Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 października 2015r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 08 października 2015r. w O.

sprawy z odwołania W. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania W. B.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 31.07.2015r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31.07.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. odmówił W. B. prawa do wcześniejszej emerytury uznając, iż nie udowodnił on wymaganego 25 - letniego stażu pracy, w tym 15 – letniego okresu pracy w szczególnych warunkach oraz nie osiągnął wieku emerytalnego.

Decyzję powyższą W. B. zaskarżył, wnosząc od niej odwołanie.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Wskazał, że W. B. nie spełnia warunków do przyznania wcześniejszej emerytury, o których mowa w art.184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, gdyż nie legitymuje się 25-letnim ogólnym stażem pracy, nie osiągnął wieku emerytalnego oraz nie udokumentował wymaganego 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił i zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że podstawą do ubiegania się przez odwołującego o prawo do emerytury jest art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zw. z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zgodnie z tymi przepisami prawo do emerytury przysługuje ubezpieczonemu urodzonemu po 01.01.1949r., jeżeli:

- osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn,

- nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego lub złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE, za pośrednictwem Zakładu na dochody budżetu państwa,

- w dniu 01.01.1999r. udowodnił 25-letni okres składkowy i nieskładkowy, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W świetle powyższych przepisów odwołanie W. B. nie zasługuje na uwzględnienie i dlatego zostało oddalone.

W przedmiotowej sprawie bezsporne było bowiem, że odwołujący zarówno w dacie złożenia wniosku o emeryturę, w dacie wydania decyzji, jak również w dacie wyrokowania, nie miał ukończonych 60 lat (urodził się bowiem (...)Nie może więc budzić wątpliwości że odwołujący nie spełnia podstawowego warunku określonego w cytowanym wyżej art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych tj. nie osiągnął wieku emerytalnego.

Wobec powyższego, dokonywanie ustaleń w przedmiocie czy odwołujący legitymuje się 25 – letnim stażem pracy, w tym 15-letnim okresem pracy w szczególnych warunkach, okazały się być bezprzedmiotowe. Nawet bowiem uznanie przez Sąd, że odwołujący wymagany ustawą okres pracy w szczególnych warunkach zgromadził, nie mogłoby spowodować zmiany zaskarżonej decyzji - wobec faktu, że odwołujący nie ma ukończonych 60 lat.

Podkreślić w tym miejscu należy, że w judykaturze Sądu Najwyższego utrwalił się pogląd, że w postępowaniu sądowym w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, które ma charakter odwoławczy i kontrolny, postępowanie dowodowe ogranicza się do sprawdzenia zgodności z prawem decyzji wydanej przez organ rentowy. Przy czym badanie takie jest możliwe tylko przy uwzględnieniu stanu faktycznego i prawnego istniejącego w chwili wydania decyzji, a więc w chwili ustalania prawa do świadczenia przez organ rentowy ( vide: wyroki Sądu Najwyższego z dnia 20.05.2004 r., II UK 359/03, OSNP 2005 nr 3, poz. 43 oraz z dnia 12.01.2005 r., I UK 93/04, OSNP 2005 nr 16, poz. 254). Wskazać też należy na wyrok z dnia 09.04.2008r. gdzie Sąd Najwyższy stwierdził, że treść decyzji, od której wniesiono odwołanie, wyznacza przedmiot i zakres rozpoznania oraz orzeczenia sądu (II UK 267/07, LEX nr 469168). Zatem rolą Sądu w postępowaniu wywołanym odwołaniem, zgodnie z systemem orzekania w sprawach tego zakresu, jest nie tyle rozstrzygnięcie o zasadności wniosku a o prawidłowości zaskarżonych decyzji. Podkreślić w tym miejscu należy, że Sąd może zmienić decyzję ZUS tylko wówczas, gdy jest wadliwa, nie może natomiast we własnym zakresie ustalać prawa do świadczenia. Dlatego też spełnienie przez odwołującego koniecznej przesłanki do przyznania emerytury już po wydaniu decyzji, nie może prowadzić do uznania kontrolowanej decyzji za wadliwą i w konsekwencji do jej zmiany (vide też wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13.09.2005 r. IUK 382/04).

Analogiczne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 09.02.2010r. stwierdzając, że zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy z 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, prawo do świadczeń określonych w tej ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do jego nabycia. Wówczas też, na wniosek osoby uprawnionej, organ rentowy wydaje decyzję o przyznaniu prawa (art. 116 i 118 ustawy o emeryturach i rentach z FUS). Niespełnienie przez pracownika ustawowych warunków koniecznych do przyznania świadczenia powoduje wydanie decyzji odmownej. Wydanie takiej decyzji następuje również wtedy, gdy pracownik nie spełnia chociażby jednego z ustawowych warunków niezbędnych do przyznania świadczenia. Ponadto Sąd Najwyższy zauważył, że nie jest dopuszczalne w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych wydanie wyroku ustalającego spełnienie przez ubezpieczonego niektórych warunków wymaganych do nabycia prawa do świadczenia i przyznającego to świadczenie pod warunkiem spełnienia pozostałych warunków w przyszłości (I UK 262/09, LEX nr 585728).

Przechodząc od rozważań teoretycznych do realiów rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy, że zaskarżona przez odwołującego decyzja odpowiada prawu, gdyż bezspornym jest że W. B. nie ukończył 60 lat. W takim stanie rzeczy dokonywanie ustaleń w przedmiocie czy zgromadził on 25 – letni staż pracy, w tym 15 letni okres pracy w warunkach szczególnych było w przedmiotowej sprawie bezprzedmiotowe.

Na marginesie zauważyć jednak należy, że niniejszy wyrok nie zamyka odwołującemu prawa do ponownego ubiegania się o przyznanie mu prawa do emerytury, po spełnieniu przez niego wszystkich przesłanek określonych w art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Z tych względów Sąd w oparciu o art. 477 ¹⁴§ 1 kpc Sąd orzekł jak sentencji wyroku.