Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Dorota Hańczyc-Górska

Protokolant: Dawid Cegiełko

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2016 r. w L.

sprawy z powództwa małoletniej P. G. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową K. G.

przeciwko B. J. oraz A. J.

o alimenty

I.  powództwa oddala;

II.  odstępuje od obciążenia powódki obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanych;

III.  koszty postępowania przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2015 roku małoletnia powódka P. G. złożyła pozew o zasądzenie od A. J. na jej rzecz alimentów w kwocie 350 złotych miesięcznie od dnia wniesienia pozwu płatne na konto matki do dnia 10 każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat oraz od B. J. na jej rzecz alimentów w kwocie 350 złotych miesięcznie od dnia wniesienia pozwu płatne na konto matki do dnia 10 każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. W uzasadnieniu wskazała, że małoletnia powódka jest córką M. J. i K. G., zaś pozwani B. i A. małżonkowie J. są dziadkami ojczystymi małoletniej powódki. Sąd Rejonowy w Pszczynie wyrokiem z 2000 roku zasądził od ojca małoletniej na jej rzecz alimenty w kwocie 300 złotych miesięcznie, jednakże M. J. nie płaci zasądzonych alimentów. Wszczęta została egzekucja alimentów, która okazała się bezskuteczna. Zadłużenie na dzień 18 czerwca 2015 roku wynosiło 40 556,19 złotych zaś odsetki – 28 351,68 złotych. Przez wszystkie lata koszty utrzymania małoletniej ponosiła jej matka, która nie otrzymywała zasiłku alimentacyjnego z uwagi na osiągane dochody. Obecnie matka małoletniej zamieszkuje wraz z powódką, młodszą córką razem z konkubentem. Miesięczny koszt utrzymania małoletniej oszacowała na kwotę 1200 złotych. Pozostają niezaspokojone potrzeby małoletniej takie jak dodatkowe lekcje z języka obcego oraz jazda konna. Małoletnia powódka nie utrzymuje żadnych kontaktów z pozwanymi.

W odpowiedziach na pozew pozwani wnieśli o oddalenie powództw. ( k.26, k. 31)

W toku postępowania strony podtrzymywały swoje stanowiska w sprawie. (k. 54, k. 116 – verte)

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia powódka P. G. urodzona w dniu (...) pochodzi z nieformalnego związku, jest córką M. J. oraz K. G.. Obecnie ma niespełna 17 lat, uczęszcza do pierwszej klasy o profilu matematyczno–geograficznym do Liceum Ogólnokształcącego w L.. Zamieszkuje wraz z matką, młodszą siostrą oraz konkubentem matki w mieszkaniu stanowiącym własność partnera matki. Cierpi na omdlenia o nieustalonej etiologii, związane najprawdopodobniej z dorastaniem, nie przyjmuje na stałe żadnych lekarstw. Lubi jeździć konno i pracuje w stajni w zamian za możliwość korzystania z lekcji jazdy konnej. Nie korzysta z korepetycji. Zdaniem matki, powinna uczęszczać na dodatkowe zajęcia z języka obcego oraz matematyki, jednak obecnie otrzymuje bezpłatną pomoc w tym zakresie. Miesięczny koszt utrzymania powódki jej matka oszacowała na kwotę 1200 złotych oraz raz w roku koszt wyprawki w kwocie 700 złotych. Nie utrzymuje żadnego kontaktu z ojcem ani też jego rodzicami. (dowód: przesłuchanie K. G. k. 55 – verte – 56, k. 115 – 115 – verte, odpisy skrócone aktów urodzenia k. 4, k. 5)

Matka małoletniej K. G. obecnie ma 33 lata, posiada wykształcenie licencjackie o specjalności oświata samorządowa i doradztwo zawodowe. Pozostaje w konkubinacie i z drugiego związku ma córkę w wieku około jednego roku. Obecnie przebywa na urlopie macierzyńskim i otrzymuje z tego tytułu kwotę 3 300 złotych miesięcznie. Jest zatrudniona na stanowisku asystenta dyrektora w (...) Sp. z o. o. Spółka Komandytowa w W. z wynagrodzeniem brutto miesięcznie w kwocie około 4 100 złotych, a netto, jak podała, w kwocie 3 300 złotych. W 2014 roku osiągnęła przychód w kwocie 64 201 złotych, zaś dochód w kwocie 63 199, 79 złotych. (dowód: zaświadczenie o wynagrodzeniu k 22, kopia Pit z 2014 roku k. 23 – 24) Od dnia 8 lipca 2016 roku zamierza korzystać z urlopu wychowawczego na córkę M. Z. urodzoną dnia (...). W dniu 11 marca 2016 roku złożyła podanie o udzielenie jej urlopu wychowawczego w okresie od dnia 8 lipca 2016 roku. (dowód: kopia podania o urlop wychowawczy k. 106) Matka powódki nie choruje, podejmuje prace dorywcze w weekendy, za które otrzymuje okazjonalnie wynagrodzenie w kwocie od 50 do 130 złotych, przy czym są to prace związane ze sprzątaniem lub obsługą wesela. Młodsza córka nie została przyjęta do żłobka, przez co K. G. zdecydowała, że będzie korzystała z urlopu wychowawczego. Jednakże zamierza szukać pracy, bowiem podała, że nie ma szans na powrót do pracy na tym samym stanowisku w związku ze zmianą osoby dyrektora. Pozostaje w nieformalnym związku z Ł. Z.. Zamieszkują wspólnie w mieszkaniu o powierzchni 63,5 m ² położonym w L., zakupionym przez partnera. Na zakup mieszkania konkubent matki powódki zaciągnął kredyt, który spłaca w miesięcznych ratach, jak podała K. G., w kwocie 1300 złotych miesięcznie. Konkubent matki powódki pracuje jako kierowca i zarabia 4 000 złotych netto miesięcznie. Ma córkę z innego związku, na którą płaci alimenty w kwocie 1 400 złotych miesięcznie. (...) ustalili, że koszty utrzymania mieszkania, a mianowicie czynsz w kwocie 627, 07 złotych miesięcznie, media – 90,40 złotych miesięcznie, energia elektryczna około 400 złotych co dwa miesiące, gaz około 50 złotych raz na dwa miesiące, opłata za telefon powódki – 50 złotych miesięcznie, opłata za telefon K. G. w kwocie 100 złotych miesięcznie ponosi matka powódki. K. G. zaciągnęła kredyt na zakup mebli, który spłaca w miesięcznych ratach w kwocie 375,93 złotych miesięcznie oraz kredyt na zakup dwóch telewizorów, w tym jednego dla małoletniej, który spłaca w ratach miesięcznych w kwocie 173,30 złotych. K. G. oświadczyła, że jest właścicielką samochodu, który ma około 20 lat, nie posiada oszczędności. Nie ma kontaktu z ojcem małoletniej powódki od 16 lat oraz z pozwanymi od 13 lat. Oświadczyła, że nie życzy sobie, aby ojciec dziecka oraz jego rodzice kontaktowali się z powódką, ponieważ M. J. był karany za zgwałcenie. Małoletnia powódka ma przybranych dziadków, którzy pełnią jej rolę prawdziwych dziadków i nie chce tego zaburzać.(dowód: przesłuchanie K. G. k. 54 – verte – 55, k. 115 – 115 – verte, kopia historii spłaty kredytu k. 87, potwierdzenia transakcji k. 88 – 105, kopia umowy przelewu praw z umowy ubezpieczenia majątkowego k. 107, zaświadczenie k. 108, kopia wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 26 października 2012 roku w sprawie o sygnaturze akt VI RC 364/12)

Ojciec małoletniej powódki M. J. ma 38 lat. Nie utrzymuje kontaktów z małoletnią powódką ani z jej matką. Ugodą zawartą w dniu 14 września 2000 roku przed Sądem Rejonowym w Pszczynie w sprawie o sygnaturze akt III RC 409/00 M. J. zobowiązał się do płacenia na rzecz małoletniej córki P. G. alimentów w kwocie 300 złotych miesięcznie poczynając od dnia 1 października 2000 roku. (dowód: k 12 akt Sądu Rejonowego w Pszczynie o sygnaturze III RC 409/00) Postanowieniem Sądu Rejonowego w Pszczynie z dnia 25 lutego 2008 roku wydanym w sprawie o sygnaturze akt III Nsm 280/07 M. J. został pozbawiony władzy rodzicielskiej nad małoletnią córka P. G.. (dowód: odpis postanowienia k. 6) Od tego czasu matka małoletniej nie wystąpiła o zmianę ugody dotyczącej alimentów. K. G. nie zna aktualnego jego miejsca zamieszkania ani jego sytuacji majątkowej i zarobkowej, a także zdrowotnej. M. J. nie płaci zasądzonych alimentów. Wszczęta została egzekucja alimentów, która okazała się bezskuteczna. Zadłużenie na dzień 18 czerwca 2015 roku wynosiło 40 556,19 złotych zaś odsetki – 28 351,68 złotych. (dowód: przesłuchanie K. G. k. 54 – verte – 55, k. 115 – 115 – verte, pismo komornika k. 7)

Pozwana B. G. aktualnie ma 61 lat, posiada wykształcenie zawodowe, pracowała jako kasjer na kolei. Obecnie przebywa na emeryturze. Z tego tytułu otrzymuje emeryturę w kwocie około 1543 złote netto miesięcznie. (dowód: kopia decyzji o waloryzacji emerytury z dnia 1 marca 2015 roku k. 34). W 2014 roku osiągnęła przychód w kwocie 21 763,52 złotych. (dowód: kopia pit 40/A/11A k. 56) B. J. choruje na chorobę niedokrwienną serca, nadkomorowe zaburzenia rytmu, nadciśnienie tętnicze oraz hyperlipidemię mieszaną. Ponadto ma miażdżycę aorty, chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa oraz cierpi na otyłość. Przyjmuje na stałe leki, których miesięczny koszt wynosi około 230 złotych. Z zaleceń lekarskich wynika, że powinna podejmować umiarkowany wysiłek fizyczny, jak na przykład pływanie czy jazda na rowerze. Ostatnio była hospitalizowana od dnia 2 do 9 marca 2016 roku. (dowód: karta informacyjna leczenia szpitalnego k. 33). Miesięczny karnet na basen kosztuje 100 złotych. Pozostaje w związku małżeńskim z pozwanym A. J..

Pozwany A. J. ma 60 lat, posiada wykształcenie średnie i ukończył kursy kolejowe. Pracuje jako dyspozytor (...). Z tego tytułu osiąga miesięczne dochody netto w kwocie 3 631, 82 złoty. (dowód: zaświadczenie k. 28). W 2014 roku osiągnął przychód w kwocie 61 111, 78 złoty, zaś dochód w kwocie 59 443, 06 złotych. ( dowód: kopia Pit 40 k. 75 – 76) Choruje na przepuklinę przełyku i przyjmuje leki np.: R. i podobne, na które wydaje miesięcznie kwotę 50 złotych. Nie jest to choroba zagrażająca życiu, jednak powoduje znaczny dyskomfort.

Pozwani zamieszkują wspólnie w ponad stuletnim domu o powierzchni około 80 m ² zakupionym w kredycie zaciągniętym w Banku (...) SA, który spłacają w miesięcznych ratach w kwocie 1 012,64 złotych. (dowód: kopia umowy k. 48 – 49, kopia pisma k. 50) Poza kredytem na zakup domu pozwani zaciągnęli trzy pożyczki na zakup wyposażenia domu między innymi kuchni, płyty i pieca, które spłacają w miesięcznych ratach po 97,27 złotych, 156,35 złotych oraz 44,10 złotych. (dowód: kopie umów k. 51 – 53, harmonogramy spłat pożyczek k. 65, 72, kopia dowodu przelewu k. 82) B. i A. małżonkowie J. przystąpili też do ubezpieczenia domu w kwocie 230 złotych, opłacają też podatek od nieruchomości w kwocie 137 złotych rocznie. ( dowód: kopia decyzji k. 67, deklaracja przystąpienia k. 59 - 60) Ponoszą koszty utrzymania domu takie jak opłata za telewizję 44,95 złotych miesięcznie ( dowód: kopia odcinków k. 81), internet 59.90 złotych (dowód: kopia przelewu k. 82), telefon 29,03 złotych (dowód: kopia przelewu k. 82), paliwo gazowe 51,57 złotych (dowód: kopia rachunku k. 80), energia elektryczna 119,58 złotych (dowód: kopia dowodów wpłat k. 78), kanalizacja 83,21 złotych (dowód: kopia rachunku k. 70), woda 83 złote. Zakupują węgiel na opał, który kosztuje rocznie 3 000 złotych. Dom jest stary, a zatem wymaga bieżących remontów. Pozwani, oprócz ojca małoletniej, z którym nie mają kontaktu, mają też córkę, która jest wdową. Nie wspomagają córki finansowo, jedynie zabierają do siebie wnuki, które w tym czasie pozostają na ich utrzymaniu. B. J. i A. J. nie mają kontaktu z powódką od kilkunastu lat, ponieważ matka powódki uniemożliwia im ten kontakt. (dowód: przesłuchanie B. J. k. 55, k. 115 – verte 116, przesłuchanie A. J. k. 55, k. 116 – 116 – verte, dowody z dokumentów powołane powyżej k. 28 – 29, k. 33 – 35, k. 45 – 53, k. 56 – 82)

Sąd dał wiarę dowodowi z przesłuchania stron, bowiem w istocie zeznali oni zgodnie, co do znaczących momentów w sprawie. Nie mogą się ostać jedynie twierdzenia powódki jakoby pozostawała w niedostatku.

W ocenie Sądu uznać należy za wiarygodne dowody z dokumentów złożone do akt, bowiem ich wiarygodności i autentyczności nikt nie kwestionował.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo małoletniej P. G. nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 128 k.r. i o. obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Po myśli zaś art. 129 § 1 k.r. i o. obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi. Z § 2 powołanego przepisu wynika, iż krewnych w tym samym stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i majątkowym.

Zgodnie z art. 132 k.r. i o. obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami.

Obowiązek utrzymania i wychowania dzieci ciąży przede wszystkim na jego rodzicach. Oznacza to, że jeśli jedno z rodziców nie żyje, obowiązek ponoszenia w całości ciężarów związanych z utrzymaniem i wychowaniem dziecka spoczywa w zasadzie na drugim z rodziców. Dopiero gdy zostanie ustalone, że pozostały przy życiu rodzic nie jest w stanie w całości lub części sprostać swoim obowiązkom względem dziecka i z tego powodu dziecko mogłoby znaleźć się w niedostatku - w grę wchodzi subsydiarny obowiązek dalszych krewnych (por. wyrok SN z dn. 24.05.1966 r., sygn. akt III CR 89/66, Lex 5992).

Z ustaleń poczynionych przez Sąd Rejonowy wynika, że małoletnia powódka jest córką M. J. oraz K. G.. Ojciec małoletniej żyje, jednak nie uiszcza na jej rzecz alimentów ustalonych w ugodzie zawartej przez K. G. oraz M. J. przed Sądem Rejonowym w Pszczynie w dniu 14 września 2000 roku w sprawie o sygnaturze akt III RC 409/00. M. J. nie łoży na utrzymanie córki, a egzekucja prowadzona przeciwko niemu nie dała pozytywnego rezultatu. Zadłużenie z tym związane przekroczyło już kwotę 70 000 złotych. Matka powódki nie występowała przeciwko ojcu o podwyższenie alimentów. Wynika z tego, że uzyskanie od M. J. na czas potrzebnych powódce środków utrzymania jest połączone z nadmiernymi trudnościami, a nawet niemożliwe. W tych okolicznościach konieczne jest zbadanie sytuacji zarobkowej i majątkowej oraz zdrowotnej drugiego z rodziców. Oceniając sytuację K. G. Sąd miał na uwadze art. 316 § 1 k. p. c., zgodnie z którym po zamknięciu rozprawy sąd wydaje wyrok, biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy.

K. G. nie ma kontaktu z ojcem małoletniej ani jego rodzicami – pozwanymi w sprawie. Nie korzystała i nie korzysta z pomocy z funduszu alimentacyjnego ani innej pomocy socjalnej. K. G. przyznała, że osiągała zbyt wysokie dochody z wykonywanej pracy. Obecnie pozostaje na urlopie macierzyńskim i otrzymuje z tego tytułu kwotę 3 300 złotych miesięcznie. Podejmuje prace dorywcze. Zamierza korzystać z urlopu wychowawczego. Pozostaje w związku z innym mężczyzną, który pracuje i zarabia kwotę 4 000 złotych miesięcznie. Ze związku tego ma córkę M. Z. urodzoną dnia (...). Zamieszkuje z partnerem, powódką oraz młodszą córką w mieszkaniu zakupionym przez jej partnera. (...) K. G. spłaca zaciągnięty kredyt, a nadto płaci alimenty na rzecz córki pochodzącej z innego związku w kwocie 1400 złotych miesięcznie. Natomiast matka powódki ponosi koszty utrzymania mieszkania, spłaca pożyczki zaciągnięte na zakup dwóch telewizorów oraz mebli. Małoletnia powódka nie choruje, ma niespełna 17 lat i uczęszcza do I klasy Liceum Ogólnokształcącego w L.. Nie uczęszcza na korepetycje ani dodatkowe zajęcia. Lubi jazdę konną i aby korzystać z lekcji jazdy konnej pracuje w stajni. Powinna korzystać z dodatkowych płatnych zajęć, jednak obecnie otrzymuje pomoc bezpłatną. Chciałaby mieć lepsze ubrania i dodatkowe lekcje z języka obcego. Matka małoletniej powódki oszacowała jej miesięczny koszt utrzymania na kwotę 1200 złotych.

W tym stanie rzeczy K. G. w ocenie Sądu Rejonowego może zaspokoić usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki samodzielnie, co skutkować winno w niniejszej sprawie oddaleniem powództw. Sąd orzekając w sprawie nie może oprzeć swojego rozstrzygnięcia na sytuacji hipotetycznej, która może zaistnieć w przyszłości, a mianowicie po ewentualnym przejściu matki powódki na urlop wychowawczy, bowiem takie rozstrzygnięcie pozostawałoby w sprzeczności z treścią powołanego powyżej art. 316 § 1 k.p.c.

Nawet przy przyjęciu, że matka małoletniej powódki nie jest w stanie samodzielnie zaspokoić potrzeb P. G. wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 133 § 1 k.r. i o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Z kolei § 2 powołanego artykułu stanowi, iż poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. Odpowiedzialność dalszych krewnych jest odpowiedzialnością subsydiarną.

Definicja „niedostatku” nie została co prawda uregulowana w przepisach k.r. i o., jednakże w tej kwestii wyraził swoje stanowisko Sąd Najwyższy w wyroku z 05.07.2000 r. sygn. akt I CKN 226/00, zgodnie z którym w niedostatku pozostaje nie tylko taki uprawniony, który nie dysponuje żadnymi środkami utrzymania, ale także taki, którego usprawiedliwione potrzeby nie są w pełni zaspokojone. W konsekwencji, niedostatek nie wiąże się z zupełnym niezaspokojeniem usprawiedliwionych potrzeb. (por. wyrok SN z dnia 19.05.1975 r., sygn. akt III CRN 55/75)

W ocenie Sądu Rejonowego usprawiedliwione potrzeby małoletniej P. G. aktualnie są zaspokajanie przez jej matkę. Nie można przyjąć, że okoliczność, iż powódka chciałaby mieć lepszą, markową odzież czy też chęć pobierania nauki jazdy konnej bez potrzeby wykonywania dodatkowej pracy w stajni, dodatkowe lekcje nauki języka należą do usprawiedliwionych potrzeb uzasadniających przyjęcie, że małoletnia pozostaje w niedostatku. W ocenie Sądu Rejonowego zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego, miesięczne koszty utrzymania małoletniej mogą kształtować się na poziomie od 800 – 1200 złotych. Jednak małoletnia nie choruje, a jej dolegliwości nie zostały jeszcze zdiagnozowane i nie przyjmuje na stałe żadnych lekarstw. Pobiera naukę w szkole położonej w miejscowości, w której zamieszkuje, a zatem nie są konieczne dodatkowe środki na jej utrzymanie. Ponadto okoliczność, że K. G. zakupiła oddzielny telewizor dla powódki świadczy o ich dobrej sytuacji majątkowej. W tym stanie rzeczy przyjąć należy, że powódka nie pozostaje w niedostatku, co uniemożliwia uwzględnienie powództw.

Podkreślić należy, że pozwana B. J. pozostaje na emeryturze, otrzymuje około 1500 złotych emerytury. Pozwany A. J. pracuje i otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 3600 złotych netto miesięcznie. Jednakże pozwani znajdują się w starszym wieku. Pozwana choruje i musi na stałe zażywać leki. Ponadto pozwani spłacają kredyt zaciągnięty na zakup domu oraz pożyczki zaciągnięte na zakup jego wyposażenia. Pozwani, jako dziadkowie małoletniej powódki, którzy z uwagi na decyzje jej matki, nie utrzymywali kontaktu z wnuczką od 13 lat nie mogli liczyć się z obowiązkiem uiszczania na jej rzecz alimentów. Nie można, zatem, czynić im zarzutu, iż zaciągnęli zobowiązania na rzecz osób trzecich. Po poniesieniu stałych wydatków przez pozwanych związanych z ich utrzymaniem ich sytuacja majątkowa nie uzasadnia obciążenia ich alimentami na rzecz wnuczki. Ponadto w ocenie Sądu Rejonowego także ewentualne ustalenie obowiązku alimentacyjnego od pozwanych na rzecz małoletniej powódki pozostawałoby w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego, bowiem K. G. przesłuchiwana w sprawie oświadczyła, że małoletnia ma już przybranych dziadków, którzy pełnią jej rolę prawdziwych dziadków. Odmówiła udzielenia pozwanym jakichkolwiek informacji o wnuczce, zabroniła im wszelkich kontaktów z powódką. (k. 54 – verte) Takie zachowanie matki powódki oraz powódki w ocenie Sądu Rejonowego należy uznać za rażąco niewłaściwe, budzące powszechną dezaprobatę, które może także skutkować oddaleniem powództw na podstawie art. 5 k. c. Zgodnie bowiem z powołanym przepisem nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze społeczno–gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony. (tak np.: wyrok Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 7 lutego 2014 roku, IV Ca 34/14 Lex nr 1609910)

W tym stanie rzeczy Sąd oddalił powództwa na podstawie art. 128, 129 § 1 i 2, 132 i 133 § 2 k. r. o.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 102 k. p. c. oraz art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.