Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 lipca 2015r.

Sąd Okręgowy swe Wrocławiu w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Marek Poteralski

Ławnicy: Ewa Krämer, Maria Wasiak

Protokolant: Joanna Sikora

w obecności prokuratora: Eweliny Świętalskiej

po rozpoznaniu w dniu: 30 lipca 2015r.

sprawy: Ł. K. syna Z. i W. z domu M.

urodz. (...) w Ś.

oskarżonego o to, że:

I. w okresie od 2010r. do czerwca 2013r. w C. , G. i innych miejscowościach na terenie województwa (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą w wykonaniu z góry powziętego zamiaru ,w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, oraz uczyniwszy sobie z tego stałe źródło dochodu uczestniczył w obrocie znacznych ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w ilości nie mniejszej niż 100 kilogramów, w ten sposób ,iż po uprzednim wewnątrzwspólnotowym nabyciu tych substancji , przechowywał je celem dalszego wprowadzenia do obrotu tj. o przestępstwo z art. 56 ust.1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.65§1kk w zw. z art. 12 kk

II. latem 2011roku działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą wbrew przepisom ustawy, dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia znacznych ilości substancji psychotropowych w postaci nie mniej niż 50 kg amfetaminy stanowiącej 500.000 najmniejszych porcji handlowych, które to substancje psychotropowe zostały nabyte na terenie (...) a następnie przez terytorium innego państwa przewiezione przez niego samochodem m-ki O. (...) o nieustalonym numerze rejestracyjnym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej , w skrytkach umiejscowionych w podłodze części ładownej tego pojazdu tj. o przestępstwo określone w art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

III. w okresie od 2012 roku do czerwca 2013 roku w G. i innych miejscowościach , brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej w skład , której wchodzili M. O., G. M. i inne osoby mającej na celu popełnianie przestępstw w tym związanych z wytwarzaniem środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste tj. o przestępstwo określone w art. 258§1kk.

IV. w okresie od 2012roku do czerwca 2013roku w G. , działając wbrew przepisom ustawy , w zorganizowanej grupie przestępczej , w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wytwarzał znaczne ilości środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości nie mniejszej niż 2000 sztuk z których można uzyskać 44.000 gramów ziela konopi innych niż włókniste co stanowiłoby 440.000 najmniejszych porcji handlowych ziela konopi innych niż włókniste, uprawiając wskazane środki odurzające na specjalnie w tym celu założonej plantacji mieszczącej się na terenie nieruchomości w (...) tj. o czyn z art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 §1kk.

***

I. uznaje Ł. K. za winnego czynu opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku z tym, że w opisie czynu w miejsce fragmentu „ z inna osobą” wpisuje „z innymi osobami” tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 §1kk. i art. 12 kk. i za to na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2012 poz. 124 zm.) w zw. z art. 65 §1kk. przy zastosowaniu art. 60§2 i 6 pkt 3kk. w zw. z art. 4§1 kk. w brzmieniu ustawy obowiązującym do 1 lipca 2015r. wymierza karę 100 (sto) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej w kwocie 100 (sto) zł.;

II. na podstawie 45 § 1 kk. orzeka wobec Ł. K. przepadek równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z przestępstwa przypisanego w punkcie I w kwocie 20 000, 00 (dwadzieścia tysięcy) zł;

III. na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2012 poz. 124 zm.) orzeka od Ł. K. na rzecz (...) Sp. z o.o. Oddział (...) , (...) z/s. przy ul. (...). K. (...), (...)-(...) W. nawiązkę w wysokości 10 000 zł. (dziesięć tysięcy zł.);

IV. uznaje Ł. K. za winnego czynu opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku z tym, że w opisie czynu w miejsce fragmentu „ z inna osobą” wpisuje „z innymi osobami” tj. przestępstwa z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii przy zastosowaniu art. 60§2 i 6 pkt 2kk. w zw. z art. 4§1 kk. w brzmieniu ustawy obowiązującym do 1 lipca 2015r. wymierza karę 2 (dwa) lat pozbawienia wolności i 100 (sto) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej w kwocie 100 (sto) zł.;

V. na podstawie 45 § 1 kk. orzeka wobec Ł. K. przepadek równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z przestępstwa przypisanego w punkcie V w kwocie 10 000, 00 (dziesięć tysięcy) zł;

VI. na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2012 poz. 124 zm.) orzeka od Ł. K. na rzecz (...) Sp. z o.o. Oddział (...) , (...) z/s. przy ul. (...). K. (...), (...)-(...) W. nawiązkę w wysokości 10 000 zł. (dziesięć tysięcy zł.);

VII. uznaje Ł. K. za winnego czynu opisanego w punkcie III części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 258§1 kk. i za to na podstawie art. 258§1 kk. przy zastosowaniu art. 60§2 i 6 pkt 4kk. w zw. z art. 4§1 kk. w brzmieniu ustawy obowiązującym do 1 lipca 2015r. w wymierza karę 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej w kwocie 100 (sto) zł.;

VIII. uznaje Ł. K. za winnego czynu opisanego w punkcie IV części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 §1kk. i za to na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2012 poz. 124 zm.) w zw. z art. 65 §1kk. przy zastosowaniu art. 60§2 i 6 pkt 2kk. w zw. z art. 4§1 kk. w brzmieniu ustawy obowiązującym do 1 lipca 2015r. wymierza karę
1 (jeden) roku i 1 (jeden) miesiąca pozbawienia wolności i 100 (sto) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej w kwocie 100 (sto) zł.;

IX. na podstawie 45 § 1 kk. orzeka wobec Ł. K. przepadek równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z przestępstwa przypisanego w punkcie VIII w kwocie 30 000 (trzydzieści tysięcy) zł;

X. na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2012 poz. 124 zm.) orzeka od Ł. K. na rzecz (...) Sp. z o.o. Oddział (...) , (...) z/s. przy ul. (...). K. (...), (...)-(...) W. nawiązkę w wysokości 10 000 zł. (dziesięć tysięcy zł.);

XI. na podstawie art. 85 kk. i art. 86 § 1 kk. w brzmieniu ustawy obowiązującym do 1 lipca 2015r. łączy oskarżonemu wymierzone kary jednostkowe i orzeka karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wysokości 350 (trzysta pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej w kwocie 100 (sto) zł.;

XII. na podst. art. 69 § 1, 2 i 3 kk. i art. 70 § 2 kk. w zw. z art. 73 § 2 kk. w zw. z art. 4§1 kk. w brzmieniu ustawy obowiązującym do 1 lipca 2015r. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 3 (trzy) lat i oddaje oskarżonego w tym okresie pod dozór kuratora;

XIII. na podstawie art. 63 § 1 kk. na poczet orzeczonej kary grzywny, zalicza oskarżonemu okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od 18 lipca 2014r. do 8 stycznia 2015r. przyjmując, że okres ten jest równoważny 350 stawkom dziennym grzywny, natomiast okres od 8 stycznia 2015r. do 5 lutego 2015r. zalicza na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności;

XIV. na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz. U. 02.123.1058) w zw. z §14 ust.1 pkt 2, ust. 2 pkt 5 oraz §16 i §2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1348 z późn. zm.) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. A. kwotę 1254, 60 zł (tysiąc dwieście pięćdziesiąt cztery zł i sześćdziesiąt groszy) brutto tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu;

XV. na podstawie art. 624§1 kpk. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i opłaty.

Sygn. akt III K 162/15

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego podczas rozprawy głównej Sąd dokonał następujących ustaleń:

W 2010 roku do domu Ł. K. w C. przyjechał znajomy M. O. i zapytał czy może zostawić u niego na przechowanie walizkę, na co Ł. K. wyraził zgodę. Po pewnym czasie M. O. powiedział Ł. K., że w walizce znajduje się amfetamina, którą sprzedaje i od tego czasu M. O. zaczął płacić Ł. K. za przechowywanie narkotyków. M. O. przyjeżdżał i zabierał z walizki worki foliowe z zawartością amfetaminy dla klientów jak i uzupełniał jej zawartość. W sumie M. O. wprowadził do obrotu nie mniej niż 100 kilogramów amfetaminy wcześniej przechowywanej u Ł. K.. Za przechowywanie torby z zawartością amfetaminy do czerwca 2013r. Ł. K. otrzymał od M. O. łącznie kwotę 20 000 złotych.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego Ł. K. k. 27-28,

Latem 2011r. M. O. po wcześniejszym uzgodnieniu przekazał Ł. K. samochód m-ki O. (...), koloru białego o nieustalonym numerze rejestracyjnym oraz pieniądze w kwocie 100 Euro i 500 złotych na paliwo i jedzenie i polecił mu pojechać do wskazanej przez siebie miejscowości na terenie (...) po narkotyki. Będąc na terenie (...) Ł. K. skontaktował się telefonicznie z M. O. i po spotkaniu i załadowaniu do samochodu O. (...) kg. amfetaminy, Ł. K. udał się w powrotną podróż do Polski. Kiedy przyjechał do C. razem z M. O. wypakowali z samochodu narkotyki w tj. 50 kilogramów amfetaminy i schowali je do walizki, którą M. O. przechowywał w domu Ł. K.. Za przewiezienie zakupionej na terenie (...) amfetaminy do Polski M. O. zapłacił Ł. K. 10 000 złotych.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego Ł. K. k. 27-28, częściowo protokół oględzin pojazdu k. 2-6,93-95,

W 2012 roku M. O. postanowił zakupić nieruchomość i założyć na niej plantację konopi innych niż włókniste. W tym celu zaproponował Ł. K., aby nieruchomość została zakupiona na jego nazwisko. W zamian za zakup nieruchomości oraz uprawę konopi Ł. K. miał otrzymywać wynagrodzenie.

M. O. przekazał następnie Ł. K. informację, jakie warunki ma spełniać nieruchomość i polecił mu wyszukanie odpowiedniej oferty. Gdy Ł. K. znalazł w internecie ofertę sprzedaży nieruchomości w (...), razem z M. O. pojechali do G., gdzie M. O. dokonał pomiarów i stwierdził, że nieruchomość nadaje się na plantację konopi. Następnie M. O. przekazał Ł. K. pieniądze na zakup nieruchomości, po czym 6 czerwca 2012 roku Ł. K. nabył od B. L. nieruchomość położoną w (...) za kwotę 245 000 złotych

Następnie M. O. polecił Ł. K., aby zajął się przygotowaniem nieruchomości do produkcji marihuany. Po pewnym czasie M. O. przedstawił Ł. T. K., informując go, że jest to człowiek, który zna się na budowie plantacji i że mają razem pracować. Od tego czasu M. O., jako inicjator całego przedsięwzięcia wydawał Ł. K. i T. K. (1) polecenia w zakresie prowadzenia uprawy nie mniej niż 2000 sztuk konopi, finansując także to przedsięwzięcie. Ponadto M. O. decydował o podziale środków finansowych.

W czerwcu 2013r. odbył się zbiór ziela, w którym uczestniczyli Ł. K., T. K. (1), M. O. oraz kilku mężczyzn pochodzących z Ukrainy, których przywiózł na plantację (...).

W wydanej w dniu 30 czerwca 2014 roku opinii biegły stwierdził, że w uprawie zamkniętej z pojedynczej rośliny konopi innej niż włóknista uzyskuje się około 22 gramy ziela.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego Ł. K. k. 27-28, akt notarialny k.1005-1010, dokumentacja E. k. 594, protokół oględzin miejsca k.199-201, 208-210, 211-212, częściowo opinia biegłego k.549-551,

Ł. K. ma(...), wykształcenie zawodowe, jest żonaty i ma troje dzieci w wieku (...). Przed tymczasowym aresztowaniem pracował w (...) i osiągał dochód w wysokości ok. 1200 euro miesięcznie. Oskarżony nie był dotychczas karany.

Dowód: dane o karalności k. 26, wywiad środowiskowy k. 1079-1081,

Ł. K. podczas rozprawy przyznał się do popełnienia wszystkich zarzucanych mu przestępstw i złożył wyjaśnienia podając, że w tym czasie działając wspólnie i w porozumieniu z M. O. i innymi osobami uczestniczył w obrocie amfetaminą a ponadto przewiózł amfetaminę z (...). Wyjaśnił, że M. O. przywiózł do niego do domu 100 kg amfetaminy w walizce, którą trzymał na strychu, po czym przyjeżdżał co jakiś czas i zabierał woreczki z narkotykiem jak i dowoził nowe. Wyjaśnił, że to było w okresie od 2010r. do 2013r., po czym walizka została przewieziona do G., tj. w C.. Jej przechowywanie zakończyło się w czerwcu. Oskarżony wyjaśnił, że za współpracę otrzymał 20 tys. zł od M. O. oraz, że w sumie to było nie mniej niż 100 kg amfetaminy. Oskarżony wyjaśnił, że na początku umówili się, że on będzie przechowywał amfetaminę, a M. O. zajmie się dystrybucją narkotyków.

Odnośnie drugiego zarzutu oskarżony wyjaśnił, że w trakcie popełniania pierwszego czynu M. O. skończył się zapas amfetaminy, w związku z tym przyszedł do niego po pomoc i zapytał, czy pojechałby po narkotyki do (...). Oskarżony zgodził się i po tym jak M. O., dostarczył mu samochód marki O. (...) pojechał do (...). Oskarżony wyjaśnił, że pojechał sam, i początkowo wydawało mu się, że M. O. jest też sam, ale na miejscu okazało się, że tam był jeszcze inny mężczyzna, jego wspólnik. Oskarżony wyjaśnił, że po załadowaniu narkotyków wrócił do Polski do C. i wspólnie z M. rozładowali narkotyki tj. 50 kg amfetaminy.

Odnośnie trzeciego i czwartego zarzutu oskarżony wyjaśnił, że w 2012r. M. O. zaproponował mu, aby kupić dom, w którym założy plantację konopi innych niż włókniste i poprosił go, aby zajął się znalezieniem takiego domu, określając warunki, jakie ma spełniać. Oskarżony znalazł dom spełniający postawione warunki w G., po czym kupił go na swoje nazwisko. M. O. polecił następnie oskarżonemu i T. K., który pracował już na takiej plantacji, aby założyli plantację ziela konopi, co uczynili uprawiając nie mniej niż 2 tys. konopi innych niż włókniste. M. O. w tym czasie wydawał tylko polecenia, co mają zrobić i jak. Na plantację z M. O. przyjeżdżali także M. i K.. Oskarżony ponadto wyjaśnił, że na zbiory, była przywieziona przez M. O. grupa ludzi z Ukrainy. Ł. K. przyznając się w całości do stawianych zarzutów oświadczył, iż chciałby dobrowolnie poddać się karze korzystając z nadzwyczajnego złagodzenia kary z art. 60§2 k.k. i proponując karę w wymiarze: za czyn opisany w pkt XI aktu oskarżenia – karę grzywny w wysokości 100 stawek po 100 zł, nawiązkę w wysokości 10 000 zł na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii i przepadek korzyści majątkowej w wysokości 20 000 zł, za czyn opisany, w pkt XII aktu oskarżenia – 2 lata pozbawienia wolności, karę grzywny w wysokości 100 stawek po 100 zł, nawiązkę w wysokości 10 000 zł na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii i przepadek korzyści majątkowej w wysokości 10 000 zł, za czyn opisany w pkt XIII aktu oskarżenia – karę grzywny w wysokości 50 stawek po 100 zł, a za czyn opisany w pkt XIV aktu oskarżenia – 1 rok i 1 miesiąc pozbawienia wolności, karę grzywny w wysokości 100 stawek po 100 zł, nawiązkę 10 000 zł na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii, przepadek korzyści majątkowej w wysokości 30 000 zł. Oskarżony ponadto wniósł o wymierzenie kary łącznej w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 3 lat próby, karę grzywny w wysokości 350 stawek po 100 zł, z zaliczenie okresu zatrzymania i tymczasowego aresztowania, oraz oddanie go pod dozór kuratora w okresie próby. (wyjaśnienia oskarżonego k. 27-28). Sąd zważył, co następuje:

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego w sprawie, ponad wszelką wątpliwość stwierdzić należy, że Ł. K. dopuścił się przypisanych mu czynów. Ustalając stan faktyczny w sprawie, Sąd oparł się przede wszystkim na wyjaśnieniach oskarżonego, złożonych w toku rozprawy, które były zgodne z wyjaśnieniami złożonymi w toku postępowania przygotowawczego oraz dowodach w postaci: protokołów oględzin, protokołów przeszukania, a także ekspertyzy biegłego sądowego z zakresu badań fizykochemicznych, który wskazał, że w uprawie zamkniętej z pojedynczej rośliny konopi innej niż włókniste uzyskuje się ok. 22 gramy ziela konopi. Dokonując oceny wyjaśnień oskarżonego Sąd dał im wiarę albowiem jego wyjaśnienia w pełni korespondują z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie. Oskarżony przyznał się do udziału w obrocie narkotyków i do wewnatrzwspólnotowego nabycia wspólnie z M. O. i innymi osobami a ponadto do udziału w zorganizowanej grupie przestępczej, która zajmowała się uprawą konopi. Oskarżony przyznał, iż w wyniku dokonania przestępstw osiągnął korzyść majątkową. Wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie są logiczne, spójne i znajdują potwierdzenie w pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności korespondują z zeznaniami funkcjonariuszy, którzy podczas przeszukań u posesji w G. ujawnili uprawę konopi, oraz narzędzia i przedmioty służące do jej uprawy. Wprawdzie miało to miejsce już w po czerwcu 2013r. kiedy oskarżony zakończył współpracę z M. O., jednak fakty te potwierdzają wiarygodność jego wyjaśnień. W świetle konsekwentnych i kategorycznych wyjaśnień Ł. K. Sąd ocenił, że nie wniosły nic istotnego do sprawy zeznania świadków. Sąd nie dał natomiast wiary wyjaśnieniom pozostałych oskarżonych, bowiem pozostają one w ocenie Sądu, w sprzeczności ze spontanicznymi wyjaśnieniami Ł. K., w których szczegółowo opisał swoją działalność przestępczą. Stąd Sąd ocenił wyjaśnienia współoskarżonych, jako niewiarygodne i stanowiące jedynie linię obrony.

Dokonując ustaleń Sąd oparł się także na ekspertyzie biegłego sądowego z zakresu badań fizykochemicznych. W ocenie Sądu, opinia ta, jest jasna, pełna i oparta na doświadczeniu zawodowym biegłego. W wyniku przeprowadzenia badań fizykochemicznych roślin uprawianych w G. (wprawdzie w późniejszym okresie i nie przez oskarżonego) biegły wskazał we wnioskach, że w uprawie zamkniętej z jednej rośliny można było uzyskać ok 22 g. ziela.

W świetle szczerych i logicznych wyjaśnień oskarżonego, opinii biegłego z zakresu badań fizykochemicznych, której wnioski w zakresie wydajności uprawy i wytwarzania ziela konopi innych niż włókniste w ocenie Sądu nie budzi wątpliwości, że oskarżony dopuścił się przypisanych mu czynów.

Dokonując oceny prawnej działań oskarżonego Sąd miał na uwadze, że udziałem w obrocie jest, już samo przyjęcie odpłatne bądź nieodpłatne środków odurzających w celu późniejszego ich przekazania innej osobie. Zatem działanie oskarżonego wspólnie i w porozumieniu z M. O. i innymi osobami polegające na przyjęciu przez oskarżonego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej narkotyków w przechowanie zgodnie z podziałem ról przy świadomości i akceptacji tego, że M. O. sprzedaje narkotyki innym osobom wyczerpało ustawowe znamiona udziału w obrocie.

Nie budzi także wątpliwości, że przewóz przez oskarżonego wspólnie i w porozumieniu z M. O. i inną osoba narkotyków z (...) do Polski stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie w rozumieniu uopn. tj. przemieszczenie środków odurzających lub substancji psychotropowych z terytorium państwa członkowskiego UE na terytorium RP.

W zakresie zarzutu czwartego w ocenie sądu oskarżony wyczerpał swoim działaniem znamiona przestępstwa z art. z art. 53 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w dalszej części uzasadnienia nazywanej „uopn” (Dz. U. 2012 poz. 124 zm.) zgodnie bowiem z poglądem utrwalonym w doktrynie uprawa roślin to całokształt zabiegów w produkcji roślinnej, obejmujących siew, sadzenie, pielęgnowanie do momentu zbioru. Podkreślić należy, że uprawa, o której mowa w powołanym przepisie, obejmuje każdą uprawę konopi (z wyjątkiem konopi włóknistych) bez względu na powierzchnię (Katarzyna Łucarz, Anna Muszyńska, Komentarz do art. 63 ustawy uopn. Oficyna, 2008 w.el.). Oskarżony jak wynika z dokonanych ustaleń swoim działaniami zrealizował znamiona tego przestępstwa gdyż uprawiał nie mniej niż 2000 sztuk konopi, w związku, z czym Sąd przyjął, że dopuścił się on przestępstwa z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. uopn. w związku z art. 65 § 1 kk.

W ocenie Sądu działanie oskarżonego w zakresie trzech czynów przypisanych w wyroku z uopn. dotyczyło znacznej ilości środka odurzającego. Pojęcie „znacznej ilości środków odurzających” należy w myśl powszechnie akceptowanej w orzecznictwie koncepcji rozumować, jako taką ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby, co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to "znaczna ilość" w rozumieniu tej ustawy (tak m. in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2009 r., sygn. akt I KZP 10/09). Pojęcie to podlega zatem ocenie w aspekcie ilości możliwych do uzyskania porcji do jednorazowego zażycia przy uwzględnieniu wagi i rodzaju środka. Ustalona w toku postępowania ilość narkotyków, która mogła być uzyskana i która została uzyskana przez oskarżonego umożliwiała mu wytworzenie lub pozwoliła mu wytworzyć tyle porcji ziela konopi - marihuany, że mogły one jednorazowo zaspokoić potrzeby większej ilości niż tylko kilkudziesięciu osób, a więc niewątpliwie należy ją uznać za znaczną ilość w rozumieniu powyższego przepisu.

W zakresie przestępstwa z art. 53 ust. 2 uopn. Sąd ocenił, że oskarżony dopuścił się go w zorganizowanej grupie przestępczej, przypisując mu jednocześnie popełnienie przestępstwa z art. 258 par.1 kk. W literaturze i orzecznictwie utrwalił się pogląd, że zorganizowaną grupę przestępczą tworzą, co najmniej trzy osoby, których celem jest popełnienie określonych przestępstw lub też generalnie popełnianie przestępstw o luźnym związku, między innymi bez stałych ról, w każdym bądź razie o większym określeniu ról niż przy współsprawstwie.

Zorganizowana grupa przestępcza powinna składać się zatem z co najmniej z trzech osób, połączonych wspólnym celem, jakim jest okazjonalne lub stałe popełnianie przestępstw. Mimo że ustawa mówi o "zorganizowanej" grupie, nie oznacza to wcale, by wymagała ona specjalnej wewnętrznej struktury organizacyjnej. Cel, jakim jest popełnienie przestępstwa, może mieć charakter stały lub zależny od nadarzającej się okazji. Nie jest wymagany stały skład grupy. Jej członkowie mogą popełniać przestępstwa w różnych układach personalnych. Łączyć ich musi jedynie wspólna chęć popełnienia przestępstwa, jak i gotowość do takich działań na rzecz grupy, które mogą ułatwić popełnienie przestępstwa. Należy mieć na uwadze wybór potencjalnych ofiar i miejsc popełnienia przestępstwa, opracowywanie planów działania, przygotowywanie niezbędnych środków do popełnienia przestępstwa (por. Z. Ćwiąkalski, Wybrane problemy wymiaru kary za przestępczość zorganizowaną, Prok. i Pr. 2001, nr 12, s. 7 i n.).

Trafnie zauważa Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 7.12.2000 r., sygn. II Aka 184/00: że „Cechami charakterystycznymi zorganizowanej grupy przestępczej jest pewna wewnętrzna struktura organizacyjna (choćby z niskim stopniem zorganizowania), jej trwałość istnienie więzów organizacyjnych w ramach wspólnego porozumienia, planowanie przestępstw, akceptacja celów, trwałość zaspokojenia potrzeb grupy, gromadzenie narzędzi popełnienia przestępstwa, wyszukiwanie miejsc dla przechowania łupu, rozprowadzanie go podział ról, skoordynowany sposób działania, powiązania socjologiczno-psychologiczne między członkami. Kierowanie grupą, jako funkcja władcza polega na określaniu kierunków działania, wydawaniu poleceń, koordynowaniu działalności uczestników grupy.”

Podzielając te poglądy, Sąd ocenił, że oskarżony brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej i w jej ramach dopuścił się przestępstwa z art. 53 ust. 2 uopn. Oskarżony, bowiem wspólnie z innymi osobami wykonując polecenia M. O. kupił dom, a następnie za pieniądze otrzymane od M. O. wraz z T. K. założył i prowadził plantację konopi innych niż włókniste. Oskarżony wraz z T. K. wykonując polecenia M. O. pracowali na plantacji i byli przez niego wynagradzani. M. O. ponadto w tym czasie przyjeżdżał na plantację z innymi osobami i wydawał im polecenia, co mają robić. Wszystkie te okoliczności świadczą niezbicie, że była to zorganizowana grupa przestępcza.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał Ł. K. za winnego czynu opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 uopn. w zw. z art. 65 §1kk. i art. 12 kk. i za to na podstawie art. 56 ust. 3 uopn. w zw. z art. 65 §1kk. przy zastosowaniu art. 60§2 i 6 pkt 3 kk. w zw. z art. 4§1 kk. w brzmieniu ustawy obowiązującym do 1 lipca 2015r. wymierzył karę 100 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej w kwocie 100 zł., na podstawie 45 § 1 kk. orzekł przepadek równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z przestępstwa w kwocie 20 000, 00 zł. i na podstawie art. 70 ust. 4 uopn. nawiązkę w wysokości 10 000 zł. na rzecz (...) Sp. z o.o. Oddział (...) , (...).

Sąd uznał także Ł. K. za winnego czynu opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 55 ust. 3 uopn. i za to na podstawie art. 55 ust. 3 uopn. przy zastosowaniu art. 60§2 i 6 pkt 2kk. w zw. z art. 4§1 kk. w brzmieniu ustawy obowiązującym do 1 lipca 2015r. wymierzył karę 2 lat pozbawienia wolności i 100 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej w kwocie 100 zł., na podstawie 45 § 1 kk. przepadek równowartości korzyści majątkowej w kwocie 10 000, 00 zł. oraz na podstawie art. 70 ust. 4 uopn. nawiązkę na rzecz (...) Sp. z o.o. Oddział (...) , (...) w wysokości 10 000 zł.

Nadto Sąd uznał Ł. K. za winnego czynu opisanego w punkcie III części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 258§1 kk. i za to na podstawie art. 258§1 kk. przy zastosowaniu art. 60§2 i 6 pkt 4kk. w zw. z art. 4§1 kk. w brzmieniu ustawy obowiązującym do 1 lipca 2015r. w wymierzył karę 50 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej w kwocie 100 zł.

Ponadto Sąd uznał Ł. K. za winnego czynu opisanego w punkcie IV części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 53 ust. 2 uopn. w zw. z art. 65 §1kk. i za to na podstawie art. 53 ust. 2 uopn. w zw. z art. 65 §1kk. przy zastosowaniu art. 60§2 i 6 pkt 2kk. w zw. z art. 4§1 kk. w brzmieniu ustawy obowiązującym do 1 lipca 2015r. wymierzył karę 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności i 100 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej w kwocie 100 zł., na podstawie 45 § 1 kk. orzekł przepadek równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z przestępstwa w kwocie 30 000 zł; i na podstawie art. 70 ust. 4 uopn. nawiązkę na rzecz (...) Sp. z o.o. Oddział (...) , (...) w wysokości 10 000 zł.

Uwzględniając wniosek oskarżonego Sąd na podstawie art. 85 kk. i art. 86 § 1 kk. w brzmieniu ustawy obowiązującym do 1 lipca 2015r. połączył oskarżonemu wymierzone kary jednostkowe i orzekł karę łączną 2 lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wysokości 350 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej w kwocie 100 zł. a na podstawie. art. 69 § 1, 2 i 3 kk. i art. 70 § 2 kk. w zw. z art. 73 § 2 kk. w zw. z art. 4§1 kk. w brzmieniu ustawy obowiązującym do 1 lipca 2015r. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 3 lat i oddał oskarżonego w tym okresie pod dozór kuratora. Ponadto zgodnie z przepisem art. 63 § 1 kk. na poczet orzeczonej kary grzywny, Sąd zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od 18 lipca 2014r. do 8 stycznia 2015r. przyjmując, że okres ten jest równoważny 350 stawkom dziennym grzywny, natomiast okres od 8 stycznia 2015r. do 5 lutego 2015r. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności.

Reasumując, Sąd uwzględnił wniosek oskarżonego o wydanie wyroku skazującego albowiem okoliczności popełnienia przestępstw i wina oskarżonego nie budzą wątpliwości, a cele postępowania w ocenie Sądu zostaną osiągnięte mimo nie przeprowadzenia rozprawy w całości. Przychylając się do wniosku Sąd miał także na uwadze, że zgodę na skazanie oskarżonego zgodnie z jego wnioskiem wyraził Prokurator wnosząc o zastosowanie art. 60 par. 2 kk.

Rozpoznając wniosek Sąd miał na uwadze, że kara jest jednym z ważnych środków zwalczania przestępczości. Karą współmierną i dającą zarazem zadośćuczynienie społecznemu poczuciu sprawiedliwości jest tylko taka kara, która uwzględnia wszystkie dyrektywy jej wymiaru, a w szczególności zawarte w art. 53 k.k. Jak wynika z art. 53 § 1 i 2 k.k., Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymierzając karę, Sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości. Sąd miał również na uwadze, że przestępstwa przypisane oskarżonemu godzą w zdrowie społeczne (publiczne) i są wysoce społecznie szkodliwe, a nagminność takich czynów stwarza wciąż rosnące zagrożenie dla ludzkiego zdrowia. Rośnie bowiem od wielu lat liczba osób zażywających narkotyki (chociażby okazjonalnie), a jednocześnie liczba osób uzależnionych.

Pomimo tego w ocenie Sądu, w niniejszej sprawie w zakresie wymiaru kary za przypisane przestępstwa, istnieją podstawy do zastosowania wobec oskarżonego nadzwyczajnego złagodzenia kary, zgodnie z art. 60 § 2 k.k., Zgodnie z tym przepisem Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w szczególnie uzasadnionych wypadkach, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa. Należy uznać, że Sąd ma możliwość w takim przypadku zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, opierając się na sumie okoliczności zachodzących w sprawie, jeśli tylko łącznie spełniają one warunki wymienione w ustawie dla nadzwyczajnego złagodzenia kary, przede wszystkim, co do uznania wypadku za "szczególnie uzasadniony" oraz co do uznania grożącej kary za "niewspółmiernie surową". Chodzi tu o niewspółmierność kary do tej, którą należałoby wymierzyć, uwzględniając stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu. Ta niewspółmierność powinna być widoczna, choć nie musi być rażąca. O zastosowaniu w takim przypadku nadzwyczajnego złagodzenia kary decyduje całokształt okoliczności dotyczących nie tylko popełnionego czynu, ale także osoby sprawcy, analiza, których - z uwzględnieniem zasad wymiaru kary określonych w ustawie - pozwala dopiero na ocenę, czy orzeczenie kary współmiernej jest możliwe w ramach ustawowego zagrożenia, czy dopiero kara poniżej tej granicy spełni rolę kary sprawiedliwej.

W niniejszej sprawie Sąd, bacząc, aby wymierzona kara była współmierna do winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, wziął pod uwagę, iż oskarżony w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do wszystkich zarzucanych mu czynów i złożył w tym zakresie spontaniczne i wyczerpujące wyjaśnienia, w których opisał cały przebieg swojej działalności przestępczej wspólnie z innymi osobami i w

grupie przestępczej. Niewątpliwie wyjaśnienia oskarżonego spowodowały postawienie mu zarzutów, co, do których organy ścigania nie dysponowały innymi dowodami. Stąd mając na uwadze powyższe oraz właściwości osobiste oskarżonego, w szczególności, to, że nie był nigdy wcześniej karany i w środowisku ma pozytywną opinię i złożył wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności Sąd zastosował nadzwyczajne złagodzenie kary. Mając na uwadze powyższe Sąd uwzględnił wniosek oskarżonego i wymierzył mu za przypisane przestępstwa wnioskowane kary z zastosowaniem instytucji nadzwyczajnego złagodzenia. W ocenie Sądu przestępstwa popełniane w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mogą się opłacać. Stąd w ocenie Sądu jedynie pozbawienie sprawcy osiągniętej korzyści majątkowej i dodatkowe rozstrzygnięcia – grzywny, przepadek i nawiązki są w stanie zapobiec powrotowi do przestępstwa przez sprawcę, który osiągnął taką korzyść, pozostawienie natomiast sprawcy korzyści majątkowej i nie obciążenie go finansowo, jedynie mogłoby zachęcić do popełnienia kolejnego przestępstwa.

Reasumując, w ocenie Sądu wnioskowane przez oskarżonego i wymierzone kary wraz z orzeczonym przepadkiem i nawiązkami będą współmierne do stopnia szkodliwości społecznej przypisanych oskarżonemu czynów jak i stopnia jego zawinienia a jednocześnie spełnią swoje zadania w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz. U. 02.123.1058) w zw. z §14 ust.1 pkt 2, ust. 2 pkt 5 oraz §16 i §2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1348 z późn. zm.), Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. A. kwotę 1254, 60 zł. brutto tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu.

Na podstawie art. 624§1 kpk. Sąd zwolnił natomiast oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i opłaty. Wydając takie rozstrzygnięcie Sąd miał na uwadze, że aktualnie oskarżony nie pracuje a ponadto uwzględnił obciążenia finansowe wynikające z wyroku (przepadek korzyści, nawiązki).