Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V GC 592/15

Uzasadnienie wyroku z dnia 10.06. 2015 r.

Powód (...) Sp. z o.o. w Ś. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 522,75 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wraz z kosztami postępowania. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynajął samochód zastępczy klasy C poszkodowanemu w wyniku wypadku zaistniałego w dniu 7.01.2015 r. Sprawca szkody był ubezpieczony u pozwanego. Poszkodowany umową cesji z dnia 22.01. 2015 r. przelał wierzytelność z tytułu odszkodowania w zakresie kosztów najmu pojazdu zastępczego na rzecz powoda. Naprawa uszkodzonego pojazdu trwała od dnia 8.01. 2015 r. do dnia 26.01.2015 r. Za wykonaną usługę powód wystawił fakturę VAT, której termin płatności minął w dniu 10.02. 2015 r. Powód wezwał pozwanego do zapłaty zakreślając mu 4 dniowy termin do zapłaty.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu pozwany wskazał, iż wypłacił odszkodowania z tytułu kosztów najmu w wysokości 115 zł netto za 5 dni. Wskazał, iż pozwany prowadzi stały monitoring stawek na rynku lokalnym i stawka powoda jako bardzo wysoka przekraczała stawki średnie, a poszkodowany bez trudu mógł wynająć pojazd pojazd wg tej stawki poprzez wyszukanie wypożyczalni w przeglądarce internetowej. Zarzucił też poszkodowanemu wypełnienie dyspozycji przepisu art. 826 § 3 kc. Łącznie pozwany wypłacił powodowi odszkodowanie w kwocie 707,25 zł brutto za 5 dni najmu.

W odpowiedzi powód podtrzymał swe stanowisko.

Bezsporne w niniejszej sprawie były wszystkie okoliczności naprowadzone w uzasadnieniu pozwu oraz fakt zapłaty przez pozwanego części kwoty z fv, za wyjątkiem oceny prawnej stawki powoda w zakresie wysokości odszkodowania i adekwatnego związku przyczynowego :

Sąd oddalił zatem wszystkie wnioski dowodowe na okoliczności niesporne na zasadzie art. 229 i 230 kpc. Poza sporem było, iż pojazd wynajęty był tej samej klasy C , co pojazd uszkodzony i kwota odszkodowania winna być zapłacona w kwocie brutto.

Sąd ustalił, co następuje:

Poszkodowany celem zaspokojenia swych potrzeb komunikacyjnych na czas naprawy swego samochodu ( 5 dni ) wynajął pojazd zastępczy po stawce czynszu najmu ustalonej w umowie 246 zł brutto za każdy dzień najmu. dowód: umowa najmu

Za najem przedmiotowego pojazdu powód wystawił poszkodowanemu fakturę VAT na kwotę 1230 zł brutto.

Dowód: faktura VAT k. 17

Stawki najmu innych wypożyczalni na rynku (...) za analogiczny okres najmu 5 dni dla pojazdów klasy C wynosiły: 115 zł / dzień , 119 zł / dzień, 130 zł/dzień , 130 zł /dzień brutto. ( dowód: wydruki wypożyczalni : (...).auta-rzeszow.pl, prorent.com, car-rental.pl, merctato-rzeszow.pl k. 44-45. 144-147 )

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o wskazane powyżej dowody. Sąd

uznał zgromadzone w sprawie dokumenty prywatne za wiarygodne, zwłaszcza cenniki innych podmiotów wynajmujących pojazdy, jako że powód nie podważył w żaden sposób ich wiarygodności.

Sąd zważył, co następuje:

Legitymacja powoda, który umową cesji nabył wierzytelność z tytułu odszkodowania za najem pojazdu zastępczego nie była sporna, jak również potrzeba wynajęcia pojazdu na okres 5 dni.

Sporna była stawka.

Obowiązek zwrotu przez pozwanego kosztów najmu pojazdu zastępczego opiera się na regulacji art. 361 § 1 i 2 k.c., który stanowi, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła, a w powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Wynajęcie pojazdu zastępczego pozostawało co do zasady w adekwatnym związku przyczynowym z kolizją, jako zdarzeniem powodującym szkodę, zaś koszty poniesione z tego tytułu są jedną z postaci szkody majątkowej. Odnośnie wysokości stawki czynszu najmu pojazdu zastępczego sąd ciężarem jej dowodzenia obarczył w całości powoda jako nabywcę prawa do odszkodowania . To poszkodowany w procesie dowodzi wszystkich przesłanek odpowiedzialności deliktowej gwarancyjnej pozwanego, tj. wysokości szkody i normalnego związku przyczynowego. Nie zmienia tego rozkładu ciężaru dowodu nakaz ustawowy w przepisach ubezpieczeniowych art. 15 i 16 Ustawy o działalności ubezpieczeniowej, że postępowanie likwidacyjne, w tym wysokość odszkodowania przeprowadza i ustala ubezpieczyciel. Tenże je przeprowadził i ustalił swą odpowiedzialność po stawce 141,45 zł brutto jako średniej rynkowej. Zarzucił przy tym zawyżenie stawki powoda w stosunku do innych stawek, co potwierdził rachunek matematyczny, tj. stosunek procentowy stawki powoda do stawki pozwanego , przyjętej jako średnia ( 57,5 % ). Z tej m.in. przyczyny doszło do procesu cywilnego, w którym to już powód zgodnie z obowiązującą w tym procesie zasadą art. 6 kc winien był dowodzić, że jego stawka mieściła się w stawkach rynkowych innych wynajmujących na rynku lokalnym, nie przekraczając ich rażąco ( por. SN II CSK 257/09, III CZP 49/05, II CKN 534/97 ). Powód wykazał się w tym przedmiocie całkowitą biernością , tymczasem kwestię te można było i należało dowodzić w procesie wszelkimi środkami dowodowymi, zwłaszcza opinią biegłego, który obiektywnie i kompleksowo ustaliłby stawki obowiązujące na rynku lokalnym. Sąd dysponował w sprawie jedynie materiałem dowodowym przedłożonym przez pozwanego, z którego wynikały stawki od 119 zł do 130 zł brutto, a wiec nawet niższe, niż przyjął sam pozwany w swej decyzji o częściowej wypłacie odszkodowania. Z uwagi na brak jakiegokolwiek przeciwnego materiału dowodowego pozwalającego na ustalenie, czy stawka zastosowana przez powoda jako mieszcząca się w przedziale stawek innych podmiotów wynajmujących pojazdy, stanowiąc koszt celowy i niezbędny najmu pojazdu mieściła się w granicach adekwatnego związku przyczynowego między zdarzeniem szkodowym a szkodą sąd przyjął stawkę zastosowaną przez pozwanego 141,50 zł brutto przy niespornym okresie niezbędnego najmu pojazdu 5dni, co dało kwotę należnego odszkodowania 707,25 zł brutto, które to zostało w całości przez pozwanego zapłacone. Sąd nie podziela przy tym poglądu pozwanego, iż poszkodowany z rażącego niedbalstwa przyczynił się do zwiększenia rozmiaru szkody, skoro nie poszukał wypożyczalni tańszej . Nie jest to bowiem kwestia zwiększenia rozmiarów szkody na podst. art. 826 § 3 kc, lecz brak normalnego związku przyczynowego w zakresie wysokości najmu po stawce rażąco przekraczającej stawkę średnią.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 108 k.p.c. w zw.z art. 98 kpc. N koszty po stronie pozwanej złożyły się : minimalne koszty wynagrodzenia radcowskiego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.