Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 24 czerwca 2015 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSO Antoni Smus

Sędziowie SSO Iwona Podwójniak

SSR del. Elżbieta Sadowska-Augustyniak

Protokolant sekretarz sądowy Elwira Kosieniak

po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2015 roku w Sieradzu

na rozprawie sprawy

z powództwa (...) Spółki z o.o. w M.

przeciwko G. M.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wieluniu

z dnia 2 kwietnia 2015 roku, sygnatura akt I C 82/14

postanawia:

1.  uchylić zaskarżony wyrok i postępowanie w obu instancjach umorzyć;

2.  zwrócić z funduszy Sądu Rejonowego w Wieluniu pozwanemu G. M. kwotę 201,50 (dwieście jeden 50/100) złotych tytułem polowy opłaty od apelacji.

Sygn. akt Cz 177/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 kwietnia 2015 roku Sąd Rejonowy w Wieluniu zasądził od pozwanego G. M. na rzecz powoda (...) spółka z o.o. w M. kwotę 8 049,00 zł wraz z kosztami procesu w wysokości 1 217,00 zł.

Rozstrzygnięcie zapadło po następujących ustaleniach i wnioskach.

G. M. był zatrudniony u pozwanego jako kierowca.

W latach 2009-2011 pracodawca powierzył pozwanemu łącznie 17 345,77 zł z przeznaczeniem na mycie i dezynfekcję naczepy chłodni. W rzeczywistości czynność ta była nieodpłatna i pozwany te pieniądze przywłaszczył.

Sąd karny uznał powyższe zachowanie za przestępstwo z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 12 kk. Wydał wyrok, w którym postępowanie warunkowo umorzył i zobowiązał pozwanego do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz powoda kwoty 17 345,77 zł.

W postępowaniu karnym W. S. jako członek zarządu powodowej spółki wyraził zgodę na warunkowe umorzenie postępowania pod warunkiem naprawienia szkody w wysokości 17 345,77 zł bez odsetek w terminie 6 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku.

Wcześniej – przed wszczęciem postępowania karnego – powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 17 345,77 zł, wskazując iż w geście dobrej woli odstąpił od naliczania odsetek. Pozwany nie uiścił wówczas tej kwoty.

Przed złożeniem pozwu w niniejszej sprawie powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 8 049,86 zł tytułem odsetek od przywłaszczonej kwoty 17 345,77 zł. Pozwany należności nie uregulował.

Powód naliczył odsetki: za rok 2009 od kwoty 6 502,52 zł, za rok 2010 od kwoty 5 571,90 zł, za rok 2011 od kwoty 5 271,35 zł. W każdym przypadku od pierwszego dnia następnego roku.

Aktualnie pozwany pracuje jako kierowca. Ma dochód w kwocie 1 200 zł oraz dietę w wysokości 4 000 zł. Ma dwoje dzieci. Żona prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni 8 ha.

Rozważając powyższe sąd pierwszej instancji wskazał, że nie ma podstaw dla odrzucenia pozwu. Wyrok karny, w którym zasądzono szkodę nie jest tożsamy z przedmiotową sprawą o zasądzenie odsetek.

Wyrok karny wiąże sąd w postępowaniu cywilnym co do wysokości szkody na zasadzie art. 11 kpc.

Niniejsze powództwo o odsetki od zasadzonej w postępowaniu karnym kwoty ma swoją podstawę w przepisie art. 481 § 1 kc. Łącznie kwota odsetek wynosiła 9 923,23 zł, ale powód wystąpił o kwotę 8 049,00 zł. Podlega ona więc zasądzeniu w całości.

Pozwanego na zasadzie art. 98 § 1 i § 3 kpc obciążają koszty procesu.

Apelację złożył pozwany.

Zaskarżył wyrok w całości. Zarzucił naruszenie prawa materialnego – przepisu art. 481 kc poprzez jego zastosowanie i zasądzenie odsetek pomimo, że roszczenie jest bezzasadne, obrazę przepisu art. 471 kc poprzez brak ustalenia czy strony łączyła umowa zawarta w postępowaniu karnym dotycząca rezygnacji z odsetek przez powoda, obrazę przepisu art. 65 § 2 kc w zw. z art. 65 § 1 kc poprzez brak zbadania jaki był zgodny zamiar stron w zakresie ustaleń dotyczących odsetek zawartych między stronami w sprawie II K 579/14 Sądu Rejonowego w Wieluniu oraz w kontekście oceny żądania powoda w świetle zasad współżycia społecznego, naruszenie art. 118 kc poprzez jego niezastosowanie, gdyż roszczenie powoda jest okresowe, a zatem roszczenie powstałe w okresie od 2009 roku przynajmniej w części jest przedawnione, naruszenie art. 5 kc poprzez brak jego zastosowania w sytuacji gdy roszczenie oparte jest na braku dotrzymania wcześniejszej umowy dotyczącej odsetek, nosi cechy nieuczciwości i wyzysku.

Skarżący zarzucił też niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy poprzez brak zbadania jakie były zgodne ustalenia stron dotyczące płatności odsetek w postępowaniu karnym, brak zbadania wysokości naliczenia odsetek objętych pozwem.

Wreszcie apelujący zarzucił też naruszenie prawa procesowego, które miało wpływ na wynik sprawy, a to naruszenie przepisu art. 11 kpc w zw. z art. 199 kpc, w konsekwencji czego pozew powinien być odrzucony, przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów wynikającej z art. 233 kpc poprzez przyznanie waloru całkowitej wiarygodności powodowi, mimo że jego twierdzenia co do odsetek w wielu fragmentach różnią się z materiałem dowodowym sprawy karnej, niezasadną odmowę wiarygodności zeznań świadków D. i K., brak przesłuchania w charakterze świadka policjanta W., a także prokurator Bogusławskiej-F., co w konsekwencji powinno doprowadzić do oddalenia powództwa lub odrzucenia pozwu.

Podnosząc powyższe, pozwany wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Wieluniu, ewentualnie o zmianę wyroku i oddalenie powództwa w całości wraz z zasądzeniem kosztów procesu.

Na rozprawie apelacyjnej w dniu 24 czerwca 2015 roku – w wyniku inicjatywy podjętej przez sąd – strony zawarły ugodę. Pozwany zobowiązał się z tytułu dochodzonego roszczenia odsetkowego zapłacić powodowi kwotę 4 000 zł w terminie do 26 sierpnia 2015 roku z odsetkami ustawowymi w razie uchybienia terminowi płatności wraz z kosztami postępowania pierwszoinstancyjnego w wysokości 1 620 zł. Koszty postępowania apelacyjnego strony wzajemnie zniosły.

Sąd Okręgowy zważył:

Wobec zawarcia ugody wydanie wyroku stało się zbędne. Powyższe na zasadzie art. 355 § 1 kpc w zw. z art. 391 § 1 kpc uzasadnia umorzenie postępowania. Okoliczności sprawy nie wskazują, że zawarcie ugody o treści wskazanej powyżej jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa (art. 223 § 2 kpc w zw. z art. 203 § 4 kpc w zw. z art. 391 § 1 kpc).

Zgodnie z przepisem art. 386 § 3 kpc jeżeli pozew ulega odrzuceniu albo zachodzi podstawa do umorzenia postępowania, sąd drugiej instancji uchyla wyrok oraz odrzuca pozew lub umarza postępowanie.

Z uwagi na zawarcie ugody – przy przyjęciu przepisów powołanych wyżej – należało zatem uchylić zaskarżony wyrok sądu pierwszej instancji i postępowanie w obu instancjach umorzyć.

Zgodnie z przepisem art. 79 ust. 1 pkt 3 c ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych pozwany otrzymuje zwrot połowy opłaty uiszczonej od apelacji.