Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSR del. Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant st. sekr. sądowy Zofia Aleksandrowicz

po rozpoznaniu w dniu 8 września 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim

sprawy z wniosku D. W.

z udziałem zainteresowanego Ł. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o ustalenie podlegania ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania D. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 26 marca 2015 r. sygn. (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 530/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 26 marca 2015 roku nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. stwierdził, że D. W. jako osoba współpracująca z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność u płatnika składek (...) nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i chorobowemu od 1 września 2014 roku.

W dniu 27 kwietnia 2015 roku D. W. wniosła odwołanie od powyższej decyzji wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do zasiłku macierzyńskiego.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił, co następuje:

Od dnia 27 stycznia 2014 roku Ł. W. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej pod nazwą (...) z siedzibą w P. przy ul. (...). tj. w miejscu zamieszkania. Przedmiotem działalności są prace remontowo-wykończeniowe. Usługi świadczy osobiście. Nie zatrudnia żadnych pracowników. W wykonywaniu działalności nie korzystał też z podwykonawców. Sprawami rachunkowymi firmy zajmuje się biuro podatkowo-rachunkowe.

D. W. jest żoną Ł. W., wspólnie z nim mieszka i prowadzi gospodarstwo domowe w P. ul. (...).

(dowód: oświadczenie Ł. W. – k. 3-5 akt ZUS, 69-70 akt ZUS, oświadczenie D. W. – k. 72 akt ZUS)

Ł. W. zadeklarował podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w następujących wysokościach:

- za miesiąc styczeń 2014 roku - 81,29 złotych,

- od lutego 2014 roku do maja 2014 roku - 504 złotych,

- od czerwca 2014 roku do sierpnia 2014 roku - 9365 złotych,

- wrzesień 2014r.- 6555,50 złotych,

- październik 2014 roku 5078,63 złotych;

(okoliczności bezsporne)

Od dnia 1 czerwca 2012 roku do 28 lutego 2014 roku była zgłoszona do ubezpieczenia jako pracownik (...) BANK S.A. (okoliczność bezsporna)

Od dnia 3 marca 2014 roku D. W. stała się niezdolna do pracy w związku z ciążą i niezdolność ta trwała do dnia 3 września 2014 roku.

W dniu 1 września 2014r. D. W. zawiadomiła ZUS, że odzyskała zdolność do pracy i wniosła o wstrzymanie wypłaty przyznanego jej zasiłku chorobowego. W uwzględnieniu wniosku ZUS wstrzymał wypłatę zasiłku chorobowego za okres od 1 do 3 września 2014 roku.

(dowód: kserokopia pisma D. W. z dnia 1 września 2014 roku k.17, pismo ZUS z dnia 10 września 2014 roku k.18)

W dniu 1 września 2014 roku Ł. W. zgłosił D. W. do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego w ZUS jako osobę współpracującą przy prowadzeniu działalności gospodarczej (...). Płatnik składek ubezpieczył ją od podstawy wymiaru składek za miesiąc wrzesień 2014 roku w wysokości 9365,00 złotych, a za miesiąc październik 2014 roku w wysokości 8458,71 złotych. Ł. W. nie udzielił D. W. pisemnego pełnomocnictwa do działania w imieniu i na rzecz firmy (...). (okoliczność bezsporna)

W dniu 3 września 2014r. D. W. wyrobiła sobie pieczątkę firmową (...) Usług (...).

(dowód: faktura z 3.09.2014r. – k.8 akt ZUS)

Ł. W. od dnia 22 września 2014 roku stał się niezdolny do wykonywania pracy. Niezdolność do pracy trwała do dnia 23 marca 2015 roku. W okresie niezdolności do pracy Ł. W. nie były prowadzone prace remontowo-wykończeniowe.

(dowód: kserokopia zwolnienia lekarskiego k.67 w aktach ZUS)

Od 1 września 2014 roku D. W. założyła i prowadziła skrzynkę e-mailową.

W pierwszej połowie września 2014r. zamieściła na portalach internetowych oferty pracy dla pracowników z branży wykończenia wnętrz, ocieplania, hydrauliki, montażu i rozprowadzania instalacji grzewczej podłogowej, montażu grzejników, montażu pieca grzewczego, montażu pompy ciepła. Pomimo wzmożonych poszukiwań nowych pracowników firma płatnika nikogo nie zatrudniła.

W okresie od 16 do 22 września 2014r. D. W. przedstawiła i pozostawiła oferty usług świadczonych przez firmę płatnika 20 przedsiębiorcom. Z żadną z tych firm nie została podpisana umowa na świadczenie usług przez firmę płatnika.

D. W. reklamowała także firmę męża na portalach internetowych od września do października 2014r.

W dniu 16 października 2014r. D. W. na stronie internetowej zamieściła ogłoszenie, że firma remontowo- instalacyjna (...) szuka dostawcy materiałów hydraulicznych, gdyż w najbliższej przyszłości będzie instalować centralne ogrzewanie w domu jednorodzinnym.

We wrześniu i październiku D. W. przekazywała dokumenty firmy płatnika do biura podatkowo-rachunkowego, wykonywała przelewy do ZUS z tytułu składek na ubezpieczenia.

(dowód: oferty pracy – k. 9 -22 akt ZUS, oferty usługowe firmy płatnika - 22-25 akt ZUS, rejestracja skrzynki e-mailowej k. 6-7 akt ZUS , mailowe oferty usług firmy płatnika – k. 43-50 akt ZUS, ogłoszenie z 16.10.2014r. – k. 51 akt ZUS, potwierdzenie przekazania dokumentów – k. 52-55 akt ZUS, wpłaty składek – k. 56-61 akt ZUS, oświadczenie Ł. W. – k. 3-5 akt ZUS, 69-70 akt ZUS)

W dniu 16 września 2014r. płatnik składek z tytułu docieplenia budynku mieszkalnego otrzymał zapłatę w kwocie 7600zł.

W 2014 roku Ł. W. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej uzyskał przychód w wysokości 40 306, 23 złotych oraz poniósł koszty uzyskania przychodu w wysokości 42 093,08 złotych.

We wrześniu 2014 roku Ł. W. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej uzyskał przychód w wysokości 9873,40 złotych netto, na który składały się dochody z tytułu prac wykonanych u trzech klientów w łącznej wysokości 9823,40 złotych oraz 50 złotych z tytułu promocji w banku, wydatki zaś wyniosły łącznie 1144,43zł.

Od października do grudnia 2014r. firma płatnika nie osiągnęła żadnego przychodu.

(dowód: zestawienie przychodów i wydatków k.71 , faktury VAT k.75-77 akta ZUS, potwierdzenie wykonania operacji – k. 74 akt ZUS, oświadczenie płatnika z 26 lutego 2015r. – k. 73 akt ZUS, faktura nr (...) – k. 76 akt ZUS, faktura nr (...) – k. 63 akt ZUS, faktura nr (...) – k. 75 akt ZUS, )

W dniu 29 października 2014 roku D. W. urodziła dziecko ( okoliczność bezsporna.

Od dnia 29 października 2014r. firma płatnika jest w stagnacji. Wykonywane są tylko niezbędne obowiązki takie jak opłacanie stałych zobowiązań, zajmuje się tym D. W.. Firma płatnika cały czas korzysta z usług biura podatkowo-rachunkowego.

(dowód: oświadczenie Ł. W. – k. 3-5 akt ZUS, 69-70 akt ZUS)

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 5, art. 12 ust. 1 w związku z art. 13 pkt. 5 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. nr 137, poz. 887 z późn. zm.) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu podlegają osoby współpracujące z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą, od dnia rozpoczęcia tej współpracy do dnia jej zakończenia. Zgodnie zaś z art. 8 ust. 11 tej ustawy za osobę współpracującą z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność uważa się małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę i ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają z nim we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu tej działalności.

Istotą sporu w niniejszej sprawie była ocena, czy zgłoszenie w dniu 1 września 2014 roku D. W. do ubezpieczenia jako osoby współpracującej, może być uznane za ważne i czy w związku z tym wywołuje ono skutki prawne w zakresie wynikającym z ubezpieczenia społecznego.

Ocena, czy w konkretnej sytuacji pomoc świadczona przez małżonka może być uznawana za współpracę w rozumieniu art. 8 ust. 11 ustawy systemowej, stanowiącą w myśl art. 6 ust. 1 pkt 5 tej ustawy podstawę do objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami wymaga uprzednich ustaleń faktycznych co do charakteru i rodzaju tych czynności.

Z utrwalonego orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że za współpracę przy prowadzeniu działalności gospodarczej powodującą obowiązek ubezpieczeń emerytalnego i rentowych uznać należy tylko taką pomoc udzieloną przedsiębiorcy przez jego małżonka, która ma charakter stały i bez której stanowiące majątek wspólny małżonków dochody z tej działalności nie osiągałyby takiego pułapu, jaki zapewnia ich współdziałanie przy tym przedsięwzięciu niezależnie od tego, czy owa pomoc ma charakter odpłatny czy nieodpłatny (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 maja 2008 r., II UK 286/07, OSNP 2009 nr 17-18, poz. 241, w wyroku z dnia 24 lipca 2009r., I UK 51/09, OSNP 2011 nr 5-6, poz. 84).

W będącej przedmiotem osądu sprawie skarżąca ani zainteresowany pomimo spoczywającego na nich zgodnie z art. 6 k.c. ciężaru dowodu, nie wykazali aby D. W. pomagała w sposób stały mężowi przy prowadzeniu przez niego działalności i aby ta pomoc miała istotne znaczenie dla tej działalności. Co więcej nie wykazali nawet, że zachodziła rzeczywista potrzeba udzielenia przez małżonkę pomocy przy prowadzeniu działalności gospodarczej.

Ł. W. w swoich wyjaśnieniach przez ZUS stwierdził, że nie prowadził kalendarza zleceń firmy. Nie mniej z przedłożonego przez niego zestawienia przychodów i wydatków jego firmy za 2014r. wynika, że najwięcej zleceń wykonał w miesiącu lipcu 2014r., bo to wówczas jego przychody były najwyższe i osiągnęły poziom 12.240,62zł. A zatem zwiększona ilość zleceń powinna wpływać w okresie wcześniejszym co najmniej do czerwca 2014r. (skoro w lipcu zlecenia były już sfinalizowane). Mimo to płatnik nie zdecydował się na sformalizowanie współpracy z wnioskodawczynią w okresie wzmożonej aktywności swojej firmy tj. przed wrześniem 2014r., a dopiero wówczas gdy kondycja firmy była coraz słabsza (w miesiącu sierpniu 2014r. przychody firmy były już niższe i wyniosły 7847,04zł.), a zlecenia uległy sfinalizowaniu ( w pierwszej połowie września 2014r. płatnik zakończył trzy ostatnie zlecenia). Od 22 września 2014r. płatnik stał się niezdolny do pracy i w związku z powyższym nie miał już żadnych przychodów. Należy bowiem przypomnieć, że płatnik sam wykonywał usługi remontowo-wykończeniowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nigdy nikogo nie zatrudniał, ani nie korzystał z pomocy podwykonawców. Rok 2014 płatnik zamknął stratą. Analiza dokumentów finansowych firmy płatnika prowadzi zatem do wniosku, że we wrześniu 2014r. płatnik składek nie miał ani potrzeby podjęcia współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej z żoną, ani nie pozwalała mu na to kondycja finansowa firmy. Dodatkowo należy zauważyć, że małżonka płatnika nie była również osobą zdolną do podjęcia takiej współpracy uwagi na stan zdrowia. Przypomnieć wypada, że przed podjęciem współpracy z płatnikiem wnioskodawczyni była zatrudniona jako pracownik w (...) BANK S.A. ( od dnia 1 czerwca 2012 roku do 28 lutego 2014 roku). Natomiast od dnia 3 marca 2014 roku nieprzerwanie korzystała ze zwolnienia lekarskiego w związku z niezdolnością do pracy wywołanej ciążą. D. W. była niezdolna do pracy aż do dnia 3 września 2014 roku. Okoliczności tej nie zmienia złożone przez nią organowi rentowemu oświadczenie o odzyskaniu zdolności do pracy z dniem 1 września 2014r. O tym czy osoba jest zdolna do pracy czy nie decyduje lekarz, a nie ubezpieczony. Oświadczenie D. W. o odzyskaniu zdolności do pracy było złożone przez nią celem umożliwienia zgłoszenia jej z tym dniem przez płatnika składek do ZUS jako osoby współpracującej z nim przy prowadzeniu działalności gospodarczej. W żadnym wypadku takie oświadczenie, nie poparte stosownym zaświadczeniem lekarskim, nie świadczy o odzyskaniu przez D. W. zdolności do pracy. Wydaje się to mało prawdopodobne, zważywszy że we wrześniu 2014r. D. W. była już w 8 miesiącu ciąży, a już od drugiego miesiąca ciąży była nieprzerwanie niezdolna do pracy w związku z ciążą. Odzyskanie przez kobietę będącą w 8 miesiącu ciąży, która była uprzednio nieprzerwanie niezdolna do pracy przez kolejne sześć miesięcy ciąży, jest niewiarygodne i sprzeczne z doświadczeniem życiowym.

Ł. W. zgłosił zatem żonę jako osobę współpracującą w ZUS pomimo, że nie było wówczas takiej ekonomicznej potrzeby, nie pozwalała mu na to kondycja finansowa firmy, a sama osoba współpracują była niezdolną do świadczenia pracy. Okoliczności te świadczą ewidentnie o pozorności podjętej przez małżonków współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Tym bardziej, że ani wnioskodawczyni ani zainteresowany nie przedstawili, poza dokumentami mającymi stworzyć pozór współpracy, żadnych dowodów na to, że D. W. rzeczywiście w sposób stały pomagała płatnikowi przy prowadzeniu działalności gospodarczej, co miało dla tej działalności istotne i wymierne znaczenie. Z dokumentów przedłożonych przez skarżącą wynika, że była ona w ciągu dwóch miesięcy bardzo prężnie działającą osobą. Od razu wyrobiła sobie pieczątkę firmową, założyła firmowego maila i aktywnie poszukiwała zarówno w drodze ogłoszeń umieszczanych na stronach internetowych jak i w drodze roznoszenia ulotek po osiedlach i firmach nowych klientów oraz nowych pracowników dla firmy męża. Nie mniej jej działania były bezowocne, gdyż nie przyniosły żadnego wymiernego dla firmy efektu. Płatnik nikogo nie zatrudnił, a pozyskanie przez niego nowego pracownika, w obliczu jego długotrwałej niezdolności do pracy już od września 2014r. byłoby dla niego bardzo pożądane. Mimo zakrojonej na szeroką skalę reklamy usług świadczonych przez firmę płatnika, D. W. nie udało się także pozyskać nawet jednego nowego klienta. Wprawdzie w piśmie z dnia 7 lipca 2015r. podnosi, że takim nowym klientem był (...), ale jej oświadczenie, jako nie poparte żadnymi dowodami, należy uznać za gołosłowne. Nie wiadomo bowiem, czy pan S. nie był już wcześniej klientem płatnika. A z załączonych do akt sprawy ulotek nie wynika, aby to wnioskodawczyni dotarła z ofertą usług płatnika do pana S.. Poza tym płatnik na rzecz tego klienta wykonał usługę już w dniu 19 wrzenia 2014r., co oznacza że zamówienie musiał mieć złożone odpowiednio wcześniej.

D. W. tak sumiennie wykonywała swojej obowiązki, że nawet gdy płatnik już w ogóle nie świadczył od 22 września 2014r. żadnych usług w związku z niezdolnością do pracy, ona nadal, jeszcze w październiku 2014r. poszukiwała przez Internet przedsiębiorcy, który dostarczyłby firmie płatnika materiały hydrauliczne, zapewniając w ogłoszeniu, że w najbliższej przyszłości firma płatnika będzie instalować centralne ogrzewanie w domu jednorodzinnym. Poszukiwanie kontrahentów w sytuacji, gdy oczywistym było, że Ł. W. w najbliższym terminie z uwagi na stan zdrowia nie może podjąć się wykonania jakiegokolwiek zlecenia jest kolejnym jaskrawym dowodem na to, że aktywność wnioskodawczyni w Internecie miała jedynie na celu stworzenie pozorów współpracy przy wykonywaniu działalności płatnika, a nie rzeczywistą współpracę. Tak samo należy ocenić wielość zamieszczonych w Internecie ogłoszeń z ofertami pracy i ofertami na usługi remontowo- wykończeniowe firmy płatnika. Były to tylko działania formalne, których dokonać może każda osoba, nawet nie mająca zamiaru współpracy przy jakiejkolwiek działalności. Brak namacalnych dowodów tej współpracy chociażby w postaci pozyskanych klientów, czy nowo zatrudnionych pracowników daje asumpt do takich wniosków końcowych. Pomoc wnioskodawczyni na rzecz prowadzonej przez płatnika działalności nie miała faktycznie dla tej działalności jakiegokolwiek znaczenia. Nie doprowadziła bowiem do pozyskania nowych klientów czy pracowników, ani do zwiększenia dochodów firmy. Nie była też firmie potrzebna wobec długotrwałej choroby płatnika, który jako jedyny wykonywał w ramach prowadzonej działalności usługi remontowo-budowlane i z chwilą jego choroby, jak wynika z jego oświadczenia, firma była w stagnacji. Wreszcie sama wnioskodawczyni jako osoba niezdolna do pracy, faktycznie nie była w stanie współpracować przy prowadzeniu działalności w sposób wymagany ustawą.

Nie ulega natomiast wątpliwości, że D. W. przekazywała w imieniu płatnika dokumenty do biura podatkowo-rachunkowego oraz wykonywała przelewy do ZUS z tytułu składek na ubezpieczenia. Takie zachowanie współmałżonka stanowi li tylko konsekwencję obowiązku małżonków do wzajemnej pomocy oraz współdziałania dla dobra rodziny, którą przez swój związek założyli (art. 23 i 27 k.r.o.) i w żadnym wypadku nie jest dowodem na podjęcie stałej współpracy w ramach działalności gospodarczej.

W ocenie Sądu Okręgowego całokształt okoliczności związanych ze zgłoszeniem D. W. jako osoby współpracującej przy prowadzeniu działalności gospodarczej, przemawia za uznaniem, iż miało ono na celu tylko i wyłącznie uzyskanie przez D. W. wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Wprawdzie wysokość ustalonej przez skarżącą podstawy wymiaru składki nie stanowi przedmiotu niniejszego postępowania w tym znaczeniu, że nie jest to postępowanie w przedmiocie ustalenia wysokości podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu współpracy przy działalności gospodarczej, ale o podleganie temu ubezpieczeniu, to ma ona jednak znaczenie procesowe. Nierealnie wysoka zadeklarowana podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne świadczy bowiem nie tylko o nieracjonalności zachowań przedsiębiorcy, ale ma też znaczenie w kontekście przypisanej pozorności prowadzenia działalności gospodarczej, będąc jednym z elementów potwierdzających tę pozorność.

Opłacanie wysokich składek na ubezpieczenie społeczne należy w tych okolicznościach traktować jako próbę stworzenia pozorów współpracy, bez rzeczywistego jej wykonywania, co w konsekwencji nie może prowadzić do skutku w postaci podlegania ubezpieczeniom społecznym. Fakt opłacania składek nie jest wystarczający do uznania, iż dana osoba przejawia zamiar faktycznej współpracy przy prowadzeniu działalności. Przyjęcie innego stanowiska godziłoby w zasadę sprawiedliwości społecznej, która ma na celu zachowanie równowagi pomiędzy sumą wpłaconych przez ubezpieczonego składek, a sumą wypłaconych mu świadczeń.

Sąd Najwyższy, w wyroku z dnia 6 września 2012 r., sygn. II UK 36/12, przypomniał, że ubezpieczenia społeczne opierają się na zasadzie wzajemności, która polega na tym, że nabycie prawa do świadczenia ubezpieczeniowego i jego wysokość są uzależnione od wkładu finansowego wniesionego przez ubezpieczonego do systemu ubezpieczeniowego w postaci składek. Zatem, w kontekście niniejszej sprawy, przystąpienie do ubezpieczenia społecznego i równoczesne radykalne zgłoszenie najwyższej bądź znacznie podwyższonej podstawy wymiaru składek, na niespełna dwa miesiące przed ustaloną datą porodu, świadczy o zamiarze uzyskania maksymalnego zasiłku macierzyńskiego od całej zadeklarowanej podwyższonej kwoty. Takie postępowanie ubezpieczonej opiera się na zamiarze pobierania świadczenia w wysokości nieadekwatnej do poniesionego przez nią wkładu finansowego w postaci opłaconych składek i jako takie nie zasługuje na aprobatę i prawną ochronę.

W konsekwencji Sąd uznał, że przedłożone w toku postępowania sądowego przez wnioskodawczynię dokumenty są niewystarczające do wykazania, że udzielana przez nią mężowi Ł. W. pomoc przy prowadzeniu działalności gospodarczej miała charakter stałej i wymiernej ekonomicznie współpracy, rodzącej obowiązek ubezpieczeń społecznych.

Należy przypomnieć, że w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych postępowanie sądowe toczy się według reguł opisanych w kodeksie postępowania cywilnego , w tym z obowiązkiem dowodzenia faktów (przedstawiania dowodów) na poparcie twierdzeń strony, która z faktów tych wywodzi skutki prawne. Konsekwencją bierności strony odwołującej się, w tym konsekwencją braku inicjatywy dowodowej, czy przedstawienia dowodów niewiarygodnych jest przegranie procesu. O tych, elementarnych prawach i obowiązkach odwołująca została pouczona na piśmie, wraz z wezwaniem na rozprawę, a nadto została zobowiązana do zgłoszenia w terminie 14 dni wniosków dowodowych w sprawie pod rygorem ujemnych skutków określonych w art. 6 k.c. W wyznaczonym terminie wnioskodawczyni ograniczyła się do przedłożenia li tylko tych dokumentów, które już uprzednio złożyła w postępowaniu toczącym się przed ZUS. Dokumenty te nie wniosły niczego nowego do sprawy. Jednocześnie ani wnioskodawczyni ani zainteresowany pomimo prawidłowego zawiadomienia o terminie rozprawy, nie uznali za stosowne stawić się na jej terminie, czy chociażby wskazać przyczyn swojej nieobecności.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴§1 k.p.c. oddalił odwołanie z uwagi na brak podstaw do jego uwzględnienia.