Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lipca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lipca 2015r. w S.

odwołania T. A.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 22 sierpnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie T. A.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość emerytury

zobowiązuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. do wydania w terminie 30 dni od uprawomocnienia się niniejszego wyroku decyzji rozpoznającej merytorycznie wniosek T. A. z 4 lipca 2014r. o przeliczenie emerytury.

Sygn. akt: IV U 1061/14 UZASADNIENIE

Decyzją z 22 sierpnia 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.149§3 kodeksu postępowania administracyjnego w zw. z art.83b ust.1 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art.116 ust.5 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zw. z §4 ust.6 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 11 października 2010r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe odmówił wszczęcia postępowania w sprawie z wniosku T. A. z 4 lipca 2014r. o przeliczenie podstawy wymiaru emerytury. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że zgodnie z w/w przepisem rozporządzenia w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe do wniosku powinny być załączone dowody uzasadniające prawo do świadczeń lub ich wysokość. T. A. występując z wnioskiem o przeliczenie emerytury nie przedłożyła dokumentów pozwalających na ponowne ustalenie wysokości świadczenia - przedłożyła kopię zaświadczenia Rp-7 za lata 1959-1968 wystawionego przez (...) Zakłady (...) w S., a na wezwanie o przedłożenie oryginału tego dokumentu wskazała, że nie jest w jego posiadaniu.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła T. A. (odwołanie k.1). W toku rozprawy w dniu 10 lipca 2015r. ubezpieczona wskazała, że wnosi o przeliczenie emerytury wg stawki wynagrodzenia, które otrzymywała pracując na stanowisku kierowniczym (wyjaśnienia ubezpieczonej k.12v).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i argumentację zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona T. A. (urodzona w dniu (...)) od 1 kwietnia 1990r. uprawniona jest do emerytury (decyzja o przyznaniu emerytury od 1 kwietnia 1990r. k.7-8 akt emerytalnych).

W dniu 2 czerwca 2014r. ubezpieczona wystąpiła do organu rentowego o przeliczenie wysokości emerytury. Do wniosku załączyła sporządzone przez siebie zestawienie wynagrodzenia uzyskiwanego w latach 1989-1991 (wniosek z 2 czerwca 2014r. k.51-53 akt emerytalnych). W odpowiedzi na powyższe organ rentowy poinformował ubezpieczoną, że wypłacane jej wynagrodzenie jest w prawidłowej wysokości, ale istnieje możliwość jego przeliczenia po przedłożeniu zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wystawionego przez (...) Zakłady (...) w S. za okres od 29 grudnia 1955r. do 31 grudnia 1978r. oraz za okres od 1 stycznia 1982r. do 31 października 1990r. (pismo z 17 czerwca 2014r. skierowane przez organ rentowy do ubezpieczonej k.55 akt emerytalnych).

W dniu 20 czerwca 2014r. wpłynął do organu rentowego ponowny wniosek ubezpieczonej o przeliczenie świadczenia. Do wniosku ubezpieczona nie dołączyła żadnych dokumentów (wniosek k.56 akt organu rentowego). Po rozpoznaniu powyższego wniosku, decyzją z 25 czerwca 2014r. organ rentowy, działając na podstawie art.111 ust.1 pkt 2 i 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił ubezpieczonej prawa do ponownego przeliczenia emerytury wskazując, że ustalone wskaźniki podstawy wymiaru z 10 kolejnych lat kalendarzowych ,tj. z lat 1972-1981 i z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu zatrudnienia ,tj. z lat 1956-1957, 1959-1972 oraz 1979-1983 nie są wyższe od poprzednio obliczonego wskaźnika podstawy wymiaru wynoszącego 103,71% (decyzja z 25 czerwca 2014r. k.62 akt emerytalnych).

W dniu 4 lipca 2014r. wpłynął do organu rentowego kolejny wniosek ubezpieczonej, w którym odwołując się do w/w pisma organu rentowego z 17 czerwca 2014r., przedłożyła kserokopię zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wystawionego w dniu 20 stycznia 2005r. przez (...) Zakłady (...) w S. (wniosek ubezpieczonej z 4 lipca 2014r. wraz z załącznikiem w postaci kserokopii zaświadczenia Rp -7 k.63-64). W odpowiedzi na powyższe pismem z 18 lipca 2014r. organ rentowy wezwał ubezpieczoną do przedłożenia w terminie 14 dni oryginału w/w zaświadczenia, pod rygorem odmowy wszczęcia postępowania (pismo z 18 lipca 2014r. skierowane przez organ rentowy do ubezpieczonej k.65 akt emerytalnych). W dniu 28 lipca 2014r. wpłynęło do organu rentowego pismo ubezpieczonej, w którym poinformowała, że nie dysponuje oryginałem zaświadczenia Rp 7, a zakład pracy już nie istnieje (pismo ubezpieczonej z 28 lipca 2014r. k.66 akt emerytalnych). W następstwie powyższego – z uwagi na brak przedstawienia dowodów - zaskarżoną decyzją z 22 sierpnia 2014r. organ rentowy odmówił wszczęcia postępowania w sprawie z wniosku ubezpieczonej z 4 lipca 2014r. o przeliczenie podstawy wymiaru emerytury (decyzja z 22 sierpnia 2014r. k.69 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie T. A. od decyzji z 22 sierpnia 2014r. okazało się uzasadnione z tą uwagą, że należało je uznać za odwołanie w związku z niewydaniem decyzji rozstrzygającej wniosek ubezpieczonej z 4 lipca 2014r. Treść przedmiotowej decyzji wskazuje bowiem, że organ rentowy odmówił wszczęcia postępowania w sprawie przeliczenia podstawy wymiaru, a zatem nie rozpoznał wniosku ubezpieczonej o przeliczenie podstawy wymiaru emerytury. W tych okolicznościach w sprawie zaistniała sytuacja niewydania przez organ rentowy decyzji rozstrzygającej wniosek ubezpieczonej z 4 lipca 2014r., a to nakazywało zastosowanie uregulowania zawartego w art.477 ¹⁴§3 kpc, zgodnie z którym, jeżeli odwołanie wniesiono w związku z niewydaniem decyzji przez organ rentowy, sąd w razie uwzględnienia odwołania zobowiązuje organ rentowy do wydania decyzji w określonym terminie, zawiadamiając o tym organ nadrzędny, lub orzeka co do istoty sprawy.

W przekonaniu Sądu w sprawie nie zachodziły podstawy do odmowy wszczęcia postępowania w trybie §4 ust.6 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 11 października 2011r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz.U. Nr 237, poz.1412). Wskazany przepis daje podstawę do wydania decyzji o odmowie wszczęcia postępowania, jeżeli do wniosku ubezpieczony nie dołączył dokumentów niezbędnych do rozpatrzenia tego wniosku. W niniejszej sprawie ubezpieczona przedłożyła kopię zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 20 stycznia 2005r. wskazując, że nie jest w posiadaniu oryginału tego dokumentu (k.64 i 66 akt emerytalnych). Nie można zatem uznać, aby wniosek był dotknięty brakami uniemożliwiającymi jego rozpoznanie. Ubezpieczona przedłożyła dowody w takiej formie, w jakiej je posiadała. Organ rentowy powinien dowody te ocenić i wydać stosowną decyzję.

Mając na uwadze powyższe i uwzględniając odwołanie ubezpieczonej Sąd zobowiązał organ rentowy do wydania w terminie 30 dni, od dnia uprawomocnienia się wyroku, decyzji w przedmiocie wniosku T. A. z 4 lipca 2014r. o przeliczenie emerytury.

Na marginesie wskazać należy, że jak ustalił Sąd, w dniu 27 sierpnia 2014r. ubezpieczona odebrała od likwidatora (...) Zakładów (...) w S. - E. S. akta osobowe z okresu zatrudnienia w w/w Zakładach (notatka urzędowa z 25 maja 2015r. i kopia oświadczenia z 27 sierpnia 2014r. k.7-8 akt sprawy). W związku z tym Sąd zwrócił ubezpieczonej uwagę na celowość złożenia w organie rentowym dokumentów z okresu tego zatrudnienia mogących mieć wpływ na wysokość emerytury w związku z jej wnioskiem z 4 lipca 2014r. o przeliczenie tego świadczenia.