Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 sierpnia 2014 r.

Sąd Apelacyjny - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2014 r. w Gdańsku

sprawy (...) Spółka z o.o. w B.

z udziałem zainteresowanych:

M. A., J. A. (1), T. A., J. A. (2), Z. A. (1), Z. A. (2), P. B. (1), J. B. (1), S. B. (1), J. B. (2), T. B. (1), M. B. (1), P. B. (2), P. B. (3), J. B. (3), J. B. (4), L. B., J. B. (5), J. B. (6), W. B. (1), Z. B. (1), H. B. (1), A. B. (1), M. B. (2), T. B. (2), J. B. (7), Z. B. (2), H. B. (2), B. B., S. B. (2), M. B. (3), J. B. (8), J. B. (9), W. B. (2), P. B. (4), J. B. (10), M. B. (4),

J. B. (11), K. B. (1), R. B. (1), R. B. (2), K. B. (2), J. B. (12), P. B. (5), J. B. (13), P. B. (6), A. B. (2), S. B. (3), J. B. (14), M. B. (5), M. B. (6), Ł. C.,G. C. (1), S. C. (1), W. C., J. C. (1), S. C. (2), P. C. (1), R. C. (1), T. C. (1), S. C. (3), R. C. (2), S. C. (4), M. C. (1), J. C. (2),M. C. (2), S. C. (5), M. C. (3), Z. C. (1), S. C. – D., T. C. (2),J. D. (1), S. D. (1), J. D. (2), J. D. (3), P. D. (1), P. D. (2), A. D. (1), M. D. (1), K. D. (1), S. D. (2), A. D. (2), G. D. (1), G. D. (2), J. D. (4), T. D. (1), A. D. (3), J. D. (5), S. D. (3), T. D. (2), Z. D., K. D. (2), K. E., M. E., Z. F., P. F. (1), J. F. (1), R. F., W. F., Marina F., P. F. (2), J. G. (1), S. G. (1), Z. G. (1), W. G. (1), S. G. (2), J. G. (2), J. G. (3), R. G. (1), J. G. (4), M. G. (1), L. G., I. G., Z. G. (2), J. G. (5), Z. G. (3), A. G. (1), Marina G., R. G. (2), J. G. (6), K. G. (1), G. G. (1), P. G. (1), R. G. (3), W. G. (2), J. G. (7), E. G., P. G. (2), A. G. (2), J. G. (8), J. G. (9), Z. G. (4), M. H., W. H., R. H., Z. H. (1), J. H. (1), P. H., S. H. (1), Z. H. (2), J. H. (2), S. H. (2), J. M. (1), A. I., K. I., J. I., M. J. (1), T. J. (1), M. J. (2), D. J. (1), K. J. (1), S. J. (1), T. J. (2), G. J. (1), I. J. (1), M. J. (3), P. J. (1), J. J. (1), K. J. (2), T. J. (3), J. B. (3),A. J. (1), S. J. (2), D. J. (2), D. J. (3), A. J. (2), J. J. (2), G. J. (2), S. J. (3), J. J. (3), L. J., D. J. (4), K. J. (3), T. K. (1), R. K. (1), M. K. (1), Z. K. (1), M. K. (2), K. K. (1), M. K. (3), R. K. (2), S. K. (1), M. K. (4), S. K. (2), J. K. (1), A. K. (1), D. K. (1), P. K. (1), M. K. (5), L. K. (1), W. K. (1), Ł. K., R., K., J. K. (2), K. K. (3), S. K. (3), W. K. (2), S. K. (4), W. K. (3), P. K. (2), R. K. (3), T. K. (2), P. K. (3), W. K. (4), P. K. (4), D. K. (2), A. K. (2), R. K. (4), K. K. (4), K. K. (5), K. K. (6), T. K. (3), J. K. (3), M. K. (6), A. K. (3), Z. K. (2), J. K. (4), D. K. (3), M. K. (7), L. K. (2), R. K. (5), M. K. (8), A. K. (4), R. K. (6), W. K. (5), G. K. (1), M. K. (9), M. K. (10), B. K. (1), L. K. (3), S. K. (5), S. K. (6), J. K. (5), M. K. (11), R. K. (7), A. K. (5), E. K., J. K. (6), W. K. (6), K. K. (7), M. K. (12), M. K. (13), W. K. (7), D. K. (4), M. K. (14), J. K. (7), K. K. (8), S. K. (7), J. K. (8), R. K. (8), M. K. (15), K. K. (9), A. K. (6), R. K. (9), D. Ł. (1), Z. Ł., M. Ł. (1), H. L., A. L. (1), K. L. (1), A. Ł. (1), R. L., M. L. (1), W. Ł., T. L. (1), W. L., A. L. (2), B. L. (1), M. L. (2), M. L. (3), I. L., M. L. (4), S. L., T. L. (2), M. L. (5), D. Ł. (2), M. Ł. (2), J. L., T. Ł. (1), J. Ł. (1), A. M. (1), A. M. (2), J. M. (2), W. M. (1), T. M. (1), P. M. (1), J. M. (3), J. M. (4), T. M. (2), T. M. (3), Ł. M., J. M. (5), R. M. (1), M. M. (1), J. M. (6), B. M. (1), M. M. (2), A. M. (3), P. M. (2), D. M. (1), J. M. (7), R. M. (2), T. M. (4), P. M. (3), K. M. (1), J. M. (8),M. M. (3), P. M. (4), A. M. (4), K. M. (2), J. M. (9), D. M. (2), G. M., P. M. (5), C. M., D. M. (3), J. M. (10), D. M. (4), B. M. (2), M. M. (4), T. M. (5), K. M. (3), M. M. (5), M. M. (6), B. M. (3), T. M. (6), J. M. (11), I. M., E. N., P. N. (1), K. N. (1), J. N. (1), P. N. (2), S. N. (1), A. N. (1), D. N., H. N., J. N. (2), K. N. (2), P. N. (3), R. N. (1), R. N. (2), S. N. (2), T. N., J. N. (3), S. O. (1), R. O. (1), Z. O., T. O. (1), G. O., J. O. (1), T. O. (2), J. O. (2), R. O. (2), S. O. (2), B. O., R. P. (1), R. P. (2), Z. P. (1), M. P. (1), P. P. (1), P. P. (2), R. P. (3), A. P. (1), Z. P. (2), W. Pasieka, S. P. (1), K. P. (1), W. P. (1), P. P. (3), A. P. (2), I. P., R. P. (4), D. P. (1), J. P. (1), J. P. (2), E. P. (1), K. P. (2), D. P. (2), M. P. (2), A. P. (3), M. P. (3), T. P. (1), T. P. (2), A. P. (4), M. P. (4), K. K. (10), J. P. (3), R. P. (5), D. P. (3), W. P. (2), D. P. (4), W. P. (3), J. P. (4), J. P. (5), S. R. (1), K. R., A. R. (1), W. R., P. R. (1), M. R. (1), S. R. (2), T. R., A. R. (2), S. R. (3), J. R. (1), M. R. (2), R. R. (2), A. R. (3),P. R. (2), H. R. (1), A. R. (4), J. R. (2),R. R. (3), B. R., H. R. (2), M. R. (3), G. R., M. S. (1), R. S. (1), K. S. (1), S. S. (2), J. S. (1), T. S. (1), Z. S. (1), A. S. (1), P. S. (1), T. S. (1), D. S. (1), Z. S. (2), S. S., R. S. (2), Z. S. (3), S. S. (3), W. S. (1), M. S. (2), S. S. (4), R. S. (3), G. S. (1), R. S. (4), N. S., M. S. (3), P. S. (2), K. S. (2), T. S. (2), K. Ś., W. S. (2), J. S. (2), T. S. (3), T. S. (4), S. S. (5), L. S. (1), T. S. (1), A. S. (2), P., S., T. S. (5), Z. S. (4), P. S. (3), A. S. (3), K. S. (3), G. S. (2), J. S. (3), W. S. (3), S. S. (7), P. S. (4), Z. S. (5), S. S. (8), N. S., A. S. (4), W. S. (4), M. S. (4), A. S. (5), A. Ś., G. Ś., E. Ś., A. S. (6), A. S. (7), I. S. (1), P. S. (5), E. S. (1), P. S. (6), A. S. (8), M. S. (5), E. S. (2), R. S. (5), A. S. (9), M. S. (6), A. S. (10), M. S. (7), W. S. (5), J. S. (4), K. S. (4), S. S. (9), A. S. (11), M. S. (8), T. S. (6), B. S. (1), K. S. (5), T. S. (7), W. T. (1), M. T. (1), M. T. (2), J. T. (1), W. T. (2), Z. T. (1), B. T., S. T. (1), J. T. (2), Z. T. (2), A. T. (1), S. U., G. U., K. U., K. W. (1), P. W. (1), W. W. (2), G. W. (1), B. W. (1), M. W. (1), K. W. (2), D. W. (1), S. W. (1), E. W. (1), J. W. (1), M. W. (2), M. W. (3), P. W. (2), R. W. (1), R. W. (2), E. W. (2), S. W. (2), M. W. (4), B. W. (2), M. W. (5), B. W. (3), I. W., J. W. (2), J. W. (3), J. W. (4), K. W. (3), P. W. (3), W. W. (3), P. W. (4), M. W. (6), T. W. (1), A. W. (1), D. W. (2), J. W. (5), T. W. (2), R. W. (3), R. W. (4), T. W. (3), D. W. (3), P. W. (5), J. W. (6), G. W. (2), W. W. (4), R. W. (5), R. W. (6), A. Z. (1), H. Z. (1), M. Z. (1), M. Z. (2), B. Z., D. Z. (1), M. Z. (3), G. Z., Z. Z. (1), A. Z. (2), M. Z. (4), W. Z. (1), Z. Z. (2), S. Z., D. Z. (2), K. Z. (1), R. Z. (1), K. Z. (2), J. Z., P. Z., T. Z. (1), H. Z. (2), M. Z. (5), D. Ż., M. Ż., J. Ż., P. Ż. (1), A. A., E. A., W. A., M. B. (7), M. B. (8), D. B. (1), D. B. (2), Z. B. (3), E. B. (1), A. B. (1), J. B. (8), M. B. (9), J. B. (15), S. B. (4), A. B. (3), J. B. (16), K. B. (3), T. B. (3), E. B. (2), K. B. (4), A. B. (4), C. C., P. C. (2), D. C., Ł., C., K. C., S. C. (2), P. C. (1), M. C. (4), J. C. (3), G. C. (2), Z. C. (2), Z. C. (3), M. C. (3), M. D. (2), J. D. (6), J. D. (2), U. D., A. D. (2), T. Z. (2), W. D. (1), A. D. (4), B. D., R. D., W. D. (2), R. E., J. F. (2), J. F. (3), W. F., P. F. (3), W. G. (3), Z. G. (1), S. G. (2), S. G. (3), K. G. (2), R. G. (3), G. G. (2), K. G. (3), J. G. (7), M. G. (2), A. G. (3), H. G., K. G. (4), R. G. (4), A. H. (1), Z. H. (1), J. H. (1), E. H., T. I., W. J., D. J. (5), M. J. (4), S. J. (4), M. J. (3), K. J. (4), A. J. (1), P. J. (2), D. J. (3), P. J. (3), M. J. (5), K. J. (3), I. J. (2), D. K. (5), T. K. (4), A. K. (7), G. K. (2), R. K. (10), S. K. (1), M. K., Z. K. (3), J. K. (2), M. K. (16), G. K. (3), S. K. (8), D. K. (3), B. K. (2),K. K. (11), K. K. (12), M. K. (17), M. K. (18), M. K. (6), B. K. (3), Z. K. (4),

J. K. (9), A. K. (8), W. K. (6), M. K. (12),

M. K. (13), M. K. (19), D. K. (6), D. K. (7), M. K. (20), Z. K. (5), B. L. (2), M. L. (6), A. L. (3), K. L. (2), A. L. (4), J. M. (2), T. M. (3), J. M. (5), A. M. (5), J. M. (12), B. M. (4), W. M. (2),K. M. (4), M. M. (7), W. M. (3), A. M. (6), M. M. (8), T. M. (7), A. M. (7), H. M., A. M. (4), M. M. (9), D. M. (2), B. M. (5), J. M. (13), D. M. (5), B. M. (6), I. M., L. N., P. N. (2), P. N. (4), A. N. (1), H. N., M. N., R. N. (2), P. N. (5), A. N. (2), T. O. (1), E. O., T. O. (3), A. O. (1), M. O., A. O. (2), A. P. (5), P. P. (5), J. P. (6), A. P. (6), A. P. (7), J. P. (7), B. P., R. P. (6), E. P. (2), T. P. (3), T. P. (4), J. P. (3), R. P. (5), R. P. (7), W. P. (4), W. P. (3), P. R. (1), Ł. R., T. R., S. R. (4), J. R. (3), A. R. (4), M. R. (4), D. R.,L. S. (2), R. S. (6), A. S., M. S. (9), Z. S. (3), S. S. (4), K. S. (6), K. S. (7), S. S. (11), T. S. (4), T. S. (1), E. S. (3), R. S. (7), G. S. (2), J. S. (3), B. S. (2),N. S., M. S. (4), K. S. (8), I. S. (1), G. S. (3), I. S. (2), M. S. (10), M. S. (6), J. S. (5), A. S. (11), M. S. (11), G. S. (4), L. S. (3), P. S. (2), D. S. (2), K. T., W. T. (1), M. T. (3), M. T. (2), R. T., S. T. (2), M. T. (4), E. S. (4), J. T. (3), J. T. (4), M. T. (5), T. T., S. U., J. W. (7), M. W. (7), Ł. W., E. W. (1), J. W. (1), P. W. (2), K. W. (2), E. W. (2), A. W. (2), K. W. (4), Z. W. (1), M. W. (8), S. W. (3), M. W. (9), W. W. (5), A. W. (1), D. W. (2), S. W. (4), J. W. (5), Z. W. (2), T. W. (4), R. W. (3), R. W. (4), R. W. (7), M. W. (10), K. W. (5), P. W. (6), Z. W. (3), M. Z. (2), M. Z. (6), D. Z. (3), M. Z. (4), A. Z. (3), J. Z., W. Z. (2), H. Z. (2), R. Z. (2), J. Ś., M. Ś., M. Ł. (1), A. Ł. (2), H. Ł., T. Ł. (2), T. Ł. (1), K. Ł., P. Ł., P. Ż. (2), R. Ż., J. R. (4), W. B. (3), P. C. (3), A. C., P. D. (3), P. D. (3), D. F., P. F. (4), A. G. (4), P. G. (3), A. H. (2), M. K. (21), M. K. (22), R. K. (11), J. Ł. (2), A. M. (8), J. M. (14), Z. M., T. M. (8), A. N. (3), A. O. (3) S. P. (2), A. S. (12), A. S. (13), J. S. (6), Z. S. (6), J. S. (7), A. T. (2), P. W. (7), K. W. (6), Z. A. (2), A. W. (3)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o ustalenie obowiązku ubezpieczenia

na skutek apelacji (...) Spółka z o.o. w B.

od wyroku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 26 kwietnia 2012 r., sygn. akt VI U 2463/10

I.  uchyla zaskarżony wyrok oraz poprzedzającą go decyzję i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania bezpośrednio organowi rentowemu – Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.;

II.  zasądza od organu rentowego na rzecz (...) Spółka z o.o. w B. kwotę 120,00 ( sto dwadzieścia 00/100) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za II instancję.

Sygn. akt III AUa 1879/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20.08.2010r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. orzekł, że osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę przez firmę (...) Spółka z o.o. w B. w latach 2000-2004 oddelegowane do wykonywania pracy na terenie Niemiec, podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym. Decyzja dotyczyła: M. A., J. A. (1), T. A., J. A. (2), Z. A. (1), Z. A. (2), P. B. (1), J. B. (1), S. B. (1), J. B. (2), T. B. (1), M. B. (1), P. B. (2), P. B. (3), J. B. (3), J. B. (4), L. B., J. B. (5), J. B. (6), W. B. (1), Z. B. (1), H. B. (1), A. B. (1), M. B. (2), T. B. (2), J. B. (7), Z. B. (2), H. B. (2), B. B., S. B. (2), M. B. (3), J. B. (8), J. B. (9), W. B. (2), P. B. (4), J. B. (10), M. B. (4), J. B. (11), K. B. (1), R. B. (1), R. B. (2), K. B. (2), J. B. (12), P. B. (5), J. B. (13), P. B. (6), A. B. (2), S. B. (3), J. B. (14), M. B. (5), M. B. (6), Ł. C., G. C. (1), S. C. (1), W. C., J. C. (1), S. C. (2), P. C. (1), R. C. (1), T. C. (1), S. C. (3), R. C. (2), S. C. (4), M. C. (1), J. C. (2), M. C. (2), S. C. (5), M. C. (3), Z. C. (1), S. C. – D., T. C. (2), J. D. (1), S. D. (1), J. D. (2), J. D. (3), P. D. (1), P. D. (2), A. D. (1), M. D. (1), K. D. (1), S. D. (2), A. D. (2), G. D. (1), G. D. (2), J. D. (4), T. D. (1), A. D. (3), J. D. (5), S. D. (3), T. D. (2), Z. D., K. D. (2), K. E., M. E., Z. F., P. F. (1), J. F. (1), R. F., W. F., Marina F., P. F. (2), J. G. (1), S. G. (1), Z. G. (1), W. G. (1), S. G. (2), J. G. (2), J. G. (3), R. G. (1), J. G. (4), M. G. (1), L. G., I. G., Z. G. (2), J. G. (5), Z. G. (3), A. G. (1), Marina G., R. G. (2), J. G. (6), K. G. (1), G. G. (1), P. G. (1), R. G. (3), W. G. (2), J. G. (7), E. G., P. G. (2), A. G. (2), J. G. (8), J. G. (9), Z. G. (4), M. H., W. H., R. H., Z. H. (1), J. H. (1), P. H., S. H. (1), Z. H. (2), J. H. (2), S. H. (2), J. M. (1), A. I., K. I., J. I., M. J. (1), T. J. (1), M. J. (2), D. J. (1), K. J. (1), S. J. (1), T. J. (2), G. J. (1), I. J. (1), M. J. (3), P. J. (1), J. J. (1), K. J. (2), T. J. (3), J. B. (3), A. J. (1), S. J. (2), D. J. (2), D. J. (3), A. J. (2), J. J. (2), G. J. (2), S. J. (3), J. J. (3), L. J., D. J. (4), K. J. (3), T. K. (1), R. K. (1), M. K. (1), Z. K. (1), M. K. (2), K. K. (1), M. K. (3), R. K. (2), S. K. (1), M. K. (4), S. K. (2), J. K. (1), A. K. (1), D. K. (1), P. K. (1), M. K. (5), L. K. (1), W. K. (1), Ł. K., R., K., J. K. (2), K. K. (3), S. K. (3), W. K. (2), S. K. (4), W. K. (3), P. K. (2), R. K. (3), T. K. (2), P. K. (3), W. K. (4), P. K. (4), D. K. (2), A. K. (2), R. K. (4), K. K. (4), K. K. (5), K. K. (6), T. K. (3), J. K. (3), M. K. (6), A. K. (3), Z. K. (2), J. K. (4), D. K. (3), M. K. (7), L. K. (2), R. K. (5), M. K. (8), A. K. (4), R. K. (6), W. K. (5), G. K. (1), M. K. (9), M. K. (10), B. K. (1), L. K. (3), S. K. (5), S. K. (6), J. K. (5), M. K. (11), R. K. (7), A. K. (5), E. K., J. K. (6), W. K. (6), K. K. (7), M. K. (12), M. K. (13), W. K. (7), D. K. (4), M. K. (14), J. K. (7), K. K. (8), S. K. (7), J. K. (8), R. K. (8), M. K. (15), K. K. (9), A. K. (6), R. K. (9), D. Ł. (1), Z. Ł., M. Ł. (1), H. L., A. L. (1), K. L. (1), A. Ł. (1), R. L., M. L. (1), W. Ł., T. L. (1), W. L., A. L. (2), B. L. (1), M. L. (2), M. L. (3), I. L., M. L. (4), S. L., T. L. (2), M. L. (5), D. Ł. (2), M. Ł. (2), J. L., T. Ł. (1), J. Ł. (1), A. M. (1), A. M. (2), J. M. (2), W. M. (1), T. M. (1), P. M. (1), J. M. (3), J. M. (4), T. M. (2), T. M. (3), Ł. M., J. M. (5), R. M. (1), M. M. (1), J. M. (6), B. M. (1), M. M. (2), A. M. (3), P. M. (2), D. M. (1), J. M. (7), R. M. (2), T. M. (4), P. M. (3), K. M. (1), J. M. (8),M. M. (3), P. M. (4), A. M. (4), K. M. (2), J. M. (9), D. M. (2), G. M., P. M. (5), C. M., D. M. (3), J. M. (10), D. M. (4), B. M. (2), M. M. (4), T. M. (5), K. M. (3), M. M. (5), M. M. (6), B. M. (3), T. M. (6), J. M. (11), I. M., E. N., P. N. (1), K. N. (1), J. N. (1), P. N. (2), S. N. (1), A. N. (1), D. N., H. N., J. N. (2), K. N. (2), P. N. (3), R. N. (1), R. N. (2), S. N. (2), T. N., J. N. (3), S. O. (1), R. O. (1), Z. O., T. O. (1), G. O., J. O. (1), T. O. (2), J. O. (2), R. O. (2), S. O. (2), B. O., R. P. (1), R. P. (2), Z. P. (1), M. P. (1), P. P. (1), P. P. (2), R. P. (3), A. P. (1), Z. P. (2), W. Pasieka, S. P. (1), K. P. (1), W. P. (1), P. P. (3), A. P. (2), I. P., R. P. (4), D. P. (1), J. P. (1), J. P. (2), E. P. (1), K. P. (2), D. P. (2), M. P. (2), A. P. (3), M. P. (3), T. P. (1), T. P. (2), A. P. (4), M. P. (4), K. K. (10), J. P. (3), R. P. (5), D. P. (3), W. P. (2), D. P. (4), W. P. (3), J. P. (4), J. P. (5), S. R. (1), K. R., A. R. (1), W. R., P. R. (1), M. R. (1), S. R. (2), T. R., A. R. (2), S. R. (3), J. R. (1), M. R. (2), R. R. (2), A. R. (3), P. R. (2), H. R. (1), A. R. (4), J. R. (2),R. R. (3), B. R., H. R. (2), M. R. (3), G. R., M. S. (1), R. S. (1), K. S. (1), S. S. (2), J. S. (1), T. S. (1), Z. S. (1), A. S. (1), P. S. (1), T. S. (1), D. S. (1), Z. S. (2), S. S., R. S. (2), Z. S. (3), S. S. (3), W. S. (1), M. S. (2), S. S. (4), R. S. (3), G. S. (1), R. S. (4), N. S., M. S. (3), P. S. (2), K. S. (2), T. S. (2), K. Ś., W. S. (2), J. S. (2), T. S. (3), T. S. (4), S. S. (5), L. S. (1), T. S. (1), A. S. (2), P., S., T. S. (5), Z. S. (4), P. S. (3), A. S. (3), K. S. (3), G. S. (2), J. S. (3), W. S. (3), S. S. (7), P. S. (4), Z. S. (5), S. S. (8), N. S., A. S. (4), W. S. (4), M. S. (4), A. S. (5), A. Ś., G. Ś., E. Ś., A. S. (6), A. S. (7), I. S. (1), P. S. (5), E. S. (1), P. S. (6), A. S. (8), M. S. (5), E. S. (2), R. S. (5), A. S. (9), M. S. (6), A. S. (10), M. S. (7), W. S. (5), J. S. (4), K. S. (4), S. S. (9), A. S. (11), M. S. (8), T. S. (6), B. S. (1), K. S. (5), T. S. (7), W. T. (1), M. T. (1), M. T. (2), J. T. (1), W. T. (2), Z. T. (1), B. T., S. T. (1), J. T. (2), Z. T. (2), A. T. (1), S. U., G. U., K. U., K. W. (1), P. W. (1), W. W. (2), G. W. (1), B. W. (1), M. W. (1), K. W. (2), D. W. (1), S. W. (1), E. W. (1), J. W. (1), M. W. (2), M. W. (3), P. W. (2), R. W. (1), R. W. (2), E. W. (2), S. W. (2), M. W. (4), B. W. (2), M. W. (5), B. W. (3), I. W., J. W. (2), J. W. (3), J. W. (4), K. W. (3), P. W. (3), W. W. (3), P. W. (4), M. W. (6), T. W. (1), A. W. (1), D. W. (2), J. W. (5), T. W. (2), R. W. (3), R. W. (4), T. W. (3), D. W. (3), P. W. (5), J. W. (6), G. W. (2), W. W. (4), R. W. (5), R. W. (6), A. Z. (1), H. Z. (1), M. Z. (1), M. Z. (2), B. Z., D. Z. (1), M. Z. (3), G. Z., Z. Z. (1), A. Z. (2), M. Z. (4), W. Z. (1), Z. Z. (2), S. Z., D. Z. (2), K. Z. (1), R. Z. (1), K. Z. (2), J. Z., P. Z., T. Z. (1), H. Z. (2), M. Z. (5), D. Ż., M. Ż., J. Ż., P. Ż. (1), A. A., E. A., W. A., M. B. (7), M. B. (8), D. B. (1), D. B. (2), Z. B. (3), E. B. (1), A. B. (1), J. B. (8), M. B. (9), J. B. (15), S. B. (4), A. B. (3), J. B. (16), K. B. (3), T. B. (3), E. B. (2), K. B. (4), A. B. (4), C. C., P. C. (2), D. C., Ł., C., K. C., S. C. (2), P. C. (1), M. C. (4), J. C. (3), G. C. (2), Z. C. (2), Z. C. (3), M. C. (3), M. D. (2), J. D. (6), J. D. (2), U. D., A. D. (2), T. Z. (2), W. D. (1), A. D. (4), B. D., R. D., W. D. (2), R. E., J. F. (2), J. F. (3), W. F., P. F. (3), W. G. (3), Z. G. (1), S. G. (2), S. G. (3), K. G. (2), R. G. (3), G. G. (2), K. G. (3), J. G. (7), M. G. (2), A. G. (3), H. G., K. G. (4), R. G. (4), A. H. (1), Z. H. (1), J. H. (1), E. H., T. I., W. J., D. J. (5), M. J. (4), S. J. (4), M. J. (3), K. J. (4), A. J. (1), P. J. (2), D. J. (3), P. J. (3), M. J. (5), K. J. (3), I. J. (2), D. K. (5), T. K. (4), A. K. (7), G. K. (2), R. K. (10), S. K. (1), M. K., Z. K. (3), J. K. (2), M. K. (16), G. K. (3), S. K. (8), D. K. (3), B. K. (2),K. K. (11), K. K. (12), M. K. (17), M. K. (18), M. K. (6), B. K. (3), Z. K. (4), J. K. (9), A. K. (8), W. K. (6), M. K. (12), M. K. (13), M. K. (19), D. K. (6), D. K. (7), M. K. (20), Z. K. (5), B. L. (2), M. L. (6), A. L. (3), K. L. (2), A. L. (4), J. M. (2), T. M. (3), J. M. (5), A. M. (5), J. M. (12), B. M. (4), W. M. (2),K. M. (4), M. M. (7), W. M. (3), A. M. (6), M. M. (8), T. M. (7), A. M. (7), H. M., A. M. (4), M. M. (9), D. M. (2), B. M. (5), J. M. (13), D. M. (5), B. M. (6), I. M., L. N., P. N. (2), P. N. (4), A. N. (1), H. N., M. N., R. N. (2), P. N. (5), A. N. (2), T. O. (1), E. O., T. O. (3), A. O. (1), M. O., A. O. (2), A. P. (5), P. P. (5), J. P. (6), A. P. (6), A. P. (7), J. P. (7), B. P., R. P. (6), E. P. (2), T. P. (3), T. P. (4), J. P. (3), R. P. (5), R. P. (7), W. P. (4), W. P. (3), P. R. (1), Ł. R., T. R., S. R. (4), J. R. (3), A. R. (4), M. R. (4), D. R., L. S. (2), R. S. (6), A. S., M. S. (9), Z. S. (3), S. S. (4), K. S. (6), K. S. (7), S. S. (11), T. S. (4), T. S. (1), E. S. (3), R. S. (7), G. S. (2), J. S. (3), B. S. (2),N. S., M. S. (4), K. S. (8), I. S. (1), G. S. (3), I. S. (2), M. S. (10), M. S. (6), J. S. (5), A. S. (11), M. S. (11), G. S. (4), L. S. (3), P. S. (2), D. S. (2), K. T., W. T. (1), M. T. (3), M. T. (2), R. T., S. T. (2), M. T. (4), E. S. (4), J. T. (3), J. T. (4), M. T. (5), T. T., S. U., J. W. (7), M. W. (7), Ł. W., E. W. (1), J. W. (1), P. W. (2), K. W. (2), E. W. (2), A. W. (2), K. W. (4), Z. W. (1), M. W. (8), S. W. (3), M. W. (9), W. W. (5), A. W. (1), D. W. (2), S. W. (4), J. W. (5), Z. W. (2), T. W. (4), R. W. (3), R. W. (4), R. W. (7), M. W. (10), K. W. (5), P. W. (6), Z. W. (3), M. Z. (2), M. Z. (6), D. Z. (3), M. Z. (4), A. Z. (3), J. Z., W. Z. (2), H. Z. (2), R. Z. (2), J. Ś., M. Ś., M. Ł. (1), A. Ł. (2), H. Ł., T. Ł. (2), T. Ł. (1), K. Ł., P. Ł., P. Ż. (2), R. Ż., J. R. (4), W. B. (3), P. C. (3), A. C., P. D. (3), P. D. (3), D. F., P. F. (4), A. G. (4), P. G. (3), A. H. (2), M. K. (21), M. K. (22), R. K. (11), J. Ł. (2), A. M. (8), J. M. (14), Z. M., T. M. (8), A. N. (3), A. O. (3) S. P. (2), A. S. (12), A. S. (13), J. S. (6), Z. S. (6), J. S. (7), A. T. (2), P. W. (7), K. W. (6), Z. A. (2), A. W. (3)

W odwołaniu wniesionym do tut. Sądu przez pełnomocnika powodowej spółki zawnioskowano o stwierdzenie nadpłaty na ubezpieczenie wypadkowe i zdrowotne za lata 2000-2004 w kwocie 1.495.522 zł ze względu na naruszenie przepisów, przewidujących objęcie pracowników tylko jednym ubezpieczeniem.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

Wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2012r. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy - VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie.

Powyższe rozstrzygnięcie Sąd Okręgowy oparł o następujące ustalenia faktyczne. Istniejąca od wielu lat (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, początkowo miała swoją siedzibę w B. przy ul. (...), a obecnie przy ul. (...) w B.. Przedmiotem jej działalności są usługi mięsne, w tym rozbiór mięsa. Zajmowała się tym i zajmuje do dzisiaj na terenie wydzierżawianych zakładów np. w N., czy w K.. Dodatkowo od 2011r. prowadzi skup zwierząt, a wcześniej prowadziła własną hodowlę trzody chlewnej w Z. k. W.. W ramach wykonywanej działalności gospodarczej w różnych okresach w latach 2000-2004 powodowa Spółka zatrudniała od 20-30 do 300 pracowników. Po zawarciu stosownych umów z niemieckimi zakładami mięsnymi, Spółka wysyłała tam zarówno swoich pracowników, jak i osoby, specjalnie zatrudniane w celu wyjazdu do pracy na terenie Niemiec. Ilość ogólnie wysyłanych pracowników każdorazowo była poprzedzona zgodą Ministerstwa Gospodarki po złożeniu szeregu dokumentów, w tym zaświadczenia z ZUS o niezaleganiu w płatności składek oraz średniorocznej wielkości zatrudnienia w zakładzie. Wszyscy pracownicy wysłani w spornym okresie podlegali polskiemu systemowi ubezpieczeniowemu, obejmującemu obowiązkowe ubezpieczenia społeczne tj. emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe na podstawie formularzy D/PL 101, wydawanych płatnikowi przez ZUS. Składki z tego tytułu zostały uregulowane. Ponadto Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłacał zainteresowanym zasiłki chorobowe w związku ze zdarzeniami ubezpieczeniowymi, które miały miejsce na terenie Niemiec. W związku z treścią wyroku niemieckiego Sądu Socjalnego w Mainz z dnia 29 września 2009r. oddalającego odwołanie (...) Spółka z o.o., w konsekwencji oznaczającego podleganie pracowników tej Spółki, zatrudnionych na terenie Niemiec w 2000r., niemieckiemu ubezpieczeniu wypadkowemu i chorobowemu i rodzącego obowiązek uiszczenia składek z tego tytułu w wysokości 445.408,60 €, w dniu 22.04.2010r. powodowa Spółka złożyła w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. wniosek o zwrot nadpłaconych składek na ubezpieczenie wypadkowe i chorobowe pracowników – zainteresowanych w łącznej wysokości 1.495.522zł. W dniu 20.08.2010r. została wydana zaskarżona decyzja orzekająca o podleganiu osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę przez firmę (...) Spółka z o.o. w B. w latach 2000-2004, oddelegowanych do wykonywania pracy na terenie Niemiec, obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym (emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu).

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Okręgowy zważył, iż odwołanie płatnika nie zasługiwało na uwzględnienie. W pierwszej kolejności Sąd ten wskazał, że w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, przedmiot sprawy sądowej wyznacza decyzja organu rentowego, od której wniesiono odwołanie (art. 477 ^{( 9)} kpc). Sąd Najwyższy wielokrotnie wypowiadał się w tej kwestii wskazując, że zgodnie z systemem orzekania w sprawach tego typu, w postępowaniu wywołanym odwołaniem do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych, sąd rozstrzyga o prawidłowości zaskarżonej decyzji w granicach jej treści i przedmiotu (vide: wyrok z dnia 23 kwietnia 2010r II UK 309/09, Lex nr 604210, postanowienie z dnia 20 stycznia 2010r. II UZ 49/09 Lex nr 583831). Strona powodowa nie podważała zasadności zaskarżonej decyzji i podlegania zainteresowanych obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i chorobowemu. Kwestionowała jedynie skutek w postaci konieczności płatności składek do ZUS z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia wypadkowego i chorobowego. Stanowisko to nie znajduje oparcia w przepisach obowiązującego prawa. Przepis art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009r. Nr205, poz. 1585 z późn. zm.) stanowi, że obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Oznacza to, że warunkiem sine qua non podlegania ubezpieczeniu wypadkowemu i chorobowemu, jest pierwotne podleganie ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowym. Przepis ten nie przewiduje możliwości podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, przy jednoczesnym niepodleganiu obowiązkowym ubezpieczeniom wypadkowemu i chorobowemu. A skoro wszystkie te rodzaje ubezpieczeń są obowiązkowe, to i płatność składek z tego tytułu, jest obowiązkowa i – co ważne – nierozłączalna. W świetle tego przepisu, koncepcja powodowej Spółki, by zainteresowani podlegali obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, ale należność z tytułu składek uiszczała tylko na wybrane rodzaje ubezpieczeń tj. emerytalne i rentowe, z pominięciem ubezpieczenia wypadkowego i chorobowego, jest nie do przyjęcia. W świetle obowiązującego do dnia 31.12.2009r. art. 12 ust. 3 ustawy systemowej, wyłączeniu z obowiązkowego ubezpieczenia wypadkowego podlegali tylko zleceniobiorcy i to tylko ci, którzy wykonywali pracę poza siedzibą zleceniodawcy i jednocześnie poza miejscem prowadzenia przez niego działalności, rozumianym, jako wyznaczone im miejsce rzeczywistego realizowania zadań wchodzących w zakres przedmiotu tejże działalności. Innych wyjątków od zasady powyżej, ustawa systemowa nie przewiduje. Podstawą prawną żądanie przez płatnika zwrotu przez ZUS nienależnie opłaconych składek jest przepis art. 24 ust. 6a cyt. ustawy systemowej, który stanowi, że nienależnie opłacone składki podlegają zaliczeniu przez Zakład z urzędu na poczet zaległych lub bieżących składek, a w razie ich braku – na poczet przyszłych składek, chyba, że płatnik składek złoży wniosek o zwrot składek, z zastrzeżeniem ust. 6c i 8d. Jednakże w świetle przepisów rozdziału 4 cyt. ustawy systemowej, znaczenie ma również nie tylko złożenie stosownego wniosku o zwrot nadpłaconych składek, ale również złożenie stosownych deklaracji dotyczących każdego z zainteresowanych. Powodowa Spółka nie przedstawiła dowodu na złożenie takich korygujących deklaracji rozliczeniowych do ZUS. Nie bez znaczenia dla oceny zaskarżonej decyzji jest również to, że Spółka w poprzednich latach, poprzedzających jej wydanie, nie tylko, że nie kwestionowała zasadności podlegania zainteresowanych obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym w ZUS, to jeszcze rzetelnie wywiązywała się z płatności składek z tego tytułu. Przeprowadzane kontrole przez ZUS każdorazowe potwierdzały ten stan. Swoje stanowisko Spółka zmieniła dopiero w związku z wyrokiem sądu niemieckiego, skutkujący koniecznością płatności składek do niemieckiego systemu ubezpieczeń. Nawiasem mówiąc, dotyczy on jedynie składek na ubezpieczenie wypadkowe i tylko za rok 2000, podczas gdy przedmiotem zaskarżonej decyzji jest podleganie zainteresowanych ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i chorobowemu w latach 2000-2004r. W okresie przedwspólnotowym, obejmującym m.in. lata wskazane w zaskarżonej decyzji, aktem prawnym regulującym sytuację ubezpieczeniową Polaków, zatrudnionych na terenie Niemiec i Niemców, zatrudnionych na terenie Polski była umowa między Polską Rzeczypospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec o ubezpieczeniu społecznym pracowników wysyłanych przejściowo na obszar drugiego Państwa podpisana w Warszawie w dniu 25 kwietnia 1973r. (Dz. U. 1991/108/468). W umowie tej sformułowano zasadę, na mocy, której obowiązek ubezpieczenia pracownika określa się według przepisów prawnych Państwa, na którego obszarze pracownik jest zatrudniony, o ile artykuły 4 do 6 nie stanowią inaczej (art. 3 umowy). Wyjątki od powyższej zasady znalazły się w przepisach art. 4 ust. 1 i 2 umowy, które dopuściły możliwość podlegania pracowników wysyłanych, ubezpieczeniu państwa wysyłającego, a nie państwa zatrudnienia. Pracownicy wysyłani podlegają przepisom Państwa wysyłającego przez okres 24 miesięcy, poczynając od daty przybycia na obszar Państwa zatrudnienia, tak, jak by byli zatrudnieni na obszarze Państwa wysyłającego. Do tych pracowników wysyłanych nie stosuje się przepisów Państwa zatrudnienia przez okres 24 miesięcy, poczynając od daty ich przybycia na obszar tego Państwa. Przy czym art. 1 umowy definiuje „pracownika wysłanego”, jako pracownika wysłanego przejściowo przez swego pracodawcę na obszar drugiej strony i wynagradzany przez tego pracodawcę, „Państwo wysyłające”, jako państwo, na obszarze, którego ma swoją siedzibę pracodawca pracownika wysłanego i „Państwo zatrudnienia”, jako państwo, na obszar, którego pracownik został wysłany. W/w umowa bilateralna została nijako skorelowana z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób pracujących na własny rachunek oraz członków ich rodzin przemieszczających się w obrębie Wspólnoty. Do dnia 30.04.2004r. dokumentem potwierdzającym podleganie polskiemu systemowi ubezpieczeniowemu w przypadku pracowników wysyłanych do Niemiec, był formularz D/PL 101, wydawany przez terenową jednostkę organizacyjną ZUS, właściwą ze względu na siedzibę pracodawcy. Bez względu na to, czy miało ono charakter zaświadczenia, czyli informacji o stanie faktycznym bądź prawnym w rozumieniu art. 217 kpa, czy też decyzji administracyjnej, w ocenie Sądu, miało ono zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa ubezpieczeniowego pracowników, wysyłanych do pracy do Niemiec. Jego wydanie poprzedzone było staranną oceną wszystkich faktów istotnych z punktu widzenia zastosowania wyjątków, od zasady podlegania ustawodawstwa państwa zatrudnienia, a wskazanych zarówno w cyt. umowie z dnia 25 kwietnia 1973r., jak i cyt. rozporządzeniu Rady z 14 czerwca 1971r. i stwarzało gwarancję wiarygodności danych w nim zawartych. Żadna ze stron nie zakwestionowała tych danych, a tym samym prawidłowości formularzy D/PL 101, czy to poprzez zaskarżenie ich do sądu (przy założeniu, że mają one charakter decyzji administracyjnej), czy też zawnioskowanie o ich anulowanie (przy założeniu, że mają ono charakter zaświadczenia). Stanowiły, więc one w okresie wskazanym w zaskarżonej decyzji, uzasadnioną podstawę do objęcia zainteresowanych polskim systemem ubezpieczeniowym w zakresie ubezpieczenia emerytalnego, rentowych, wypadkowego i chorobowego. W tym stanie rzeczy, Sąd – na podstawie art. 477 ^{( 14)} § 1 kpc – orzekł, jak w pkt 1 sentencji wyroku. O kosztach orzeczono po myśli art. 98 kpc przy założeniu, że składają się na nie koszty zastępstwa procesowego.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł płatnik, zaskarżając go w całości i zarzucając mu: 1) naruszenie przepisu art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. w związku z art. 24 ust. 6a oraz art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.u. z 2009 r. nr 205, poz. 1585) poprzez oddalenie odwołania powodowej spółki i uznaniu, że kwota zapłaconych składek przez płatnika nie stanowi nienależnie opłaconych składek, a w konsekwencji nie podlegają zaliczeniu przez ZUS z urzędu na poczet zaległych lub bieżących składek, 2) naruszenie przepisu art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. w związku z art. 24 ust 6a oraz art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585) oraz art. 11 ust. 2 w związku z art. 12 i art. 3 umowy z dnia 25 kwietnia 1973 r. między Polską Rzeczpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec o ubezpieczeniu społecznym pracowników wysyłanych przejściowo na obszar drugiego państwa (Dz.U. z 1974 r. nr 42, poz. 250), a także w związku z art. 13 ust 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego w stosunku do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek oraz do członków ich rodzin, przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U. UE L. z 1971 r. nr 149, poz.2) poprzez oddalenie odwołania powodowej spółki co w konsekwencji powoduje uznanie, że powódka podlega obowiązkowi zapłaty podwójnej składki w każdym z krajów, co stanowi naruszenie prawa w zakresie podlega pod ustawodawstwo tylko jednego państwa członkowskiego, a także stanowi naruszenie w zakresie braku wzajemnego porozumienia pomiędzy stronami umowy (Polska-Niemcy) w sytuacji wystąpienia rozbieżności interpretacyjnej dotyczącej stosowania prawa przez strony umowy, 3) naruszenie przepisu art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 328 § 2 k.p.c. poprzez wydanie wyroku opartego na nieprawidłowej, całkowicie dowolnej ocenie materiału dowodowego w sprawie, a w szczególności uznanie, że :a) powódka podlega obowiązkowi zapłaty podwójnej składki w każdym z krajów w sytuacji kiedy przepisy prawa jednoznacznie wskazują o podleganiu pod ustawodawstwo tylko jednego państwa członkowskiego, b) że przed wydaniem przedmiotowego wyroku nie zachodzi konieczność uzyskania stanowiska organów w zakresie podlegania obowiązku podwójnego oskładkowania w sytuacji kiedy przepisy prawa jednoznacznie wskazują, te w sytuacji wystąpienia rozbieżności interpretacyjnej dotyczącej stosowania prawa przez strony umowy strony mają obowiązek wzajemnego porozumienia się w tym zakresie, c) nie bez znaczenia dla oceny zaskarżonej decyzji jest uznanie, że spółka powodowa w latach poprzedzających wydanie decyzji, nie tylko nie kwestionowała zasadności podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym ZUS, ale je także rzetelnie wykonywała w sytuacji kiedy logicznym uzasadnionym jest, że podstawą wystąpienia powódki o stwierdzenie istnienia nadpłaty naliczonych składek był fakt, zakwestionowania obowiązku płatności składek w Polsce przez organy rentowe w Niemczech, d) powodowa spółka nie zakwestionowała prawidłowości formularzy D/PL 101 i danych tam zawartych, w sytuacji kiedy powodowa spółka zgłosiła organowi rentowemu w Polsce, że przedmiotowe formularze zostały podważone przez tożsamy organ w Niemczech oraz Sąd w Niemczech z uwagi na jego deklaratoryjny charakter. Wskazując na powyższe apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i ustalenie, że osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę przez powódkę w latach 2000-2004, oddelegowane do wykonywania pracy na terenie Niemiec nie podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym w Polsce, a w konsekwencji stwierdzenie istnienia nadpłaty kwot składek za lata 2000-2004 r. zgodnie z żądaniem pozwu. Względnie o uchylenie zaskarżonego wyroku sądu pierwszej instancji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Okręgowy w Bydgoszczy, a także zasądzenie od pozwanej na rzecz powodowej spółki kosztów postępowania apelacyjnego według norm przepisanych. W uzasadnieniu skarżący umotywował podniesione zarzuty i wnioski.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja zasługiwała na uwzględnienie, jednak z innych przyczyn niż w niej wyrażone i skutkuje uchyleniem zaskarżonego wyroku i poprzedzającej go decyzji organu rentowego oraz przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania bezpośrednio organowi rentowemu, w trybie art. 477 ^14a k.p.c.

Na wstępie wskazać można, iż w bezspornym stanie faktycznym płatnik uiścił składki na ubezpieczenie zdrowotne i wypadkowe za pracowników oddelegowanych do pracy w Niemczech za okres przedakcesyjny /2000-2004/ zarówno w Polsce, jak i w Niemczech. Podstawą objęcia ubezpieczeniem i opłacenia składek w Polsce było poświadczenie dotyczące ustawodawstwa właściwego wydawane na formularzu D/PL-101. Zostało ono podważone w postępowaniu przed niemieckim organem rentowym, od którego decyzji płatnik odwołał się do Sądu. Wyrokiem z dnia 29 września 2009r. niemiecki Sąd Socjalny w M. oddalił odwołanie (...) Spółka z o.o., czym potwierdził objęcie pracowników płatnika niemieckim ubezpieczeniem na podstawie umowy o dzieło i związany z tym obowiązek zapłaty składek za 2000 rok. W uzasadnieniu wydanego wyroku Sąd ten w szczególności wskazał, iż kompetentnym instytucjom państwa zatrudniającego nie można zabronić przeprowadzania kontroli statusu prawnego w zakresie ubezpieczenia socjalnego pracobiorców zatrudnionych w tym państwie /wyrok wraz z tłumaczeniem k. 14-40 akt rentowych/.

Wskazać zatem należy, iż w spornym okresie wykluczeniu sytuacji podwójnego oskładkowania służyć miała Umowa między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec o ubezpieczeniu społecznym pracowników wysłanych przejściowo na obszar drugiego Państwa /Dz.U.1974.42.250; dalej: Umowa/. Konkretnie, stosownie do treści art. 3 umowy, zasadą jest, iż obowiązek ubezpieczenia pracownika określa się według przepisów prawnych Umawiającej się Strony, na której obszarze pracownik jest zatrudniony, o ile artykuły 4 do 6 nie stanowią inaczej. Przewidziany w art. 4 pkt. 1 wyjątek od wskazanej reguły stanowi, iż pracownicy wysłani podlegają przepisom prawnym Państwa wysyłającego przez okres 24 miesięcy, poczynając od daty przybycia na obszar Państwa zatrudnienia, tak jak by byli zatrudnieni na obszarze Państwa wysyłającego; okres ten jest dłuższy, jeżeli przewidują to przepisy prawne Państwa wysyłającego.

W świetle przywołanej regulacji oczywistym jest, iż w sytuacji opłacenia składek na ubezpieczenie zdrowotne i wypadkowe w obu państwach, zapisy umowy międzynarodowej są naruszone. W konsekwencji też, zaskarżony wyrok i poprzedzająca go decyzja, które bez merytorycznej kontroli stan taki utrwalają, nie mogą się ostać.

Przypomnieć należy, iż objęcie zainteresowanych ubezpieczeniami w Polsce w spornym okresie było konsekwencją uzyskania przez płatnika poświadczenia o stosowaniu polskich przepisów prawnych przy zatrudnianiu pracowników na terenie Niemiec na formularzu D/PL-101.

Poświadczenie na formularzu D/PL-101, wydawane na podstawie Umowy między Polską a Niemcami z 25 kwietnia 1973 r., pełniło rolę analogiczną do poświadczenia dotyczącego ustawodawstwa właściwego wydawanego na formularzu E-101 na podstawie art. 11 rozporządzenia Rady Nr 574/72 z 21 marca 1972 r. w sprawie wykonywania rozporządzenia 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność gospodarczą i członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz. U. UE.L. 72. 74. 1, Dz. U. UE - sp. 05 - 1 - 83 ze zm.) /por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2011 r., sygn. akt I UK 403/10, OSNP 2012/13-14/178 /. W konsekwencji też, przywołane w dalszej części orzecznictwo Sądu Najwyższego wydane na kanwie regulacji wspólnotowych, w ocenie Sądu Apelacyjnego recypować można na grunt umowy bilateralnej.

Charakter prawny zaświadczenia E-101 dotyczącego ustawodawstwa właściwego wydawanego na podstawie art. 11 rozporządzenia Rady Nr 574/72, był przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego w uchwale z dnia 18 marca 2010 r., II UZP 2/10 (OSNP 2010 nr 17-18, poz. 216). Sąd Najwyższy przyjął w niej, że zarówno wydanie poświadczenia, jak i odmowa wydania takiego poświadczenia poprzedzone być musi każdorazowo oceną ZUS, czy mając na względzie obowiązujące przepisy, pracownicy podlegają polskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych. Wydanie, jak również odmowa wydania takiego zaświadczenia stanowią zatem rozstrzygnięcie tego organu, odpowiednio co do objęcia, względnie odmowy objęcia pracownika polskim systemem ubezpieczeń społecznych. Inaczej rzecz ujmując, w takiej sytuacji ZUS wypowiada się władczo co do objęcia danych osób polskim systemem ubezpieczeń społecznych. Tego rodzaju zaświadczenie nie jest zatem "zwykłym" zaświadczeniem, a decyzją deklaratywną, do wydania której podstawę prawną stanowi art. 83 ust. 1 pkt 2 ustawy systemowej, zgodnie z którym Zakład wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw dotyczących w szczególności przebiegu ubezpieczeń społecznych.

Z kolei, weryfikacja zaświadczenia dotyczącego ustawodawstwa właściwego (art. 11 rozporządzenia Rady (EWG) Nr 574/72 z dnia 21 marca 1972 r. w sprawie wykonywania rozporządzenia (EWG) Nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, Dz.U. UE Polskie wydanie specjalne Tom 01, Rozdział 05, s. 83 ze zm.) jest dopuszczalna tylko z zachowaniem trybu określonego w art. 83a ust. 1 lub ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) /tak: Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 marca 2012 r., sygn. akt III UK 65/11, OSNP 2013/17-18/210, LEX nr 1214333/.

Jeżeli bowiem potwierdzenie ubezpieczenia na formularzu E-101 wymaga rozstrzygnięcia decyzyjnego z zastosowaniem przewidzianego do tego trybu, łącznie z przysługującym odwołaniem do właściwego sądu (art. 83 ust. 2 ustawy systemowej), to nie powinna budzić wątpliwości także konieczność zachowania przewidzianego trybu "weryfikacji" takich rozstrzygnięć. Chodzi bowiem wówczas o wyłączenie skutków prawnych prawomocnego wyroku sądowego lub ostatecznej decyzji administracyjnej, od której strona nie wniosła odwołania (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2008 r., I UK 173/07, OSNP 2009 nr 5-6, poz. 78).

Stosownie do art. 83a ust. 1 ustawy systemowej prawo lub zobowiązanie stwierdzone decyzją ostateczną ZUS ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na to prawo lub zobowiązanie. Stosownie zaś do art. 83a ust. 2 ustawy systemowej decyzje ostateczne ZUS, od których nie zostało wniesione odwołanie do właściwego sądu, mogą być z urzędu przez ZUS uchylone, zmienione lub unieważnione na zasadach określonych w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego.

Będąca przedmiotem sprawy decyzja organu rentowego z dnia 20 sierpnia 2010r. stwierdzająca, że osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę przez firmę (...) Spółka z o.o. w B. w latach 2000-2004 oddelegowane do wykonywania pracy na terenie Niemiec, podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym (emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu) w swojej istocie jest natomiast tożsama z będącym decyzją zaświadczeniem D/PL-101, i co więcej, w swoim uzasadnieniu odwołuje się w zasadzie wyłącznie do faktu uprzedniego wydania poświadczenia na formularzu D/PL 101 i ich faktu jego niezaskarżenia przez płatnika. Wyłącznie w konkluzji uzasadnienia, w decyzji tej wskazano, że „w świetle powołanych przepisów roszczenie o zwrot składek opłaconych za zatrudnionych pracowników jest bezzasadne”.

Istotnym jest zatem, iż sporna decyzja ani w swym uzasadnieniu, ani w podstawie prawnej nie wskazuje przesłanek i trybu "ponownego" rozpatrywania sprawy, tak jakby rozstrzygała w przedmiocie podlegania zainteresowanych polskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych po raz pierwszy. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, ani też ustawy systemowej, nie znają jednak instytucji „potwierdzania” wcześniejszej ostatecznej decyzji administracyjnej.

Nie można też zapominać, iż sądy są związane ostateczną decyzją administracyjną o charakterze konstytutywnym oraz decyzją deklaratoryjną, wydaną w sprawie administracyjnej w znaczeniu materialnym, czyli sprawie wynikającej ze stosunków z zakresu prawa ubezpieczeń społecznych. Związanie sądu decyzjami deklarującymi podleganie (niepodleganie) ubezpieczeniom społecznym potwierdził Sąd Najwyższy w wyrokach: z 10 czerwca 2008 r., I UK 376/07 (OSNP 2009 nr 21-22, poz. 295) oraz z 29 stycznia 2008 r., I UK 173/07 (OSNP 2009 nr 5-6, poz. 78).

Dla rozpoznawanej sprawy przytoczone poglądy mają takie znaczenie, że dopóki w obrocie prawnym funkcjonuje będące ostateczną decyzją ZUS poświadczenie o stosowaniu polskich przepisów prawnych do pracowników zatrudnionych przez odwołującego się na terenie Niemiec D/PL-101, dopóty sąd rozpoznający sprawę odnoszącą się do zwrotu składek opłaconych w Polsce na to ubezpieczenie, jest związany tą decyzją, co oznacza, że nie może kontrolować jej prawidłowości.

Inaczej rzecz ujmując, niezależnie od tego, czy pracownicy odwołującej się spółki mieli w spornym okresie status pracowników "wysłanych" w rozumieniu Umowy, czy też taka kwalifikacja ich statusu była błędna, na co wskazał w swoim orzeczeniu niemiecki Sąd Socjalny w M., bez weryfikacji decyzji o podleganiu przez nich polskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych w trybie określonym w art. 83a ust. 1 lub ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie jest możliwe stwierdzenie, że składki na ubezpieczenie społeczne tych osób zostały opłacone nienależnie i ich zwrot.

Mając na uwadze powyższe, płatnik powinien zatem najpierw doprowadzić do wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji dotyczącej podlegania ubezpieczeniom społecznym w Polsce, poświadczenia o stosowaniu polskich przepisów prawnych do pracowników zatrudnionych przez odwołującego się na terenie Niemiec D/PL-101, w trybie określonym w art. 83a ust. 1 lub ust. 2 ustawy systemowej, a dopiero po pozytywnym dla niego rozstrzygnięciu tej kwestii, wnioskować o zwrot opłaconych składek.

Sąd Apelacyjny oczywiście dostrzega, iż płatnik domagając się „stwierdzenia nadpłaty i zwrotu nadpłaconych składek” /wniosek k. 54-56 akt rentowych/, nie postuluje przeprowadzania postępowania weryfikacyjnego w trybie określonym w art. 83a ust. 1 lub ust. 2 ustawy systemowej i "ponownego" rozpatrywania sprawy. Nie można jednak zapominać, iż obowiązek realizacji celu wskazanej umowy międzynarodowej w pierwszej kolejności obciąża organy władzy publicznej Umawiających się stron, a nie objętych tą regulacją pracowników czy płatników. Jak zaś podkreślono, postepowania w trybie art. 83a ust. 1 lub ust. 2 ustawy systemowej organ rentowy może inicjować z urzędu. W konsekwencji też, chociaż nie jest obowiązkiem płatnika inicjowanie postępowania zmierzającego do zapewnienia realizacji postanowień umowy międzynarodowej, to zachowuje on wszelkie roszczenia z niej wynikające w zakresie unikania podwójnego oskładkowania. Stąd też, jakkolwiek pozytywne rozstrzygnięcie w przedmiocie wniosku o zwrot nadpłaconych składek wymaga uprzedniego przeprowadzenie postępowania w zakresie w jakim płatnik go nie postuluje, to jednak wzgląd na realizację postanowień umowy międzynarodowej obliguje do podjęcia przez organ rentowy przewidzianych w umowie międzynarodowej kroków w celu rozstrzygnięcia przypadków spornych, z urzędu.

Wskazać przy tym wypada, iż w Umowie między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec o ubezpieczeniu społecznym pracowników wysłanych przejściowo na obszar drugiego Państwa, w art. 11 ust. 2 wskazano, że wszelkie trudności, dotyczące stosowania lub interpretacji niniejszej Umowy, będą rozstrzygane przez właściwe władze w drodze wzajemnego porozumienia. Zgodnie zaś z art. 13 ust. 1 władze i instytucje udzielają sobie wzajemnie - w miarę potrzeby za pośrednictwem instytucji łącznikowych - bezpłatnie pomocy urzędowej i prawnej przy stosowaniu postanowień niniejszej Umowy, jak również przy rozstrzyganiu przypadków spornych związanych z Umową.

Reasumując, w sytuacji gdy, z uzasadnienia wniosku o zwrot nadpłaconych składek wynika, iż na skutek podważenia przez stronę niemiecką, i to w postępowaniu sądowym, wystawionego przez polski organ rentowy poświadczenia dotyczącego ustawodawstwa właściwego wydawanego na formularzu D/PL-101, doszło do faktycznego podwójnego opłacenia składek, obowiązkiem organu rentowego jest wszczęcie postępowania weryfikacyjnego w trybie art. 83a ust. 1 lub ust. 2 ustawy systemowej z urzędu. W ramach tego postępowania winien zaś w trybie zapisanym w umowie międzynarodowej doprowadzić do rozstrzygnięcia przypadku spornego w drodze wzajemnego porozumienia /art. 11 ust. 2 i 13 ust. 1 Umowy/. Dopiero zaś wynik tego postępowania, o ile okaże się wystarczającą podstawą do wyeliminowania z obrotu prawnego poświadczenia o stosowaniu polskich przepisów prawnych do pracowników zatrudnionych przez odwołującego się na terenie Niemiec D/PL-101, będzie stanowił podstawę do wydania decyzji w przedmiocie wniosku o zwrot nadpłaconych składek.

Na marginesie zauważyć można, w kontekście wskazanego przez Sąd I instancji występującego w polskim systemie ubezpieczeń społecznych powiązania ubezpieczeń (emerytalnego, rentowego, chorobowego i wypadkowego), iż ewentualne wzruszenie poświadczenia dotyczącego ustawodawstwa właściwego wydawanego na formularzu D/PL-101, w swoich skutkach dotyczyć będzie wszystkich ubezpieczeń i składek, a skoro w świetle ustawodawstwa niemieckiego zainteresowani objęci zostali tylko ubezpieczeniem wypadkowym z tytułu umowy o dzieło, to wyłączenie ich z polskiego systemu ubezpieczeń de facto pozbawi ich za sporny okres ubezpieczenia emerytalnego i rentowego.

W tych okolicznościach skoro poddany kontroli instancyjnej wyrok Sądu Okręgowego, podobnie jak i rozstrzygnięcie organu rentowego nie odpowiada wymaganiom trybu ponownego rozpoznania sprawy zakończonej ostateczną decyzją, w ocenie Sądu Apelacyjnego zachodzi konieczność uchylenia nie tylko zaskarżonego wyroku ale także decyzji organu rentowego, aby organ ten rozpoznał sprawę co do jej istoty "weryfikacyjnej" we właściwym do tego trybie. Mając na uwadze powyższe, Sąd Apelacyjny na mocy art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 477 ^14a k.p.c., orzekł, jak w pkt. I wyroku.

O kosztach sądowych Sąd Apelacyjny orzekł po myśli art. 98 § 1 i 3 k.p.c., kierując się zasadami odpowiedzialności za wynik procesu oraz kosztów niezbędnych i celowych, uwzględniając nakład pracy pełnomocnika i zasądził od organu rentowego na rzecz (...) Sp. z o.o. w B. 120 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za II instancję /§ 2 ust. 1 w zw. z § 11 ust. 2 i § 12 ust.1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu/ - w pkt 2.