Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 września 2015r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Stanisław Jabłoński (spr.)

Sędziowie SSO Joanna Żelazny

SSR del do SO Marta Minkisiewicz-Kasprzak

Protokolant Jowita Sierańska

przy udziale Tomasza Fedyka Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 8 września 2015r.

sprawy R. G. , syna J. i J. z domu W., ur. (...)

w O.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Oleśnicy

z dnia 05 marca 2015r. sygn. akt II K 933/14

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

II.  zasądza od Skarbu Państwa (Kasa Sądu Rejonowego w Oleśnicy) na rzecz adwokata J. Z., kwotę 147,60 złotych (stu czterdziestu siedmiu i ⁶⁰ / 100 , w tym VAT), tytułem nieopłaconej obrony z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

III.  zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

R. G. został skazany prawomocnymi wyrokami:

1.  wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 19.07.2000r., w sprawie sygn. akt III K 119/00, za czyn z art. 280 § 2 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 280 § popełniony w dniu 18 grudnia 1999r., za czyn z art. 280 § 2 k.k. i art. 158 § 1 k.k. i art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełniony w dniu 18 lutego 2000r., za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 18 grudnia 1999r., na karę łączną 3 (trzech) lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności ;

2.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 13 września 2007 roku, w sprawie sygn. akt II K 213/07 za czyny z art. 279 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. i art. 64 § 1 k.k. w okresie od 12 listopada 2006r. do 22 listopada 2006r., z 21 na 22 listopada 2006r., z 12 na 13 listopada 2006r., z 13 na 14 listopada 2006r., na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, zobowiązano skazanego do naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych. Postanowieniem z dnia 05 marca 2009r. Sąd Rejonowy w Oleśnicy warunkowo zawiesił wykonanie kary 2 lat pozbawienia wolności. Postanowieniem z dnia 23 maja 2011r. Sąd Rejonowy w Oleśnicy zarządził wykonanie wobec skazanego kary 2 lat pozbawienia wolności;

3.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 27 października 2010 roku, w sprawie sygn. akt II K 1006/10 za czyn z art. 160 § 2 k.k. popełniony w dniu 16 czerwca 2010r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 (trzech) lat próby, zobowiązano go do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu i oddano pod dozór kuratora.

4.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 07 lutego 2011 roku, w sprawie sygn. akt II K 1476/10 za czyn popełniony w dniu 03 września 2010r. z art.278 § 1 k.k., na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 (dwóch) lat próby i 30 (czterdziestu) stawek grzywny po 10 (dziesięć) złotych.

5.  wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 25 maja 2012r. w sprawie II K 388/12 połączono w/w wyroki Sądu Rejonowego w Oleśnicy w sprawach II K 1006/10 i II K 1476/10 i wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, utrzymanie w mocy pozostałych rozstrzygnięć zawartych w łączonych wyrokach, zaliczeniu na poczet kary łącznej okresu zatrzymania w sprawie II K 1006/10 od dnia 16.06.2010r. do dnia 17.06.2010r., umorzenia postępowania w pozostałym zakresie, zasądzenia kosztów nieopłaconej obrony z urzędu oraz zwolnienia skazanego od ponoszenia kosztów związanych z wydaniem wyroku łącznego, którą to karę łączną zarządzono następnie do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 30 października 2014r. w sprawie II Ko 1006/14.

6.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 04 lutego 2014r. w sprawie II K 1048/13 za czyny z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§2 kk i art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§2 kk, popełnione w dniach 17.10.2013r., od 15.09.2013r. do 06.10.2013r., 26.09.2013r., 25/26.09.2013r., 05/06.10.2013r., 16/17.10.2013r. oraz w miesiącu wrześniu i październiku 2013r. na karę łączną 4 lat pozbawienia wolności, zaliczeniem okresu zatrzymania na poczet tejże kary od dnia 17.10.2013r. do dnia 18.10.2013r., zasądzeniem kosztów nieopłaconej obrony z urzędu i zwolnieniem skazanego od ponoszenia kosztów sadowych, zmienionym następnie wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 12.08.2014r. w sprawie IV Ka 432/14 w ten sposób, że uchylono orzeczenie o karze łącznej zawarte w pkt XV w/w wyroku i przyjęciu, że oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów w warunkach ciągu przestępstw z art. 279§1 kk i art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk w zw. z art. 91§1 kk i w zw. z art. 64§2 kk i wymierzeniem mu kary 3 lat pozbawienia wolności, przy utrzymaniu w mocy pozostałej części zaskarżonego wyroku.

7.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 30 maja 2014r. w sprawie IIK 265/14 za czyn z art. 288§1 kk w zw. z art. 64§1 kk i z art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk i art. 64§2 kk popełnione w dniach 23.12.2013r., w grudniu 2013r., w okresie pomiędzy 1 a 3 grudnia 2013r., w nocy z 2 na 3 grudnia 2013r., w okresie pomiędzy 5 a 7 grudnia 2013r., na karę łączną 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem okresu zatrzymania i tymczasowego aresztowania na mocy postanowienia tegoż Sądu z dnia 09.12.2014r. od dnia 04.02.2014r. do dnia 20.02.2014r. oraz od dnia 21.03.2014r. do dnia 14.04.2014r., zasądzeniem kosztów nieopłaconej obrony z urzędu i zwolnieniem skazanego od ponoszenia kosztów sądowych.

Wyrokiem łącznym z dnia 05 marca 2015 r., sygn. akt II K 933/14 Sąd Rejonowy w Oleśnicy w II Wydziale Karnym:

I.  na podstawie art.85 k.k. i art.86§1 k.k. oraz art.569§2 k.p.k. połączył kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego R. G. prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 04 lutego 2014r. w sprawie II K 1048/13 i z dnia 30 maja 2014r. w sprawie II K 265/14 i wymierzył mu karę łączną w wymiarze 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art.577 k.p.k. w zw. z art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okres jego zatrzymania od dnia 17.10.2013r. do dnia 18.10.2013r., odbyty w sprawie II K 1048/13 oraz okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 04.02.2014r. do dnia 20.02.2014r. oraz od dnia 21.03.2014r. do dnia 14.04.2014r., odbyty w sprawie
II K 265/14;

III.  na podstawie art.572 k.p.k. w pozostałym zakresie umorzył postępowanie
o wydanie wyroku łącznego;

IV.  pozostawił do odrębnego wykonania pozostałe orzeczenia zawarte w łączonych wyrokach i nie objęte niniejszym wyrokiem łącznym;

V.  zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. J. Z. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy w tym VAT), tytułem kosztów nieopłaconej obrony z urzędu w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego,

VI.  zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego, obciążając nimi Skarb Państwa.

Apelację od w/w wyroku wywiódł obrońca skazanego i zaskarżając wyrok w części dotyczącej kary zarzucił rażącą jej niewspółmierność polegającą na wymierzeniu skazanemu kary łącznej 5 lat pozbawienia wolności, przyjmując zasadę częściowej absorpcji, mimo istnienia podstaw do przyjęcia zasady pełnej absorpcji. W konkluzji obrońca wniósł o zmianę wyroku poprzez wymierzenie skazanemu R. G. kary łącznej z zastosowaniem pełnej absorpcji, względnie- o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że obrona nie kwestionowała konfiguracji wyroków, które ostatecznie Sąd meriti połączył w wyroku łącznym z dnia 05 marca 2015 r., a jedynie wymiar orzeczonej tym wyrokiem kary. Dla porządku rozważań należy jednak podkreślić, że przeprowadzona z urzędu przez Sąd Odwoławczy analiza dat zapadłych wobec R. G. wyroków skazujących oraz dat popełnionych przezeń czynów zabronionych pozwala uznać, że Sąd Rejonowy prawidłowo zastosował normy prawa materialnego i procesowego, ustalając istnienie jednego zbiegu realnego, obejmującego ostatnie dwa wydane wobec skazanego wyroki (sprawy Sądu Rejonowego w Oleśnicy o sygn. akt II K 1048/13 i II K 265/14).

Analizując natomiast przedmiotową sprawę przez pryzmat zarzutu apelacyjnego oraz argumentów przytoczonych na jego poparcie Sąd Okręgowy uznał, iż brak jest jakichkolwiek podstaw do tego, by i w tym zakresie ingerować w rozstrzygnięcie Sądu meriti.

Przede wszystkim Sąd orzekający uprawniony jest do wymierzania kary wedle swego uznania w granicach przewidzianych przez ustawę, uwzględniając dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 § 1 i 2 kk oraz wskazania z art. 86 kk. Realizując w/w uprawnienie w tej konkretnej sprawie Sąd Rejonowy nie dopuścił się naruszenia przytoczonych powyżej przepisów. Do takiego wniosku uprawnia lektura pisemnego uzasadnienia zapadłego wyroku, gdzie klarownie przedstawiono argumenty, którymi kierował się Sąd wydając zaskarżone rozstrzygnięcie, w szczególności wskazano jakie konkretnie okoliczności rzutowały na wymiar kary. Z przyjętym przez Sąd Rejonowy stanowiskiem trudno polemizować.

R. G. jest osobą wielokrotnie karaną sądownie, aktualnie odbywającą karę pozbawienia wolności i legitymującą się umiarkowanie pozytywną opinią w zakładzie karnym. Nie można przy tym nie wspomnieć, że owe dwa połączone w niniejszym postępowaniu wyroki dotyczą przeszło dwudziestu czynów zabronionych, których skazany dopuścił się na przestrzeni niespełna czterech miesięcy. Obrazuje to skalę demoralizacji skazanego, któremu -co wprost pokazują kolejne zapadłe w jego sprawie rozstrzygnięcia- z łatwością przychodzi naruszanie norm porządku prawnego; niewątpliwie niekorzystnie rzutuje to też na ocenę jego prognozy kryminologicznej.

Sąd Odwoławczy w całej rozciągłości podziela zatem pogląd Sądu pierwszoinstancyjnego, iż analiza całościowa w/w okoliczności nie przemawia za stosowaniem wobec R. G. postulowanej przez obronę zasady pełnej absorpcji. Nie przemawia za tym również sytuacja rodzinna skazanego, bowiem ustawodawca nie dopuszcza, aby tego typu okoliczności mogły determinować wymiar kary łącznej.

Warunkami zastosowania zasady pełnej absorpcji -zgodnie z ustalonymi w tej kwestii poglądami doktryny i orzecznictwem- są bliskość przedmiotowa, podmiotowa oraz czasowa między zbiegającymi się przestępstwami, a także okoliczności zaistniałe po wydaniu poszczególnych wyroków, w tym m.in. pozytywna opinia o skazanym. Równie istotne, o ile nie decydujące, znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej.

W kontekście powyższego stwierdzić zatem trzeba, że ukształtowanie kary łącznej na poziomie 5 lat pozbawienia wolności jest decyzją prawidłową, nie noszącą ani cech nadmiernej surowości, ani tym bardziej niesprawiedliwości. Innymi słowy, brak jest racjonalnych powodów, dla których rozstrzygnięcie Sądu pierwszoinstancyjnego winno ulec zmianie, co tym samym nakazywało zaskarżony wyrok utrzymać w mocy.

Sąd Odwoławczy nie obciążał oskarżonego kosztami postępowania odwoławczego uznając, że ich uiszczenie przez R. G. stanowić będzie dla niego nadmierną dolegliwość (art. 624 § 1 kpk).

Wysokość kwoty zasądzonej na rzecz adw. J. Z. tytułem zwrotu kosztów obrony udzielonej z urzędu skazanemu w postępowaniu odwoławczym wynika z przepisów § 14 ust. 5 oraz § 2 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.