwa (...) k. 263,

pismo syndyka z dnia 30.09.2011r. k. 264-265.

W piśmie z dnia 27 września 2011r. spółka (...) wezwała pozwanego do niezwłocznego wydania automatycznej linii galwanizerskiej do cynkowania na zawieszkach wraz z oczyszczalnią ścieków i gniazdem do cynkowania w bębnach. Jednocześnie, strona powodowa poinformowała pozwanego, iż nie upoważnia go do dalszego korzystania oraz uruchamiania linii.

Dowód: pismo strony powodowej z dnia 27.09.2011r. z potwierdzeniem odbioru

k. 64-65.

W trakcie spotkań, do których doszło w dniu 27 października i 09 listopada 2011r. z udziałem pozwanego, przedstawicieli strony powodowej, syndyka B. K. i H. D., pozwany wyraził dalsze zainteresowanie wykorzystaniem linii technologicznej do cynkowania z wyposażeniem oraz zgodził się na bezkonfliktowe załatwienie sprawy poprzez zrekompensowanie spółce (...) poniesionych strat spowodowanych sprzedażą linii galwanizerskiej osobie trzeciej. W ramach rekompensaty, W. M. miał zapłacić na rzecz powodowej spółki kwotę, początkowo 150.000zł, następnie 280.000zł, przy czym kwota 180.000zł miała być płatna do 14 listopada 2011r., natomiast kwota 100.000zł w 20 ratach po 5.000zł, począwszy od listopada 2011r. Ostatecznie jednakże, pozwany nie podpisał przygotowanej wstępnej wersji rozliczenia pomiędzy nim a stroną powodową, twierdząc, iż linia galwanizerska jest własnością H. D.. Jednakże, mimo wielokrotnych próśb przedstawicieli spółki (...), pozwany nie przedstawił dokumentu potwierdzającego zbycie linii technologicznej do cynkowania.

Dowód: zeznania świadka B. K. k. 242,

zeznania świadka M. P. k. 508, (e-protokół z dnia 24.10.2013r. 00:17:13-01:17:13),

notatki ze spotkań k. 67-70, 183-186.

Wobec powyższego, pismem z dnia 18 listopada 2011r., strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty w terminie do 22 listopada 2011r. kwoty 312.550zł, wskazując, iż jest to równowartość ceny rynkowej automatycznej linii galwanizerskiej do cynkowania na zawieszkach wraz z oczyszczalnią ścieków i gniazdem do cynkowania w bębnach. Pozwany w wyznaczonym terminie nie uiścił wskazanej kwoty.

Dowód: wycena z dnia 20 maja 2009r. k. 71-88,

pismo strony powodowej z dnia 18.11.2011r. k. 93,

oferta kupna automatycznej linii do cynkowania k. 610, 644-657.

Linia technologiczna do cynkowania na zawieszkach wraz z oczyszczalnią ścieków i gniazdem do cynkowania w bębnach po dokonaniu jej zbycia przez W. M. na rzecz H. D., stała się przedmiotem dalszego obrotu. Aktem notarialnym z dnia 08.10.2011r. został utworzony podmiot gospodarczy o nazwie: (...) Sp. z o.o. z siedzibą w C., w której H. D. objął wszystkie udziały, które zobowiązał się pokryć wkładem niepieniężnym w postaci przedmiotowej linii technologicznej do cynkowania. Na podstawie kolejnego aktu notarialnego z tego samego dnia doszło do przeniesienia własności owej linii technologicznej przez H. D. na rzecz Spółki z o.o. (...). Następnie, na mocy pisemnego porozumienia rozliczeniowego z dnia 28 sierpnia 2012r., zawartego pomiędzy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w C. przy ul. (...), reprezentowaną przez prezesa w osobie M. L., ówczesnej teściowej pozwanego, i (...)Spółka z o.o. w C. przy ul. (...), reprezentowaną przez W. M., spółka (...) – jako dłużnik – przeniosła na wierzyciela, czyli (...) Sp. z o.o., w celu umorzenia zobowiązań, prawo własności ruchomości w postaci linii technologicznej do cynkowania za kwotę 141.454,15zł.

Pozwany tworzył nadto kolejne spółki i zmieniał nazwy dotychczas istniejących – spółka z o.o. (...) zmieniła nazwę na (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. i jej prezesem został ojciec pozwanego. Pozwany natomiast jest jej prokurentem. Powstała też nowa spółka „(...)” z/s w C., którą pozwany sprzedał R. K.. Udziały w niej posiada także K. N., natomiast W. M. jest jej prezesem, jednakże nie posiada w niej udziałów. Na prośbę R. K. reprezentuje spółkę w celu sprzedaży przedsiębiorstwa.

Dowód: zeznania pozwanego k. 626v., (e-protokół z dnia 09.05.2014r. 00:31:46-02:48:12),

odpisy KRS k. 391-394, 397-405, 532-536,537-539, 540-544, 567-574,

porozumienie rozliczeniowe k. 444-446,

akt notarialny z dnia 08.10.2011r. k. 447-456,

umowa spółki (...) k. 457-462,

wzór podpisu k. 463,

oświadczenie o wniesieniu wkładu w spółce k. 464,

protokół Walnego Zgromadzenia Wspólników i uchwała k. 465-466,

umowa sprzedaży z dnia 13.03.2012r. k. 467-470,

akty notarialne z dnia 28.07.2011r. k. 473-476, 477-482,

lista członków zarządu i akt notarialny z dnia 12.06.2013r. k. 575-584,

lista wspólników i wzory podpisów k. 585-588,

protokół nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników k. 589,

protokoły zdawczo-odbiorcze k. 590-592, 603,

akt notarialny z dnia 21.10.2013r. k. 593-595,

umowa spółki k. 596-602,

oferta sprzedaży firmy k. 622, 690,

korespondencja e-mailowa k. 623,

kserokopia umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie udziałów k. 695- 700,

akt notarialny z dnia 30.06.2011r. i protokoły zdawczo-odbiorcze k. 708-732.

W dniu 22 grudnia 2011r. strona powodowa (...) Spółka z o.o. w L. złożyła zawiadomienie o popełnieniu przez pozwanego W. M. przestępstwa polegającego na przywłaszczeniu sobie linii technologicznej do cynkowania. Na podstawie ww. zawiadomienia zostało wszczęte śledztwo przez Prokuraturę Rejonową w Z., które zakończyło się wniesieniem przeciwko W. M. aktu oskarżenia o czyn z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. (przywłaszczenie mienia znacznej wartości).

Dowód: akta sprawy III K 53/14 – akt oskarżenia k. 601-606,

kserokopia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa k. 169-173,

kserokopia zawiadomienia o wszczęciu śledztwa k. 174,

kserokopia przesłuchania świadka k. 441-443, 556-557,

kserokopia postanowienia z dnia 18 marca 2014r. k. 605-609,

kserokopia postanowienia z dnia 31.10.2013r. o umorzeniu śledztwa k. 611-618.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie strona powodowa domagała się zasądzenia od pozwanego kwoty 312.550zł wraz z odsetkami, tytułem szkody wyrządzonej jej przez pozwanego poprzez zbycie należącej do niej automatycznej linii galwanizerskiej do cynkowania na zawieszkach wraz z oczyszczalnią ścieków i gniazdem do cynkowania w bębnach.

Podstawą żądania pozwu jest art. 415 k.c., który stanowi, że kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Przepis art. 415 k.c. normuje podstawową zasadę odpowiedzialności deliktowej, opartej na winie sprawcy szkody. Za szkodę odpowiada zatem osoba, której zawinione zachowanie jest źródłem powstania tej szkody. Zdarzeniem sprawczym, w rozumieniu art. 415, jest zarówno działanie jak i zaniechanie. Natomiast wina sprawcy może być umyślna bądź nieumyślna. Przy winie umyślnej, sprawca ma świadomość szkodliwego skutku swego zachowania się i przewiduje jego nastąpienie, celowo do niego zmierza lub co najmniej się na wystąpienie tych skutków godzi. Przy winie nieumyślnej sprawca wprawdzie przewiduje możliwość wystąpienia szkodliwego skutku, lecz bezpodstawnie przypuszcza, że zdoła go uniknąć, albo też nie przewiduje możliwości nastąpienia tych skutków, choć powinien i może je przewidzieć (por. G. Bieniek, Komentarz do Kodeksu cywilnego. Księga trzecia. Zobowiązania, tom I, str. 295, 298).

W toku procesu pozwany, powołując się na treść art. 313 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. 2012.1112 j.t.), bronił się zarzutem, iż sprzedaż dokonana w postępowaniu upadłościowym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej. Tym samym, zgodnie z art. 879 k.p.c., nabycie rzeczy w egzekucji uważa się za nabycie pierwotne i nabywca takiej ruchomości staje się jej właścicielem, chociażby nie należała do upadłego, chyba że nabywca działał w złej wierze. W takiej zatem sytuacji, zdaniem pozwanego, strona powodowa może żądać od syndyka wydania świadczenia wzajemnego na podstawie art. 71 ust. 2 prawa upadłościowego lub dochodzić odpowiedzialności odszkodowawczej bezpośrednio od syndyka na podstawie art. 160 prawa upadłościowego. Zdaniem pozwanego, w zaistniałej sytuacji adresatem ewentualnych roszczeń ze strony powodowej powinien być syndyk.

Podzielić należy stanowisko pozwanego, iż sprzedaż dokonana w postępowaniu upadłościowym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej (art. 313 ust. 1 zd. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego). Prawo własności nabywcy pozostaje zatem w oderwaniu od prawa własności upadłego, a nadto nabywca nabywa wierzytelność bez żadnych obciążeń. W związku z powyższym, przeciwko nabywcy nie można podnosić zarzutów co do ważności nabycia. Oznacza to, że wszelkie zarzuty oparte na naruszeniu reguł prawa procesowego i prawa materialnego są niezasadne. W tym zatem znaczeniu nabycie ma charakter pierwotny (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 maja 2012r., V CSK 219/11, LEX nr 1243093). Zauważyć jednakże należy, że skoro przejęcie ruchomości na własność przez wierzyciela jest rodzajem nabycia, w konsekwencji, mają do niego zastosowanie ogólne pojęcia Kodeksu cywilnego, w tym także pojęcie dobrej i złej wiary (art. 169-170 k.c.). Mimo zatem, że przejęcie to następuje ex lege i ma charakter pierwotny, dopuszczalne jest przeciwko nabywcy nawet roszczenie windykacyjne oparte na zarzucie nabycia w złej wierze (por. Z. Merchel, Komentarz do art. 879 k.p.c., LEX oraz wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 30 sierpnia 1995r., I ACr 570/95, OSA 1997/2/12).

W konsekwencji, oceny zasadności podnoszonego przez spółkę (...) roszczenia należało dokonać nie tylko w kontekście art. 415 k.c., lecz również w świetle treści art. 169 § 1 k.c., który stanowi, że jeżeli osoba nieuprawniona do rozporządzania rzeczą ruchomą zbywa rzecz i wydaje ją nabywcy, nabywca uzyskuje własność z chwilą nabycia rzeczy, chyba że działa w złej wierze. Dobra wiara w rozumieniu art. 169 § 1 k.c. dotyczy świadomości po stronie nabywcy co do uprawnienia zbywcy do rozporządzania rzeczą. Nabywca powinien zatem posiadać przekonanie, że zbywca jest właścicielem rzeczy lub ma inne uprawnienie do jej zbycia. W złej wierze natomiast jest nie tylko ten, kto nabywa rzecz w okolicznościach pełnej świadomości bezprawnego nabycia, lecz również ten, kto nabył rzecz w okolicznościach, na podstawie których powinien był wnosić, iż nabywa rzecz od nieuprawnionego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 czerwca 1998r., I CKN 753/97, LEX nr 1467229).

Ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie, Sąd oparł się na zeznaniach przesłuchanych w sprawie świadków, które należało ocenić jako jasne i spójne oraz wzajemnie ze sobą korespondujące. Brak było także jakichkolwiek podstaw do kwestionowania załączonej do akt dokumentacji, tym bardziej, iż strony nie zgłaszały pod adresem ww. dowodów żadnych zarzutów.

Z zebranego w toku procesu materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że W. M. wiedział, iż automatyczna linia galwanizerska do cynkowania na zawieszkach wraz z oczyszczalnią ścieków i gniazdem do cynkowania w bębnach nie wchodzi w skład przedsiębiorstwa upadłej spółki (...), lecz jako wyłączona z masy upadłości, stanowi własność strony powodowej (...) Spółki z o.o. w L.. Pozwany miał zatem pełną świadomość, iż wskazane urządzenia galwanizerskie nie mogły zostać mu sprzedane przez syndyka, który nie dysponował w stosunku do nich tytułem prawnym. Powyższe z kolei, prowadzi do konkluzji, iż W. M., sprzedając przedmiotową linię technologiczną do cynkowania, obejmował świadomością również fakt, iż sprzedaje rzecz, do której nie posiada tytułu prawnego.

Z przeprowadzonych dowodów wynika, że pozwany zainteresował się zakupem przedsiębiorstwa upadłej spółki (...) już w styczniu 2011r. Przesłuchana w charakterze świadka syndyk masy upadłości spółki (...) B. K. zeznała, że na prośbę pozwanego przesłała mu wykaz nieruchomości i ruchomości wchodzących w skład przedsiębiorstwa. Poinformowała go także o tym, iż w skład przedsiębiorstwa (...) nie wchodzą urządzenia do galwanizowania. Powyższe potwierdzają nie tylko zeznania świadka B. K., lecz także wydruki z korespondencji e-mail syndyka z W. M.. Pozwany, jak sam zeznał (k. 240v. i 626), zapoznał się również z wyceną przedsiębiorstwa spółki (...), z której jednoznacznie wynikało, że znajdujące się w budynku cynkowni urządzenia technologiczne do elektrolitycznego cynkowania nie należą do upadłej spółki (k. 256). Zauważyć przy tym należy, iż – jak zeznała świadek I. M. (1), w tamtym czasie na terenie D.-u znajdowała się tylko jedna linia technologiczna do cynkowania, tj. należąca do spółki (...) (k. 245). Ponadto, z zeznań ówczesnego pracownika spółki (...) H. W., który zapoznawał chętnych do zakupu przedsiębiorstwa z jego majątkiem wynika, że pozwany kilkakrotnie osobiście dokonywał oględzin przedsiębiorstwa spółki (...). W trakcie tych czynności towarzyszył mu H. D.. Jak zeznał świadek, pozwany był oprowadzany również po terenie cynkowni, w której znajdowała się automatyczna linia galwanizerska do cynkowania z wyposażeniem. Został on wówczas poinformowany przez H. W., iż urządzenia te należą do spółki (...) i nie wchodzą w skład przedsiębiorstwa (...). Powyższe okoliczności potwierdzają także zeznania świadka J. H., która podała, iż zarówno H. D. jak i pozwany byli oprowadzani po przedsiębiorstwie upadłej spółki i zostali poinformowani, iż linia galwanizerska należy do spółki (...) (k. 489v.-490). Na fakt, iż pozwanemu znany był stan prawny spornej automatycznej linii galwanizerskiej wskazują także zeznania świadka K. N., która podała, iż sam pozwany mówił jej, iż linia do cynkowania jest wyłączona z masy upadłości spółki (...)(k. 490).

Okoliczności powyższe miały miejsce jeszcze przed podpisaniem aktu notarialnego z dnia 30 czerwca 2011r. o zakupie majątku spółki (...). Tym samym, niewątpliwie, pozwany, dokonując zakupu przedsiębiorstwa (...), obejmował świadomością okoliczność, że sporna linia galwanizerska stanowi własność strony powodowej.

O tym, że stan prawny wymienionych urządzeń galwanizerskich był pozwanemu doskonale znany, świadczy dodatkowo okoliczność, iż - wprawdzie już po zakupie przedsiębiorstwa (...) ale jeszcze przed odkryciem pomyłki syndyka – pozwany zawarł ze stroną powodową umowę najmu Hali Cynkowni, gdzie była przechowywania linia galwanizerska, oraz wyraził zainteresowanie zakupem tej linii od spółki (...). W tym celu nawet przystąpił do wstępnych negocjacji z przedstawicielami strony powodowej i zawarł na okres dwóch miesięcy umowę użyczenia spornej linii galwanizerskiej (zeznania M. P., samego pozwanego – na k. 240v., jak również umowa użyczenia z dnia 01 sierpnia 2011r.). Miało to służyć dokonaniu wstępnej oceny przez pozwanego rynku zbytu na usługi cynkowania. Później jednak pozwany wycofał się z tych negocjacji, bowiem kiedy zorientował się, że wskazana linia galwanizerska została ujęta w załączniku do aktu notarialnego z dnia 30 czerwca 2011r., pospiesznie dokonał jej zbycia w dniu 15 lipca 2011r. na rzecz H. D. i to po zaniżonej cenie - 150.000zł. Znamienne jest przy tym, iż mimo wielokrotnych próśb, pozwany nie okazywał dokumentu potwierdzającego zbycie linii technologicznej do cynkowania. Dopiero po około roku czasu przedłożył umowę, z której wynikał jedynie dzień i miesiąc transakcji, nie wskazano natomiast roku, w którym doszło do jej zawarcia.

Zwrócić należy przy tym uwagę, iż pozwany, mimo wezwania syndyka, nie chciał przystąpić do sprostowania aktu notarialnego z dnia 30 czerwca 2011r., twierdząc, iż dokonał zbycia linii technologicznej na rzecz H. D.. W trakcie spotkań, do których doszło w dniu 27 października i 09 listopada 2011r. z udziałem pozwanego i przedstawicieli strony powodowej, strony ustaliły wprawdzie, iż pozwany, tytułem rekompensaty, uiści na rzecz spółki (...) kwotę 280.000zł, jednakże W. M. wycofał się z tych ustaleń i ostatecznie nie podpisał porozumienia.

Znamienne jest także, iż przedmiotowa linia do cynkowania była przedmiotem dalszego obrotu. Jak wynika bowiem z dołączonych aktów notarialnych, umów spółek, jak również odpisów KRS, pozwany tworzył kolejne podmioty, w których funkcję organów pełnili członkowie jego rodziny oraz osoby z nim współpracujące. Na rzecz tych podmiotów rzekomo była przenoszona własność linii technologicznej do cynkowania. Na mocy natomiast aktu notarialnego z dnia 28 sierpnia 2012r., w którym spółka (...), jako dłużnik, przeniosła na (...) Spółkę z o.o. prawo własności linii technologicznej do cynkowania, linia wróciła faktycznie pod władztwo pozwanego W. M.. Przy czym, jak wynika z przeprowadzonych dowodów, pozwany jeszcze przed tą datą był faktycznym dysponentem wskazanych urządzeń galwanizerskich, bowiem de facto, mimo zawieranych transakcji, żadnej z utworzonych przez pozwanego spółek przedmiotowe urządzenia nie zostały wydane. Podmioty tworzone przez W. M. funkcjonowały natomiast w sposób trudny do ich rozgraniczenia, a w skład ich organów wchodziły osoby bliskie pozwanemu lub z nim współpracujące.

Przedstawione okoliczności jednoznacznie przemawiają za tym, iż pozwany, działał z pełną świadomością, iż nie posiada tytułu prawnego do automatycznej linii galwanizerskiej do cynkowania. W drodze jednak podejmowanych, opisanych wyżej czynności, próbował sanować swe uprawnienia po stronie zbywcy, tworząc kolejne podmioty gospodarcze, na które rzekomo była przenoszona własność wskazanej linii galwanizerskiej.

W świetle przedstawionych okoliczności, niewątpliwie, nie doszło do skutku prawnego w postaci nabycia przez pozwanego automatycznej linii galwanizerskiej do cynkowania z wyposażeniem, o którym stanowi art. 169 § 1 k.c. Zgromadzony bowiem w sprawie materiał dowodowy i przytoczone powyżej okoliczności, wskazują jednoznacznie, iż W. M., jako „nabywca” spornej linii technologicznej, działał w złej wierze. Tym samym, nie nabył on prawa własności przedmiotowych urządzeń galwanizerskich, które nadal stanowiły własność strony powodowej.

Nie można podzielić stanowiska pozwanego, który, powołując się na treść z art. 55[1] pkt 2 i 55[2] k.c., argumentował, iż skoro nabył przedsiębiorstwo spółki (...), to tym samym, jego własnością stały się wszystkie przedmioty znajdujące się na terenie zakładu, w tym linia technologiczna do cynkowania.

Taka argumentacja jest oczywiście bezzasadna, albowiem przepis art. 55[2] k.c., zgodnie z którym, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład tego przedsiębiorstwa, odnosi się do składników należących do danego przedsiębiorstwa. Skoro zatem na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 23 kwietnia 2010r., linia technologiczna do cynkowania z wyposażeniem została wyłączona z masy upadłości spółki (...), oczywistym jest, iż nie wchodziła ona w skład jej przedsiębiorstwa. Tym samym, syndyk masy upadłości D. nie mógł skutecznie zbyć wskazanych urządzeń na rzecz pozwanego W. M.. Nie posiadał on bowiem w stosunku do niej żadnego tytułu prawnego.

Mając na uwadze przedstawioną argumentację, powództwo należało uznać za uzasadnione. Pozwany swoim postępowaniem niewątpliwie wyczerpał znamiona art. 415 k.c. W świetle przedstawionych okoliczności nie budzi wątpliwości, iż działał w sposób zawiniony, albowiem miał pełną świadomość, iż dokonuje zbycia rzeczy, stanowiącej własność strony powodowej. Wątpliwości nie budzi także okoliczność, iż poprzez zbycie na rzecz osoby trzeciej przedmiotów stanowiących własność strony powodowej, jak również poprzez podejmowanie dalszych czynności zmierzających do uniemożliwienia spółce (...) odzyskania władztwa nad rzeczą, pozwany wyrządził stronie powodowej szkodę. Niewątpliwe jest także istnienie związku przyczynowego pomiędzy jego działaniem a szkodą wyrządzoną powodowej spółce.

Ustalając wysokość wyrządzonej szkody, Sąd przyjął wartość automatycznej linii galwanizerskiej do cynkowania na zawieszkach wraz z oczyszczalnią ścieków i gniazdem do cynkowania w bębnach ustaloną w wycenie rzeczoznawcy z dnia 20 maja 2009r. Pozwany bowiem mimo, iż kwestionował określoną w wycenie wartość linii technologicznej do cynkowania, to jednak nie podniósł w tym zakresie żadnych merytorycznych zarzutów. Dlatego też, w ocenie Sądu, brak było podstaw do przyjęcia innej wartości, tym bardziej, iż pozwany, jeszcze przed wszczęciem procesu, nie negował wartości przedmiotowej linii galwanizerskiej. Zwrócić przy tym należy uwagę, iż W. M. w trakcie wstępnych negocjacji prowadzonych w lipcu 2011r. ze stroną powodową odnośnie zakupu przez niego linii technologicznej do cynkowania był zainteresowany jej kupnem za kwotę 312.000zł (zeznania świadka I. M. k. 244v.). Ponadto, w toku spotkań, do których doszło między stroną powodową a pozwanym w dniach 27 października i 09 listopada 2011r., pozwany wyraził gotowość uiszczenia na rzecz strony powodowej kwoty 280.000zł, tytułem rekompensaty za sprzedaż linii technologicznej do cynkowania osobie trzeciej, potwierdzając tym samym, iż wartość spornych urządzeń galwanizerskich to kwota nie niższa niż 280.000zł. Również w zeznaniach złożonych w dniu 11 października 2012r. pozwany wskazywał, iż przedmiotowa linia galwanizerska do cynkowania jest warta około 300.000zł (k. 240v.). W tym stanie rzeczy, Sąd uznał za uzasadnione ustalenie, zgodnie z wyceną z dnia 20 maja 2009r., że wartość spornej linii technologicznej to kwota 312.550zł. W ocenie Sądu, wycena ta została sporządzona rzetelnie i w sposób profesjonalny, a pozwany nie przedstawił żadnych okoliczności, mogących w jakikolwiek sposób podważyć prawidłowość ustaleń dokonanych przez rzeczoznawcę.

W tym stanie rzeczy, Sąd, uznając powództwo za uzasadnione w całości, w punkcie I wyroku zasądził od pozwanego W. M. na rzecz strony powodowej (...) Spółki z o.o. w L. kwotę 312.550zł z ustawowymi odsetkami od dnia 23 listopada 2011r. do dnia zapłaty.

Rozstrzygając o odsetkach ustawowych, Sąd kierował się treścią art. 481 § 1 k.c., który stanowi, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 312.550zł, w piśmie z dnia 18 listopada 2011r., wyznaczając mu ostateczny termin do dnia 22 listopada 2011r. (k. 93). Mając na uwadze, że pozwany w wyznaczonym terminie nie uiścił żądanej kwoty, strona powodowa jest uprawniona do odsetek ustawowych od dnia następującego po upływie wyznaczonego terminu, tj. od dnia 23 listopada 2011r. Od tej bowiem daty, pozwany pozostaje w zwłoce.

O kosztach procesu, Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którym, strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Mając na uwadze, iż w niniejszej sprawie, stroną przegraną jest pozwany, Sąd zasądził od niego na rzecz strony powodowej kwotę 22.828zł tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 7.200zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego (art. 98 § 1 k.p.c. oraz § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. 2013.490. j.t.)) oraz kwotę 15.828zł, tytułem opłaty od pozwu.