Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 marca 2015roku

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Paweł Augustowski

Protokolant: Ewa Modlińska

po rozpoznaniu w dniach 15.12.2014r., 05.02.2015r. i 19.03.2015r.

sprawy R. M. (1)

syna W. i E. z domu Ł.

urodzonego (...) w W.

oskarżonego o to, że:

I.  w okresie od lutego 2010r. do grudnia 2011r. w W., woj. (...), działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, uchylił się od opodatkowania w związku z dokonaną sprzedażą oleju opałowego w łącznej ilości 448 891, 00 litrów , od której nie złożył Naczelnikowi Urzędu Celnego w W.- zgodnie z treścią art.89 ust. 14 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym - miesięcznych zestawień oświadczeń nabywców oleju opałowego o jego wykorzystaniu na cele opałowe, przez co naraził na uszczuplenie podatek akcyzowy w łącznej kwocie 817 879,00 zł., określony decyzjami Urzędu Celnego w W.z dnia 28.09.2012r. nr (...)do (...), a wynikający z naliczenia podstawowej stawki podatku akcyzowego w wysokości 1822,00 zł za każde 1000 litrów oleju opałowego, zgodnie z treścią art. 89 ust. 16 w zw. z ust.4 pkt 1 przywołanej ustawy o podatku akcyzowym

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 54 § 1 k.k.s w zw. z art. 6 § 2 k.k s.

II.  w styczniu 2011r. w W., woj. (...), prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą PHU (...)uchylił się od opodatkowania poprzez nieujawnienie właściwemu organowi dla podatku akcyzowego, tj. Naczelnikowi Urzędu Celnego w W.przedmiotu ani podstawy opodatkowania - sprzedaży oleju opałowego na cele inne niż opałowe pochodzącego z nieudokumentowanego źródła w ilości łącznej 14 603 litrów - ujawnionego w wyniku przeprowadzonej kontroli w firmie PHU (...)w dniach od 15.02.2012r. do 19.03.2012r., zakończonej decyzją nr (...)z dnia 28.09.2012r, oraz nie złożył, za powyższy okres stosownej deklaracji, przez co naraził na uszczuplenie należny podatek akcyzowy w kwocie 26 607,00 złotych,

tj. o przestępstwo skarbowe określone w art. 54 § 2 k.k.s.

III.  w stycznia 2012r. w W., woj. (...), prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą PHU (...)uchylił się od opodatkowania, poprzez nieujawnienie właściwemu organowi dla podatku akcyzowego, tj. Naczelnikowi Urzędu Celnego w W.przedmiotu ani podstawy opodatkowania - dokonanego zakupu w miesiącu grudniu 2011r. z nieudokumentowanego źródła oleju opałowego w ilości 5 489 litrów, ujawnionego w wyniku przeprowadzonej kontroli w firmie (...)w dniach od 15.02.2012r. do 19.03.2012r. zakończonej wydaną decyzją nr (...) z dnia 28.09.2012r, oraz nie złożył, za powyższy okres stosownej deklaracji, przez co naraził na uszczuplenie należny podatek akcyzowy w kwocie 10 001,00 złotych,

tj. o przestępstwo skarbowe określone w art. 54 § 2 k.k.s.

I.  Oskarżonego R. M. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa skarbowego z art. 54§2 kks i za czyn ten na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych;

II.  oskarżonego R. M. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie III części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa skarbowego z art. 54§2 kks i za czyn ten na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych;

III.  na podstawie art. 85 kk i art. 39§1 kks łączy kary grzywny orzeczone w pkt I i II wyroku i wymierza oskarżonemu R. M. (1) karę łączną 100 (sto) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych,

IV.  na podstawie art. 17§1 pkt 9 kpk w zw. z art. 113§1 kks umarza postępowanie o czyn opisany w punkcie I części wstępnej wyroku tj. o przestępstwo skarbowe z art. 54§1 kks w zw. z art. 6§2 kks;

V.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. G. W. z Kancelarii Adwokackiej w W. kwotę 619,92 złote tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu;

VI.  zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych, poniesione wydatki zaliczając na rachunek Skarbu Państwa.

III K 740/14

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranego materiału dowodowego w sprawie ustalono następujący stan faktyczny

Oskarżony R. M. (1) prowadził działalność gospodarczą pod szyldem PHU (...). Handlował paliwami, w tym olejem opałowym. Miejscem głównej działalności była baza magazynowa położona w W. przy ulicy (...). Oskarżony posiadał koncesję na sprzedaż paliw ciekłych wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na okres 5.05.2005 r- - 5.05.2015r.

Przez cały 2010 oraz 2011 rok oskarżony dokonywał zakupu i sprzedaży oleju opałowego podmiotom gospodarczym, dokumentowanej na podstawie faktur VAT. Obowiązany był do odbierania oświadczeń od nabywców o przeznaczeniu oleju do celów opałowych, jego ilości oraz wskazania rodzaju, typu i liczby urządzeń grzewczych, na podstawie art. 89 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym. Przez okres 2010 r oskarżony nie odebrał takich oświadczeń od nabywców w 98 przypadkach. Nie składał miesięcznych zestawień zawierających takie oświadczenia. W tym czasie kontrole wielokrotnie potwierdziły, ze nabywcy oleju opalowego przeznaczali go do potrzeb napędowych. Ponadto oskarżony sprzedał olej w ilości 14603 litrów, pochodzący z nieudokumentowanego źródła (brak faktur nabycia, nadwyżka sprzedaży nad zakupem, który zawsze następował od przedsiębiorstwa (...) cysterną) w ciągu roku 2010. W styczniu 2011 r. z tego tytułu zobowiązany był do złożenia stosownej deklaracji u Naczelnika Urzędu Celnego. Oskarżony nie złożył deklaracji ani nie uiścił podatku akcyzowego od tej sprzedaży. Powyższe nieprawidłowości wykazała kontrola Urzędu Celnego przeprowadzona w dniach 15.02.2012 - 19.03.2013r.

Podobnie jak wyżej oskarżony nadal sprzedawał olej opałowy w roku 2011r. W 10 przypadkach nie odebrał stosownych oświadczeń od nabywców. Tutaj również nastąpiła sprzedaż oleju z nieudokumentowanego źródła w ilości 5489 litrów. R. M. (1) w trakcie kontroli nie wytłumaczył powstałych różnic magazynowych. Nie posiadał oświadczeń nabywców o przeznaczeniu oleju w zakresie wykazanym nadwyżką, choć przedstawił wszystkie posiadane dokumenty księgowe dotyczące obrotu olejem opałowym w latach 2010- (...). Nie złożył również w styczniu 2012 stosownej deklaracji podatku akcyzowego od tej sprzedaży za rok 2010 i nie zapłacił należnego podatku.

W wyniku w/w kontroli nałożono na oskarżonego szereg zobowiązań podatkowych decyzjami Naczelnika Urzędu Celnego. Oskarżony nie odwoływał się od tych decyzji, uznaje swe zobowiązanie i jest ono w trakcie spłacania.

dowody:

decyzje Naczelnika Urzędu Celnego - k. 3-218

protokół kontroli - k. 234-256

dokumentacja postępowań przeciwko R. M. - k. 289-322

czynny żal - k. 2

wyjaśnienia - k. 354, 409

R. M. (1) był wielokrotnie karany za przestępstwa i wykroczenia skarbowe.

dowody:

karta karna - k. 240-242

odpisy wyroków - k. 360-374

Oskarżony przyznał sie do popełnienia zarzucanych mu czynów i wyjaśnił, że przepisy sie zmieniły i nie zapoznał się z nimi. Złożył wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, który nie został uwzględniony ze względu na sprzeciw oskarżyciela publicznego (wyjaśnienia -k.j.w.).

Sąd zważył ponadto, co następuje

Stan faktyczny ustalono na podstawie zgodnych ze sobą dowodów w postaci dokumentacji skarbowej, protokołów kontroli, odpisu innych postępowań oraz wyjaśnień oskarżonego przyznającego się do winy.

Dowody te są ze sobą zgodne i nawzajem się uzupełniają. Wynika z nich jednoznacznie, że oskarżony nie odbierał od części nabywców, nie gromadził i nie przedkładał Naczelnikowi Urzędu Celnego oświadczeń o przeznaczeniu oleju opałowo na cele opałowe.

Oprócz tego oskarżony nie wykazał w deklaracji podatkowej sprzedaży oleju opałowego w ilości 14603 litrów za rok 2010, nie złożył takiej deklaracji w styczniu 2011r i nie zapłacił podatku akcyzowego za tę sprzedaż w kwocie 26607 zł, zaś za rok 2011 r. nie wykazał sprzedaży w ilości 5489 litrów oleju, nie złożył deklaracji podatkowej od tej sprzedaży w styczniu 2012 r. i nie zapłacił od tego podatku akcyzowego. Wyczerpało to znamiona przestępstwa skarbowego z art. 54§2 k.k.s., albowiem podatnik naraził na uszczuplenie podatek akcyzowy poprzez nieujawnienie w deklaracji przedmiotu i podstawy takiego opodatkowania, chociaż jako podmiot gospodarczy prowadzący zawodowo taką sprzedaż miał pełną wiedzę i świadomość konieczności odprowadzenia akcyzy od takiej sprzedaży. Z kolei wysokość podatku narażonego na uszczuplenie była małej wartości (art. 53§14 k.k.s.).

Biorąc pod uwagę wysokość podatku narażonego na uszczuplenie, dotychczasową karalność, ale także możliwości finansowe i majątkowe sprawcy, który obecnie wykazuje stratę finansową, wymierzono za czyn I karę grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych (w prawie najniższej możliwej wysokości), za czyn drugi w wymiarze 50 stawek oraz karę łączną 100 stawek dziennych po 60 zł, czyli 6000 zł, co z jednej strony stanowi niecałe 20% podatku narażonego na uszczuplenie, a z drugiej strony da realne możliwości jej zapłaty przez oskarżonego . Żądane przez oskarżyciela publicznego kwoty grzywny -12.000 zł są raz zbyt wysokie dla jego możliwości finansowych, dwa - w stosunku do wysokości podatku narażonego na uszczuplenie (łącznie 36.000 zł, które oskarżony jako podatnik, na którego nałożono zobowiązanie podatkowe decyzją, i tak musi zapłacić).

Jeżeli chodzi o czyn I aktu oskarżenia, to wobec odstąpienia de facto przez oskarżyciela od ścigania tego czynu postępowanie w tym zakresie umorzono ze względu na brak skargi uprawnionego oskarżyciela. Finansowy organ dochodzenia już przed zamknięciem przewodu sądowego na etapie negocjacji z oskarżonym wysokości kary po złożeniu wniosku o samoukaranie dawał wyraz temu, że nie będzie popierał tego zarzutu (vide wnioski co do wymiaru kary, nie uwzględniające zarzutu nr 1), ze względu na zmianę zasad odbierania oświadczeń od nabywców oleju opałowego wniesioną nowelą ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (zamiast takich oświadczeń nowela umożliwiła przedsiębiorcy zawieranie umów z nabywcami oraz informowanie o tym Naczelnika Urzędu Celnego). Podobnie dotyczy to prokuratora - żądającego jedynie kary za czyny nr 2 i 3. Oskarżyciele publiczni również dali temu wyraz wprost w mowach końcowych, co oznacza brak skargi, cofnięcie oskarżenia w tym zakresie, a dla sądu jest to równoznaczne z wnioskiem o umorzenie postępowania w tym zakresie (choć finansowy organ dochodzenia być może jako mniej obeznany z prawem nie umiał tego wprost wyartykułować), dlatego też postępowanie o ten czyn umorzono na podstawie art. 17§1 pkt 9 k.p.k.

O kosztach orzeczono po myśli art. 618§1 pkt 11 k.p.k. i art. 627 k.p.k.