III CSK 340/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-08-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CSK 340/13
POSTANOWIENIE
Dnia 22 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa Skarbu Państwa - Naczelnika Urzędu Skarbowego
w O.
przeciwko małoletniemu B. W. reprezentowanemu przez kuratora D. Ż.
o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 stycznia 2014 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 28 czerwca 2013 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
i zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa kwotę 1800 zł (tysiąc osiemset zł)
tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Kurator małoletniego pozwanego wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 28 czerwca 2013 r. Wskazał na istniejące w sprawie
zagadnienie prawne, sprowadzające się do pytania, czy społeczno-gospodarczy cel
umowy darowizny, która czyni zadość obowiązkowi wynikającemu z zasad
współżycia społecznego, w szczególności będąc realizacją obowiązku
alimentacyjnego wobec małoletniego zgodnie z art. 133 k.r.o., prowadzi do
wniosku, że zastosowanie art. 527 k.c. w stosunku do takiej umowy darowizny
powinno być uznane za nadużycie prawa (art. 5 k.c.).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Jeżeli skarżący
wskazuje jako okoliczność uzasadniającą przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania występowanie w sprawie istotnego zagadnienia prawnego, to powinien
sformułować to zagadnienie, przytoczyć argumenty prowadzące do niejednolitych
wniosków oraz uzasadnić jego istotny charakter. Sąd Najwyższy wyjaśnił,
że zagadnienie prawne jest istotne, gdy ma znaczenie dla rozwoju prawa lub
znaczenie precedensowe dla rozstrzygnięcia podobnych spraw. Pojęcie istotności
oznacza jego doniosłość, która wyraża się rangą zawierającego się w nim problemu
prawnego oraz jego znaczeniem wykraczającym poza potrzeby rozstrzygnięcia
jednostkowej sprawy (postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 23 października
2002 r., II CK 12/02, niepubl., z dnia 10 grudnia 2003 r., V CZ 123/03, niepubl.,
z dnia 7 stycznia 2005 r., I CZ 183/04, niepubl., z dnia 13 stycznia 2007 r., III CSK
180/07, niepubl., z dnia 23 marca 2012 r., I CSK 496/11, niepubl., z dnia
31 stycznia 2013 r., II CSK 479/12, niepubl.).
Artykuł 5 k.c. może mieć zastosowanie jedynie wyjątkowo, gdy
w okolicznościach konkretnego stanu faktycznego, przy uwzględnieniu treści
3
konkretnej normy prawnej, można mówić, że korzystanie przez osobę
zainteresowaną z przysługującego jej prawa podmiotowego pozostaje
w sprzeczności z określonymi w nim zasadami. Ocena w tym zakresie należy
zasadniczo do sądów meriti i Sąd Najwyższy mógłby ją weryfikować
w postępowaniu kasacyjnym tylko w szczególnie uzasadnionym przypadku, który
w niniejszej sprawie nie występuje.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 3989
§ 2 k.p.c.),
rozstrzygając o kosztach postępowania kasacyjnego na podstawie art. 98 § 1
w związku z art. 39821
i 391 § 1 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 22 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa Skarbu Państwa - Naczelnika Urzędu Skarbowego
w O.
przeciwko małoletniemu B. W. reprezentowanemu przez kuratora D. Ż.
o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 stycznia 2014 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 28 czerwca 2013 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
i zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa kwotę 1800 zł (tysiąc osiemset zł)
tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Kurator małoletniego pozwanego wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 28 czerwca 2013 r. Wskazał na istniejące w sprawie
zagadnienie prawne, sprowadzające się do pytania, czy społeczno-gospodarczy cel
umowy darowizny, która czyni zadość obowiązkowi wynikającemu z zasad
współżycia społecznego, w szczególności będąc realizacją obowiązku
alimentacyjnego wobec małoletniego zgodnie z art. 133 k.r.o., prowadzi do
wniosku, że zastosowanie art. 527 k.c. w stosunku do takiej umowy darowizny
powinno być uznane za nadużycie prawa (art. 5 k.c.).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Jeżeli skarżący
wskazuje jako okoliczność uzasadniającą przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania występowanie w sprawie istotnego zagadnienia prawnego, to powinien
sformułować to zagadnienie, przytoczyć argumenty prowadzące do niejednolitych
wniosków oraz uzasadnić jego istotny charakter. Sąd Najwyższy wyjaśnił,
że zagadnienie prawne jest istotne, gdy ma znaczenie dla rozwoju prawa lub
znaczenie precedensowe dla rozstrzygnięcia podobnych spraw. Pojęcie istotności
oznacza jego doniosłość, która wyraża się rangą zawierającego się w nim problemu
prawnego oraz jego znaczeniem wykraczającym poza potrzeby rozstrzygnięcia
jednostkowej sprawy (postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 23 października
2002 r., II CK 12/02, niepubl., z dnia 10 grudnia 2003 r., V CZ 123/03, niepubl.,
z dnia 7 stycznia 2005 r., I CZ 183/04, niepubl., z dnia 13 stycznia 2007 r., III CSK
180/07, niepubl., z dnia 23 marca 2012 r., I CSK 496/11, niepubl., z dnia
31 stycznia 2013 r., II CSK 479/12, niepubl.).
Artykuł 5 k.c. może mieć zastosowanie jedynie wyjątkowo, gdy
w okolicznościach konkretnego stanu faktycznego, przy uwzględnieniu treści
3
konkretnej normy prawnej, można mówić, że korzystanie przez osobę
zainteresowaną z przysługującego jej prawa podmiotowego pozostaje
w sprzeczności z określonymi w nim zasadami. Ocena w tym zakresie należy
zasadniczo do sądów meriti i Sąd Najwyższy mógłby ją weryfikować
w postępowaniu kasacyjnym tylko w szczególnie uzasadnionym przypadku, który
w niniejszej sprawie nie występuje.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 3989
§ 2 k.p.c.),
rozstrzygając o kosztach postępowania kasacyjnego na podstawie art. 98 § 1
w związku z art. 39821
i 391 § 1 k.p.c.