Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSO Beata Burian

Protokolant : Błażej Łój

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2015 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa Z. S.

przeciwko K. K. (1)

o ustalenie

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od Skarbu Państwa Sądu Okręgowego we Wrocławiu na rzecz mecenas M. Z. kwotę 4428zł kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu, w tym 23% podatku VAT;

III.  obciąża Skarb Państwa Sąd Okręgowy we Wrocławiu kwotą 4500zł stanowiącą brakującą opłatę sądową od pozwu od uiszczenia której powódka została zwolniona.

I C 1203/14

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2014r. Z. S. wytoczyła powództwo przeciwko K. K. (1) i J. K. (1) o ustalenie, iż nieważna jest umowa przedwstępna sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...) zawarta przez strony w dniu 18 grudnia 2002r. z powodu złożenia przez powódkę oświadczenia woli pod wpływem podstępu pozwanej, od skutków prawnych którego powódka uchyliła się składając w dniu 9 września 2013r. oświadczenie w trybie art. 88 k.c. Uzasadniając żądanie powódka zaprzeczyła, aby przy zawarciu umowy przedwstępnej otrzymała od pozwanych zadatek w kwocie 45000zł. Podniosła, iż w toku postępowania w sprawie o zapłatę zadatku w podwójnej wysokości toczącej się przed tutejszym Sądem pod sygnaturą I C 147/04 nie miała dostatecznej orientacji prawnej i pełnej zdolności do załatwienia swoich praw, gdyż nikt nie udzielił jej pomocy w tym zakresie. Nie miała świadomości ani należytego rozeznania z uwagi na stan chorobowy i zaburzenia będące następstwem doznanego w dniu 15 czerwca 2002r. urazu głowy. O błędzie dowiedziała się w dniu 4 września 2013r. w wyniku pomocy udzielonej jej przez Stowarzyszenie Pomocy (...). Błędne wyobrażenie powódki o rzeczywistym stanie rzeczy dotyczyło okoliczności spoza treści oświadczenia woli, w szczególności sfer motywacyjnej zabezpieczenia opieki do końca jej życia, której tak bardzo potrzebowała. To była przyczyna sprawcza zawarcia umowy.

Postanowieniem z dnia 9 września 2014r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu odrzucił pozew wobec J. K. (1) z uwagi na brak po jego stronie zdolnością sądowej albowiem pozwany zmarł w dniu (...)., a zatem przed wniesieniem pozwu (art. 199 § 1 pkt 3 k.p.c.).

K. K. (1) w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa zarzucając, iż wygasło uprawnienie Z. S. do złożenia oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli o zawarciu w dniu 18 grudnia 2002r. przedwstępnej umowy sprzedaży nieruchomości. Jeśli faktycznie przy zawieraniu tej umowy powódka działała pod wpływem błędu to winna uchylić się od skutków prawnych oświadczenia woli najpóźniej w procesie toczącym się pod sygnaturą I C 147/04, w którym ważność zawartej przez strony umowy była poddana ocenie Sądu. Poza tym nie wystąpiły przesłanki błędu, na które powołuje się powódka. Do zawarcia umowy doszło z inicjatywy Z. S. albowiem zamierzała wykupić od Gminy W. lokal przy ul. (...) nie posiadała na ten cel środków finansowych i środki te zapewniła pozwana. Przed podpisaniem umowy kwotę 15000zł pozwana wpłaciła za powódkę do Urzędu Gminy a kwotę 30000zł wręczyła jej po podpisaniu umowy co powódka potwierdziła własnoręcznym podpisem. Po uzyskaniu przez powódkę wpisu prawa własności do księgi wieczystej umowa przedwstępna miała zostać potwierdzona przez strony przed notariuszem. Umowa przyrzeczona miała zostać zawarta po upływie 5 lat, tj. w okresie wolnym od podatku dochodowego. W zawartej umowie strony postanowiły, że powódka ma prawo mieszkać w lokalu do końca życia. Pozwana ani jej mąż nie podejmowali się sprawowania opieki nad powódką chociaż gdyby zaszła taka potrzeba uczyniliby to. Po otrzymaniu pieniędzy powódka unikała kontaktu z pozwanymi. Gdy w końcu spotkali się u notariusza odmówiła podpisana przedwstępnej umowy sprzedaży w to miejsce proponując testamentowy zapis mieszkania lub cesję przysługujących jej praw do mienia zabużańskiego na co pozwani nie wyrazili zgody. W tej sytuacji pozwani wytoczyli przeciwko Z. S. powództwo o zapłatę i Sąd Okręgowy we Wrocławiu zasądził na ich rzecz kwotę 108090zł z odsetkami. W toku postępowania egzekucyjnego zmierzającego do wykonania wyroku Sądu Okręgowego pozwana nabyła własność nieruchomości położonej we W. przy ul. (...). Nieprawdziwe są twierdzenia Z. S., iż nie miała orientacji prawnej i pełnej zdolności do załatwienia swoich spraw albowiem we wszystkich sprawach związanych z przeniesieniem na pozwanych własności lokalu przy ul. (...) korzystała ona z profesjonalnej pomocy swojego dobrego znajomego rad. pr. J. S. (1), który aż do czasu wkroczenia Stowarzyszenia Pomocy (...) wspierał ją radą, pomocą prawną oraz reprezentował przed sądami, policją, prokuraturą i urzędami.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 czerwca 2002r. Z. S. uległa wypadkowi komunikacyjnemu, podczas którego doznała urazu głowy i kręgów szyjnych. Po wypadku zamieszkała u K. P., która jej pomagała opiekując się nią.

dowód: wniosek o konsultację z dnia 15.06.2002r. k. 10;

pismo Z. S. z dnia 7.11.2002r. k. 11;

karta porady specjalistycznej z dnia 10.12.2003r. k. 12;

zeznania świadka K. P. k. 150 i 152;

zeznania świadka A. K. k. 150 i 152;

zeznania świadka J. S. (1) k. 151 i 152;

przesłuchanie powódki Z. S. k. 151 i 152;

przesłuchanie pozwanej K. K. (1) k. 151 i 152;

W dniu 18 grudniu 2002r. Z. S. zawarła z Gminą W. umowę sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...). W załatwianiu formalności związanych z nabyciem prawa własności lokalu pomagała powódce K. K. (1). Mieszkanie to zostało wyremontowane przez pozwaną.

dowód: zeznania świadka K. P. k. 150 i 152;

zeznania świadka A. K. k. 150 i 152;

zeznania świadka K. M. k. 151 i 152;

zeznania świadka J. S. (1) k. 151 i 152;

przesłuchanie powódki Z. S. k. 151 i 152;

przesłuchanie pozwanej K. K. (1) k. 151 i 152;

W dniu 18 grudnia 2002r. Z. S. zawarła z K. i J. K. (1) umowę przedwstępną sprzedaży stanowiącego jej własność lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...). Zawierając umowę strony zgodnie oświadczyły, iż na poczet ceny kupujący wręczyli sprzedającej kwotę 45000zł tytułem zadatku (§ 4 umowy) co Z. S. potwierdziła (§ 7 umowy). Zgodnie z zawartą umową Z. S. miała mieszkać w lokalu do chwili śmierci (§ 6 i § 10 umowy). Umowa została zawarta w zwykłej formie pisemnej.

dowód: przedwstępna umowa sprzedaży z dnia 18.12.2002r. k. 7-7v;

zeznania świadka K. M. k. 151 i 152;

przesłuchanie powódki Z. S. k. 151 i 152;

przesłuchanie pozwanej K. K. (1) k. 151 i 152;

W dniu 22 grudnia 2003r. Z. S. złożyła w formie aktu notarialnego oświadczenie, iż czyni na rzecz K. K. (1) zapis polegający na tym, że spadkobiercy zobowiązani będą wydać pozwanej lub przenieść na jej rzecz umeblowany lokal mieszkalny położony we W. przy ul. (...) wraz ze związanymi z nim prawami. Oświadczenie to zostało doręczone K. K. (1) wraz z pismem Z. S. z dnia 22 grudnia 2003r.

dowód: akta Sądu Okręgowego we Wrocławiu sygn. I C 147/04, zwłaszcza akt notarialny sporządzony w dniu 22.12.2003r. przez notariusza J. S. (2) z Kancelarii Notarialnej we W. wpisany do repertorium A pod numerem (...), pismo Z. S. z dnia 22.12.2003r.;

Wyrokiem z dnia 17 października 2008r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu zasądził od Z. S. solidarnie na rzez K. i J. K. (1) między innymi kwotę 90000zł tytułem zwrotu zadatku w podwójnej wysokości. Apelacja wywiedziona przez Z. S. od tego wyroku została przez Sąd Apelacyjny we Wrocławiu oddalona. Skargę kasacyjną zgłoszoną od wyroku Sądu Apelacyjnego odrzucono wobec nieziszczenia opłaty sądowej. Zasądzając ww. świadczenie Sąd ustalił, iż strony zawarły w dniu 18 grudnia 2002r. przedwstępną umowę sprzedaży i Z. S. otrzymała zadatek w kwocie 45000zł. Tym samym nie uwzględnił podnoszonych przez pozwaną w owej sprawie Z. S. zarzutów, iż strony nie zawarły umowy przedwstępnej sprzedaży lokalu przy ul. (...) we W. oraz, że K. i J. K. (2) nie dali Z. S. zadatku. W toku tego postępowania Z. S. była reprezentowana przez pełnomocnika procesowego będącego radcą prawnym

dowód: akta Sądu Okręgowego we Wrocławiu sygn. I C 147/04, zwłaszcza pełnomocnictwo procesowe z 18.08.2004r., wyrok Sądu Okręgowego z dnia 17.10.2008r. wraz z uzasadnieniem, apelacja Z. S. z dnia 10.11.2008r., wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 11.03.2009r. wraz z uzasadnieniem, skarga kasacyjna z dnia 28.05.2009r., postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 18.06.2009r.;

zeznania świadka J. S. (1) k. 151 i 152;

przesłuchanie pozwanej K. K. (1) k. 151 i 152;

W toku postępowania egzekucyjnego wszczętego przeciwko Z. S. przez K. i J. K. (1) celem przymusowego wykonania wyroku wydanego przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu w sprawie sygnatura akt I C 147/04 dwukrotnie przeprowadzono licytację nieruchomości przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy dla Wrocławia Krzyków prowadzi księgę wieczystą numer (...), które jednak nie doszły do skutku. Na wniosek wierzycielki K. K. (1) Sąd Rejonowy dla Wrocławia Krzyków udzielił przybicia ww. nieruchomości na jej rzecz za cenę 176156zł67gr a następnie postanowieniem z dnia 13 stycznia 2014r. przysądził na jej rzecz własność zaliczając na poczet ceny wierzytelność wobec Z. S. w kwocie 150420zł11gr. Postanowienie o przysądzeniu na rzecz K. K. (1) nieruchomości lokalowej położonej we W. przy ul. (...) jest prawomocne.

dowód: pismo S. K. przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia Krzyków z dnia 3.07.2013r. k. 78-79;

akta Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków sygn. I Co 810/12, zwłaszcza protokoły z licytacji z dnia 29.03.2013r. i z dnia 29.07.2013r., pismo K. K. (1) z dnia 5.08.2013r., postanowienie z dnia 23.09.2013r. o udzieleniu przybicia, postanowienie z dnia 13.01.2014r. przysądzeniu własności - k. 92-109 akt tut. Sądu;

przesłuchanie powódki Z. S. k. 151 i 152;

Celem wprowadzenia K. K. (1) w posiadanie nabytej nieruchomości S. K. przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia Krzyków wezwał Z. S. do dobrowolnego opróżnienia lokalu i wyznaczył termin eksmisji na dzień 28 października 2014r.

dowód: pisma S. K. przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia Krzyków z dnia 4.09.2014r. i z dnia 4.09.2014r. k. 76-77;

zeznania świadka A. K. k. 150 i 152;

przesłuchanie powódki Z. S. k. 151 i 152;

W związku z postępowaniem eksmisyjnym Z. K. zgłosiła się do Stowarzyszenia Pomocy (...). Miało to miejsce 4 września 2013r.

dowód: zeznania świadka A. K. k. 150 i 152;

zeznania świadka A. P. k. 166 i 167;

przesłuchanie powódki Z. S. k. 151 i 152;

W dniu 9 września 2013r. Z. S. złożyła K. K. (1) oświadczenie, iż uchyla się od skutków prawnych oświadczenia woli o zawarciu w dniu 18 grudnia 2002r. umowy przedwstępnej sprzedaży lokalu położonego we W. przy ul. (...), które zostało złożone pod wpływem błędu i podstępu świadomie wywołanego przez drugą stronę tej czynności prawnej, tj. K. i J. K. (1). W treści oświadczenia powódka napisała, iż błąd został wywołany celem złożenia przez nią oświadczenia woli w zamian za opiekę do końca jej życia. Jej wyobrażenie o tej opiece opierało się na obietnicach pozwanej, które jednak nie znalazły się w treści zawartej umowy. Opieka była powódce potrzebna z powodu stanu zdrowia będącego następstwem wypadku w dniu 15 czerwca 2002r., podczas którego doznała urazu głowy i kręgosłupa szyjnego, oraz inwalidztwa przyznanego przez ZUS z tytułu wypadku przy pracy jaki miał miejsce w roku 1987. Gdyby w dniu 18 grudnia 2002r. nie działała pod wpływem podstępu i oceniała sprawę zgodnie z rzeczywistością nie złożyłaby oświadczenia woli o zawarciu umowy. O możliwości pisemnego uchylenia się skutków oświadczenia woli dowiedziała się w dniu 4 września 2013r. w Stowarzyszeniu Pomocy (...).

W dniu 30 czerwca 2014r. Z. S. ponownie złożyła K. K. (1) oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli o zawarciu w dniu 18 grudnia 2002r. umowy przedwstępnej sprzedaży lokalu położonego we W. przy ul. (...), które zostało złożone pod wpływem błędu i podstępu świadomie wywołanego przez K. i J. K. (1). W treści tego oświadczenia powódka napisała, iż K. i J. K. (2) z całą świadomością i umyślnie wprowadzili ją w błąd obietnicą sprawowania opieki do końca życia. Miało to miejsce wtedy kiedy była schorowana i bezradna po wypadku jaki miał miejsce w dniu 15 czerwca 2002r. i opieka oraz pomoc w trudnych sprawach życiowych była jej niezbędna i konieczna. Zawarta przez strony umowa jest dla niej niekorzystna, sprzeczna i niezgodna z zasadami współżycia społecznego. Gdyby w dniu 18 grudnia 2002r. nie działała pod wpływem błędu i podstępu i oceniała sprawę rozsądnie nigdy nie złożyłaby oświadczenia o zawarciu umowy. Przyczyną zawarcia umowy była chęć uzyskania opieki a pozostała zupełnie bez opieki kiedy stan zdrowia ulegał systematycznemu pogorszeniu aż do wystąpienia choroby P.. Błąd został wykryty w dniu 4 września 2013r.

dowód: oświadczenie Z. S. z dnia 7.09.2013r. wraz z dowodem doręczenia k. 15-16;

oświadczenie Z. S. z dnia 24.06.2014r. wraz z dowodem doręczenia k. 17-18;

przesłuchanie powódki Z. S. k. 151 i 152;

Obecnie Z. S. cierpi na otępienie w przebiegu choroby P. i choroba ma charakter postępujący. U powódki występują zaburzenia pamięci świeżej i koncentracji, upośledzone jest myślenie abstrakcyjne. Powódka wymaga stałej opieki osób drugich.

dowód: zaświadczenie lekarskie z dnia 17.06.2014r. k. 8;

zaświadczenie lekarskie z dnia 31.03.2014r. k. 9;

zaświadczenie lekarskie z dnia 8.05.2013r. k. 13;

zaświadczenie lekarskie z dnia 26.07.2013r. k. 14

zeznania świadka A. P. k. 166 i 167;

Sąd zważył co następuje:

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na dowodach z dokumentów, zeznaniach świadków K. P., A. K., K. M., J. S. (1), A. P. i przesłuchaniu powódki Z. S. i pozwanej K. K. (1).

Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka J. G. zgłoszony przez powódkę na okoliczność, iż nie jest on jej konkubentem albowiem okoliczność na jakie dowód ten był wnioskowany nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy i dlatego w świetle treści art. 227 k.p.c. nie mogła być przedmiotem dowodu.

Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu psychiatrii zgłoszony przez powódkę w razie takiej konieczności albowiem wobec nie wykazania interesu prawnego w żądaniu ustalenia nieważności zawartej przez strony umowy przedwstępnej nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczność jaki był stan psychiczny Z. S. w dniu zawarcia tej umowy przedwstępnej, tj. 18 grudnia 2002r. zatem nie może być on przedmiotem dowodu (art. 227 k.p.c.). Na marginesie należy zauważyć, że w dniu 18 grudnia 2002r. oprócz umowy przedwstępnej Z. S. zawarła także z Gminą W. umowę sprzedaży lokalu przy ul. (...)we W.. Dlatego też ewentualne ustalenie, iż w tym dniu z uwagi na stan zdrowia Z. S. pozostawała w stanie wyłączającym świadome powzięcie decyzji lub wyrażenie woli spowoduje, że także ta umowa będzie nieważna z mocy samego prawa (art. 82 k.c.).

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadków K. P. i A. K. w części dotyczącej twierdzeń, iż K. K. (1) miała się opiekować Z. S. albowiem wobec zaprzeczenia tej okoliczności przez pozwaną zeznania świadków, których wiedza na temat stosunków panujących między stronami pochodzi od powódki były niewiarygodne. Również świadek K. M., która była obecna i pomagała stronom sporządzić umowę przedwstępną z dnia 18 grudnia 2002r. zaprzeczyła aby w zamian za przeniesienie własności lokalu pozwana zobowiązywała się sprawować opiekę nad powódką.

Sąd nie dał wiary przesłuchaniu powódki Z. S. w części dotyczącej twierdzeń, iż K. K. (1) miała się nią opiekować albowiem nie zostały poparte one żadnymi innymi dowodami a pozwana stanowczo temu zaprzeczyła. Poza tym ze znajdującego się w aktach sprawy tut. Sądu sygn. I C 147/04 pisma Z. S. z dnia 22 grudnia 2003r. nie wynika aby oczekiwała ona opieki od K. K. (1) i od zobowiązania się do jej sprawowania uzależniała przeniesienie własności lokalu na pozwaną. Pismo to zostało przesłane pozwanej wraz z oświadczeniem Z. S. złożonym w dniu 22 grudnia 2003r. w formie aktu notarialnego oświadczenie, którym uczyniła zapis polegający na tym, że spadkobiercy zobowiązani będą wydać pozwanej lub przenieść na jej rzecz umeblowany lokal mieszkalny położony we W. przy ul. (...) wraz ze związanymi z nim prawami.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadków A. K. i J. S. (1) w części dotyczącej twierdzeń, iż po wypadku jaki miał miejsce w dniu 15 czerwca 2002r. kondycja psychiczna powódki nie była najlepsza, jej stan zdrowia a zwłaszcza choroba P. wpływała na stan psychiczny powódki albowiem są one sprzeczne z przesłuchaniem powódki Z. S., która temu zaprzeczyła. Poza tym okoliczność ta nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy skoro powódka nie wykazała interesu prawnego w żądaniu ustalenia nieważności zawartej przez strony umowy przedwstępnej.

Jeśli chodzi o ocenę zeznań A. P. to należy pamiętać, iż jak wynika z jej zeznań świadek poznała powódkę dopiero w roku 2013 i jej wiedza o zdarzeniach jakie miały miejsce w roku 2002 pochodzi od powódki zatem w ocenie Sądu nie mogą stanowić wiarygodnego źródła informacji mających miejsce przed rokiem 2013.

Z. S. w niniejszej sprawie domaga się ustalenia, iż nieważna jest umowa przedwstępna sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...) zawarta przez strony w dniu 18 grudnia 2002r.

Zgodnie z treścią art. 189 k.p.c. powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny. Interes prawny w rozumieniu art. 189 k.p.c. jest to obiektywna, czyli rzeczywiście istniejąca, a nie tylko hipotetyczna, czyli w subiektywnym odczuciu strony, potrzeba prawna uzyskania wyroku odpowiedniej treści występująca wówczas, gdy powstała sytuacja rzeczywistego naruszenia albo zagrożenia naruszenia jej określonej sfery prawnej. Praktycznie rzecz biorąc, interes prawny występuje wtedy, gdy sam skutek, jaki wywoła uprawomocnienie się wyroku ustalającego, zapewni powodowi ochronę jego prawnie chronionych interesów, czyli definitywnie zakończy spór istniejący lub prewencyjnie zapobiegnie powstaniu takiego sporu w przyszłości, a jednocześnie interes ten nie podlega ochronie w drodze innego środka. Dlatego też nie ma interesu prawnego ten kto może poszukiwać ochrony prawnej w drodze powództwa o świadczenie.

W ocenie Sądu powódka nie wykazała aby miała interes prawny w żądaniu ustalenia, iż nieważna jest umowa przedwstępna sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...) zawarta przez strony w dniu 18 grudnia 2002r.

Uwzględnienie zgłoszonego przez Z. S. żądania nie spowodowałoby bowiem, iż z mocą wsteczną, tj. od dnia zawarcia umowy przedwstępnej powódka przestałaby być dłużnikiem K. K. (1) a w konsekwencji ta ostatnia utraciłaby prawo własności lokalu przy ul. (...) we W.. Jak wynika z art. 410 k.c. w sytuacji gdy w wyniku uchylenia się od skutków prawnych oświadczenia woli złożonego pod wpływem błędu czy też podstępu odpadła podstawa świadczenia dłużnik zobowiązany jest zwrócić wierzycielowi uzyskane świadczenie na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. Zasądzając od Z. S. zadatek w podwójnej wysokości Sąd Okręgowy we Wrocławiu ustalił, iż został on dany powódce w kwocie 45000zł. Wyrokiem tym Sąd orzekający w niniejszej sprawie jest związany (art. 365 k.p.c.). Zatem w konsekwencji uwzględnienia powództwa o ustalenie powódka nadal byłaby zobowiązana zwrócić pozwanej otrzymaną kwotę zadatku, tj. 45000zł a uzyskałaby prawo domagania się zwrotu tego co wyegzekwowano od niej ponad tę kwotę tytułem podwójnej wysokości zadatku, czyli 45000zł. W tej sytuacji należy uznać, iż powódka nie ma interesu prawnego, o którym mowa w art. 189 k.p.c. skoro ewentualne wydanie wyroku uwzględniającego powództwo w niniejszej sprawie nie zakończy istniejącego między stronami sporu ani nie zapobiegnie powstaniu takiego sporu w przyszłości i możliwe jest wytoczenie przez Z. S. powództwa o świadczenie, tj. o zapłatę kwoty 45000zł.

Należy również zauważyć, iż na skutek uwzględnienia zgłoszonego w niniejszej sprawie żądania powódka nie stałaby się na powrót właścicielem ww. lokalu. Zgodnie z treścią art. 999 k.p.c. prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w księdze wieczystej. Zatem zdarzeniem prawnym powodującym nabycie przez K. K. (1) prawa własności lokalu stanowiącego wcześniej własność powódki nie jest zawarta przez strony umowa przedwstępna ale postanowienie o przysądzeniu własności. Dlatego też wydanie wyroku uwzględniającego zgłoszone w niniejszej sprawie żądanie nie spowodowałoby utraty własności tego lokalu przez pozwaną. Nabycie prawa własności nieruchomości w trybie postępowania egzekucyjnego jest nabyciem pierwotnym i z punktu widzenia skuteczności nabycia własności obojętne jest, kto był uprzednio właścicielem a ewentualne prawa osób trzecich nie stanowią przeszkody do nabycia tej własności, jeżeli przed rozpoczęciem przetargu nie złożyły dowodu, iż wniosły powództwo o zwolnienie nieruchomości lub przedmiotów razem z nią zajętych od egzekucji i uzyskały w tym zakresie orzeczenie wstrzymujące egzekucję (art. 953 § 1 pkt 6 k.p.c.).

Wydany w sprawie korzystny wyrok na rzecz Z. S. nie mógłby stanowić podstawy do wznowienia postępowania egzekucyjnego albowiem, jak wynika z orzecznictwa Sądu Najwyższego skarga o wznowienie nie przysługuje od orzeczenia zapadłego w postępowaniu egzekucyjnym (zob. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 30 listopada 1993r. III AZP 18/93, OSNCP 1994, nr 6, poz. 122 i z dnia 31 marca 1999r. (...) 15/99, OSNC 1999, nr 9, poz. 164 oraz uchwała Sądu Najwyższego z dnia 4 sierpnia 2006r. III CZP 51/06, OSNC 2007, nr 5, poz. 71).

Wobec takiego stanu rzeczy powództwo należało oddalić.

W punkcie II wyroku, na mocy § 19 w związku z § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity Dz.U. z 2013r. poz. 461 z późn. zm.), przyznano mecenas M. Z. kwotę 4428zł kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanemu z urzędu, w tym 23% podatku VAT.

Na mocy art. 113 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity Dz.U. z 2014r. poz. 1025 z późn. zm.) w punkcie III wyroku obciążono Skarb Państwa Sąd Okręgowy we Wrocławiu kwotą 4500zł stanowiącą brakującą opłatę sądową od pozwu, od uiszczenia której powódka została zwolniona. Powódka przegrała bowiem sprawę i w świetle art. 98 k.p.c. brakującymi kosztami sądowymi nie można było obciążyć stron pozwanej.