Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 158/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 kwietnia 2015 roku.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSO Krzysztof Gąsior

Protokolant sekr. sądowy Agnieszka Olczyk

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Trybunalskim Izabeli Stachowiak

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2015 roku

sprawy P. Z.

oskarżonego z art. 278§1 kk w zw. z art. 12 kk

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Opocznie

z dnia 3 listopada 2014 roku sygn. akt II K 398/13

na podstawie art. 437 § 2 kpk w zw. z art. 109 § 2 kpw, art. 118 § 2 kpw:

1.  uchyla zaskarżony wyrok i na podstawie art. 5 § 1 pkt 4 kpw w zw. z art. 45 § 1 kw umarza postępowanie wobec obwinionego P. Z.;

2.  kosztami sądowymi poniesionymi w sprawie obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IV Ka 158/15

UZASADNIENIE

P. Z. został oskarżony o to, że w okresie od 10 stycznia 2013 roku do 31 stycznia 2013 roku działając w krótkich odstępach czasu i góry powziętym zamiarem ze sklepu (...) mieszczącego się w O., przy ul. (...), woj. (...) dokonał kradzieży 50 sztuk filtrów do wody marki (...) firmy (...) oraz 14 sztuk filtrów do wody marki C. firmy (...) w ten sposób, że:

-

w dniu 10 stycznia 2013 roku zabrał w celu przywłaszczenia 20 sztuk filtrów do wody marki (...) firmy (...) o wartości 282,80 zł.,

-

w dniu 17 stycznia 2013 roku zabrał w celu przywłaszczenia 24 sztuki filtrów do wody marki (...) firmy (...) o wartości 339,36 zł oraz 14 sztuk filtrów do wody marki C. firmy (...) o wartości 197,96 zł.,

-

w dniu 31 stycznia 2013 roku zabrał w celu przywłaszczenia 6 sztuk filtrów do wody marki (...) firmy (...) o wartości 84,84 złotych:

czym spowodował straty o ogólnej wartości 904,96 złotych na szkodę (...) Sp. z o.o. w W.,

- tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k. w. zw. z art. 12 k.k.

Sąd Rejonowy w Opocznie wyrokiem z dnia 3 listopada 2014 roku, w sprawie II K 398/13, oskarżonego P. Z. uznał za winnego tego, że w dniu 31 stycznia 2013 roku zabrał w celu przywłaszczenia 6 sztuk filtrów do wody marki (...) firmy (...) o wartości 84,84 złotego, tj. czynu stanowiącego wykroczenie z art.119 § 1 k.w. i za tak przypisany czyn za podstawie art.119 § 1 k.w. wymierzył mu karę grzywny w kwocie 500 złotych.

Na podstawie art.119 § 4 k.w. orzekł od oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 84,84 złote na rzecz pokrzywdzonego (...) Sp. z o.o. w W..

Wymierzył oskarżonemu opłatę w kwocie 50 złotych oraz zasądził kwotę 100 złotych tytułem zwrotu zryczałtowanych kosztów postępowania w sprawie.

Powyższy wyrok został zaskarżony apelacją obrońcy obwinionego. Apelacja skarżąc wyrok w całości, wywiedziona została z podstawy art. 438 pkt 2 i 3 k.p.k. i zarzuciła mu:

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku poprzez uznanie za niewiarygodne zeznań świadka I. P., złożonych na etapie postępowania sądowego, oparcie rozstrzygnięcia na zeznaniach tego świadka z postępowania przygotowawczego, a w konsekwencji przyjęcie, że oskarżony jest sprawcą czynu z art. 119 § l k.w.,

- obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść wyroku - art. 5 § 2 i art. 7 k.p.k., poprzez rozstrzygniecie nie dających się usunąć wątpliwości na niekorzyść oskarżonego oraz dowolną ocenę materiału dowodowego.

W konkluzji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie obwinionego od zarzucanego mu czynu, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego orzeczenia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Opocznie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W wyniku wniesienia apelacji zaistniały podstawy do uchylenia zaskarżonego wyroku i umorzenia postępowania wobec obwinionego.

Niezależnie bowiem od podnoszonych w apelacji zarzutów merytorycznych pod adresem zaskarżonego wyroku, nie mógł się on ostać w dotychczasowej postaci, a to z uwagi na fakt, że od popełnienia przedmiotowego wykroczenia upłynęło już ponad dwa lata.

Ponieważ z treści art. 45 § 1 k.w. wynika, że karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od popełnienia czynu, Sąd Okręgowy zmuszony był uchylić zaskarżony wyrok i – zgodnie z treścią art. 5 § 1 pkt 4 k.p.s.w. – umorzyć postępowanie w niniejszej sprawie.

Podzielić przy tym należało pogląd zaprezentowany w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 2 lipca 2002 roku (IV KKN 264/99 – LEX nr 54407), z którego wynika, że postępowanie należy umorzyć w sytuacji, gdy nastąpiło przedawnienie karalności, a nie ma od razu podstaw do uniewinnienia oskarżonego z braku czynu lub braku znamion czynu jako wykroczenia, albo braku winy. W przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do przyjęcia, że przypisanego obwinionemu czynu w ogóle nie było, ani też, że czyn ten nie zawiera znamion wykroczenia. Nie można też mówić o braku winy obwinionego, gdyż ta jasno wynika chociażby z zeznań świadka I. P., składanych w postępowaniu przygotowawczym. Sąd Rejonowy w pełni słusznie uznał te właśnie depozycje za wiarygodne, trafnie argumentując takie stanowisko w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. W świetle tychże zeznań świadka I. P. nie może budzić żadnych wątpliwości, że obwiniony brał udział w przypisanej mu kradzieży i nie ma tu żadnego znaczenia, że kontaktował się on jeszcze z dwoma nieustalonymi mężczyznami oraz że zapis monitoringu nie zarejestrował dokładnie momentu kradzieży.

Dlatego też należało orzec jak w sentencji, uchylając zaskarżony wyrok i umarzając postępowanie wobec obwinionego. W zaistniałej sytuacji o kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 118 § 2 k.p.s.w.