Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lipca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lipca 2013 r. w O.

sprawy z odwołania K. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o świadczenie przedemerytalne

na skutek odwołania K. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 25.02.2013r. znak (...)

orzeka:

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje K. O. prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 29 stycznia 2013r.

2.  stwierdza brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

III U 495/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25.02.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. odmówił przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego K. O., gdyż zdaniem organu rentowego nie spełnił on warunku rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy.

K. O. wniósł odwołanie od tej decyzji. Odwołujący twierdził, że pracował jako kierowca zaopatrzeniowiec, a funkcję prezesa pełnił jedynie dodatkowo. Ponadto twierdził, że ze stanowiska prezesa go jedynie odwołano natomiast likwidacja stanowiska kierowcy nastąpiła bezpowrotnie z przyczyn ekonomicznych i organizacyjnych oraz, że na tym stanowisku już nikt nie pracuje.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie. Organ rentowy podnosił, iż odwołujący nie spełnia warunków niezbędnych do przyznania świadczeń przedemerytalnych gdyż likwidacja stanowiska pracy, które wynika z świadectwa pracy tj. prezesa zarządu nie nastąpiła albowiem funkcję tę sprawuje inna osoba.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. O. urodził się (...).1955r.

W okresie od 1.02.2010r do 26.06.2012r. odwołujący był zatrudniony na stanowisku kierowcy – zaopatrzeniowca oraz dodatkowo pełnił funkcję Prezesa Zarządu w Gminnej Spółdzielni (...). Po ustaniu zatrudnienia odwołujący zarejestrował się w Powiatowym Urzędzie Pracy w P. gdzie pobierał zasiłek dla bezrobotnych w okresie od 5.07.2012r. do 4.07.2013r. W okresie rejestracji jako bezrobotny odwołujący nie odmówił podjęcia zatrudnienia. Obecnie odwołujący w dalszym ciągu jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna w Powiatowym Urzędzie Pracy w P..

K. O. zgromadził staż pracy w łącznym wymiarze 40 lat 1 miesiąca i 7 dni. W dniu 28.01.2013r. złożył do ZUS wniosek o przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego. Zaskarżoną decyzją ZUS odmówił mu prawa do świadczenia przedemerytalnego gdyż zdaniem organu nie nastąpiła likwidacja stanowiska pracy na którym ostatnio był zatrudniony odwołujący, a tym samym nie spełnione zostały przesłanki z art.2 ust 1 pkt. 5 ustawy z dnia 30.04.2004r. o świadczeniach przedemerytalnych.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 2 ust 1 pkt. 5 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych prawo do tego świadczenia przysługuje osobie która, do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn.

Ponadto w myśl art.2 ust.3 tej ustawy – świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1) nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2) w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3)złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

W przedmiotowej sprawie sporną kwestią pozostawało jedynie ustalenie czy ustanie zatrudnienia w Gminnej Spółdzielni (...) nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia tj. przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych lub technologicznych. Pozostałych przesłanek normujących prawo do świadczeń przedemerytalnych ZUS nie kwestionował.

W ocenie organu nie można było przyjąć, że nastąpiło zlikwidowanie ostatniego stanowiska pracy na którym był zatrudniony odwołujący gdyż po zwolnieniu w/w stanowisko prezesa zarządu objęła inna osoba.

Odwołujący kwestionował, że był zatrudniony jako prezes gdyż jego zdaniem funkcja prezesa zarządu była jedynie dodatkową czynnością za którą nie dostawał wynagrodzenia, a jego praca cały czas polegała na wykonywaniu funkcji kierowcy-zaopatrzeniowca.

Sąd dopuścił dowód z przesłuchania świadków A. R. oraz S. D. na okoliczność faktycznie zajmowanego stanowiska przez odwołującego podczas zatrudnienia odwołującego w (...).

Świadkowie zgodnie przyznali, że odwołujący w trakcie pracy w GS był zatrudniony jako kierowca- zaopatrzeniowiec. Odwołujący zajmował się dostarczaniem do sklepów towarów z hurtowni, które rozwoził po sklepach należących do Spółdzielni. Świadkowie ponadto zgodnie potwierdzili, że odwołujący został powołany na stanowisko prezesa zarządu po byłej pani prezes która odeszła ze względów zdrowotnych. Z tytułu wykonywania funkcji prezesa odwołujący nie otrzymywał żadnego wynagrodzenia ponadto świadkowie potwierdzili, że z tytułu funkcji prezesa odwołujący wykonywał jedynie drobne czynności związane z zgromadzeniami Rady Nadzorczej Spółdzielni i czynnościami nadzoru. Z zeznań świadków wynika wyraźnie, że stanowisko kierowcy – zaopatrzeniowca w GS (...) uległo likwidacji gdyż spółdzielnia nie miała środków finansowych na utrzymanie tego etatu, a ponadto w obliczu możliwości dostarczania towaru do jedynego pozostałego sklepu Spółdzielni bezpośrednio przez hurtownie utrzymywanie tego etatu nie miało uzasadnienia gospodarczego. Z zeznań świadków wynika ponadto, że na dzień obecny (...) zatrudnia jedynie dwie osoby ( księgową i ekspedientkę), a po odejściu odwołującego na stanowisko kierowcy zaopatrzeniowca nikt nie został zatrudniony.

Świadek S. D. będący przewodniczącym Rady Nadzorczej Spółdzielni ponadto dodał, że sytuacja finansowa spółdzielni jest słaba i zmierzająca ku likwidacji. Świadek nie potrafił wyjaśnić dlaczego w świadectwie pracy K. O. w opisie stanowiska pracy figuruje Prezes zarządu mimo, że odwołujący wykonywał prace kierowcy- zaopatrzeniowca. Ponadto dodał, że obecnie funkcję prezesa zarządu sprawuje osoba będąca wieloletnim członkiem zarządu oraz, że funkcje tą wykonuje społecznie bez jakiegokolwiek zatrudnienia i odpłatności. Podobnie członkowie Rady Nadzorczej Spółdzielni także pracują społecznie i z tytułu wykonywanych funkcji nie otrzymują wynagrodzenia.

Zeznania świadków A. R. oraz S. D. w pełni korespondują z zeznaniami odwołującego złożonymi w charakterze strony. K. O. potwierdził, że jego praca polegała na utrzymaniu samochodu dostawczego w należytym stanie oraz dostarczaniu towarów z hurtowni do poszczególnych sklepów należących do Spółdzielni. Funkcję prezesa przejął po poprzedniej prezes, która odeszła ze względów zdrowotnych oraz, że po jego zwolnieniu funkcję prezesa pełni inna osoba nieodpłatnie. Odwołujący potwierdził, że po jego odejściu na stanowisku kierowcy zaopatrzeniowca nie została zatrudniona żadna inna osoba. Jego zwolnienie było podyktowane problemami finansowymi Spółdzielni.

Sąd dał wiarę zarówno zeznaniom przesłuchanych świadków jak i odwołującemu. Zeznania te były zbieżne i wzajemnie się uzupełniały oraz tworzyły logiczną całość. Sąd ustalił, że ostatnim stanowiskiem pracy odwołującego było stanowisko kierowcy-zaopatrzeniowca. Z tego tytułu otrzymywał wynagrodzenie – był to główny zakres jego obowiązków, pełnienie funkcji Prezesa Spółdzielni było jedynie czynnością dodatkową, nie kolidującą z zakresem podstawowych obowiązków odwołującego. Pomimo zapisu w świadectwie pracy ostatnio zajmowanym stanowiskiem przez odwołującego - nie było stanowisko prezesa tylko kierowcy- zaopatrzeniowca, które zostało zlikwidowane z przyczyn ekonomicznych w trybie art. 30 § 1 pkt 2 kodeksu pracy.

Sąd opierając się na całokształcie zebranego materiału, zeznaniach świadków i odwołującego, dokumentacji znajdujących się w aktach osobowych oraz aktach rentowych odwołującego ustalił, że K. O. był zatrudniony w GS (...) jako kierowca- zaopatrzeniowiec i w związku z likwidacją tego stanowiska w dniu 26.06.2012r. został rozwiązany stosunek pracy. Likwidacja stanowiska pracy kierowcy-zaopatrzeniowca nastąpiła z przyczyn ekonomicznych przez Spółdzielnię (...), a tym samym było to rozwiązanie stosunku pracy o których stanowią przepisy ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Wobec spełniania przez odwołującego warunków wynikających z art. 2 ust 1 pkt. 5 i ust 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego i przyznał K. O. prawo do świadczenia przedemerytalnego od 29.01.2013r. - zgodnie z art. 7 ust 1 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych tj. od następnego dnia od złożenia wniosku o świadczenie przedemerytalne do organu rentowego.

Zgodnie z treścią art. 118 ust. 1a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Sąd był zobowiązany, przyznając odwołującemu prawo do świadczenia przedemerytalnego, do zamieszczenia z urzędu w sentencji wyroku rozstrzygnięcia w przedmiocie odpowiedzialności organu rentowego odnośnie do nieustalenia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji tj. zarówno przyznającego prawo do świadczenia, jak też jego brak ( vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28.04.2010 roku, II UK 330/09, LEX 604220). W ocenie Sądu Okręgowego w przedmiotowej sprawie brak było podstaw do obciążenia organu rentowego odpowiedzialnością za nieustalenie wszystkich okoliczności niezbędnych do wydania decyzji o przyznaniu odwołującemu się prawa do świadczenia przedemerytalnego. ZUS nie dysponował bowiem niezbędnymi i wystarczającymi dokumentami pozwalającymi na jednoznaczne stwierdzenie, że ustanie zatrudnienia odwołującego się w Gminnej Spółdzielni (...) nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia tj. przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych lub technologicznych.

Z tych względów orzeczono jak w pkt. 2 wyroku.