Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 września 2015 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy w II Wydziale Karnym w składzie

Przewodniczący SSR Iwona Kowalik

Protokolant Monika Jasiak

Prokurator PR w Ś. M. D.

po rozpoznaniu dnia 19 września 2014 roku, 18 listopada 2014 roku, 09 grudnia 2014 roku, 13 stycznia 2015 roku, 13 lutego 2015 roku, 17 marca 2015 roku, 21 kwietnia 2015 roku, 29 maja 2015 roku, 02 czerwca 2015 roku, 02 lipca 2015 roku, 27 sierpnia 2015 roku i 10 września 2015 roku sprawy karnej

P. B. (1)

ur. (...) w Ś.

syna M. i E. z domu M.

oskarżonego o to, że:

I. w bliżej nieustalonym czasie, nie później niż w połowie marca 2012r. w P., w województwie (...) działając wspólnie i w porozumieniu z T. P. (1) dokonał kradzieży z włamaniem do budynku mieszkalnego w ten sposób, że po wybiciu dziury w ścianie pomiędzy stodołą, a budynkiem mieszkalnym i przedostaniu się do wnętrza budynku mieszkalnego zabrał w celu przywłaszczenia radio marki E., aparat fotograficzny M., telefon komórkowy N. oraz złoty pierścionek o łącznej wartości 1000 zł na szkodę K. K. (1),

tj. o czyn z art. 279§1 kk

II. w okresie od 25 do 27 kwietnia 2012r. w Ż., w województwie (...), działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru dwukrotnie dokonał kradzieży z włamaniem do budynku jednorodzinnego w budowie przy ul. (...) w ten sposób, że

- działając wspólnie i w porozumieniu z A. K. (1) po uprzednim otwarciu śrubokrętem drzwi wejściowych i przedostaniu się do wnętrza budynku zabrał w celu przywłaszczenia rury miedziane o średnicy 15 i 18 mm i długości 130 m na szkodę J. C., po czym

- działając wspólnie i w porozumieniu z G. S. (1) po uprzednim wybiciu szyby w oknie garażowym na szkodę J. B. (1) i przedostaniu się do wnętrza budynku zabrał w celu przywłaszczenia 2 przedłużacze o długości 50 m, szlifierkę kątową B., obcinaczek do rur i wiertarkę udarową B. na szkodę T. G. (1) oraz zabrał w celu przywłaszczenia przedłużacz o długości 40 m, 4 przedłużacze o długości 50 m, pilarkę ręczną H. na szkodę J. C., czym spowodował straty o łącznej wartości 3 880 zł na szkodę J. C., o łącznej wartości 2 100 zł na szkodę T. G. (2) oraz o łącznej wartości 300 zł na szkodę J. B. (1),

tj. o czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 12 kk i art. 288§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

III. w okresie od 20 do 22 maja 2012r. w Ż., w województwie (...) po uprzednim przedostaniu się przez otwarte okno do wnętrza budynku jednorodzinnego przy ul. (...) zabrał w celu przywłaszczenia piłę ręczną (...), wyrzynarkę A., młot udarowy B., wiertarkę udarową B. z kompletem wierteł (...), wiertarkę B., do wiertła (...), wkrętarkę akumulatorową M. z ładowarką i akumulatorem, o łącznej wartości strat na szkodę 3500 zł na szkodę K. W. (1),

tj. o czyn z art. 278§1 kk

IV. w okresie od 2 do 3 lipca 2012r. w Ż., w województwie (...), działając wspólnie i w porozumieniu z A. R. dokonał kradzieży z włamaniem do remontowanego budynku przy ul. (...) w ten sposób, że po uprzednim wyłamaniu ościeżnicy nad drzwiami i przedostaniu się do wnętrza budynku zabrał w celu przywłaszczenia wiertarkę B. (...), wkrętarkę D. W., szlifierkę kątowej H., komplet wierteł i przecinaków M. oraz części istniejącej instalacji w postaci wiązki przewodów elektrycznych, o łącznej wartości 10 000 zł na szkodę M. Ż.,

tj. o czyn z art. 279§1 kk

V. w okresie od 23 do 24 stycznia 2013r. w Ż., w województwie (...) dokonał kradzieży z włamaniem do pomieszczenia piwnicznego przy ul. (...), w ten sposób, że po uprzednim wyłamaniu kłódki tłuczkiem do mięsa i przedostaniu się do wnętrza pomieszczenia zabrał w celu przywłaszczenia szlifierkę kątową (...), szlifierkę kątową B., młot udarowy, wiertarkę udarową R. wraz z skrzynką koloru czarnego, wkrętarkę akumulatorową D., elektryczną piłę łańcuchową, skrzynkę narzędziową wraz z zawartością śrubokrętów kluczy i bitów oraz wyrzynarkę P., o łącznej wartości 2 000 zł na szkodę M. G.,

tj. o czyn z art. 279§1 kk

A. K. (1)

ur. (...) w Ś.

syna M. i E. z domu W.

oskarżonego o to, że:

VI. w okresie od 25 do 27 kwietnia 2013r. w Ż., w województwie (...), działając wspólnie i w porozumieniu z P. B. (1) dokonał kradzieży z włamaniem do budynku jednorodzinnego w budowie przy ul. (...) w ten sposób, że po uprzednim otwarciu śrubokrętem drzwi wejściowych i przedostaniu się do wnętrza budynku zabrał w celu przywłaszczenia rury miedziane o średnicy 15 i 18 mm i długości 130 m o łącznej wartości 2 000 zł na szkodę J. C.,

tj. o czyn z art. 279§1 kk

T. P. (1)

ur. (...) w Ś.

syna P. i D. z domu R.

oskarżonego o to, że:

VII. w bliżej nieustalonym czasie, nie później niż w połowie marca 2012r. w P., w województwie (...) działając wspólnie iw porozumieniu z P. B. (1) dokonał kradzieży z włamaniem do budynku mieszkalnego w ten sposób, że po wybiciu dziury w ścianie pomiędzy stodołą, a budynkiem mieszkalnym i przedostaniu się do wnętrza budynku mieszkalnego zabrał w celu przywłaszczenia radio marki E., aparat fotograficzny M., telefon komórkowy N. oraz złoty pierścionek o łącznej wartości 1000 zł na szkodę K. K. (1),

tj. o czyn z art. 279§1 kk

G. S. (1)

ur. (...) w Ś.

syna W. i M. z domu K.

oskarżonego o to, że:

VIII. w okresie od 25 do 27 kwietnia 2012r. w Ż., w województwie (...), działając wspólnie i w porozumieniu z P. B. (1) dokonał kradzieży z włamaniem do budynku jednorodzinnego w budowie przy ul. (...) w ten sposób, że po uprzednim wybiciu szyby w oknie garażowym i przedostaniu się do wnętrza budynku zabrał w celu przywłaszczenia 2 przedłużacze o długości 50m, szlifierkę kątową B., obcinaczek do rur i wiertarkę udarową B. o łącznej wartości 2 100 zł na szkodę T. G. (1) oraz zabrał w celu przywłaszczenia przedłużacz o długości 40 m, 4 przedłużacze o długości 50 m, pilarkę ręczną H. o łącznej wartości nie mniejszej niż 1 880 zł na szkodę J. C.,

tj. o czyn z art. 279§1 kk

I. oskarżonego T. P. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie VII części wstępnej wyroku tj. czynu z art. 279§1 kk, a koszty procesu w tym zakresie zalicza na rachunek Skarbu Państwa;

II. oskarżonego G. S. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie VIII części wstępnej wyroku tj. czynu z art. 279§1 kk, a koszty procesu w tym zakresie zalicza na rachunek Skarbu Państwa;

III. oskarżonego P. B. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w punktach I, II, IV i V części wstępnej wyroku z tym, że przyjmuje, iż czyny te zostały popełnione w warunkach ciągu przestępstw określonego w art. 91§1 kk oraz przyjmuje:

1/ w ramach czynu opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku, że oskarżony zabrał w celu przywłaszczenia tylko radio marki E. o wartości nie mniejszej niż 300 złotych na szkodę K. K. (1), zaś z opisu tego czynu eliminuje działanie oskarżonego wspólnie i w porozumieniu z T. P. (1) ,

2/ w ramach czynu opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku przyjmuje, iż oskarżony działał na szkodę T. G. (2), J. C. i J. B. (1), zaś z opisu tego czynu eliminuje działanie oskarżonego wspólnie i w porozumieniu z G. S. (1),

3/ w ramach czynu opisanego w punkcie IV części wstępnej wyroku, że zabrana w celu przywłaszczenia szlifierka kątowa była firmy (...), zaś komplet wierteł i przecinaków był firmy (...),

tj. popełnienia czynów z art. 279§1 kk i art. 279§1 kk w zw. z art. 12 kk za czyny te na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art. 91§1 kk wymierza mu karę roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV. oskarżonego P. B. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie III części wstępnej wyroku tj. czynu z art. 278§1 kk i za czyn ten na podstawie art. 278§1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

V. oskarżonego A. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie VI części wstępnej wyroku tj. czynu z art. 279§1 kk i za czyn ten na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art. 37b kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności i karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności zobowiązując oskarżonego na podstawie art. 34 kk i art. 35§1 kk do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

VI. na podstawie art. 91§2 kk orzeczone oskarżonemu P. B. (1) kary pozbawienia wolności łączy i wymierza mu karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

VII. na podstawie art. 69§1 kk i art. 70§1 pkt 1 kk, w brzmieniu tych przepisów obowiązującym na dzień 01 września 1998 roku, zawiesza oskarżonemu P. B. (1) warunkowo wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności tytułem próby na okres lat 3 (trzech);

VIII. na podstawie art. 63§1 kk, w brzmieniu tego przepisu obowiązującym na dzień 01 września 1998 roku, zalicza oskarżonemu P. B. (1) na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności, w wypadku jej wykonania, okres zatrzymania w sprawie od dnia 13 lutego 2013 roku do dnia 15 lutego 2013 roku;

IX. na podstawie art. 63§1 i 5 kk zalicza oskarżonemu A. K. (1) na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres zatrzymania w sprawie tj. dwa dni - od dnia 13 lutego 2013 roku do dnia 14 lutego 2013 roku;

X. na podstawie art. 72§2 kk zobowiązuje oskarżonego P. B. (1) do naprawienia wyrządzonej szkody - w terminie 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy od uprawomocnienia się wyroku - przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych:

1/ K. K. (1) - w całości - kwoty 300 zł (trzysta złotych),

2/ J. C. – w całości - kwoty 1880 zł (tysiąc osiemset osiemdziesiąt złotych),

3/ T. G. (1) - w całości - kwoty 2100 zł (dwa tysiące sto złotych),

4/ J. B. (1) - w całości - 300 zł (trzysta złotych),

5/ K. W. (1) - w całości - kwoty 3500 zł (trzy tysiące pięćset złotych),

6/ M. Ż. - w części – kwoty 5000 zł (pięć tysięcy złotych);

XI. na podstawie art. 46§1 kk, w brzmieniu tego przepisu obowiązującym na dzień 01 września 1998 roku – wobec P. B. (1) i na podstawie art. 46§1 kk wobec A. K. (1) – orzeka od oskarżonych solidarnie obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody w całości przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego J. C. kwoty 2000 zł (tysiąc złotych);

XII. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej:

- adwokata A. K. (2) - kwotę 1756,44 zł (tysiąc siedemset pięćdziesiąt sześć złotych i czterdzieści cztery grosze) brutto tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu P. B. (1) z urzędu,

- adwokata M. M. (4) kwotę 1756,44 zł (tysiąc siedemset pięćdziesiąt sześć złotych i czterdzieści cztery grosze) brutto tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu A. K. (3) z urzędu,

- adwokata Z. G. kwotę 1756,44 zł (tysiąc siedemset pięćdziesiąt sześć złotych i czterdzieści cztery grosze) brutto tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu T. P. (1) z urzędu;

- adwokata E. S. kwotę 1489,80 zł (tysiąc czterysta osiemdziesiąt dziewięć złotych i osiemdziesiąt groszy) brutto tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu G. S. (1) z urzędu;

XIII. zwalnia oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie, wydatkami obciążając Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W 2012 roku K. K. (1) zamieszkiwała w P. pod numerem (...). W nieustalonym okresie 2011 lub 2012 roku, nie później niż do połowy marca 2013 roku P. B. (1) dokonał włamania do budynku mieszkalnego K. K. w ten sposób, że po wyłamaniu desek w drzwiach od stodoły wszedł do środka, następnie wybił dziurę w ścianie i dostał się do wnętrza budynku, skąd dokonał zaboru radia marki E. o wartości nie mniejszej niż 300 złotych stanowiące własność K. K. (1). Pokrzywdzona nie odzyskała radia.

Dowód: częściowo zeznania K. K. (1) – 77, 551v.-552,

częściowo wyjaśnienia P. B. (1) – k- 36-37, 154-159, 484v.-485

wyjaśnienia T. P. (1) – k- 204-205, 485v.

dokumentacja fotograficzna – k- 79

P. B. (1) wraz z firmą (...) wykonywał prace budowlane w domu jednorodzinnym znajdującym się w Ż. przy ul. (...), stanowiącym własność J. B. (1). W dniu 25.04.2012r. oskarżony wraz z A. K. (1) postanowili włamać się do tego budynku, P. B. był wówczas nietrzeźwy. P. B. (1) posiadanym śrubokrętem otworzył drzwi wejściowe do budynku, a następnie oskarżeni z jego wnętrza zabrali rury miedziane o średnicy 15 mm i 18 mm i długości 130 m, o łącznej wartości 2.000 zł, czym działali na szkodę J. C.. Rury te sprzedali w punkcie skupu złomu w J. Śl., otrzymali za nie ok. 600 zł. Pokrzywdzony nie odzyskał skradzionych rur miedzianych.

W dniu 27.04.2012r. P. B. (1) postanowił ponownie włamać się do tego samego budynku jednorodzinnego przy ul. (...) w Ż.. Znajdował się w stanie nietrzeźwości. Udał się pod budynek, następnie wybił szybę w oknie garażowym uszkadzając je i powodując szkodę w wysokości 300 zł na rzecz J. B. (1). Wszedł przez to okno do środka budynku, skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 2 przedłużaczy o długości 50 m i wartości łącznej 200 zł, szlifierki kątowej B. o wartości 800 zł, obcinaczek do rur wartości 100 zł, wiertarki udarowej B. o wartości 1.000 zł, o łącznej wartości 2.100 zł na szkodę T. G. (2) oraz przedłużacza o długości 40 m wartości 180 zł, 4 przedłużaczy o długości 50 m o łącznej wartości 400 zł i pilarki ręcznej marki H. o wartości 1.300 zł, o łącznej wartości 1.180 zł na szkodę J. C.. Oskarżony opalił przedłużacze i uzyskana miedź sprzedał na złom w J. Śl. uzyskując nieustaloną kwotę, narzędzia zaś pogubił w czasie ucieczki. Pokrzywdzeni nie odzyskali swojego mienia.

Dowód: zeznania J. C. – k- 94-95, 565

T. G. (2) – k- 110-111, 530v.

J. B. (1) – k- 113-114, 564v.

częściowo wyjaśnienia P. B. (1) – k- 36-37, 154-159, 484v.-485

wyjaśnienia A. K. (1) – k- 17-18, 179-182, 485

wyjaśnienia G. S. (1) – k- 174-177, 485v.

protokół oględzin – k- 97-98

dokumentacja fotograficzna – k- 99

W Ż. przy ul. (...). J. znajduje się budynek jednorodzinny, którego właścicielem jest K. W. (1). Dom ten w 2012 roku był w budowie. K. W. (1) nie przebywał w budynku w okresie od 20 do 22.05.2012r. W tym też okresie P. B. (1) wszedł do środka tego budynku przez otwarte okno i dokonał kradzieży piły ręcznej M. A., wyrzynarki A., młota udarowego B., wiertarki udarowej B. z kompletem wierteł (...), wiertarki B. do wiertła (...), wkrętarki akumulatorowej M. z ładowarką i akumulatorem, o łącznej wartości 3.500 zł na szkodę K. W. (1). P. B. (1) znajdował się wówczas w stanie nietrzeźwości. Skradzione elektronarzędzia sprzedał przypadkowym osobom, pieniądze przeznaczył na alkohol. Pokrzywdzony nie odzyskał skradzionego mu mienia.

Dowód: zeznania K. W. (1) – k- 62, 552

wyjaśnienia P. B. (1) – k- 36-37, 154-159, 484v.-485

W Ż. przy ul. (...) M. Ż. prowadził remont budynku z przeznaczeniem na pizzernię. W okresie od 02 do 03.07.2012r. P. B. (1) wraz z A. R. postanowili dokonać włamania do tego budynku. A. R. stał i obserwował okolicę, natomiast P. B. wyłamał ościeżnicę nad drzwiami, przez powstały otwór wszedł do środka skąd dokonał kradzieży elektronarzędzi w postaci wiertarki B. (...), wkrętarki D. W., szlifierki kątowej H., kompletu wierteł i przecinaków M. oraz części instalacji w postaci wiązki przewodów elektrycznych, o łącznej wartości 10.000 zł. Przedmioty te podawał na zewnątrz przez otwór powstały po wyłamaniu ościeżnicy A. R.. Przewody elektryczne zostały przez nich opalone, a uzyskaną miedź sprzedali w punkcie skupu złomu. Elektronarzędzia sprzedali za pośrednictwem brata P. B. nieustalonej osobie, otrzymali za nie kwotę ok. 500 zł, P. B. dostał 300 zł, zaś A. R. i brat oskarżonego pozostałą kwotę.

Dowód: zeznania M. Ż. -47-48, 565-565v.

A. R. – k- 26-27, 161-164, 586-586v.

wyjaśnienia P. B. (1) – k- 36-37, 154-159, 484v.-485

protokół oględzin – k- 49-50

W Ż. przy ul. (...) w 2012 roku posiadał piwnice w budynku nr (...), w której przechowywał elektronarzędzia. W okresie od 23 do 24. 01.2013r. P. B. (1) postanowił dokonać włamania do piwnicy mężczyzny o nazwisku K., z którym był skłócony. Udał się do pomieszczeń piwnicznych tego budynku, posiadanym metalowym tłuczkiem do mięsa wyłamał kłódkę w drzwiach piwnicy należącej do M. G. i wszedł do pomieszczenia. Widząc elektronarzędzia zorientował się, że nie jest to piwnica p. K.. Postanowił jednak dokonać kradzieży i zabrał w celu przywłaszczenia szlifierkę kątową (...), szlifierkę kątową B., młot udarowy, wiertarkę udarową R. wraz ze skrzynką koloru czarnego, wkrętarkę akumulatorową D., elektryczną piłę łańcuchową, skrzynkę narzędziową wraz z zawartością śrubokrętów, kluczy i bitów oraz wyrzynarkę P., o łącznej wartości 2.000 zł na szkodę M. G.. Zabrane przedmioty sprzedał następnie za kwotę 220 zł W. S. (1). W dniu 14.02.2013r. W. S. dobrowolnie przekazał te przedmioty Policji. Zabrane mienie zostało zwrócone pokrzywdzonemu.

Dowód: zeznania M. G. – k- 2, 4-5, 33, 551v.

W. S. (1) – k- 29, 552v.

wyjaśnienia P. B. (1) – k- 36-37, 154-159, 484v.-485

protokół zatrzymania rzeczy – k- 31-32

pokwitowanie odbioru rzeczy – k- 40

G. S. (1) nie cierpi na chorobę psychiczną w znaczeniu psychozy, niedorozwój umysłowy ani inne krótkotrwałe zaburzenia czynności psychicznych. U oskarżonego stwierdzono cechy osobowości nieprawidłowej dyssocjalnej, objawy zespołu zależności alkoholowej i uzależnienie od marihuany. Tempore criminis oskarżony posiadał w pełni zachowaną zdolność do rozumienia znaczenia czynu i pokierowania własnym postępowaniem. O ile był w tym okresie pod wpływem alkoholu lub marihuany, to był w stanie w pełni przewidzieć skutki i następstwa zażycia tych środków. Wobec oskarżonego nie zachodzą warunki z art. 31§1 i 2 kk.

Dowód: opinia sądowo – psychiatryczna – k- 214-216

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 23.10.2013r., sygn. VI K 518/13, A. R. został skazany za czyn z art. 279§1 kk popełniony na szkodę M. Ż..

Dowód: wyrok SR w Świdnicy sygn. VI K 518/13 – k- 371

P. B. (1) ma obecnie 24 lata, wykształcenie podstawowe, bez zawodu, jest kawalerem, ojcem jednego dziecka, utrzymywał się z prac dorywczych, nie był karany sądownie w dacie wniesienia aktu oskarżenia, obecnie odbywa karę pozbawienia wolności.

Dowód: dane osobopoznawcze – k- 243, 484v.

dane o karalności – k – 613-615

wywiady środowiskowe – k- 619-621

opinia z Aresztu Śledczego w Ś. – k- 660-661

A. K. (1) ma 21 lat, wykształcenie zawodowe, z zawodu mechanik pojazdów samochodowych, jest kawalerem, pracował w firmie (...) w Ż., osiągał dochód miesięczny 1800 zł, był karany sądownie, obecnie odbywa karę pozbawienia wolności.

Dowód: dane osobopoznawcze – k- 244, 484v.

dane o karalności – k – 610-611

wywiady środowiskowe – k- 625-626

opinia z Aresztu Śledczego w Ś. – k- 656-657

T. P. (1) ma obecnie 22 lata, wykształcenie gimnazjalne, bez zawodu, kawaler, utrzymywał się z prac dorywczych, był karany sądownie, obecnie odbywa karę pozbawienia wolności.

Dowód: dane osobopoznawcze – k- 244v., 484v.

dane o karalności – k – 616-618

wywiady środowiskowe – k- 622

opinia z Aresztu Śledczego w Ś. – k- 662-663

G. S. (1) ma 26 lat, wykształcenie gimnazjalne, z zawodu jest murarzem, kawaler, bezrobotny, był karany sądownie, obecnie odbywa karę pozbawienia wolności.

Dowód: dane osobopoznawcze – k- 245, 484v.

dane o karalności – k – 607-609

wywiady środowiskowe – k- 635-637

opinia z Aresztu Śledczego w Ś. – k- 658-659

P. B. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożył wyjaśnienia w zasadzie zgodne z ustalonym w sprawie stanem faktycznym. Odnośnie działania wspólnie i w porozumieniu z G. S. (1) oraz z T. P. (1) w postępowaniu przygotowawczym wskazał na ich udział w zarzucanych im przestępstwach, natomiast na rozprawie przed Sądem oskarżony zaprzeczył temu podając, że z uwagi na ilość popełnionych przestępstw „wplatał” w nie w/w oskarżonych, ale nie brali oni w nich udziału, popełnił je sam. Oskarżony odmówił odpowiedzi na pytania.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego - k – 36-37, 154-159, 484v.-485

A. K. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, złożył wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym w sprawie. Na rozprawie przed Sądem oskarżony odmówił składania wyjaśnień, podtrzymał te dotychczas złożone. Oskarżony odmówił odpowiedzi na pytania.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego - k – 17-18, 179-182, 484v.-485

G. S. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, zaprzeczył, by dokonał zarzucanego mu przestępstwa z P. B. (1), przyznał, że mają inne sprawy o kradzieże, ale nie kradł przedłużaczy, P. B. opowiadał mu o tych dwóch włamaniach do domu w budowie w Ż. i namawiał go do dokonania z nim włamań do domów w budowie gdzie pracował, ale oskarżony się nie zgodził. Na rozprawie przed Sądem oskarżony wyjaśniał, że został pomówiony przez P. B., który się pomylił, bo wcześniej popełniali razem inne przestępstwa, mogli być wtedy skłóceni.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego - k – 174-177, 484v.-485v.

T. P. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, zaprzeczył temu, by włamał się do budynku lub innego pomieszczenia w P. z P. B., przyznał, że włamywali się razem, ale w Ż.. Podał, że odbywał karę pozbawienia wolności od 09.02.2012r. do 04.07.2012r. Nie mogło być takiej sytuacji w włamaniem czy kradzieżą w P. również w innym okresie niż wskazany w zarzucie, nie wie dlaczego P. B. tak powiedział, może wskazał go dlatego, bo był z nim na wcześniejszych włamaniach. Na rozprawie przed Sądem oskarżony zaprzeczył udziałowi w tym włamaniu.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego - k – 204-205, 484v.-485v.

Sąd zważył:

Materiał dowodowy zebrany w sprawie nie pozostawia w ocenie Sądu wątpliwości co do popełnienia przez oskarżonych P. B. (1) i A. K. (1) zarzucanych im czynów, natomiast odnośnie oskarżonych G. S. (1) i T. P. (1) nie pozwolił na przypisanie im odpowiedzialności za popełnione przestępstwa z art. 279§1 kk.

Odnośnie czynów opisanych w punktach I, II i IV części wstępnej wyroku należało dokonać stosownych modyfikacji oraz korekty ich opisów zgodnie z wynikami przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego.

Konstruując stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się na wyjaśnieniach złożonych przez oskarżonych: P. B. (1) – z tym, że za wiarygodne Sąd uznał jego wyjaśnienia złożone na rozprawie przed Sądem w zakresie wykluczającym udział współoskarżonych G. S. i T. P., w całości A. K. (1), a także G. S. (1) i T. P. (1) – wykluczających ich udział w zarzucanych im przestępstwach, oraz na zeznaniach przesłuchanych w toku postępowania świadków: pokrzywdzonych K. K. (1), J. C., T. G. (2), J. B. (1), K. W. (1), M. Ż., M. G. oraz A. R. i W. S. (1), a także na pozostałych dowodach przywołanych w stanie faktycznym uzasadnienia.

Okoliczności i przebieg przestępstwa popełnionego na szkodę K. K. (1) z zostały ustalone na podstawie zeznań samej pokrzywdzonej, która opisała w jakich okolicznościach ujawniła włamanie do budynku mieszkalnego w P. oraz jaką szkodę w związku z tym pokrzywdzona poniosła (choć w tym zakresie z zastrzeżeniami o czym poniżej) oraz wyjaśnień oskarżonego P. B. (1) – z ich istotną modyfikacją w zakresie podawanego przez niego współsprawcy w osobie T. P. (1). Istotne jest to, że pokrzywdzona nie była w stanie umiejscowić w czasie przedmiotowego zdarzenia, podała go nieprecyzyjnie, co nie pozwoliło na ustalenie dokładnego czasu, w którym przedmiotowe włamanie miało nastąpić. Ponadto z jej zeznań złożonych na rozprawie przed Sądem wynika, że w pewnym okresie, po ujawnieniu włamania, budynek i powstały otwór w ścianie nie były zabezpieczone, tak więc dostęp do budynku nie stanowił ewentualnie przeszkody dla innych osób i nie sposób wykluczyć, że ktoś inny również tą drogą mógł dostać się do budynku i dokonać kradzieży znajdującego się tam mienia. Odnośnie wartości mienia Sąd więc, wobec braku jego udokumentowania i wątpliwości w tym zakresie, przyjął za wiarygodne kwoty podane przez pokrzywdzoną na rozprawie. W tym zakresie zaznania złożone przez K. K. na rozprawie są wiarygodne. W zakresie tego czynu oskarżony P. B. (1) opisał w jaki sposób dostał się do wnętrza budynku, początkowo wskazywał na wspólne z nim działanie T. P. (1), lecz na rozprawie przed Sądem zaprzeczył temu, by T. P. brał z nim udział w przedmiotowym przestępstwie. Również T. P. (1) konsekwentnie w toku całego postępowania zaprzeczał swojemu udziałowi w tym włamaniu, przyznawał, że brał udział w innych włamaniach z P. B., ale nie w tym w P.. Ponadto w okresie od 09 lutego 2012 roku do 04.07.2012r. odbywał karę pozbawienia wolności, a więc nie mógł, choćby w tym okresie, barć udziału w tym czynie. Wobec braku jakichkolwiek innych dowodów w tym zakresie, a Sąd miał do dyspozycji tylko wyjaśnienia P. B. i T. P., Sąd uznał za wiarygodne te wyjaśnienia oskarżonych, w których zaprzeczyli oni udziałowi w tym włamaniu T. P. (1) i przyjął, iż opisane przez oskarżonego P. B. czynności wykonywał on sam i on też zabrał mienie w postaci radia marki E.. Nie dające się usunąć wątpliwości w zakresie sprawstwa oskarżonego T. P. Sąd rozstrzygnął na jego korzyść, co skutkować musiało uniewinnieniem oskarżonego T. P. (1) od popełnienia zarzucanego mu przestępstwa z art. 279§1 kk, opisanego w punkcie I część wstępnej wyroku oraz zaliczeniem w tym zakresie kosztów procesu, na mocy art. 632 pkt 2 kpk, na rachunek Skarbu Państwa.

Biorąc pod uwagę powyższy materiał dowodowy zdaniem Sądu nie ulegało wątpliwości, że oskarżony P. B. (1) w nieustalonym czasie, nie później niż w połowie marca 2012 roku w P. dokonał kradzieży z włamaniem do budynku mieszkalnego w ten sposób, że po wybiciu dziury w ścianie pomiędzy stodołą a budynkiem przedostał się do wnętrza budynku, skąd zabrał następnie w celu przywłaszczenia radio marki E. o wartości nie mniejszej niż 300 zł należące do K. K. (1). Rodzaj mienia Sąd ustalił w oparciu o wyjaśnienia P. B., który konsekwentnie wskazywał, iż dokonał zaboru tylko radia, zaś wartość mienia – na podstawie twierdzeń pokrzywdzonej z rozprawy. W tym też zakresie co do współsprawstwa oraz ilości i wartości zabranego mienia dokonana została stosowna modyfikacja zarzutu, co znalazło swój wyraz w punkcie I ppkt 1 części dyspozytywnej wyroku.

Podobnie okoliczności i przebieg zdarzeń z okresu od 25 do 27.04.2012r. zostały ustalone na podstawie logicznych i spójnych zeznań pokrzywdzonych J. C., T. G. (2) i J. B. (1), a także wiarygodnych w ocenie Sądu wyjaśnień P. B. (1) i A. K. (1), w których przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów i złożyli wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym w sprawie oraz G. S. (1) - w zakresie samodzielnego działania P. B. (1) w czasie zdarzenia z dnia 27.04.2012r.

P. B. (1) opisał w jaki sposób dostał się w dniu 27.04.2012r. do wnętrza budynku, wskazując w postępowaniu przygotowawczym na udział w tym przestępstwie G. S. (1), natomiast na rozprawie przed Sądem zaprzeczył temu, by G. S. brał z nim udział w przedmiotowym przestępstwie. Oskarżony G. S. konsekwentnie w toku całego postępowania zaprzeczał swojemu udziałowi w tym włamaniu, przyznał, że brał udział w innych włamaniach z P. B., ale nie w tym, P. B. (1) miał go namawiać do dokonania włamania, a po odmowie opowiadać mu o dwukrotnym włamaniu do tego budynku. Wobec braku jakichkolwiek innych dowodów potwierdzających sprawstwo G. S. (1) w tym zakresie, a Sąd ponownie miał tutaj do dyspozycji tylko wyjaśnienia P. B. i G. S., dodatkowo wsparte zeznaniami W. S. (3) o przebywaniu syna w jego miejscu zamieszkania w tym czasie, zasadnym było uznanie za wiarygodne tych wyjaśnień obu w/w oskarżonych, w których zaprzeczyli oni udziałowi w tym włamaniu G. S. (1) i przyjęcie, że opisane przez oskarżonego P. B. czynności wykonywał on sam i on też zabrał mienie na szkodę pokrzywdzonych. Nie dające się usunąć wątpliwości w zakresie sprawstwa oskarżonego G. S. Sąd rozstrzygnął na jego korzyść, a powyższe skutkować musiało uniewinnieniem oskarżonego G. S. (1) od popełnienia zarzucanego mu przestępstwa z art. 279§1 kk, opisanego w punkcie II część wstępnej wyroku oraz zaliczeniem w tym zakresie kosztów procesu, na mocy art. 632 pkt 2 kpk, na rachunek Skarbu Państwa.

Natomiast zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwolił też na bezsprzeczne ustalenie, że oskarżeni P. B. (1) i A. K. (1) w dniu 25.04.2012r. działając wspólnie i w porozumieniu, a co do takiego porozumienia współsprawców nie może być tutaj żadnych wątpliwości, udali się pod budynek jednorodzinny w budowie znajdujący się w Ż. przy ul. (...) stanowiący własność J. B. (1), tam po otwarciu śrubokrętem drzwi budynku, dostali się do jego wnętrza i zabrali stamtąd rury miedziane o średnicy 15 mm i 18 mm i długości 130 m. Stanowiły one własność J. C. i w oparciu o zeznania tego świadka Sąd ustalił ich wartość na kwotę 2000 zł.

Ponadto oskarżony P. B. (1) w dniu 27.04.2012r. ponownie dokonał włamania do tego samego budynku w ten sposób, że wybił szybę w oknie garażowym, uszkadzając je, wszedł przez to okno do wnętrza budynku skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 2 przedłużaczy o długości 50 m i wartości łącznej 200 zł, szlifierki kątowej B. o wartości 800 zł, obcinaczek do rur wartości 100 zł, wiertarki udarowej B. o wartości 1000 zł – łącznej wartości 2.100 zł na szkodę T. G. (2) oraz przedłużacza o długości 40 m wartości 180 zł, 4 przedłużaczy o długości 50 m o łącznej wartości 400 zł i pilarki ręcznej marki H. o wartości 1.300 zł – łącznej wartości 1.180 zł na szkodę J. C.. Wartość mienia Sąd ustalił w oparciu o zeznania złożone przez w/w pokrzywdzonych, zaś wartość uszkodzonego okna na 300 zł została ustalona na podstawie zeznań J. B..

Korekty wymagał również opis czynu II zarzuconego aktem oskarżenia i w tym zakresie Sąd przyjął prawidłowe brzmienie nazwisk pokrzywdzonych, zaś z opisu czynu wyeliminował działanie oskarżonego P. B. wspólnie i w porozumieniu z G. S..

Ustalając stan faktyczny w zakresie czynu popełnionego na szkodę K. W. (1) Sąd oparł się na wiarygodnych bo spójnych i logicznych, a także korespondujących z zeznaniami samego pokrzywdzonego, wyjaśnieniach oskarżonego P. B. (1), w których potwierdził fakt dostania się do domu w budowie znajdującego się w Ż. przy ul. (...). J., przez otwarte okno oraz kradzieży elektronarzędzi, których rodzaj i wartość została ustalona w oparciu o wiarygodne zeznania K. W., niekwestionowane w tym zakresie przez strony postępowania.

Powyższy materiał dowodowy pozwolił na przypisanie P. B. (1) sprawstwa w zakresie czynu opisanego w punkcie III części wstępnej wyroku polegającego na kradzieży, w okresie od 20 do 22.05.2012r. z wnętrza budynku opisanych w zarzucie elektronarzędzi o wartości 3.500 zł na szkodę K. W. (1).

Odnośnie czynu popełnionego na szkodę M. Ż. stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o spójne i korespondujące ze sobą wiarygodne wyjaśnienia P. B. (1) i zeznania A. R. (współsprawcy tego czynu) oraz zeznania pokrzywdzonego M. Ż.. Zarówno P. B. jak i A. R. opisali okoliczności i sposób w jaki dokonali włamania do remontowanego przez pokrzywdzonego budynku, wskazali na swoje role w tym zakresie, choć nie ma tu znaczenia czym każdy z nich się „zajmował”, z uwagi na przyjętą i oczywiście słuszną koncepcje ich działania wspólnie i w porozumieniu, wskazali również jakiego rodzaju mienie zostało przez niech zabrane i co następnie z nim zrobili. Pokrzywdzony wskazał w jaki sposób sprawcy dostali się do wnętrza budynku oraz jakie przedmioty i jakiej wartości zostały przez nich zabrane.

W tym też zakresie Sąd dokonał korekt marek narzędzi: pilarki ręcznej na prawidłową (...) i kompletu wierteł i przecinaków na prawidłową (...).

Zasadnym więc było przyjęcie sprawstwa oskarżonego P. B. (1) w zakresie czynu popełnionego w okresie od 02 do 03.07.2012r., a polegającego na tym, że działając wspólnie i w porozumieniu z A. R. dokonał kradzieży z włamaniem do remontowanego budynku przy ul. (...) w Ż. w ten sposób, że po uprzednim wyłamaniu ościeżnicy nad drzwiami i przedostaniu się do wnętrza budynku zabrał w celu przywłaszczenia wiertarkę B. (...), wkrętarkę D. W., szlifierkę kątową H., komplet wierteł i przecinaków M. oraz część instalacji w postaci wiązki przewodów elektrycznych. Wartość w/w mienia pokrzywdzony wycenił na 10.000 zł. Wartość ta, podobnie jak pozostałe wartości zabranego przez oskarżonych mienia, za wyjątkiem mienia zabranego na szkodę K. K., nie była przez strony kwestionowana w toku postępowania.

Ustalając stan faktyczny w zakresie czynu popełnionego na szkodę M. G. Sąd oparł się na logicznych i konsekwentnych w tym zakresie zeznaniach samego pokrzywdzonego, który opisał okoliczności ujawnienia włamania do jego piwnicy oraz wskazał jakie mienie zostało mu zabrane, a następnie zwrócone, a także na spójnych w tym zakresie wyjaśnieniach P. B. (1), zgodnych z ustalonym przez Sąd stanem faktycznym w sprawie oraz zeznaniach W. S. (1), opisujących okoliczności zakupu skradzionego pokrzywdzonemu mienia od oskarżonego P. B. i zwrotu tego mienia. Tenże materiał dowodowy, w jego powiązaniu z protokółem zatrzymania rzeczy i pokwitowaniem, tworzy logiczną i spójną całość i jako taki zasługuje w całości na wiarę.

P. B. (1) w okresie od 23 do 24.01.2013r. w Ż. dokonał kradzieży z włamaniem do pomieszczenia piwnicznego przy ul. (...), a uczynił to w ten sposób, że po uprzednim wyłamaniu kłódki przy użyciu tłuczka do mięsa, dostał się do wnętrza pomieszczenia skąd zabrał w celu przywłaszczenia: szlifierkę kątową B.-deker, szlifierkę kątową B., młot udarowy, wiertarkę udarową R. wraz ze skrzynką koloru czarnego, wkrętarkę akumulatorową D., elektryczną piłę łańcuchową, skrzynkę narzędziową wraz z zawartością śrubokrętów, kluczy i bitów oraz wyrzynarkę P.. Łączna wartość zabranego mienia wynosiła 2.000 zł i wynika ona wprost z zeznań pokrzywdzonego.

W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne Sąd przyjął, że zachowanie P. B. (1) w zakresie czynów z punku I, IV i V części wstępnej wyroku, w każdym z przypadków, wyczerpało ustawowe znamiona przestępstwa z art. 279§1 kk, zaś w zakresie czynu z punktu II – z art. 279§1 kk w zw. z art. 12 kk , bowiem sprawca (działający sam lub wspólnie i w porozumieniu) dokonał kradzieży ustalonych przedmiotów, pokonując uprzednio zabezpieczenia służące ochronie mienia znajdującego się w każdym z budynków czy pomieszczeń, tak, by mógł dostać się do ich wnętrza. W każdej z tych sytuacji sprawca (sprawcy) działa w sposób wcześniej zaplanowany, wykonując poszczególne elementy czynu zabronionego.

Z przestępstwem z art. 279§1 kk mamy do czynienia wówczas, gdy sprawca zabiera cudzą rzecz ruchomą (mienie ruchome) w celu przywłaszczenia w następstwie jakiegokolwiek fizycznego oddziaływania i usunięcia w ten sposób przeszkody materialnej będącej częścią konstrukcji pomieszczenia zamkniętego lub specjalnym zamknięciem tego pomieszczenia, utrudniającym dostęp do jego wnętrza. Każdy bowiem kto współdziała z inną osobą w zaborze mienia w celu przywłaszczenia, będąc świadomym tego, że ta osoba zastosowała włamanie jako sposób tego zaboru odpowiada za współsprawstwo w kradzieży z włamaniem z art. 279 kk (jak: A. K., A. R.). Nie ma również w tej sytuacji żadnego znaczenia jaki był podział ról współsprawców kradzieży z włamaniem i który ze współsprawców usunął przeszkodę fizyczną służącą ochronie mienia przed osobami nieuprawnionymi oraz dokonał włamania. I w taki sposób dział sprawca (i sprawcy) tych czynów.

P. B. (1) swoim zachowaniem opisanym w punkcie III części wstępnej wyroku wyczerpał ustawowe znamiona czynu z art. 278§1 kk, gdyż dokonał zaboru cudzych rzeczy ruchomych, a celem jego działania było przywłaszczenie mienia tzn. objęcie w posiadanie rzeczy ruchomych i rozporządzenie nimi jak swoją własnością, mimo iż nie posiadał do tego tytułu prawnego, a działał w ten sposób na szkodę określonego pokrzywdzonego.

W zakresie czynu II części wstępnej wyroku uzasadnione było przyjęcie do kwalifikacji prawnej art. 12 kk z uwagi na sposób działania oskarżonego P. B. oraz niewielkie odstępy czasowe poszczególnych jego czynów i działanie oskarżonego niewątpliwie w wykonaniu z góry powziętego przez niego zamiaru.

Biorąc zaś pod uwagę podane powyżej przy czynie z punktu II części wstępnej wyroku wartości szkód (zabranego mienia i uszkodzonego mienia), niezasadnym było przyjęcie kumulatywnej kwalifikacji prawnej również z art. 288§1 kk. Stad też zmiana tej kwalifikacji, co znalazło swój wyraz w punkcie I części dyspozytywnej wyroku.

W zakresie czynów wskazanych w punkcie I części dyspozytywnej wyroku tj. przestępstw z art. 279§1 kk i z art. 279§1 kk w zw. z art. 12 kk Sąd przyjął też, iż czyny te zostały popełnione w warunkach ciągu przestępstw z art. 91§1 kk, bowiem P. B. (1) popełnił je w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, zanim w stosunku do któregokolwiek z nich zapadł pierwszy wyrok.

W konsekwencji powyższych ustaleń za przypisane oskarżonemu P. B. (1) przestępstwa Sąd wymierzył: za ciąg przestępstw (punkt I części dyspozytywnej wyroku) - karę 2 lat pozbawienia wolności, za czyn z punktu III części wstępnej wyroku - karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, natomiast oskarżonemu A. K. (1) za czyn z punktu VI części wstępnej wyroku - karę 3 miesięcy pozbawienia wolności i karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.

Kierując się treścią przepisu art. 91§2 kk (brzmienie przepisu po dniu 01.07.2015r. nie uległo zmianie) Sąd dokonał połączenia kar jednostkowych orzeczonych wobec oskarżonego P. B. (1) i wymierzył mu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności (punkt VI części dyspozytywnej wyroku).

Zdaniem Sądu zasadnym było, w kontekście ustawowych celów kary, orzeczenie wobec oskarżonego A. K. (1) – również z uwagi na jego uprzednia karalność – na mocy art. 37b kk kary bezwzględnej pozbawienia wolności i kary ograniczenia wolności, w wymiarach jak w punkcie V części dyspozytywnej wyroku, bowiem wobec tego oskarżonego kary te pozostają adekwatne również do charakteru popełnionych przestępstw i zrealizują swoje funkcje w zakresie sprawiedliwego ukarania sprawcy, jak też w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej. Sąd nie znalazł bowiem wobec tego oskarżonego okoliczności pozwalających na skorzystanie z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania ewentualnie orzeczonej kary pozbawienia wolności z uwagi na uprzednią karalność oskarżonego i cele kary, które ma osiągnąć. Nie zrównoważyły ich poczytane na korzyść oskarżonego okoliczności łagodzące.

Kara łączna pozbawienia wolności w powyższym wymiarze (również kary jednostkowe) orzeczone wobec P. B. oraz kary wymierzone A. K. pozostają adekwatne zarówno do stopnia ich zawinienia, jak i znacznego stopnia społecznej szkodliwości popełnionych przez nich czynów.

Wymierzając oskarżonym kary Sąd miał też na względzie cele wychowawcze – w zakresie kształtowania właściwej postawy i krytycznego stosunku do własnych czynów oraz zapobiegawcze – w zakresie skutecznego odstraszenia przed powrotem na drogę przestępstwa, które kara ma osiągnąć wobec oskarżonych, ale także cele prewencji ogólnej, zwłaszcza w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa i potencjalnych sprawców tego rodzaju przestępstw. W sytuacji sprawców takich jak oskarżeni konieczna jest, poprzez wymiar kar i ich rodzaj, zdecydowana reakcja ze strony Sądu tak by skutecznie powstrzymać ewentualnych sprawców tego rodzaju zachowań, lekceważących obowiązujące przepisy prawa i wykazujących brak poszanowania dla cudzej własności, przed popełnianiem takich przestępstw. Orzekane przez Sądy kary mają być skuteczne i takie też będą, zdaniem Sądu, w niniejszej sprawie. Na korzyść oskarżonych Sąd przyjął ich przyznanie się do popełnienia zarzucanych im czynów, szczegółowe podanie okoliczności i motywów ich popełnienia, uprzednia niekaralność oskarżonego P. B., a także wyrażony żal i skruchę, a taka postawa oskarżonych dobrze rokuje co do ich przyszłości i zachowania.

Wobec oskarżonego P. B. (1) Sąd uznał więc za możliwe przyjęcie pozytywnej prognozy kryminologiczno - społecznej skutkujące możliwością zastosowania dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary i uznania, że oskarżony mimo niewykonania kary pozbawienia wolności powstrzyma się od kolejnego naruszania prawa. Zdaniem Sądu groźba zarządzenia kary w 3-letnim okresie próby oraz prezentowana w toku postępowania pozytywna postawa wskazująca na ewidentną zmianę zachowania oskarżonego i jego nastawienia do obowiązujących przepisów prawa oraz poszanowania dla cudzej własności, skutecznie powstrzyma oskarżonego od podejmowania jakichkolwiek działań, mogących naruszać porządek prawny, dlatego Sąd orzekł jak w punkcie VII części dyspozytywnej wyroku.

Sąd odpowiednio w punkcie VIII części dyspozytywnej wyroku - odnośnie P. B. (1) i w punkcie IX części dyspozytywnej wyroku - co do oskarżonego A. K. (1), zaliczył w/w oskarżonym na poczet orzeczonych kar pozbawienia wolności, a P. B. kary łącznej pozbawienia wolności w wypadku jej wykonania, okresy ich zatrzymania w sprawie.

Sąd za niezbędne i konieczne uznał orzeczenie wobec P. B. (1) i A. K. (1) obowiązków naprawienia wyrządzonych szkód na rzecz pokrzywdzonych, aby tym mocniej uświadomić oskarżonym naganność ich zachowań i wdrożyć ich do poszanowania cudzej własności, dlatego też stosowne orzeczenia w tym zakresie znalazły się w punktach X i XI części dyspozytywnej wyroku.

W czasie orzekania przez Sąd, w związku z nowelizacją ustawy Kodeks karny z dniem 01.07.2015r., koniecznym było ustalenie i zastosowanie - zgodnie z treścią art. 4 kk - ustawy względniejszej dla sprawcy. Wskazać należy, iż zarówno brzmienie przepisów art. 279§1 kk, art. 278§1 kk, jak również art. 12 kk, art. 91§2 kk i art. 72§1 kk i zasady w nich określone nie uległy zmianie. Nie zmieniły się również zagrożenia karą przewidziane za w/w przestępstwa. Natomiast zmianie uległy zasady oraz podstawy skorzystania z instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary określone w art. 69 kk i 70 kk oraz treść i zasadny z art. 91§1 kk i art. 46 kk. Porównując uregulowania obowiązujące w tym zakresie w czasie popełnienia przez P. B. (1) przestępstwa oraz w czasie orzekania przez Sąd wskazać należy, iż przepisami względniejszymi dla oskarżonego są przepisy obowiązujące poprzednio (w brzmieniu na dzień 01.09.1998r.), choć przepisy w brzmieniu obowiązującym obecnie tj. na dzień 01.07.2015r. pozwalają na określenie krótszego okresu próby (pod roku do lat 3). Natomiast pozostałe instytucje związane z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności, w tym w szczególności treść art. 72§1 kk, obligatoryjność orzeczenia obowiązku probacyjnego w niniejszej sprawie (choć wobec oskarżonego orzeczono w wyroku obowiązek naprawienia szkody w ramach środka karnego i obowiązku probacyjnego z art. 72§2 kk) są mniej korzystne dla oskarżonego, gdyż uniemożliwiają skorzystanie wobec niego z instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze przekraczającym rok, a wobec oskarżonego orzeczono karę w wymiarze 2 lat uznając jej rodzaj i wymiar za jedynie właściwy i odpowiedni, a także uzasadniony okolicznościami sprawy. Treść art. 46 kk w brzmieniu poprzednio obowiązującym również stawarza dla oskarżonego korzystniejszą sytuację, dlatego też Sąd zastosował wobec P. B. ten przepis w jego brzmieniu na dzień 01.09.1998r. Konsekwencją przyjęcia powyższego było również zastosowanie wobec tego oskarżonego art. 91§1 kk i art. 63§1 kk w ich brzmieniu poprzednio obowiązującym, gdyż niemożliwym jest równoczesne stosowanie wobec tego samego oskarżonego przepisów dwóch różnych ustaw karnych tj. poprzednio i obecnie obowiązującej.

Natomiast wobec A. K. (1) Sąd uznał za zasadne orzeczenie kary w oparciu o obecnie obowiązujące przepisy kodeksu karnego, w tym art. 37b kk, który stwarza dla tego oskarżonego niewątpliwie korzystniejszą sytuację niż przepisy poprzednio obowiązujące, nie przewidujące wszak takiej możliwości - orzeczenia kary mieszanej, w tym kary pozbawienia wolności w wymiarze do 6 miesięcy, podczas gdy art. 279§1 kk zagrożony jest karą pozbawienia wolności w wymiarze od roku do lat 10. Z uwagi na powyższe Sąd, uznając powołany przepis art. 37b kk za względniejszy dla sprawcy, zastosował wobec A. K. przepisy kodeksu karnego obecnie obowiązujące. Konsekwencją przyjęcia powyższego było również zastosowanie wobec tego oskarżonego art. 46 kk i 63§1 i 5 kk w ich brzmieniu obecnie obowiązującym.

Stosownie do wniosków obrońców wyznaczonych oskarżonym z urzędu Sąd na mocy art. 618§1 pkt 11 kpk zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackich: - adw. A. K. (2), adw. M. M. (4) i adw. Z. G. kwoty po 1756,44 zł brutto tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonym P. B. (1), A. K. (3) i T. P. (1) z urzędu oraz adw. E. S. kwotę 1489,80 zł (tysiąc czterysta osiemdziesiąt dziewięć złotych i osiemdziesiąt groszy) brutto tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu G. S. (1) z urzędu, a odpowiadające nakładowi pracy obrońców w sprawie i mających swe umocowanie w art. 29 ust. 1 i 2 ustawy prawo o adwokaturze w zw. z § 14 ust. 1 i 2 i § 16 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, zgodnie z którymi za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną z urzędu adwokatowi należy się wynagrodzenie w wysokości określonej w wyżej wskazywanym rozporządzeniu, dlatego orzeczono jak w punkcie XII części dyspozytywnej wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł biorąc pod uwagę sytuacje materialne oskarżonych i w oparciu o przepis art. 624§1 kpk zwolnił oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie, wydatkami obciążając Skarb Państwa, a na mocy art. 17 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (t. jedn.: Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zwolnił oskarżonych od opłaty w sprawie uznając, że uiszczenie powyższych kosztów i opłaty byłoby dla nich zbyt uciążliwe.