Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia Wydział X Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we W.

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Garncarz

Ławnicy: A. P., J. S.

Protokolant: Dominika Gorząd

po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2015 r we Wrocławiu

sprawy z powództwa L. M.

przeciwko (...) we W.

o odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem i nieuzasadnionego wypowiedzenia warunków pracy i płacy

I.  zasądza od stron pozwanej (...) we W. na rzecz powódki L. M. kwotę 15.163,20 zł brutto (piętnaście tysięcy sto sześćdziesiąt trzy złote 20/100) tytułem odszkodowania;

II.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 5.054,40 zł brutto;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV.  nakazuje stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa kwotę 759 zł tytułem opłaty od pozwu, od której powódka była zwolniona z mocy ustawy.

UZASADNIENIE

Powódka L. M., po ostatecznym sprecyzowaniu pozwu pismem z dnia 14 września 2015 r. (k. 80) wniosła o zasądzenie od strony pozwanej (...) we W. kwoty 15.163,20 zł tytułem odszkodowania w związku z nieuzasadnionym i niezgodnym z przepisami prawa pracy wypowiedzeniem warunków umowy o pracę przez stronę pozwaną.

W uzasadnieniu żądania wskazała, że odwołuje się od wypowiedzenia, wręczonego jej przez stronę pozwaną, gdyż z wypowiedzenia wynika, że mam pracować w tym samym wymiarze i wykonywać te same obowiązki, ale za znacznie mniejsze wynagrodzenie. Dodatkowo wskazała, że u strony pozwanej, gdzie pracuje od 23 lat, nie zmniejsza się budżet, nie spada liczba uczniów. Także ilość pracowników - z tego co wie - zostaje ta sama. Powódka nie wie czemu strona pozwana podjęła decyzję o obniżeniu jej wynagrodzenia, skoro ma wykonywać tę samą pracę.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa, zarzucając, że powódka otrzymała wypowiedzenie warunków umowy o pracę z powodów wskazanych w wypowiedzeniu, tj. z powodu zmian organizacyjnych. Powódka w dniu 12 maja 2015 r. otrzymała wypowiedzenie warunków zatrudnienia w zakresie wymiaru czasu pracy z 1 etatu do 0,75. Od 1 września 2015 r. nowy zakres obowiązków głównego księgowego uwzględniałby zmniejszony wymiar czasu pracy i wynagrodzenie w wymiarze proporcjonalnym do wymiaru zatrudnienia. Generalnie po dokonaniu analizy zatrudnienia przez dyrektor wynika, że zadania wykonywane są przez inne osoby uczestniczące w wykonaniu zadania, a rola głównej księgowej polega na nadzorowaniu wykonanego zadania i przesłanie dokumentów bądź informacji do instytucji. Liczba uczniów uczęszczających do Gimnazjum wyznacza liczbę etatów obsługi i administracji. Niestety liczba uczniów maleje, a co za tym idzie powinna maleć liczba nauczycieli i pracowników administracji i obsługi. Po dokonanej analizie zakresu obowiązków a co za tym idzie obciążeniem pracą poszczególnych pracowników, dyrektor uznał, że liczba etatów w obszarze finansowo-księgowym jest zdecydowanie za duża, dlatego dokonał zmian organizacyjnych polegających na racjonalizacji zatrudnienia i wręczył powódce wypowiedzenie zmieniające warunki pracy i płacy.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka była pracownikiem strony pozwanej od 30 grudnia1991 r., początkowo na stanowisku samodzielnego referenta ds. finansowych, następnie specjalisty ds. finansowo-księgowych, a od 1 lipca 2006 r. na stanowisku głównego księgowego.

W dniu 3 lipca 2006 r. powódka podpisała pisemny zakres obowiązków, który nigdy nie został zmieniony przez stronę pozwaną.

Zgodnie z pisemnym zakresem obowiązków powódkę obowiązywał 40-godzinny wymiar czasu pracy. Powódka miała pracować od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.00 do 16.00.

Do szczegółowych obowiązków powódki należało:

- sporządzanie bilansów i związanych z tym załączników w obowiązujących terminach (budżet, dochody własne, Lokalny Komitet N.Cz.P.Sz.).

- sporządzanie rocznych planów oraz ich korekt w zakresie: wydatków dot. budżetu w programie PABS, przychodów i wydatków dochodów własnych.

- sporządzanie miesięcznych, kwartalnych, półrocznych i rocznych sprawozdań dot. wykonania budżetu (zgodnie z planem), otrzymanych dotacjach, zadłużeniach placówki, otrzymanych odsetkach, otrzymanych wpływach i wydatkach z dochodów własnych (zgodnie z planem), wg działów, rozdziałów i paragrafów ( Rb 27 S, Rb 28 S, Rb 32, RbN, RbZ).

- prowadzenie ewidencji środków trwałych.

- naliczanie umorzeń i amortyzacji środków trwałych,

- sporządzanie sprawozdań w tym zakresie.

- księgowanie na komputerowych nośnikach danych dokumentów dotyczących: = budżetu z f ś s - konta bilansowe i pozabilansowe (trzy rejestry w jednym programie), środków specjalnych (osobny program), ksiegowanie odbywa się w systemie FK firmy (...) zgodnie z otrzymaną instrukcją

- czuwanie nad prawidłową realizacją budżetu szkoły oraz informowanie o jego realizacji dyrektora szkoły.

- właściwe dekretowanie dokumentów księgowych dot. budżetu, dochodów własnych, z.f.ś.s., lokalnego kmitetu N.Cz.P.Sz. i sprawdzanie ich pod względem kompletności oraz formalnym rachunkowym

- przestrzeganie terminowej realizacji faktur za usługi i materiały dostarczane na potrzeby szkoły.

- ewidencja i wydawanie i czuwanie nad właściwą gospodarką drukami ścisłego zarachowania

- przeprowadzanie kontroli kasy zgodnie z przepisami

- uzgadnianie wszystkich występujących w księgowaniu kont syntetycznych z analitycznymi.

- uzgadnianie prawidłowości i poprawności zaksięgowanych operacji finansowych (dziennik miesięczny)oraz sald występujących na poszczególnych kontach.

- uzgadnianie prawidłowości sald na wszystkich posiadanych przez szkołę rachunkach bankowych

- uzgadnianie stanu księgowego wartości składników majątkowych z osobami materialnie odpowiedzialnymi co najmniej jeden raz w roku, a szczególnie przed inwentaryzacją, i z Komisjami Inwentaryzacyjnymi oraz współudział w rozliczaniu niedoborów i nadwyżek inwentaryzowanych składników.

- egzekwowanie wszelkich należności od dłużników szkoły.

- czuwanie nad prawidłowością wpływów i wydatków dochodów własnych i Lokalnego Komitetu N.Cz. P.Szkole.

- uzgadnianie kosztów z wydatkami poszczególnych działalności.

- konsultowanie prawidłowości sporządzania list płac pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami.

- czuwanie nad prawidłowym naliczaniem i dekretacja zgodnie z klasyfikacją budżetową wypłat umów zlecenia wraz z pochodnymi.

- czuwanie nad prawidłowym kompletowaniem dokumentów wypłat z ubezpieczenia społecznego, osobowego funduszu płac oraz zasiłków chorobowych płatnych z osobowego płac jak i z ZUS-u ,oraz nad prawidłową realizacją tych wypłat.

- uzgadnianie z pracownikiem sporządzającym listy płac prawidłowości naliczeń podatku, kasy chorych, składek na ZUS, składek na Fundusz Pracy.

- zatwierdzenia i podpisywanie do realizacji dokumentów finansowych,

- prowadzenie bezpośredniego nadzoru nad podlegającymi pracownikami i kontrolowanie wykonywania obowiązków wynikających z ich zakresów czynności,

- rozliczanie delegacji służbowych.

- sporządzanie not obciążeniowych.

- rozliczanie zaliczek i rejestracja wydatków (budżet, dochody własne)

- prowadzenie ewidencji rachunków VAT, prawidłowe naliczanie podatku VAT, sporządzanie miesięcznych deklaracji VAT 7 i terminowe odprowadzanie podatku do Urzędu Skarbowego

- comiesięczne sprawdzanie rozchodów pocztowych, dekretacja i uzgadnianie ich stanu faktycznego ze stanem księgowym

- uzgadnianie przychodu i rozchodu świadectw szkolnych

- wykonywanie innych prac zleconych przez dyrektora wynikających z potrzeb szkoły.

Dowód: - akta osobowe powódki, w szczególności pisemny zakres obowiązków

U strony pozwanej na przestrzeni lat szkolnych w następujący sposób kształtowała się liczba uczniów:

- w roku szkolnym 2008/2009 było 490 uczniów

- w roku szkolnym 2009/2010 - 425 uczniów

- w roku szkolnym 2010/2011- 374 uczniów

- w roku szkolnym 2011/2012- 318 uczniów

- w roku szkolnym 2012/2013-274 uczniów

- w roku szkolnym 2013/2014 - 278 uczniów

- w roku szkolnym 2014/2015 - 312 uczniów

- w roku szkolnym 2015/2016 - na dzień 16 września 2015 r. - 316 uczniów.

Dowód: - informacja strony pozwanej – pismo z dnia 23 września 2015 r. k. 83 (bezsporne)

W roku szkolnym 2010/2011 zmniejszono wymiar etatów w księgowości w ten sposób, że zmniejszono wymiar etatu jednemu z pracowników do 0,9 z całego etatu. W roku szkolnym 2011/2012 również dokonano zmniejszenia całościowej liczby etatów w księgowości w ten sposób, że pracowało tam: główna księgowa na cały etat i dwóch pracowników na 0,8 etatu.

W dniu 1 września 2012 r. tj. w dniu objęcia przez nowego dyrektora stanowiska, stan zatrudnienia w księgowości był taki, że powódka jako główna księgowa pracowała w wymiarze całego etatu, a także pracowało dwóch innych pracowników w wymiarze po 0,8 etatu tj. M. B. jako specjalista ds. płac i E. K. – specjalista ds. finansowych.

W roku szkolnym 2-14/2015 w związku z przejściem na emeryturę M. B., została zatrudniona nowa osoba na stanowisku specjalisty ds. płac tj. K. S. w wymiarze 0,5 etatu.

Zatem w okresie od roku szkolnego 2009/2010 do roku szkolnego 2014/2015 zmniejszono liczbę etatów w księgowości z 3 etatów na 2,3 etatu.

W marcu 2015 r. dyrektor strony pozwanej poprosił wszystkich pracowników księgowości o sporządzenie w formie tabeli zakresu zadań wynikających z czynności obowiązujących na danym stanowisku.

Takie zestawienie zostało sporządzone w celu ustalenia, który z pracowników ma obowiązek przedstawia powódce jakich danych dotyczących wykonania sprawozdań tak, aby mogła ona sporządzić wymagane sprawozdania terminowo i poprawnie.

Powódka w formie tabeli przesłała dyrektor strony pozwanej informację o tym, jakie zadania są wykonywane, kto jest za nie odpowiedzialny, osoby uczestniczące w procesie realizacji zadania (oraz wskazanie osoby odpowiedzialnej w zastępstwie), nazwa składowych zadania, termin wykonania zadania przez te osoby, ostateczny termin rozliczenia się z zadania przed urzędem, dane adresowe osoby lub instytucji, z którą należy się rozliczyć oraz w jakiej formie, data i potwierdzenie wykonania zadania.

Dowód: - zakres zadań – tabela przedstawiona przez powódkę k. 45

- przesłuchanie świadka A. S. k. 101 (płyta CD)

- przesłuchanie powódki k. 101 (płyta CD)

- przesłuchanie w charakterze strony pozwanej I. Z. k. 101 (płyta CD)

Pismem z dnia 2008 r, strona pozwana wypowiedziała powódce warunki pracy i płacy umowy z dnia 1 września 1999 r. w części dotyczącej wymiaru zatrudnienia z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął w dniu 31 sierpnia 2015 r., w ten sposób, że po upływie okresu wypowiedzenia, tj. od dnia 01.09.2015 r. zaproponował następujące, nowe warunki umowy o pracę:

- wynagrodzenie zasadnicze - 2359,60 zł wg XVIII grupy zaszeregowania liczone ze stawki 3146,00 zł

- dodatek stażowy 20%, tj. 471,90 zł

- dodatek funkcyjny wg 9 kategorii zaszeregowania pozostaje bez zmian (650,00 zł).

- premia 20% wypłacana zgodnie z Regulaminem premiowania pracowników
administracji i obsługi (...) we W..

Jednocześnie pracodawca wskazał, że jeśli powódka przed upływem połowy okresu wypowiedzenia, tj. do dnia 15.07.2015 r. nie złoży oświadczenia o odmowie przyjęcia nowych warunków umowy o prace, będzie to równoznaczne z wyrażeniem zgody na proponowaną zmianę warunków umowy. W razie odmowy przyjęcia przez powódkę zaproponowanych warunków umowy o pracę, umowa rozwiąże się z upływem okresu wypowiedzenia, tj. z dniem 31.08.2015 r.

Jako przyczynę wypowiedzenia dotychczasowych warunków umowy o pracę pracodawca wskazał zmiany organizacyjne polegające na racjonalizacji struktury zatrudnienia i dostosowaniu jej poziomu adekwatnie do wykonywanych zadań.

dowód: - akta osobowe powódki, a nadto wypowiedzenie warunków umowy o pracę k. 4

Przy wręczaniu powódce przez dyrektor strony pozwanej wypowiedzenia warunków prac i płacy była obecna A. S..

Przy wręczaniu powódce zmiany warunków pracy i płacy, dyrektor strony pozwanej mówiła powódce, że będzie jej zmieniony wymiar czasu pracy, a także wskazała, aby powódka zastanowiła się, które ze swoich obowiązków będzie mogła przekazać na innych pracowników. Nowy zakres obowiązków miał być przedstawiony powódce po 1 września 2015 r.

Powódka nie przyjęła nowych warunków pracy i płacy, gdyż uważała, że będzie musiała wykonywać te same obowiązki w tym samym zakresie przy zmniejszonym wynagrodzeniu o ¼.

Dowód: - przesłuchanie świadka A. S. k. 101 (płyta CD)

- przesłuchanie powódki k. 101 (płyta CD)

- przesłuchanie w charakterze strony pozwanej I. Z. k. 101 (płyta CD)

Jednomiesięczne wynagrodzenie brutto powódki liczonej jak ekwiwalent za urlop wynosi 5.054,40 zł.

Dowód: - zaświadczenie o wysokości zarobków k. 29

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 42 § 2 kp wypowiedzenie warunków pracy lub płacy uważa się za dokonane, jeżeli pracownikowi zaproponowano na piśmie nowe warunki. Zatem w w/w art. 42 § 2 k.p. przewiduje się obowiązek zachowania formy pisemnej dla składanej przez pracodawcę propozycji nowych warunków pracy i/lub płacy.

Zgodnie z treścią art. 42 § 1 k.p. przepisy o wypowiedzeniu umowy o pracę stosuje się odpowiednio do wypowiedzenia wynikających z umowy warunków pracy i płacy.

Mając powyższe na uwadze, pracodawca chcąc wypowiedzieć pracownikowi warunki pracy i płacy winien zastosować wszelkie wymogi formalne, jakie przepisy stawiają pracodawcy przy wypowiadaniu umowy o pracę, również zawartej w art. 30 kp.

W myśl art. 30 § 3 k.p. oświadczenie każdej ze stron o wypowiedzeniu umowy o pracę powinno nastąpić na piśmie. Choć forma ta nie jest zastrzeżoną pod rygorem nieważności, ani formą zastrzeżoną do celów dowodowych, to jednak jej niezachowanie powoduje doniosłe skutki dla obu stron, gdyż naruszenie przepisów o wypowiadaniu umów o pracę uzasadnia roszczenie pracownika o uznanie bezskuteczności wypowiedzenia, o przywrócenie do pracy albo o zasądzenie odszkodowania.

Mając na uwadze treść art. 30 § 3 k.p. w zw. z art. 42 § 2 kp należy przyjąć, że wymóg formy pisemnej dotyczy całego wypowiedzenia zmieniającego, a więc również wypowiedzenia dotychczasowych warunków oraz propozycji nowych warunków pracy i płacy.

W art. 42 § 2 kp ustawodawca wprowadził obowiązek zaproponowania pracownikowi nowych warunków pracy i płacy w celu zapobieżenie sytuacji, w której pracodawca wypowiada umowę o pracę, informując pracownika, iż proponowane warunki zmienionego zatrudnienia zostaną mu przedstawione w okresie późniejszym. Gdy pracodawca przedstawi je ze znacznym opóźnieniem, pracownik może nie mieć dość czasu do zastanowienia się nad nimi. Dlatego § 2 stanowi, że wypowiedzenie jest dokonane, gdy pracownikowi zaproponowano na piśmie nowe warunki. Od tego dnia biegnie okres wypowiedzenia. Zaproponowane warunki muszą być określone na tyle konkretnie, aby pracownik - przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności faktycznych - znał swoją przyszłą sytuację.

W niniejszej sprawie, jak wynika wprost z treści wypowiedzenia powódce warunków umowy o pracę, pracodawca wprawdzie złożył powódce pisemnie wypowiedzenie warunków pracy i płacy wskazując, że zmiana ta dotyczy „wymiaru czasu pracy”, a także w treści wypowiedzenia zmieniającego zawarł informację o tym, w jakiej wysokości będzie przysługiwało powódce wynagrodzenie po zmianie warunków, lecz nie wskazał w treści wypowiedzenia w jakim wymiarze etatu miałaby pracować powódka po zmianie warunków pracy i płacy.

Pracodawca zatem nie zachował wymogu zawartego w treści art. 42 § 2 kp w zakresie zmiany warunków pracy, tj. nie wskazał w formie pisemnej nowych warunków pracy, lecz jedynie płacy.

Zadaniem Sądu zatem w pierwszej kolejności było ustalenie jakie konsekwencje rodzi dla stron w/w zaniedbanie pracodawcy, tj. czy konsekwencje z art. 45 kp, czy też konsekwencje nieważności wypowiedzenia warunków umowy o pracę.

W wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 19 stycznia 2012 r. (III APa 46/11 LEX nr 1113051), którego treść Sąd w niniejszym składzie w pełni podziela, Sąd jednoznacznie wskazał, że wprawdzie w myśl art. 42 § 2 k.p. wypowiedzenie warunków pracy i płacy powinno nastąpić w formie pisemnej, jednak w razie jej niezachowania nie mają zastosowania przepisy kodeksu cywilnego dotyczące skutków niezachowania formy pisemnej, podobnie jak w przypadku zmiany umowy o pracę, zgodnie z art. 29 § 2 k.p.

Zatem w ocenie Sądu, brak pisemnej propozycji w zakresie zmiany warunków pracy tj. w zakresie zmiany wymiaru etatu nie powoduje, że wypowiedzenie warunków pracy jest nieważne, lecz rodzi konsekwencje wynikające z braku zastosowania wymogów z art. 30 § 3 k.p.

Zgodnie z art. 45 § 1 kodeksu pracy, który w niniejszym postępowaniu ma zastosowanie poprzez art. 42 § 1 kp w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Zatem należy uznać, że skoro pracodawca nie złożył powódce na piśmie nowych warunków pracy tj. nie wskazał w formie pisemnej, że proponuje powódce nowy wymiar czasu pracy tj. w miejsce całego etatu – 0,75 etatu, należy uznać, że naruszył w ten sposób przepis art. 30 § 3 k.p., a zatem wypowiedzenie warunków pracy i płacy jest skuteczne, ale wadliwe tj. rodzące prawo powódki do odszkodowania przewidzianego art. 45 kp.

Sąd dał wiarę stronie pozwanej, że faktycznie powódka nawet jeśli nie miała pełnej świadomości w dniu wypowiedzenia jej warunków pracy i płacy w jakim wymiarze będzie pracowała po upływie okresu wypowiedzenia, to mogła się o to w łatwy sposób dowiedzieć. Sąd dał również wiarę świadkowi A. S., że faktycznie powódka miała świadomość, że zamiarem strony pozwanej była zmiana warunków pracy w zakresie jej wymiaru tj. zmniejszenie z całego etatu na ¾ etatu, lecz nie zmienia to faktu, że powódka nie została w sposób prawidłowy powiadomiona przez stronę pozwaną o zaproponowanych jej nowych warunkach pracy, tj. jej nowym wymiarze czasu pracy.

Co więcej, należy podkreślić, że powódka miała ustalone godziny pracy, natomiast strona pozwana składając powódce wypowiedzenie warunków pracy i płacy nie wskazała i nie określiła w jakich godzinach i dniach będzie ona miała świadczyć pracę. Nie wskazała powódce również nowego zakresu obowiązków. Zatem należy uznać, że wypowiedzenie powódce warunków pracy i płacy było formalnie wadliwe, ale nadto również nie pozwalało powódce dokonać oceny, w jaki sposób będzie miała miejsce faktycznie zmiana jej warunków pracy po upływie okresu wypowiedzenia.

Dlatego też Sąd uznał roszczenia powódki o odszkodowanie co do zasady za zasadne.

Niezależnie od powyższego Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe w zakresie ustalenia prawdziwości przyczyny wypowiedzenia powódce warunków umowy o pracę i oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy uznał, że wskazana przyczyna tj. zmiany organizacyjne polegające na racjonalizacji struktury zatrudnienia i dostosowaniu jej poziomu adekwatnie do wykonywanych zadań, nie była przyczyną prawdziwą, lecz pozorną.

Zgodnie z przyjętym w doktrynie i judykaturze poglądem, przyczyna wypowiedzenia warunków pracy i płacy określona przez pracodawcę jako "zmiany organizacyjne" może uzasadniać to wypowiedzenie tylko wówczas, gdy zostanie wykazany jego związek przyczynowy z przeprowadzoną reorganizacją.

Strona pozwana w niniejszym postępowaniu wskazała, że zmiany organizacyjne związane były z malejącą liczbą uczniów u strony pozwanej, co wiązało się z potrzebą „racjonalizacji zatrudnienia” w dziale księgowości.

W ocenie Sądu, wskazane przyczyny nie zostały przez stronę pozwaną, wbrew treści art. 6 kc wykazane.

Jak wynika bowiem z przedstawionych przez stronę pozwaną informacji o liczbie uczniów uczących się u strony pozwanej, liczba ta malała w latach od 2008 do 2012, lecz od roku 2012/2013 do roku szkolnego obecnego tj. 2015/2016 liczba ta jest porównywalna, a nawet się zwiększa. Zaznaczyć należy, że w roku szkolnym 2013/2014 było 278 uczniów, ale już w roku 2014/2015 był 312 uczniów, a na rok szkolny 2015/2016 zostało przyjętych 316 uczniów. Zatem nie można uznać, aby w ostatnich latach zmniejszała się liczba uczniów, lecz wręcz przeciwnie – ulegała ona lekko zwiększeniu.

W/w okoliczności zatem jednoznacznie wskazują, że podnoszony przez stronę pozwaną argument, że uzasadnionym była racjonalizacja zatrudnienia pracowników administracji i obsługi z uwagi na fakt, że zmniejsza się liczba uczniów mogłaby być uzasadniona w okresie przed 2013 r., lecz nie w dniu wypowiedzenia powódce warunków pracy i płacy.

Dodatkowo należy podkreślić, że w okresie od 2008 r. do 2014 r. ulegała zmniejszeniu liczba etatów w księgowości, tj. z 3 etatów dokonano zmniejszenia do 2,3 etatu. Zatem należy uznać, że nawet jeśli u strony pozwanej dokonywano zmniejszenia zatrudnienia w wyniku zmniejszenia się liczby uczniów, to proces restrukturyzacji działu księgowości z tego powodu przebiegał równolegle, tj. przy zmniejszaniu się liczby uczniów, zmniejszała się liczby etatów w dziale księgowości.

Mając powyższe na uwadze, należy uznać, że argument, że zmiany organizacyjnej w dziale księgowości w postaci wypowiedzenia powódce warunków pracy i pracy były związane ze zmniejszeniem się liczby uczniów, jest nieprawdziwy.

Dodatkowo należy wskazać, że dokonując analizy przyczyny wypowiedzenia powódce warunków pracy i płacy w kontekście zeznań stron, w tym również samej strony pozwanej, należy uznać, że przyczyna wypowiedzenia jest nieprawdziwa – pozorna, gdyż w istocie nie doszło do zmian organizacyjnych u strony pozwanej, a dopiero strona pozwana zamierzała dokonać tych zmian w przyszłości. Na dzień wypowiedzenia powódce warunków pracy i płacy, powódce nie zaproponowano nowego zakresu obowiązków, nie dokonano w rzeczywistości nawet oceny skali jej zakresu obowiązków, lecz jak wynika to wprost z zeznań dyrektor strony pozwanej: „…generalnie moje rozwiązania polegałyby na tym, że wspólnie z panią księgową miałyśmy usiąść i zastanowić się nad przekazaniem zakresu pewnych czynności innemu pracownikowi (..)Mówiłam, że po upływie okresu wypowiedzenia nastąpi zmiana zakresu obowiązków powódki i ustalimy, które obowiązki powódki zostaną przekazane pani K.. Pani K. nie miał być zwiększony wymiar czasu pracy, ona jest w okresie ochronnym i nie można było jej zmniejszyć wymiar czasu pracy….”

Zatem z samych zeznań strony pozwanej wynika, że w istocie nie doszło do zmian w zakresie obowiązków powódki, lecz jedynie zaproponowano jej zmianę wymiaru czasu pracy, zmniejszono wynagrodzenie, a jej zakres obowiązków miał dopiero zostać ustalony w przyszłości, mając jednak w pełni świadomość, że bez zmiany etatów w dziale księgowości.

Sąd w pełni dał wiarę zeznaniom powódki, że w istocie strona pozwana przed wypowiedzeniem jej warunków pracy i płacy, nie dokonała rzeczywistej analizy jej zakresu obowiązków. Przedstawiona do odpowiedzi na pozew tabela zadań, jak wynika z jasnych i konsekwentnych zeznań powódki, którym Sąd w pełni dał wiarę, gdyż treść przedstawiona w tabeli w pełni odpowiada zeznaniom powódki, została sporządzona w tym celu, aby dyrektor strony pozwanej miał świadomość tego, jakie osoby są odpowiedzialne za jakie zadania, w jakim terminie winny je wykonywać. Nie była to natomiast analiza obowiązków powódki. Wynika to również z zeznań świadka A. S., która wyraźnie wskazała, że analiza obowiązków była sporządzona dlatego, że zdarzało się, że nie było żadnego pracownika z księgowości, a nadto, świadek ten wyraźnie powiedziała, że dopiero przy wręczaniu powódce zmiany warunków pracy i płacy, dyrektor strony pozwanej zaproponowała powódce, aby się zastanowiła, jakie obowiązki będzie mogła przekazać na innych pracowników.

Nadto, należy wskazać, że nie były prawdziwe twierdzenia strony pozwanej, że w dziale księgowości w dniu wypowiedzenia powódce warunków pracy i płacy pracowały dwie osoby, które były w wieku przedemerytalnym i nie można było im wypowiedzieć umowy o pracę. Jak wynika z zeznań świadka A. S. i z zeznań powódki, na miejsce jednego z pracowników w wieku ochronnym w marcu 2015 r. została zatrudniona nowa osoba w wymiarze 0,5 etatu. Zatem nie można uznać, aby jedyną możliwością przeprowadzenia zmian było zmniejszenie etatu powódce.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Sądu, roszczenie powódki o odszkodowanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 471 k.p., odszkodowanie, o którym mowa w art. 45 k.p., przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Tym samym w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze staż pracy powódki, powódce należało zasądzić odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres 3 miesięcy.

Zgodnie z zaświadczeniem o wysokości zarobków przedstawionym przez stronę pozwaną, wynagrodzenie powódki wynosiło 5.054,40 zł brutto.

Mając zatem na uwadze powyższe, powódce należało się odszkodowanie w wysokości 3 x 5.054,40 zł brutto, tj. kwota 15.163,20 zł.

Mając również na uwadze, że powódka nie zgłosiła roszczenia o odsetki, Sąd orzekł jak w pkt I wyroku.

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 477 (2) §1 kpc. Zgodnie z tym przepisem zasądzając należność pracownika w sprawach z zakresu prawa pracy, Sąd z urzędu nadaje rygor natychmiastowej wykonalności w części nie przekraczającej jednego miesięcznego wynagrodzenia pracownika. W niniejszej sprawie wynagrodzenie powódki za jeden miesiąc wynosiło 5.054,40 zł brutto, stąd też Sąd w tym zakresie nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.

Orzeczenie o kosztach zastępstwa procesowego w pkt III wyroku Sąd oparł o treść art. 98 kpc wyrażający zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Wysokość kosztów zastępstwa procesowego należnych stronie pozwanej, jako stronie wygrywającej proces, Sąd ustalił na podstawie § 12 ust 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( t.j. Dz.U. 2013, poz. 461 ze zm) .

Sąd przyznał pełnomocnikowi strony pozwanej kwotę 60 zł, a nie kwotę 180 zł, tj. kwotę wynikającą z nowelizacji w/w § 11 na mocy § 1 pkt 3 lit. b rozporządzenia z dnia 29 lipca 2015 r. (Dz.U.2015.1078) zmieniającego Rozporządzenie z dniem 1 sierpnia 2015 r. z uwagi na treść § 2 ustawy nowelizującej, który stanowi, że do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji.

Orzeczenie o kosztach sądowych w pkt VI wyroku Sąd oparł o treść art. 98 kpc.

Zgodnie z art. 96 ust 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z dnia 1 września 2005 r. z późn. zm.) pracownik wnoszący powództwo lub strona wnosząca odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych, nie ma obowiązku uiszczać kosztów sądowych z zastrzeżeniem art. 35, który stanowi, że w sprawach z zakresu prawa pracy, w których wartość przedmiotu sporu przewyższa kwotę 50.000 złotych, pobiera się od wszystkich podlegających opłacie pism procesowych opłatę stosunkową, a także pobiera się opłatę podstawową w kwocie 30 złotych wyłącznie od apelacji, zażalenia, skargi kasacyjnej i skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.

Zgodnie z art. 113 w/w ustawy, kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu.

Mając powyższe na uwadze, w pkt III wyroku, Sąd nakazał stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa kwotę 759 zł (5% z kwoty 15.163,20 zł) tytułem nieuiszczonej opłaty od pozwu, od której powódka była zwolniona. Orzeczenie to zgodne jest ze stanowiskiem Sądu Najwyższego zawartego w uchwale z dnia 5 marca 2007 r. (I PZP 1/07 M.P.Pr. 2007/7/368), w której Sąd Najwyższy uznał, że Sąd w orzeczeniu kończącym w instancji sprawę z zakresu prawa pracy, w której wartość przedmiotu sporu nie przewyższa kwoty 50.000 zł, obciąży pozwanego pracodawcę, na zasadach określonych w art. 113 ust. 1 ustawy z 28.7.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.), kosztami sądowymi, których nie miał obowiązku uiścić pracownik wnoszący powództwo lub odwołanie do sądu (art. 96 ust. 1 pkt 4 tej ustawy), z wyłączeniem opłat od pism wymienionych w art. 35 ust. 1 zd. 1 tej ustawy.