Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2015 r. w Gliwicach

sprawy K. A.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o rekompensatę

na skutek odwołania K. A.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 5 czerwca 2015 r. nr (...)- (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, ze przyznaje K. A. prawo do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach.

(-) SSO Teresa Kalinka

Sygn. VIII U 968 /15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5 czerwca 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonej K. A. rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach. Na uzasadnienie swojego stanowiska wskazał, że prawo do rekompensaty przysługuje ubezpieczonemu urodzonemu po dniu 31grudnia 1948 roku, jeżeli przed dniem 1 stycznia 2009 wykonywał przez co najmniej 15 lat pracę w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz nie ma ustalonego prawa do emerytury na podstawie art. 43 w związku z art. 32 lub 39, art. 50, art. 50 a lub 54 albo art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych lub art. 88 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 roku Karta Nauczyciela lub art. 3 ust. 1 grudnia 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy Karta Nauczyciela, nie ma ustalonego prawa do emerytury pomostowej.

Zdaniem organu rentowego wnioskująca udowodniła jedynie 7 lat 11 miesięcy pracy w szczególnych warunkach wobec wymaganych 15 lat ,w związku z czym rekompensata nie przysługuje. Organ rentowy wskazał, że nie zaliczył do pracy w szczególnych warunkach pracy w charakterze malarza na szkle od 5 września 1977 do 31 października 1979, od 7 września 1982 do 6 lipca 1984, od 8 września 1987 do 13 września 1987, od 12 lipca 1990 do 17sierpnia 1990, od 19 sierpnia 1990 do 27 grudnia 1990 , od 30 grudnia 1990 do 10 czerwca 1993, od 12 czerwca 1993 do 11 listopada 1993, od 13 listopada 1993 roku do 30 grudnia 1993 roku, od 1 kwietnia 1994 roku do 17 grudnia 1999 roku, od 1 stycznia 2001 roku do 31 stycznia 2001 (w decyzji błędnie wskazano datę 31 stycznia 2000 ). Stanowisko takie nie figuruje w rozporządzeniu Rady Ministrów dnia 7 lutego 1983roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze. Nie zaliczano również do pracy w szczególnych warunkach pracy w charakterze laboranta w okresie od 20 grudnia 1999 roku do 31 grudnia 2000 ponieważ stanowisko to również nie figuruje w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku.

K. A. domagała się zmiany decyzji przez przyznanie prawa do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach. Jej zdaniem zatrudnienie na stanowiskach malarza na szkle i laboranta winno zostać zaliczone do takiej pracy. Podniosła że w Fabryce (...) pracowała od 5 września 1977 roku do 10 czerwca 2014 roku na stanowiskach malarza na szkle, laboranta i starszego mistrza. Otrzymała świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach . W pracy miała stały kontakt ze szkodliwymi dla zdrowia czynnikami i środkami chemicznymi. Stanowiska znajdują się w wykazie stanowisk pracy stanowiącym załącznik nr 1 zarządzenia nr 17 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 12 sierpnia 1983 roku i nr 25 z dnia 12 października 1987 roku w sprawie określenia stanowisk pracy w resorcie górnictwa i energetyki na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach .W dziale XIV pozycja 20 wskazano prace przy produkcji drobnych wyrobów ze szkła a w pkt 3 stanowisko malarza na szkle , dziale XII pozycja 6 wymieniono prace przy pobieraniu prób i pomiarów w warunkach i na stanowiskach szkodliwych dla zdrowia a pkt 1 wymieniono stanowisko laboranta. Prace/przez nią wykonywane na stanowisku malarza na szkle i laboranta odpowiada rodzajowo pracom opisanym w dziale XIV pozycja 20 oraz dziale XII pozycja 6 wykazu a do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 lutego 1983 roku.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując stanowisko zawarte zaskarżonej decyzji. Odwołująca domagała się rekompensaty z tytułu nieskorzystania z emerytury pomostowej. Wskazał na treść art. 21 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych. Ponadto podkreślił, że nawet przy założeniu że ubezpieczona faktycznie wykonywała prace przy pobieraniu prób i pomiarach w warunkach i na stanowiskach pracy szkodliwej dla zdrowia ,to jedynie prace takie wykonywane przez personel stacji sanitarnej i epidemiologicznych oraz laboratoriów środowiskowych są wymienione wśród prac szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze Pracodawca w świadectwie pracy powołał się nadział XII , który dotyczy pracy służby zdrowia i opieki społecznej, a ubezpieczona była pracownikiem zakładu pracy, który świadczył usługi dla górnictwa. Na uzasadnienie swojego stanowiska powołał wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2013 sygn. akt 1 UK 547 /12.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

K. A. urodziła (...) roku .W marcu 2014 roku złożyła wniosek o emeryturę. Prawo do świadczenia zostało jej przyznane od dnia 7 czerwca 2014 roku, a emerytura została obliczona na podstawie art. 53 i art. 28 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach Funduszu Ubezpieczeń Społecznych .

W maju 2015 roku K. A. złożyła wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego poprzez doliczenie rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach. Załączyła świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach w okresach od 5 września 1977 roku do 31 października 1979 roku, od 7 września 1982 roku do 6 lipca 1984 roku, od 8 września 1987 roku do 13 września 1987 roku, w od 12 lipca 1990 roku do 17 sierpnia 1990 roku, od 19 sierpnia 1990 roku do 27 grudnia 1990 roku, w od 30 grudnia 1990 roku do 10 czerwca 1993 roku, od 12 czerwca 1993 roku do 11 listopada 1993 roku, od 13 listopada 1993 roku w do 30 grudnia 1993 roku, od 1 stycznia 1994 roku do 19 grudnia 1999 roku, od 1 stycznia 2001 do 31 stycznia 2001 na stanowisku malarza na szkle. W okresie o 20 grudnia 1999 roku do 31 grudnia 2000 wykonywała pracę laboranta i na tę okoliczność również przedstawiła świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Organ rentowy do pracy w szczególnych warunkach zaliczył 7 lat 11 miesięcy pracy w okresie od 1 lutego 2001 roku do 31 grudnia 2008 roku na stanowisku mistrza oddziałowego. Świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach z dnia 7 września 2010 roku wskazuje na to, że K. A. nadal wykonywała pracę w szczególnych warunkach jako starszy mistrz na stanowisku wymienionym wykazie a dziale XIV pozycja 24 pkt 1. Zmiana stanowiska polegała wyłącznie na zmianie angażu. Zakres obowiązków pozostałych taki sam

W kwestionowanych przez organ rentowy świadectwach pracodawca potwierdził, że ubezpieczona w jako wytwarzacz wskaźników rurkowych, malarz na szkle środkami chemicznymi w oddziale powłok ochronnych wykonywała pracę wymienioną w wykazie A dziale XIV pozycja 20 pkt 3 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia nr 17 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 12 sierpnia 1983 roku w sprawie określenia stanowisk pracy w resorcie górnictwa i energetyki, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach.

Zdaniem sądu treść świadectw wykonywania pracy w szczególnych warunkach zasługuje na uwzględnienie w kontekście przeprowadzonych dowodów z przesłuchania świadków oraz ubezpieczonej jak również zawartości akt osobowych.

Z zeznań przesłuchanych w sprawie świadków wynika, że odwołująca pracowała na oddziale powłok ochronnych i wskaźników rurkowych. Był to on wydział na którym pracownicy wykonywali pracę w szczególnych warunkach. Wydział na którym pracowała ubezpieczona w zajmował się produkcją wskaźników do pomiaru stężeń gazu, głównie w kopalniach. Pomimo tego że K. A. posiadała angaż malarza na szkle uczestniczyła w każdym etapie produkcji tych wskaźników. Szkodliwość warunków pracy im polegała na kontakcie z chemikaliami , którymi są napełniane te wskaźniki. Każdy etap produkcji z uwagi na warunki był zaliczony do pracy w szczególnych warunkach Przy przygotowywaniu mieszanki do napełniania wskaźników pracownicy pracowali w ubraniach kwasoodpornych, prze cięciu dłużyce szklanej występuje wysoka temperatura, a malowanie wskaźników odbywało się przy pomocy ręcznej maszyny farbą offsetową. Praca musiała być wykonywana w ubraniu roboczym rękawicach i okularach ochronnych. Wszystkie osoby, które przechodziły na emeryturę z tego samego działu otrzymywali świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Nigdy szkodliwość warunków pracy nie było kwestionowana przez organ rentowy. Jako laborant ubezpieczona pracowała w od 20 grudnia 1999 roku do 31 grudnia 2000 roku. jej praca polegała na pobieraniu próbek i dokonywaniu analiz składu kąpieli galwanicznych, nakładaniu warstw metali na płytki mosiężne Laboranci fabryce sprzętu ratowniczego pracę mieli zaliczaną do pracy w szczególnych warunkach.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonej, przesłuchania ubezpieczonej oraz świadków. Zeznaniom świadków i ubezpieczonej dał wiarę w całości. Są ne spójne ze sobą. Należy je uznaje za przekonujące i w pełni wyjaśniający charakter pracy K. A. na stanowisku malarza na szkle i laborantki w spornych okresach.

Sąd zważył co następuje

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 2 ustęp pkt 5 ustawy o emeryturach pomostowych rekompensata stanowi odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze dla osób które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej. Art. 21 powołanej ustawie stanowi, że rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wynoszący co najmniej 15 lat . Zgodnie z art. 21 ust. 2 rekompensata nie przysługuje osobie która nabyła prawo do emerytury na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Chodzi w tym wypadku o prawo do emerytury wcześniejszej.

Bezsporne w sprawie jest, że K. A. nie pobiera emerytury pomostowej ani emerytury w obniżonym wieku. Prawo do emerytury zostało jej przyznane od dnia 7 czerwca 2014 roku, to jest od dnia w którym osiągnęła powszechny wiek emerytalny.

Ubezpieczona przedłożyła szereg świadectw pracy potwierdzających wykonywanie pracy w szczególnych warunkach, wymieniono stanowisko przy produkcji drobnych wyrobów ze szkła. Niewątpliwie wskaźniki rurowe są drobnymi wyrobami ze szkła , a więc zakład pracy zasadnie przyjął że osoby tam zatrudnione wykonują prace w szczególnych warunkach. Jako starszy mistrz K. A. zajmowała się dozorem technicznym na wydziale w których jako podstawowe wykonywane były prace wymienione w wykazie.

Stanowiska wskazane w nieuwzględnionych przez organ rentowy świadectwach są wymienione wydziale XIV pod pozycją 20 załącznika nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze . Po doliczeniu spornych okresów ubezpieczona wykaże co najmniej 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach, Pozostałe przesłanki do nabycia uprawnienia do rekompensaty były bezsporne. Ubezpieczona nie jest uprawniona do emerytury pomostowej ani emerytury w obniżonym wieku, a przed dniem 1 stycznia 2009 roku pracowała przez co najmniej 15 lat w warunkach szczególnych, o których mowa w art. 32ustawy emerytalno – rentowej . W związku z tym zaskarżoną decyzję należało zmienić.

Wyrok wydano na podstawie art. 477 ¹⁴ par. 2 kpc.

(-) SSO Teresa Kalinka