II PZ 15/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:15-12-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II PZ 15/14
POSTANOWIENIE
Dnia 4 listopada 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący)
SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)
SSA Piotr Prusinowski
w sprawie z powództwa T. B.
przeciwko II Liceum Ogólnokształcącemu w […]
o odprawę, wynagrodzenie, zadośćuczynienie i wydanie świadectwa pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 4 listopada 2014 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w L.
z dnia 19 marca 2014 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w L. postanowieniem z dnia 19 marca 2014 r., po
rozpoznaniu sprawy z powództwa T. B. przeciwko II Liceum Ogólnokształcącemu w
L. o odprawę, wynagrodzenie, zadośćuczynienie i wydanie świadectwa pracy od
wyroku Sądu Okręgowego z dnia 12 grudnia 2013 r., odrzucił skargę kasacyjną
powoda od wyroku tego Sądu z dnia 12 grudnia 2013 r. z uwagi na niezachowanie
przymusu adwokacko-radcowskiego, o którym mowa w art. 871
§ 1 k.p.c.
Sąd wskazał, że skutki niezachowania przymusu adwokacko-radcowskiego
reguluje ogólnie art. 130 § 5 k.p.c., nakazujący dokonanie zwrotu pisma
dotkniętego brakiem bez wzywania do jego usunięcia, a w odniesieniu do środków
zaskarżenia objętych przymusem obowiązują unormowania szczególne
2
przewidujące ich odrzucenie. Sporządzenie skargi kasacyjnej osobiście przez
stronę pozbawioną zdolności postulacyjnej jest dotknięte brakiem nieusuwalnym i
powoduje konieczność jej odrzucenia jako niedopuszczalnej i to bez wzywania do
uzupełnienia tego braku.
Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł powód T. B., zarzucając
błędną wykładnię przepisu art. 130 § 5 k.p.c. w związku z art. 398 i art. 370 k.p.c.,
przez przyjęcie, że wniesienie przez stronę postępowania niebędącą adwokatem
lub radcą prawnym skargi kasacyjnej podlega odrzuceniu, a nie wezwaniu do
usunięcia braków formalnych przez jej podpisanie przez pełnomocnika
profesjonalnego.
W uzasadnieniu wskazano, że „Sąd pierwszej instancji błędnie dokonał
wykładni wskazanych przepisów przyjmując, że brak formalny w postaci
niepodpisania skargi kasacyjnej przez osoby wymienione w art. 871
§ 1 tudzież § 2
k.p.c. stanowi brak nieusuwalny, skutkujący odrzuceniem skargi kasacyjnej.
Oczywiście pojęcie „brak nieusuwalny” wynikający z pojęcia niedookreślonego
jakim posłużył się ustawodawca w art. 370 k.p.c. powoduje, iż Sąd drugiej instancji
odrzucając skargę kasacyjną odrzucił skargę, gdzie w ocenie skarżącego winien
zwrócić skargę bez wzywana do usunięcia braków zgodnie z treścią art. 130 § 5
k.p.c. W ocenie strony skarżącej winna ona mieć prawo uzupełnienia braku skargi
poprzez jej podpisanie przez profesjonalnego pełnomocnika i tym samym
poświadczenie jej odpowiedniego poziomu oraz zachowania rygoryzmu
przewidzianego przez prawo dla tego nadzwyczajnego środka zaskarżenia, o ile
spełniałaby on takowe wymogi w ocenie ustanowionego pełnomocnika. Ocena, iż
wniesiona przez powoda skarga kasacyjna jest dotknięta brakiem nieusuwalnym
mieszczącym się w pojęciu zawartym w treści art. 370 k.p.c. w ocenie powoda jest
błędne.”
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest nieuzasadnione. Odrzucona przez Sąd drugiej instancji
skarga kasacyjna, została sporządzona z naruszeniem art. 871
§ 1 k.p.c.
Stosownie do powołanego przepisu, w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
3
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów i radców prawnych, co oznacza, iż
skarga kasacyjna czy też zażalenie powinny być sporządzone i podpisane przez
profesjonalnego pełnomocnika, chyba że strona jest osobą mającą kwalifikacje
wskazane w § 2 tegoż artykułu. Jeżeli zatem została ona wniesiona przez samą
stronę, nie zaś przez jedną z osób wyszczególnionych w przywołanym przepisie, to
sytuacji tej nie traktuje się w kategoriach braków formalnych (podlegających
uzupełnieniu przez jej podpisanie przez profesjonalnego pełnomocnika), lecz w
aspekcie dopuszczalności skargi kasacyjnej. Konsekwencją braku zdolności
postulacyjnej strony jest niedopuszczalność skargi kasacyjnej skierowanej przez
nią osobiście do Sądu Najwyższego, prowadząca do odrzucenia tego środka
odwoławczego bez wzywania o jego uzupełnienie (zob. np. postanowienia Sądu
Najwyższego: z dnia 23 lutego 2012 r., V CZ 132/11, LEX nr 1164756; z dnia 21
września 2011 r., I CZ 59/11 LEX nr 964456; z dnia 5 października 2010 r., IV CZ
67/12, LEX nr 1232817), na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c. - gdy postanowienie w
tym przedmiocie wydaje sąd drugiej instancji.
Mając na uwadze powyższe Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
k.p.c. w
związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 4 listopada 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący)
SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)
SSA Piotr Prusinowski
w sprawie z powództwa T. B.
przeciwko II Liceum Ogólnokształcącemu w […]
o odprawę, wynagrodzenie, zadośćuczynienie i wydanie świadectwa pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 4 listopada 2014 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w L.
z dnia 19 marca 2014 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w L. postanowieniem z dnia 19 marca 2014 r., po
rozpoznaniu sprawy z powództwa T. B. przeciwko II Liceum Ogólnokształcącemu w
L. o odprawę, wynagrodzenie, zadośćuczynienie i wydanie świadectwa pracy od
wyroku Sądu Okręgowego z dnia 12 grudnia 2013 r., odrzucił skargę kasacyjną
powoda od wyroku tego Sądu z dnia 12 grudnia 2013 r. z uwagi na niezachowanie
przymusu adwokacko-radcowskiego, o którym mowa w art. 871
§ 1 k.p.c.
Sąd wskazał, że skutki niezachowania przymusu adwokacko-radcowskiego
reguluje ogólnie art. 130 § 5 k.p.c., nakazujący dokonanie zwrotu pisma
dotkniętego brakiem bez wzywania do jego usunięcia, a w odniesieniu do środków
zaskarżenia objętych przymusem obowiązują unormowania szczególne
2
przewidujące ich odrzucenie. Sporządzenie skargi kasacyjnej osobiście przez
stronę pozbawioną zdolności postulacyjnej jest dotknięte brakiem nieusuwalnym i
powoduje konieczność jej odrzucenia jako niedopuszczalnej i to bez wzywania do
uzupełnienia tego braku.
Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł powód T. B., zarzucając
błędną wykładnię przepisu art. 130 § 5 k.p.c. w związku z art. 398 i art. 370 k.p.c.,
przez przyjęcie, że wniesienie przez stronę postępowania niebędącą adwokatem
lub radcą prawnym skargi kasacyjnej podlega odrzuceniu, a nie wezwaniu do
usunięcia braków formalnych przez jej podpisanie przez pełnomocnika
profesjonalnego.
W uzasadnieniu wskazano, że „Sąd pierwszej instancji błędnie dokonał
wykładni wskazanych przepisów przyjmując, że brak formalny w postaci
niepodpisania skargi kasacyjnej przez osoby wymienione w art. 871
§ 1 tudzież § 2
k.p.c. stanowi brak nieusuwalny, skutkujący odrzuceniem skargi kasacyjnej.
Oczywiście pojęcie „brak nieusuwalny” wynikający z pojęcia niedookreślonego
jakim posłużył się ustawodawca w art. 370 k.p.c. powoduje, iż Sąd drugiej instancji
odrzucając skargę kasacyjną odrzucił skargę, gdzie w ocenie skarżącego winien
zwrócić skargę bez wzywana do usunięcia braków zgodnie z treścią art. 130 § 5
k.p.c. W ocenie strony skarżącej winna ona mieć prawo uzupełnienia braku skargi
poprzez jej podpisanie przez profesjonalnego pełnomocnika i tym samym
poświadczenie jej odpowiedniego poziomu oraz zachowania rygoryzmu
przewidzianego przez prawo dla tego nadzwyczajnego środka zaskarżenia, o ile
spełniałaby on takowe wymogi w ocenie ustanowionego pełnomocnika. Ocena, iż
wniesiona przez powoda skarga kasacyjna jest dotknięta brakiem nieusuwalnym
mieszczącym się w pojęciu zawartym w treści art. 370 k.p.c. w ocenie powoda jest
błędne.”
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest nieuzasadnione. Odrzucona przez Sąd drugiej instancji
skarga kasacyjna, została sporządzona z naruszeniem art. 871
§ 1 k.p.c.
Stosownie do powołanego przepisu, w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
3
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów i radców prawnych, co oznacza, iż
skarga kasacyjna czy też zażalenie powinny być sporządzone i podpisane przez
profesjonalnego pełnomocnika, chyba że strona jest osobą mającą kwalifikacje
wskazane w § 2 tegoż artykułu. Jeżeli zatem została ona wniesiona przez samą
stronę, nie zaś przez jedną z osób wyszczególnionych w przywołanym przepisie, to
sytuacji tej nie traktuje się w kategoriach braków formalnych (podlegających
uzupełnieniu przez jej podpisanie przez profesjonalnego pełnomocnika), lecz w
aspekcie dopuszczalności skargi kasacyjnej. Konsekwencją braku zdolności
postulacyjnej strony jest niedopuszczalność skargi kasacyjnej skierowanej przez
nią osobiście do Sądu Najwyższego, prowadząca do odrzucenia tego środka
odwoławczego bez wzywania o jego uzupełnienie (zob. np. postanowienia Sądu
Najwyższego: z dnia 23 lutego 2012 r., V CZ 132/11, LEX nr 1164756; z dnia 21
września 2011 r., I CZ 59/11 LEX nr 964456; z dnia 5 października 2010 r., IV CZ
67/12, LEX nr 1232817), na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c. - gdy postanowienie w
tym przedmiocie wydaje sąd drugiej instancji.
Mając na uwadze powyższe Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
k.p.c. w
związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł jak w sentencji.