Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 maja 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Dorota Goss-Kokot

Sędziowie: SSA Ewa Cyran /spr./

del. SSO Katarzyna Schönhof-Wilkans

Protokolant: insp.ds.biurowości Krystyna Kałużna

po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2015 r. w Poznaniu

sprawy (...) Klubu (...) w T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

przy udziale zainteresowanych : A. Ł., D. O. M. S.

o podleganie ubezpieczeniom

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

od wyroku Sądu Okręgowego w Koninie

z dnia 9 czerwca 2014 r. sygn. akt III U 1286/13

oddala apelację.

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. decyzjami z dnia 19 grudnia 2011 roku stwierdził, że:

- (...) jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek (...)Klub (...) podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i zdrowotnemu w okresie od dnia 29 sierpnia 2007 roku do dnia 31 sierpnia 2007 roku (decyzja nr (...), znak: (...)),

- A. Ł. jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek (...) Klub (...) podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i zdrowotnemu w okresie od dnia 1 lipca 2007 roku do dnia 31 lipca 2007 roku (decyzja nr (...), znak: (...)),

- M. S. jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek (...) Klub (...) podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i zdrowotnemu w okresie od dnia 1 lutego 2007 roku do dnia 28 lutego 2007 roku (decyzja nr (...), znak: (...)).

Od powyższych decyzji odwołania złożył (...) Klub (...), wnosząc o ich zmianę poprzez stwierdzenie, że ww. ubezpieczeni nie podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i zdrowotnemu we wskazanych okresach oraz o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniach odwołujący wskazał, że z wymienionymi osobami zawarł kontrakty piłkarskie, lecz umowy te nie zaczęły być wykonywane w dniu ich zawarcia. Przed potwierdzeniem kontraktu przez (...) oraz przed uprawnieniem do gry na podstawie przepisów (...) zawodnicy nie mogli rozpocząć wykonywania umowy.

Wyrokiem z dnia 6 września 2012 roku wydanym w sprawie o sygn. akt III U 186/12 Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zmienił zaskarżoną decyzję nr (...) w ten sposób, że stwierdził, iż M. M. w okresie od dnia 1 lutego 2007 roku do dnia 28 lutego 2007 roku nie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom, rentowemu, wypadkowemu i zdrowotnemu (punkt I wyroku), zmienił zaskarżoną decyzję nr (...) w ten sposób, że stwierdził, iż (...) w okresie od dnia 29 sierpnia 2007 roku do dnia 31 sierpnia 2007 roku nie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i zdrowotnemu (punkt II wyroku), zmienił zaskarżoną decyzję nr (...) w ten sposób, że stwierdził, iż A. Ł. w okresie od dnia 1 lipca 2007 roku do dnia 31 lipca 2007 roku nie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i zdrowotnemu (punkt III wyroku), zmienił zaskarżoną decyzję nr (...) w ten sposób, że stwierdził, iż M. S. w okresie od dnia 1 lutego 2007 roku do dnia 28 lutego 2007 roku nie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i zdrowotnemu (punkt IV wyroku), zmienił zaskarżoną decyzję nr (...) w ten sposób, że stwierdził, iż J. B. w okresie od dnia 1 kwietnia 2007 roku do dnia 30 czerwca 2007 roku nie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i zdrowotnemu (punkt V wyroku) oraz orzekł o kosztach postępowania.

Apelację od powyższego wyroku złożył Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaskarżając go w całości i zarzucając sprzeczność ustaleń Sądu z zebranym w sprawie materiałem dowodowym poprzez uznanie, że umowa cywilnoprawna (kontrakt) pomiędzy zainteresowanymi a odwołującym została zawarta z zastrzeżeniem warunku i nie obowiązywała w okresach, za które organ rentowy ustalił w zaskarżonych decyzjach podleganie z mocy prawa ubezpieczeniom emerytalnym, rentowym, wypadkowemu i zdrowotnemu, zarzucając także naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 6 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 2 oraz art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez uznanie, iż zainteresowani w spornych okresach nie podlegali obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i zdrowotnemu.

Stawiając powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie odwołań oraz zasądzenie od wnioskodawcy na jego rzecz kosztów zastępstwa sądowego wg norm przepisanych.

Postanowieniem z dnia 25 lipca 2013 roku wydanym w sprawie o sygn. akt III AUa 1406/12 Sąd Apelacyjny w Poznaniu uchylił zaskarżony wyrok w części dotyczącej zainteresowanych D. O., A. Ł., M. S., zniósł postępowanie przeprowadzone w dniu 10 kwietnia 2012 roku i przekazał w tej części sprawę Sądowi Okręgowemu w Koninie do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej.

W uzasadnieniu Sąd odwoławczy podkreślił, że w toku postępowania przed Sądem Okręgowym został naruszony art. 149 § 2 k.p.c., a naruszenie to skutkowało nieważnością postępowania w myśl art. 379 pkt 5 k.p.c. wskazując, że zainteresowani D. O., A. Ł. i M. S. posiadali status strony zgodnie z treścią przepisu art. 477 ^{( 11)} § 1 i 2 k.p.c., a więc stosownie do treści przepisu art. 149 § 2 k.p.c. winni być zawiadomieniu o posiedzeniu, natomiast z protokołu rozprawy z dnia 10 kwietnia 2012 roku wynika, że nie zostali oni prawidłowo powiadomieni o tym terminie oprócz M. M. i J. B.. Dodatkowo Sąd Apelacyjny podkreślił, że nie zostali oni zawiadomieni o tym terminie na rozprawie z dnia 22 marca 2012 roku, a zatem pozbawiono ich możliwości obrony swych praw. Z uwagi na powyższe Sąd odwoławczy nie odnosił się merytorycznie do zarzutów podniesionych w stosunku do tych zainteresowanych.

Natomiast wyrokiem z dnia 17 października 2013 roku wydanym w sprawie o sygn. akt III AUa 1398/13 Sąd Apelacyjny w Poznaniu oddalił apelację pozwanego organu rentowego w stosunku do zainteresowanych J. B. i M. M. podkreślając w uzasadnieniu, że nie zawiera ona uzasadnionych podstaw skoro z niewadliwych ustaleń Sądu I instancji wynika, iż byli oni wyłączeni z mocy prawa z obowiązku ubezpieczenia emerytalnego i rentowego, wypadkowego i zdrowotnego w spornych okresach, gdyż posiadali status studenta (J. B.) i ucznia szkoły policealnej (M. M.), apelujący natomiast nie podważył skutecznie tego statusu.

Zarządzeniem z dnia 17 stycznia 2014 roku zawiadomiono o terminie rozprawy wyznaczonej na dzień 20 marca 2014 roku zainteresowanych D. O., A. Ł. i M. S. oraz wezwano ponownie świadka B. K., a także wezwano do osobistego stawiennictwa na rozprawę wyznaczoną na dzień 5 czerwca 2014 roku.

D. O. i A. Ł. nie zajęli stanowiska w sprawie. M. S. w piśmie procesowym z dnia 3 czerwca 2014 roku wskazał, że początkowo po podpisaniu kontraktu o profesjonalne uprawianie piłki nożnej uruchomiono procedurę wcielania go do grona zawodników klubu, a umowę o pracę jako zawodnik podpisał w dniu 1 marca 2007 roku, od tego też czasu otrzymał prawo udziału w meczach ligowych oraz należnych mu z tego tytułu poborów podkreślając dodatkowo, że w latach 2005 - 2010 był studentem Wyższej Szkoły (...) w P. na studiach stacjonarnych.

Sąd Okręgowy Wydział Ubezpieczeń Społecznych w Koninie po ponownym rozpoznaniu sprawy wyrokiem z dnia 9 czerwca 2014r. (sygn. akt.: III U 1286/13):

I.  Zmienił zaskarżoną decyzję nr (...) w ten sposób, że stwierdził, iż D. O.w okresie od dnia 29 sierpnia 2007r. do dnia 31 sierpnia 2007r. nie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i zdrowotnemu.

II.  Zmienił zaskarżoną decyzję nr (...) w ten sposób, że stwierdził, iż A. Ł. w okresie od dnia 1 lipca 2007r. do dnia 31 lipca 2007r. nie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i zdrowotnemu.

III.  Zmienił zaskarżoną decyzję nr (...) w ten sposób, że stwierdził, iż M. S. w okresie od dnia 1 lutego 2007r. do dnia 28 lutego 2007r. nie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu wypadkowemu i zdrowotnemu.

IV.  Zasądził od pozwanego organu rentowego kwotę 360 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

(...) Klub (...) (...) zawarł z D. O., A. Ł. i M. S. kontrakty o profesjonalne uprawianie piłki nożnej:

- w dniu 29 sierpnia 2007 roku na okres do 29 sierpnia 2008 roku z D. O.,

- w dniu 1 lutego 2007 roku na okres do 30 czerwca 2008 roku z M. S.,

- w dniu 1 lipca 2007 roku na okres do 30 czerwca 2009 roku z A. Ł..

M. S. (ur. w (...) roku) w momencie zawarcia kontraktu był (...) Liceum (...) (...)w P., następnie podjął studia w Wyższej Szkole (...) w P..

Przedmiotem umów było ustalenie zasad profesjonalnego uprawiania piłki nożnej przez zawodnika na rzecz Klubu. W umowie strony postanowiły, że w sprawach nieuregulowanych kontraktem mają zastosowanie odpowiednie przepisy prawa, w tym w pierwszej kolejności przepisy (...) (§ 11).

Z art. 12 ust. 2 uchwały (...) nr (...) z dnia 19 maja 2002 roku wynika, że do rozgrywek organizowanych przez (...) zostanie dopuszczony zawodnik, którego kontrakt zostanie dostarczony do (...) i zostanie uprawniony do gry na podstawie stosownych przepisów (...). Zgodnie z § 29 uchwały Zarządu (...) z dnia 29 czerwca 1992 roku w sprawie statusu zawodników występujących w polskich klubach piłkarskich oraz zasad zmian przynależności klubowej, klub jest zobowiązany do przekazania właściwemu związkowi piłki nożnej podpisanej karty zawodnika, a w przypadku amatora - deklaracji gry amatora celem potwierdzenia. Z § 54 ust. 3 uchwały wynika, że zawodnik, który nie otrzymał uprawienia do gry, nie może reprezentować klubu w zawodach mistrzowskich i pucharowych pod rygorem zweryfikowania zawodów walkowerem oraz zastosowania sankcji przewidzianych regulaminem dyscyplinarnym (...).

Z „Listy zawodników potwierdzonych i uprawnionych do gry" wynika, że M. S. uzyskali potwierdzenie do gry (...) Związku (...) w dniu 14 marca 2007 roku, A. Ł. w dniu 25 lipca 2007 roku, D. O. w dniu 29 sierpnia 2007 roku.

Przed podpisaniem kontraktu zawodnik musi przechodzić okres testów. Z pozyskanym w okresie transferowym (od 1 lutego do 28 lutego lub od 1 lipca do 31 sierpnia) zawodnikiem Klub zawiera kontrakt cywilny. Do czasu zatwierdzenia zawodnik nie może reprezentować Klubu, może uczestniczyć w treningach na zasadach dobrowolności, podlega ubezpieczeniu NNW i otrzymuje ekwiwalent za używanie własnej odzieży. Klub zapewnia sprzęt.

Po zatwierdzeniu Klub Sportowy zawierał z zawodnikami umowy o pracę:

- w dniu 1 marca 2007 roku z M. S.,

- w dniu 1 września 2007 roku z D. O.,

- w dniu 1 sierpnia 2007 roku z A. Ł..

Dopiero po uzyskaniu przez zawodników potwierdzenia do gry i zawarciu umowy o pracę strony rozpoczęły faktyczną realizację kontraktu.

Po zawarciu umów o pracę ww. zawodnicy zostali zgłoszeni do ubezpieczeń.

W okresie od 23 do 27 sierpnia 2010 roku, od 30 sierpnia do 2 września 2010 roku, 6 września 2010 roku, od 16 maja do 20 maja 2011 roku organ rentowy wszczął postępowanie kontrolne m.in. w zakresie prawidłowości i rzetelności obliczania składek na ubezpieczenie społeczne oraz innych składek, do których pobierania zobowiązany jest Zakład oraz zgłaszania do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego.

Zaskarżonymi decyzjami z dnia 19 grudnia 2011 roku organ rentowy stwierdził, że ww. zawodnicy jako osoby wykonujące pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek (...) Klub (...) podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i zdrowotnemu w oznaczonych okresach.

Uchwałą nr (...)z dnia 28 lutego 2013 roku podjętą przez Walne Zebranie Sprawozdawcze Członków (...) T. ogłoszono do dnia 30 czerwca 2013 roku rozwiązanie sekcji piłki nożnej. Do realizacji tej uchwały zobowiązany został Zarząd (...) T. ustanawiając w nim likwidatorów klubu w osobach: J. M. - Prezesa Zarządu, J. K. - Wiceprezesa Zarządu,T. J. - Sekretarza Zarządu, A. I. i S. L. - Członków Zarządu.

Proces likwidacji klubu nie został obecnie zakończony.

Na podstawie tak ustalonego stanu faktycznego Sąd I instancji wydał powyższy wyrok.

Sąd Okręgowy podkreślał, że uczniowie gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych, szkół ponadpodstawowych oraz studenci, do ukończenia 26 lat - jeżeli wykonują pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z k.c. stosuje się przepisy dotyczące zlecenia (lub współpracują z osobą mającą zawartą taką umowę) - nie podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z tego tytułu, ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych uzależnia bowiem objęcie zleceniobiorcy ubezpieczeniem zdrowotnym od podlegania przez niego z tego tytułu ubezpieczeniu społecznemu.

Kontrakt o profesjonalne uprawianie piłki nożnej jest umową o świadczenie usług, do których zastosowanie ma art. 750 k.c. (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 stycznia 2000 roku, sygn. III CKN 531/98, publ. OSP 2000/10/146).

Z art. 13 pkt 2 ustawy systemowej wynika, że obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają zleceniobiorcy - od dnia oznaczonego w umowie jako dzień rozpoczęcia jej wykonywania do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia tej umowy.

Sąd Najwyższy w licznych judykatach wskazywał, że nie samo zawarcie umowy o pracę czy zarejestrowanie działalności w ewidencji stwarza podstawę do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, lecz faktyczna realizacja obowiązków wynikających z umowy (faktyczne realizowanie umowy) lub faktyczne prowadzenie działalności gospodarczej (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 3 kwietnia 2012 roku, sygn. III AUa 1627/11, publ. LEX nr 1163474; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 marca 2012 roku, sygn. II UK 159/11, publ. LEX nr 1170998).

Te argumenty i poglądy pozostają aktualne na gruncie przedmiotowej sprawy. Odwołujący zawiera z zawodnikami umowy cywilnoprawne, które do momentu uzyskania uprawnienia do gry nie były faktycznie realizowane. Celem zawarcia takich umów było potwierdzenie nawiązania współpracy z zawodnikiem na następny sezon rozgrywkowy, a zawarcie tego kontraktu stanowiło podstawę do wystąpienia o uzyskanie uprawnienia.

W ocenie Sądu Okręgowego umowy te były zawierane pod warunkiem uzyskania tego uprawnienia (art. 89 k.c.). Do momentu jego uzyskania zawodnik nie mógł reprezentować Klubu w rozgrywkach, co było jego obowiązkiem za który uzyskiwał wynagrodzenie. W czasie do uzyskania tego uprawnienia zawodnik tylko uczestniczył w treningach i na podstawie dodatkowych umów cywilnych był objęty ubezpieczeniem oraz otrzymywał ekwiwalent za używanie własnej odzieży sportowej.

W umowach tych nie były też oznaczone daty rozpoczęcia ich realizowania, a jedynie daty ich zawarcia. Brak podstaw w świetle zgromadzonego materiału dowodowego, aby tak jak organ rentowy uznać, że umowy te realizowane były z datą ich zawarcia. Dopiero po uzyskaniu potwierdzenia i zawarciu umowy o pracę kontrakty te były faktycznie realizowane.

Należy zauważyć, że w wypadku M. S. zawarcie umowy o pracę i zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych nastąpiło przed uzyskaniem ww. potwierdzenia, lecz okoliczność ta nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy: przedmiotem sporu było bowiem, czy zawodnicy podlegają obowiązkowi ubezpieczenia w momencie od zawarcia kontraktu do momentu zawarcia umowy o pracę i faktycznej realizacji kontraktu.

Nadto w stosunku do M. S. także brak było podstaw do objęcia go obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnym, albowiem do dnia zawarcia umowy o pracę - był on studentem i nie ukończył 26 lat, stąd nie podlegał tym ubezpieczeniom.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd w oparciu o przepis art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżone decyzje i orzekł jak w punkcie I, II i III wyroku.

Wyrok ten w całości apelacją zaskarżył pozwany organ rentowy zarzucając

1) sprzeczność ustaleń Sądu z zebranym w sprawie materiałem dowodowym poprzez uznanie, że umowa cywilnoprawna ( kontrakt ) pomiędzy zainteresowanymi D. O., A. Ł. i M. S. a odwołującym została zawarta z zastrzeżeniem warunku i nie obowiązywała w spornych okresach.

2) naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 6 ust.1, ar. 12 ust.1, art. 13 pkt 2 oraz art. 36 ust.1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U.2013.1442 j.t.) przez uznanie, iż zainteresowani nie podlegali w spornych okresach obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i zdrowotnemu.

Wskazując na powyższe organ rentowy wniósł o:

- zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie odwołania.

- zasądzenie od wnioskodawcy na rzecz organu rentowego kosztów zastępstwa

sądowego wg norm przepisanych.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Apelacja okazała się bezzasadna.

W ocenie Sądu Apelacyjnego, Sąd I Instancji przeprowadził wyczerpujące postępowanie dowodowe, a zebrany materiał poddał wszechstronnej ocenie z zachowaniem granic swobodnej oceny dowodów przewidzianej przez art. 233 § 1 k.p.c. Na tej podstawie Sąd Okręgowy poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne i rozważania prawne, które tutejszy Sąd w pełni podziela i przyjmuje za własne bez potrzeby ponownego ich przytaczania. W świetle powyższego zarzuty apelacji nie mogły prowadzić do zmiany bądź uchylenia zaskarżonego wyroku.

W odniesieniu do zarzutów apelacyjnych skarżącego poczyniono następujące uwagi:

Już na wstępie podkreślenia wymagało, że nie mogło być żadnych wątpliwości co do prawidłowości stanowiska Sądu Okręgowego w przedmiocie konieczności kwalifikacji umowy cywilnoprawnej o profesjonalne uprawianie piłki nożnej jako umowy, do której na podstawie art. 750 K.c. należy odpowiednio stosować przepisy o zleceniu.

Wspomniana kwestia była już bowiem przedmiotem wypowiedzi Sądu Najwyższego, który w wyroku z dnia 24.01.2000 r., w sprawie o sygn. akt III CKN 531/98 potwierdził słuszność tego rodzaju kwalifikacji prawnej umowy o profesjonalne uprawianie piłki nożnej.

Dalej wskazać należało, że na podstawie art. 6 ust. 1 pkt. 4 w zw. z art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w przypadku umowy zlecenia, dopiero jej faktyczne wykonywanie stanowi podstawę obowiązku objęcia zleceniobiorcy obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi (vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17.06.2007 r., w sprawie o sygn. akt I UK 402/07 ).

Odnosząc zaś powyższe uwagi natury ogólnej do realiów przedmiotowej sprawy, zauważyć należało, że organ rentowy tak w toku postępowania przed Sądem Okręgowym, jak i na obecnym etapie postępowania drugoinstancyjnego, nie podważył skutecznie twierdzeń odwołującego, iż zainteresowani w spornych okresach, z tytułu podpisania z odwołującym umowy o profesjonalne uprawianie piłki nożnej, z uwagi na brak potwierdzenia do gry przez centralę związkową (...), nie realizowali podstawowego celu zawartej umowy, tj. profesjonalnego uprawiania piłki nożnej na rzecz odwołującego.

Za zupełnie nietrafną w tym zakresie należało uznać argumentację apelującego, iż uzyskanie przez zainteresowanych uprawnień do występowania w zespole odwołującego, nie miało żadnego związku z terminem wejścia w życie kontraktu zawartego pomiędzy stronami.

Wystarczyło bowiem przywołać treść par. 11 pkt. 1 zawartej umowy, zgodnie z którym w sprawach nieuregulowanych niniejszym kontraktem mają zastosowanie odpowiednie przepisy prawa, w tym w pierwszej kolejności przepisy (...).

Z kolei art. 5 ust. 3 uchwały nr II/12 Polskiego Związku Piłki Nożnej z dnia 19 maja 1992 r. przewiduje, iż skuteczność kontraktu jest zawieszona do chwili uprawnienia zawodnika do klubu, z którym zawarł kontakt.

Szczegółowa analiza treści w/w zapisów w zawartej umowie ( kontrakcie ) o profesjonalne uprawianie piłki nożnej a także uchwały (...) z dnia 19 maja 1992 r. prowadzi zatem do wniosków końcowych zupełnie przeciwnych, aniżeli tych zaprezentowanych przez skarżącego, a mianowicie, że skuteczność postanowień umowy (kontraktu) o profesjonalne uprawianie piłki nożnej zawartego między zawodnikiem a klubem, uzależniona została właśnie przez strony tej umowy od uzyskania przez klub uprawnienia zawodnika do gry przez odpowiednią komórkę organizacyjną (...).

Innymi słowy zainteresowani tak długo nie mogli zrealizować swojego podstawowego obowiązku względem klubu, tj. profesjonalnego uprawiania piłki nożnej na rzecz klubu, jak długo, nie uzyskał uprawnienia do reprezentacji tego klubu przez (...).

W takim układzie faktycznym nie sposób było podzielić stanowiska apelującego, iż umowy ( kontrakty ) zaczęły obowiązywać z chwilą ich podpisania.

W konsekwencji powyższe uprawniało także Sąd Okręgowy do zajęcia stanowiska, zgodnie z którym umowa ( kontrakt ) o profesjonalne uprawianie piłki nożnej został zawarty pod warunkiem zawieszającym, a zatem okres objęty zaskarżoną decyzją był okresem oczekiwania na ziszczenie się tego warunku, w czasie którego zainteresowani nie reprezentowali barw odwołującego klubu.

Dopiero zaś ziszczenie się określonego w kontrakcie warunku czyli uzyskanie uprawnienia do gry, warunkowało możliwość reprezentowania przez zainteresowanych barw drużyny piłkarskiej.

W ocenie Sądu Apelacyjnego jak najbardziej prawidłowo ustalił zatem Sąd Okręgowy, iż rozpoczęcie wykonywania umowy, a zatem powstanie ustawowego obowiązku objęcia ubezpieczeniami społecznymi, mogło najwcześniej nastąpić dopiero z chwilą uzyskania przez zainteresowanych uprawnienia do gry zgodnie z wymogami określonymi w przepisach Polskiego Związki Piłki Nożnej, co skutkowało niepodleganiem przez zainteresowanych ubezpieczeniom społecznym w spornych okresach objętych zaskarżoną decyzją organu rentowego.

Apelacja organu rentowego jako niezasadna podlegała więc oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.