Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II Cz 414/15

POSTANOWIENIE

K., dnia 31 sierpnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Wojciech Vogt

Sędziowie: SSO Barbara Mokras

SSO Janusz Roszewski – spr.

po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2015 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa T. O.

przeciwko R. R.

o zapłatę

po rozpoznaniu zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Rejonowego w Krotoszynie z dnia 21 stycznia 2015r.

w sprawie o sygn. akt I C 76/15

postanawia:

1.  oddalić zażalenie;

2.  zasądzić od powoda na rzecz pozwanego kwotę 600 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym.

Sygnatura akt II Cz 414/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 21 stycznia 2015r. Sąd Rejonowy w Krotoszynie umorzył postępowanie stwierdzając, że w piśmie z dnia 7 kwietnia 2014r. pełnomocnik powoda cofnął pozew. W ocenie Sądu Rejonowego złożenie oświadczenia woli o cofnięciu pozwu nie nastąpiło pod wpływem błędu w rozumieniu art. 84 k.c.

Postanowienie to - zażaleniem z dnia 11 lutego 2015 r. – zaskarżył powód
w całości. Wskazując na naruszenie przepisów postępowania art. 355 k.p.c. oraz prawa materialnego art. 85 w zw z art. 84 k.c. wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

W odpowiedzi na zażalenie pozwany wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Podstawą umorzenia postępowania, wskazaną przez Sąd I instancji w uzasadnieniu skarżonego postanowienia, stanowiło oświadczenie pełnomocnika powoda o cofnięciu pozwu
w rozpoznawanej sprawie. Jest to przyczyna umorzenia postepowania z mocy art. 355 k.p.c., jeżeli Sąd uzna czynność cofnięcia pozwu za skuteczne, to jest takie, które nie jest sprzeczne z prawem i zasadami współżycia społecznego, ani też nie ma na celu ominięcie prawa (art. 203 §4 k.p.c.).

Skarżący w uzasadnieniu zażalenia nie kwestionuje, że jego pełnomocnik procesowy złożył w tej sprawie oświadczenie o cofnięciu pozwu pismem z dnia 7 kwietnia 2014r.. Ocenie zatem podlegała jedynie skuteczność następczego odwołania złożonego oświadczenia przez tego pełnomocnika procesowego w piśmie z dnia 7 kwietnia 2014r.

Pełnomocnictwo ogólne, w oparciu o które działa w niniejszej sprawie pełnomocnik powoda, obejmuje z mocy prawa umocowanie do dokonywania wszystkich łączących się ze sprawą czynności procesowych (art. 91 KPC). Czynności te wywołują skutki prawne bezpośrednio dla mocodawcy (art. 95 § 2 KC), niezależnie od tego czy wykonane zostały dobrze czy źle (tak: Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 8 czerwca 1937 r., C.II. 189/37, PS 1937, poz. 507). Zważyć należy, że cofając pozew w tej sprawie pełnomocnik powoda dokonał czynności procesowej, która pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla zainteresowanego, co oznacza ze wiąże mocodawcę od chwili dokonania. Wprawdzie strona stawająca z pełnomocnikiem może niezwłocznie prostować lub odwoływać jego oświadczenia (art. 93 KPC), jednak przepis ten należy traktować jako wyjątek od zasady wynikającej z art. 95 § 2 KC w związku z art. 92 KPC. Przepisów wyjątkowych (szczególnych) nie należy i nie można interpretować rozszerzająco. (por. postanowienie SN z 14 stycznia 1998r.,II UKN 595/98, OSNP 2000/10/407).

Wychodząc z założenia, że udzielenie pełnomocnictwa procesowego należy do sfery autonomii woli strony co do ustanowienia pełnomocnika, wyboru jego osoby i zakresu umocowania, przyjmuje się zatem prymat woli mocodawcy nad wolą pełnomocnika. Możliwe jest jednak zarówno uchylenie się od skutków oświadczeń złożonych wadliwie przez samego pełnomocnika, ale i przez mocodawcę od dotkniętych wadą oświadczeń pełnomocnika.

Jak wynika z przebiegu postępowania w sprawie powód nie stawił się na najbliższe posiedzenie w dniu 8 kwietnia 2014r. celem złożenia oświadczenia o odwołaniu cofnięcia pozwu. Nie złożył takiego oświadczenia również na następnych posiedzeniach tego Sądu. Natomiast odwołanie oświadczenia na podstawie art. 93 k.p.c. ( także przez pełnomocnika) nie może stanowić uzasadnienia (podstawy) środka odwoławczego od orzeczenia, które zostało wydane na skutek czynności dyspozycyjnych podjętych przez pełnomocnika strony
( por. postanowienie SN z 17.08.2000r. , II CKN 888/00, OSNC 2001, nr 1 poz. 17).

Pismo zawierające oświadczenie o cofnięciu pozwu zostało podpisane i wniesione do Sądu Rejonowego przez pełnomocnika powoda. Wbrew wywodom skarżącego doręczenie tego pisma do sądu przez osobę trzecią działającą jako doręczyciel tego pełnomocnika, nie jest czynnością prawną dokonana przez posłańca, zatem skuteczność lub wadliwość oświadczenia woli pełnomocnika powoda, jak i samej strony, nie podlega ocenie prawnej
w zakresie art. 85 k.c.. Skarżący twierdzi nadto w zażaleniu, jak i wcześniej w piśmie z dnia 7 kwietnia 2014r. dot. odwołania oświadczenia woli o cofnięciu pozwu, że oświadczenie
o cofnięciu pozwu złożone zostało pod wpływem błędu istotnego w rozumieniu art. 84 § 2 KC. Nie wyjaśnia jednak czyjego oświadczenia woli w takim przypadku błąd dotyka - pełnomocnika czy mocodawcy. Nie określa, kto miałby uchylić się od skutków oświadczenia woli złożonego pod wpływem błędu - pełnomocnik czy mocodawca. Nie zajmuje stanowiska w kwestii, czy jako mocodawca uchyla się od skutków oświadczenia woli złożonego przez pełnomocnika pod wpływem błędu oraz nie podaje na czym polegało owo "nie odzwierciedlenie w chwili składania woli pełnomocnika z wolą mocodawcy" w oświadczenie o cofnięciu pozwu piśmie z dnia 7 kwietnia 2014r.

Sąd Rejonowy, wobec braku podstaw do odwołania złożonego oświadczenia o cofnięciu pozwu przez pełnomocnika powoda, miał podstawy do umorzenia postępowania.

Mając na uwadze powyższe zażalenie powoda okazało się bezzasadne i dlatego należało zgodnie z art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., orzec jak w sentencji. O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie art. 98 §1 w zw. z art. 108 §1 k.p.c. uwzględniając odpowiedzialność za jego wynik.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13