Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 grudnia 2015 roku

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie, V Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Młodawska- Piaseczna

Protokolant: Joanna Fudecka

w obecności Prokuratora: Jerzego Kopcia

po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2015 roku

sprawy M. S., syna P. i B. z domu O.,

urodzonego (...) w W.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Okręgowego w Warszawie, w VIII Wydziale Karnym, sygn. akt VIII K 563/05, z dnia 06 lutego 2006 roku, prawomocnym dnia 28 marca 2006 roku, za czyn z art. 280 § 2 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełniony w dniu 14 sierpnia 2005 roku , na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 k.k., art. 69 § 2 k.k. i art. 70 § 2 k.k. warunkowo zawieszono na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby, na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano wskazanego pod dozór kuratora sądowego w okresie próby, na postawie art. 46 § 2 k.k. zasądzono nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, nadto orzeczono w przedmiocie dowodów rzeczowych oraz o kosztach sądowych, postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 30 stycznia 2008 roku, prawomocnym dnia 14 lutego 2008 roku, sygn. akt IV Ko 1122/07, VIII K 563/05, zarządzono wykonanie wobec skazanego wskazanej powyżej kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono mu okres tymczasowego aresztowania w okresie od dnia 14 sierpnia 2005 roku do dnia 06 lutego 2006 roku, postanowieniem z dnia 27 lipca 2010 roku Sąd Okręgowy w Elblągu, w III Wydziale Penitencjarnym i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń, sygn. akt III Kow 1828/10/wz, warunkowo zwolnił wskazanego z odbycia reszty kary orzeczonej wyrokiem z dnia 06 lutego 2006 roku Sądu Okręgowego w Warszawie, w VIII Wydziale Karnym, sygn. akt VIII K 563/05, za czyn z art. 280 § 2 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, wyznaczając jednocześnie skazanemu okres próby do dnia 05 czerwca 2013 roku oraz nakładając dodatkowe obowiązki, następnie Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie postanowieniem z dnia 28 maja 2012 roku, prawomocnym 05 czerwca 2012 roku, sygn. akt VIII Kow 1399/12/owz odwołał udzielone wskazanemu przedterminowe warunkowe zwolnienie i zarządził wykonanie reszty pozostałej do odbycia kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

2.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w IV Wydziale Karnym, sygn. akt IV K 4030/06, wyrok nakazowy z dnia 29 stycznia 2007 roku, prawomocnym dnia 13 lutego 2007 roku, za czyn z art. 178a § 1 k.k., popełniony w dniu 08 grudnia 2006 roku , na karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania w tym okresie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, za czyn z art. 226 § 1 k.k., popełniony w dniu 08 grudnia 2006 roku , na karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania w tym okresie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 3 k.k. orzeczono wobec wskazanego karę łączną 12 (dwunastu) miesięcy ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania w tym okresie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, zaś na podstawie art. 36 § 1 k.k. w tym okresie oddano wskazanego pod dozór kuratora, na postawie art. 42 § 2 k. k. w zw. z art. 43 § 1 pkt 1 k.k. w związku ze skazaniem za czyn z pkt. I orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 (dwóch) lat, na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej ograniczenia wolności zaliczono wskazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniu 08 grudnia 2006 roku, uznając karę ograniczenia wolności za wykonaną w wymiarze 2 (dwóch) dni, na podstawie art. 49 § 2 k.k. zasądzono świadczenie pieniężne na rzecz Fundacji na Rzecz Osób (...) w Wypadkach Komunikacyjnych, orzeczono w przedmiocie dowodów rzeczowych oraz o kosztach sądowych;

3.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w IV Wydziale Karnym, sygn. akt IV K 2953/06, z dnia 28 czerwca 2007 roku, prawomocnym dnia 06 lipca 2007 roku, za czyn z art. 280 § 1 k.k., popełniony w dniu 08 czerwca 2006 roku , na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono wskazanemu okres tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 09 czerwca 2006 roku do dnia 18 października 2006 roku, nadto orzeczono w przedmiocie dowodów rzeczowych oraz kosztów sądowych;

4.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w IV Wydziale Karnym, sygn. akt IV K 1056/07, z dnia 07 września 2007 roku, prawomocnym 15 września 2007 roku, za czyn z art. 280 § 1 k.k., popełniony w dniu 06 kwietnia 2007 roku , na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono wskazanemu okres tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 10 kwietnia 2007 roku do dnia 07 września 2007 roku, oraz orzeczono w przedmiocie kosztów sądowych, Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie postanowieniem z dnia 27 października 2007 roku, prawomocnym 15 listopada 2007 roku, sygn. akt IV Ko 883/07, IV K 1056/07 zmienił rozstrzygnięcie w przedmiocie zaliczenia wskazanemu okresu pozbawienia wolności w ten sposób, iż na poczet orzeczonej mu powyżej kary 3 lat pozbawienia wolności zaliczył okres tymczasowego aresztowania od dnia 10 kwietnia 2007 roku do dnia 19 lipca 2007 roku, postanowieniem z dnia 27 lipca 2010 roku Sąd Okręgowy w Elblągu, w III Wydziale Penitencjarnym i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń, sygn. akt III Kow 1828/10/wz, warunkowo zwolnił wskazanego z odbycia reszty kary orzeczonej wyrokiem z dnia 07 września 2007 roku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w IV Wydziale Karnym, sygn. akt IV K 1056/07, za czyn z art. 280 § 1 k.k., na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, wyznaczając jednocześnie skazanemu okres próby do dnia 05 czerwca 2013 roku oraz nakładając dodatkowe obowiązki, następnie Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie postanowieniem z dnia 28 maja 2012 roku, prawomocnym 05 czerwca 2012 roku, sygn. akt VIII Kow 1399/12/owz odwołał udzielone wskazanemu przedterminowe warunkowe zwolnienie i zarządził wykonanie reszty pozostałej do odbycia kary 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

5.  wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w IV Wydziale Karnym, sygn. akt IV K 684/08, z dnia 07 sierpnia 2008 roku, prawomocnym dnia 16 sierpnia 2008 roku, połączono kary orzeczone wyrokami w sprawie sygn. akt: IV K 4030/06 oraz IV K 2953/06 i orzeczono wobec skazanego karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono wskazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie sygn. akt IV K 4030/06 w dniu 08 grudnia 2006 roku oraz w sprawie sygn. akt IV K 2953/06 w postaci tymczasowego aresztowania w okresie od dnia 09 czerwca 2006 roku do dnia 18 października 2006 roku, na podstawie art. 572 k.p.k. postępowanie w pozostałym zakresie umorzono oraz orzeczono o kosztach sądowych, postanowieniem z dnia 27 lipca 2010 roku Sąd Okręgowy w Elblągu, w III Wydziale Penitencjarnym i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń, sygn. akt III Kow 1828/10/wz, warunkowo zwolnił wskazanego z odbycia reszty kary orzeczonej wyrokiem łącznym z dnia 07 sierpnia 2008 roku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w IV Wydziale Karnym, sygn. akt IV K 684/08, na karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, wyznaczając jednocześnie skazanemu okres próby do dnia 05 czerwca 2013 roku oraz nakładając dodatkowe obowiązki, następnie Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie postanowieniem z dnia 28 maja 2012 roku, prawomocnym 05 czerwca 2012 roku, sygn. akt VIII Kow 1399/12/owz odwołał udzielone wskazanemu przedterminowe warunkowe zwolnienie i zarządził wykonanie reszty pozostałej do odbycia kary łącznej 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, nadto postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 14 listopada 2014 roku, prawomocnym 09 grudnia 2014 roku, sygn. akt IV Ko 1006/14, IV K 684/08 zaliczono wskazanemu dodatkowo na poczet orzeczonej powyższym wyrokiem o sygn. akt IV K 684/08 kary łącznej 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności okres wykonanej przez wskazanego kary pozbawienia wolności w sprawie Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, o sygn. akt IV K 2953/06 w okresie od dnia 19 lipca 2007 roku do dnia 28 marca 2008 roku;

6.  Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy, w IV Wydziale Karnym, sygn. akt IV K 186/11, z dnia 15 września 2011 roku, prawomocnym dnia 23 września 2011 roku, za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w dniu 15 października 2010 roku , na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono wskazanemu okres rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie w dniu 11 stycznia 2011 roku oraz orzeczono w przedmiocie kosztów sądowych;

7.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w VIII Wydziale Karnym, sygn. akt VIII K 174/12, z dnia 11 września 2012 roku, prawomocnym 19 września 2012 roku, za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w dniu 23 stycznia 2012 roku , na karę 2 (dwóch) lat i 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczono w przedmiocie kosztów sądowych;

8.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w VIII Wydziale Karnym, sygn. akt VIII K 255/12, z dnia 19 marca 2013 roku, prawomocnym dnia 27 marca 2013 roku, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w nocy z 16/17 lutego 2012 roku, na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczono w przedmiocie kosztów sądowych;

9.  Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie, w V Wydziale Karnym, sygn. akt V K 144/12, z dnia 25 kwietnia 2013 roku, prawomocnym dnia 18 października 2013 roku, za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w dniu 29 listopada 2011 roku , na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono wskazanemu okres rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie od dnia 20 lutego 2012 roku do dnia 01 marca 2012 roku oraz orzeczono w przedmiocie kosztów sądowych, wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie, w II Wydziale Karnym, z dnia 18 października 2013roku, sygn. akt II AKa 295/13 sprostowano oczywiste omyłki pisarskie zawarte w opisie czynów z aktu oskarżenia oraz utrzymano w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelacje obrońcy i prokuratora za oczywiści bezzasadne;

10.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w VIII Wydziale Karnym, sygn. akt VIII K 345/12, z dnia 05 lipca 2013 roku, prawomocnym dnia 13 lipca 2013 roku, za czyn z art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomani, popełniony w dniu 23 grudnia 2011 roku, na karę 1 (jednego) miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono w przedmiocie dowodów rzeczowych oraz kosztów sądowych;

11.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie, w IV Wydziale Karnym, sygn. akt IV K 1164/12, z dnia 06 września 2013 roku, prawomocnym dnia 02 lipca 2014 roku, za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. , popełniony w dniu 02 marca 2011 roku , na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, orzeczono o dowodzie rzeczowym i kosztach sądowych, wyrokiem z dnia 02 lipca 2014 roku Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie, w VI Wydziale Karnym-Odwoławczym, sygn. akt VI Ka 1479/13 utrzymał w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację obrońcy za oczywiście bezzasadną;

orzeka:

I.  na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. wyroki opisane powyżej w pkt 6 - sygn. akt IV K 186/11 Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy oraz w pkt 11 - sygn. akt IV K 1164/12 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie, łączy i wymierza M. S. karę łączną 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, w części nie objętej wyrokiem łącznym wyroki połączone pozostawia do odrębnego wykonania;

II.  na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. wyroki opisane powyżej w pkt 7 - sygn. akt VIII K 174/12 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w pkt 8– sygn. akt VIII K 255/12 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w pkt 9 - sygn. akt VIII K 345/12 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie oraz w pkt 10 - sygn. akt V K 144/12 Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie, łączy i wymierza M. S. karę łączną 5 (pięć) lat i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności, w części nie objętej wyrokiem łącznym wyroki połączone pozostawia do odrębnego wykonania;

III.  na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w części dotyczącej objęcia niniejszym wyrokiem łącznym kar orzeczonych wyrokami opisanymi w pkt 1 - sygn. akt VIII K 563/05, pkt 2 – sygn. akt IV K 4030/06, pkt 3 – sygn. akt IV K 2953/06 oraz w pkt 4 – sygn. akt IV K 1056/07 przedmiotowego wyroku, w związku z czym wyrok łączny Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, IV Wydział Karny, sygn. akt IV K 684/08, z dnia 07 sierpnia 2008 roku, opisany w pkt 5 przedmiotowego wyroku łącznego – pozostaje w mocy;

IV.  na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w pkt I niniejszego wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia go wolności oraz okres odbytej w całości kary pozbawienia wolności w sprawie sygn. akt IV K 186/11, tj. w dniu 11 stycznia 2011 roku oraz od dnia 01 marca 2012 roku do dnia 30 kwietnia 2013 roku;

V.  na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w pkt II niniejszego wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie sygn. akt V K 144/12 tj. od dnia 20 lutego 2012 roku do dnia 01 marca 2012 roku oraz okres odbytej w całości kary pozbawienia wolności w sprawie sygn. akt VIII K 174/12 tj. od dnia 30 kwietnia 2013 roku do dnia 30 września 2015 roku i okres części odbytej kary pozbawienia wolności w sprawie sygn. akt VIII K 255/12 od dnia 30 września 2015 roku do dnia 10 grudnia 2015 roku;

VI.  na podstawie art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej, adw. R. B., ul. (...). (...), (...)-(...) W., kwotę 147,60 złotych (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy) obejmującą podatek od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu;

VII.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt V K 88/15

UZASADNIENIE

M. S. skazany został poniżej omówionymi prawomocnymi wyrokami:

12.  Sądu Okręgowego w Warszawie, w VIII Wydziale Karnym, sygn. akt VIII K 563/05, z dnia 06 lutego 2006 roku, prawomocnym dnia 28 marca 2006 roku, za czyn z art. 280 § 2 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełniony w dniu 14 sierpnia 2005 roku , na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 k.k., art. 69 § 2 k.k. i art. 70 § 2 k.k. warunkowo zawieszono na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby, na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano wskazanego pod dozór kuratora sądowego w okresie próby, na postawie art. 46 § 2 k.k. zasądzono nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, nadto orzeczono w przedmiocie dowodów rzeczowych oraz o kosztach sądowych, postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 30 stycznia 2008 roku, prawomocnym dnia 14 lutego 2008 roku, sygn. akt IV Ko 1122/07, VIII K 563/05, zarządzono wykonanie wobec skazanego wskazanej powyżej kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono mu okres tymczasowego aresztowania w okresie od dnia 14 sierpnia 2005 roku do dnia 06 lutego 2006 roku, postanowieniem z dnia 27 lipca 2010 roku Sąd Okręgowy w Elblągu, w III Wydziale Penitencjarnym i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń, sygn. akt III Kow 1828/10/wz, warunkowo zwolnił wskazanego z odbycia reszty kary orzeczonej wyrokiem z dnia 06 lutego 2006 roku Sądu Okręgowego w Warszawie, w VIII Wydziale Karnym, sygn. akt VIII K 563/05, za czyn z art. 280 § 2 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, wyznaczając jednocześnie skazanemu okres próby do dnia 05 czerwca 2013 roku oraz nakładając dodatkowe obowiązki, następnie Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie postanowieniem z dnia 28 maja 2012 roku, prawomocnym 05 czerwca 2012 roku, sygn. akt VIII Kow 1399/12/owz odwołał udzielone wskazanemu przedterminowe warunkowe zwolnienie i zarządził wykonanie reszty pozostałej do odbycia kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

13.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w IV Wydziale Karnym, sygn. akt IV K 4030/06, wyrok nakazowy z dnia 29 stycznia 2007 roku, prawomocnym dnia 13 lutego 2007 roku, za czyn z art. 178a § 1 k.k., popełniony w dniu 08 grudnia 2006 roku , na karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania w tym okresie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, za czyn z art. 226 § 1 k.k., popełniony w dniu 08 grudnia 2006 roku , na karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania w tym okresie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 3 k.k. orzeczono wobec wskazanego karę łączną 12 (dwunastu) miesięcy ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania w tym okresie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, zaś na podstawie art. 36 § 1 k.k. w tym okresie oddano wskazanego pod dozór kuratora, na postawie art. 42 § 2 k. k. w zw. z art. 43 § 1 pkt 1 k.k. w związku ze skazaniem za czyn z pkt. I orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 (dwóch) lat, na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej ograniczenia wolności zaliczono wskazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniu 08 grudnia 2006 roku, uznając karę ograniczenia wolności za wykonaną w wymiarze 2 (dwóch) dni, na podstawie art. 49 § 2 k.k. zasądzono świadczenie pieniężne na rzecz Fundacji na Rzecz Osób (...) w Wypadkach Komunikacyjnych, orzeczono w przedmiocie dowodów rzeczowych oraz o kosztach sądowych;

14.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w IV Wydziale Karnym, sygn. akt IV K 2953/06, z dnia 28 czerwca 2007 roku, prawomocnym dnia 06 lipca 2007 roku, za czyn z art. 280 § 1 k.k., popełniony w dniu 08 czerwca 2006 roku , na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono wskazanemu okres tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 09 czerwca 2006 roku do dnia 18 października 2006 roku, nadto orzeczono w przedmiocie dowodów rzeczowych oraz kosztów sądowych;

15.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w IV Wydziale Karnym, sygn. akt IV K 1056/07, z dnia 07 września 2007 roku, prawomocnym 15 września 2007 roku, za czyn z art. 280 § 1 k.k., popełniony w dniu 06 kwietnia 2007 roku , na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono wskazanemu okres tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 10 kwietnia 2007 roku do dnia 07 września 2007 roku, oraz orzeczono w przedmiocie kosztów sądowych, Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie postanowieniem z dnia 27 października 2007 roku, prawomocnym 15 listopada 2007 roku, sygn. akt IV Ko 883/07, IV K 1056/07 zmienił rozstrzygnięcie w przedmiocie zaliczenia wskazanemu okresu pozbawienia wolności w ten sposób, iż na poczet orzeczonej mu powyżej kary 3 lat pozbawienia wolności zaliczył okres tymczasowego aresztowania od dnia 10 kwietnia 2007 roku do dnia 19 lipca 2007 roku, postanowieniem z dnia 27 lipca 2010 roku Sąd Okręgowy w Elblągu, w III Wydziale Penitencjarnym i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń, sygn. akt III Kow 1828/10/wz, warunkowo zwolnił wskazanego z odbycia reszty kary orzeczonej wyrokiem z dnia 07 września 2007 roku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w IV Wydziale Karnym, sygn. akt IV K 1056/07, za czyn z art. 280 § 1 k.k., na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, wyznaczając jednocześnie skazanemu okres próby do dnia 05 czerwca 2013 roku oraz nakładając dodatkowe obowiązki, następnie Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie postanowieniem z dnia 28 maja 2012 roku, prawomocnym 05 czerwca 2012 roku, sygn. akt VIII Kow 1399/12/owz odwołał udzielone wskazanemu przedterminowe warunkowe zwolnienie i zarządził wykonanie reszty pozostałej do odbycia kary 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

16.  wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w IV Wydziale Karnym, sygn. akt IV K 684/08, z dnia 07 sierpnia 2008 roku, prawomocnym dnia 16 sierpnia 2008 roku, połączono kary orzeczone wyrokami w sprawie sygn. akt: IV K 4030/06 oraz IV K 2953/06 i orzeczono wobec skazanego karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono wskazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie sygn. akt IV K 4030/06 w dniu 08 grudnia 2006 roku oraz w sprawie sygn. akt IV K 2953/06 w postaci tymczasowego aresztowania w okresie od dnia 09 czerwca 2006 roku do dnia 18 października 2006 roku, na podstawie art. 572 k.p.k. postępowanie w pozostałym zakresie umorzono oraz orzeczono o kosztach sądowych, postanowieniem z dnia 27 lipca 2010 roku Sąd Okręgowy w Elblągu, w III Wydziale Penitencjarnym i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń, sygn. akt III Kow 1828/10/wz, warunkowo zwolnił wskazanego z odbycia reszty kary orzeczonej wyrokiem łącznym z dnia 07 sierpnia 2008 roku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w IV Wydziale Karnym, sygn. akt IV K 684/08, na karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, wyznaczając jednocześnie skazanemu okres próby do dnia 05 czerwca 2013 roku oraz nakładając dodatkowe obowiązki, następnie Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie postanowieniem z dnia 28 maja 2012 roku, prawomocnym 05 czerwca 2012 roku, sygn. akt VIII Kow 1399/12/owz odwołał udzielone wskazanemu przedterminowe warunkowe zwolnienie i zarządził wykonanie reszty pozostałej do odbycia kary łącznej 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, nadto postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 14 listopada 2014 roku, prawomocnym 09 grudnia 2014 roku, sygn. akt IV Ko 1006/14, IV K 684/08 zaliczono wskazanemu dodatkowo na poczet orzeczonej powyższym wyrokiem o sygn. akt IV K 684/08 kary łącznej 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności okres wykonanej przez wskazanego kary pozbawienia wolności w sprawie Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, o sygn. akt IV K 2953/06 w okresie od dnia 19 lipca 2007 roku do dnia 28 marca 2008 roku;

17.  Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy, w IV Wydziale Karnym, sygn. akt IV K 186/11, z dnia 15 września 2011 roku, prawomocnym dnia 23 września 2011 roku, za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w dniu 15 października 2010 roku , na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono wskazanemu okres rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie w dniu 11 stycznia 2011 roku oraz orzeczono w przedmiocie kosztów sądowych;

18.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w VIII Wydziale Karnym, sygn. akt VIII K 174/12, z dnia 11 września 2012 roku, prawomocnym 19 września 2012 roku, za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w dniu 23 stycznia 2012 roku , na karę 2 (dwóch) lat i 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczono w przedmiocie kosztów sądowych;

19.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w VIII Wydziale Karnym, sygn. akt VIII K 255/12, z dnia 19 marca 2013 roku, prawomocnym dnia 27 marca 2013 roku, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w nocy z 16/17 lutego 2012 roku, na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczono w przedmiocie kosztów sądowych;

20.  Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie, w V Wydziale Karnym, sygn. akt V K 144/12, z dnia 25 kwietnia 2013 roku, prawomocnym dnia 18 października 2013 roku, za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w dniu 29 listopada 2011 roku , na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono wskazanemu okres rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie od dnia 20 lutego 2012 roku do dnia 01 marca 2012 roku oraz orzeczono w przedmiocie kosztów sądowych, wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie, w II Wydziale Karnym, z dnia 18 października 2013roku, sygn. akt II AKa 295/13 sprostowano oczywiste omyłki pisarskie zawarte w opisie czynów z aktu oskarżenia oraz utrzymano w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelacje obrońcy i prokuratora za oczywiści bezzasadne;

21.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w VIII Wydziale Karnym, sygn. akt VIII K 345/12, z dnia 05 lipca 2013 roku, prawomocnym dnia 13 lipca 2013 roku, za czyn z art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomani, popełniony w dniu 23 grudnia 2011 roku, na karę 1 (jednego) miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono w przedmiocie dowodów rzeczowych oraz kosztów sądowych;

22.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie, w IV Wydziale Karnym, sygn. akt IV K 1164/12, z dnia 06 września 2013 roku, prawomocnym dnia 02 lipca 2014 roku, za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. , popełniony w dniu 02 marca 2011 roku , na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, orzeczono o dowodzie rzeczowym i kosztach sądowych, wyrokiem z dnia 02 lipca 2014 roku Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie, w VI Wydziale Karnym-Odwoławczym, sygn. akt VI Ka 1479/13 utrzymał w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację obrońcy za oczywiście bezzasadną.

Z będącego przedmiotem rozpoznania wniosku z dnia 26 maja 2015 roku, który wpłynął do tut. Sądu w dniu 02 czerwca 2015 roku wynika, iż skazany M. S. wniósł o wydanie wyroku łącznego i połączenie kar orzeczonych wyrokami wskazanymi w pkt. od 1 do 10, a także wskazał wyrok o sygn. akt „SR V K 5 W 574/12”.

Zgodnie z dyspozycją art. 85 k.k., w brzmieniu mającym zastosowanie w niniejszej sprawie stosownie do treści art. 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 20 marca 2015 r., poz. 396), w wyroku łącznym karę łączną można wymierzyć tylko wówczas, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok chociażby nieprawomocny co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. W przedmiocie wydania wyroku Sąd orzeka na wniosek lub z urzędu. Oznacza to, iż Sąd nie jest związany treścią wniosku, a bierze pod uwagę ogół skazań, które mogą wchodzić w skład wyroku łącznego albo które mogą powodować stan, iż wydanie wyroku łącznego, zgodnie z wnioskiem, nie będzie możliwe. Zawarty z kolei w art. 85 k.k. zwrot „zanim zapadł pierwszy wyrok" odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstwa (vide: uchwała 7 sędziów SN I KZP 36/04 OSNKW 2005/2/13 - zasada prawna). Nie jest zatem możliwe objęcie wyrokiem łącznym kary wymierzonej za przestępstwo popełnione po wydaniu wyroku skazującego za inne wcześniej dokonane przestępstwo. Sąd podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone we wskazanej uchwale z dnia 25 lutego 2005 roku., a także Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu, II AKz 172/05, iż „pierwszy wyrok skazujący wyklucza możliwość połączenia kary wymierzonej za przestępstwo popełnione przed jego wydaniem z karą wymierzoną (innym wyrokiem) za przestępstwo popełnione po jego wydaniu. Jeżeli natomiast po wydaniu pierwszego wyroku skazany dopuści się kolejnych przestępstw, to kary wymierzone za te przestępstwa, popełnione do chwili wydania drugiego wyroku, zostaną połączone w karę łączną. Tak bowiem osądzony realny zbieg przestępstw będzie podlegał jednakowej ocenie, chodzić będzie o sprawcę wielu przestępstw, który popełnił je będąc już raz karany za przestępstwa (pierwszy wyrok skazujący), zanim zapadł drugi wyrok skazujący tego sprawcę, a pierwszy co do któregokolwiek z tych przestępstw, stanowiących nowy, drugi z kolei, realny ich zbieg (co przesądza o spełnieniu przesłanki z art. 85 k.k.)” (vide: Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, postanowienie z dnia 24 czerwca 2005 r., II AKz 172/05). Wyrok łączny może zatem zawierać kilka kar łącznych. Zgodnie bowiem z powołaną powyżej uchwałą Sądu Najwyższego konkretne przestępstwa nie pozostają w zbiegu realnym, dlatego że wytworzył się akurat taki a nie inny układ procesowy, ale dlatego, że to sprawca podjął przestępcze działania w określonych warunkach, wiedząc przecież, czy zapadł już wobec niego wyrok, czy też nie. Zawsze punktem wyjścia musi pozostawać ten chronologicznie pierwszy wyrok zamykający przestępstwa pozostające w zbiegu czy kolejne grupy przestępstw pozostających w zbiegu.

Relatywizując powyższe do realiów przedmiotowej sprawy skonstatować należy, iż pierwszym chronologicznie wyrokiem, który zapadł wobec M. S. jest wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie, w VIII Wydziale Karnym, sygn. akt VIII K 563/05, z dnia 06 lutego 2006 roku, opisany w pkt 1 uzasadnienia. Zatem oceniając, czy istnieje zbieg przestępstw umożliwiający wydanie wyroku łącznego, należy za punkt wyjścia wziąć właśnie ten dzień. Przed tą datą skazany popełnił tylko czyn objęty przedmiotowym wyrokiem więc nie podlega on łączeniu z żadnym innym czynem, za który został później skazany. Zatem Sąd stwierdzając brak podstaw do innego rozstrzygnięcia umorzył postępowanie w tym zakresie.

Kolejny wyrok zapadł wobec skazanego w dniu 29 stycznia 2007 roku, w Sądzie Rejonowym dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w IV Wydziale Karnym, w sprawie wskazanej w pkt 2 uzasadnienia, o sygn. akt IV K 4030/06 i dotyczył dwóch czynów popełnionych w dniu 08 grudnia 2006 roku. Przed jego wydaniem wskazany dopuścił się jeszcze innego przestępstwa, w dniu 08 czerwca 2006, za które został skazany wyrokiem w sprawie o sygn. akt IV K 2953/06 także Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, IV Wydział Karny, opisany w pkt 3 uzasadnienia. W związku z tym jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone tymi wyrokami zostały następnie objęte węzłem kary łącznej orzeczonej wyrokiem łącznym właśnie Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, IV Wydział Karny, z dnia 07 sierpnia 2008 roku, sygn. akt IV K 684/08, opisany w pkt 5 uzasadnienia.

W związku z tym, że czyny objęte wyżej wskazanymi wyrokami jednostkowymi, opisanymi w pkt. 2 i 3 uzasadnienia, będącymi następnie meritum rozpoznania w sprawie Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, IV Wydział Karny, sygn. akt IV K 684/08, w przedmiocie wydania wyroku łącznego, wskazanego w pkt 5 uzasadnienia, nie pozostają w zbiegu realnym z żadnym z pozostałych czynów popełnionych przez skazanego po wydaniu tego wyroku w dniu 07 sierpnia 2008 roku, Sąd stwierdzając brak podstaw do innego rozstrzygnięcia umorzył postępowanie w tym zakresie, wobec czego tenże wyrok łączny pozostał w mocy. O potrzebie wydania nowego wyroku łącznego w miejsce dotychczasowego, który wówczas traci moc, nie decyduje bowiem w świetle art. 575 k.p.k. fakt ujawnienia się jakiegokolwiek kolejnego skazania tej samej osoby, nieobjętego dotychczasowym wyrokiem łącznym, lecz tylko takiego, który spełnia przesłanki z art. 85 k.k. i w związku z tym nadaje się do połączenia, bądź to ze wszystkimi, bądź co najmniej z jednym ze skazań objętych istniejącym wyrokiem łącznym, co powoduje, że dotychczasowy węzeł prawomocnie połączonych kar ulega rozwiązaniu (vide: postanowienie SN z dnia 10.07.2013 r., II KK 14/13).

Następnym chronologicznie wyrokiem, którym M. S. został prawomocnie skazany, który należy więc brać pod uwagę przy ocenie czy istnieje następny realny zbieg przestępstw obligujący do objęcia w wyroku łącznym węzłem kary łącznej orzeczonych za nie kar jednostkowych jest orzeczenie z dnia 07 września 2007 roku, sygn. akt IV K 1056/07, Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, za czyn z art. 280 § 1 k.k., popełniony w dniu 06 kwietnia 2007 roku , którym wskazany został skazany na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, opisany w pkt. 4 niniejszego uzasadnienia. Przed tą datą, a po dacie wyroku wyznaczającego pierwszy, omówiony powyżej, realny zbieg przestępstw, czyli 29 stycznia 2007 roku, skazany nie dopuścił się innych przestępstw, poza czynem objętym przedmiotowym wyrokiem, wobec czego nie pozostaje on w zbiegu realnym z czynami objętymi innymi wyrokami wydanymi wobec skazanego, brak jest zatem w świetle zaprezentowanych powyżej rozważań prawnych podstaw do objęcia orzeczonej za ten czyn kary węzłem kary łącznej, czyli objęcia tego wyroku wyrokiem łącznym. Implikuje to zdaniem Sądu stwierdzeniem braku podstaw do innego rozstrzygnięcia niż umorzenie postępowania w tym zakresie.

Kolejny wyrok zapadł wobec M. S. w dniu 15 września 2011 roku, w Sądzie Rejonowym dla m.st. Warszawy, IV Wydział Karny, w sprawie wskazanej w pkt. 6 uzasadnienia, o sygn. akt IV K 186/11 i dotyczył jednego czynu popełnionego w dniu 15 października 2010 roku , za co został on skazany na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono wskazanemu okres rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie w dniu 11 stycznia 2011 roku. Przed wydaniem opisanego wyroku M. S. dopuścił się jednak jeszcze innego czynu z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełnionego w dniu 02 marca 2011 roku , za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie, sygn. akt IV K 1164/12, na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, opisany w pkt 11 uzasadnienia. Biorąc zatem powyższe pod uwagę, w tym fakt, iż za wskazane przestępstwa pozostające ze sobą w zbiegu realnym wymierzono kary podlegające łączeniu, Sąd uznał, iż powstał obowiązek wynikający ze spełnienia przesłanek określonych w art. 85 k.k. skutkujący w takiej sytuacji orzeczeniem kary łącznej w wyroku łącznym, tj. połączeniem dwóch wskazanych jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierzonych M. S. opisanymi powyżej wyrokami.

Zatem następnym chronologicznie wyrokiem, którym M. S. został prawomocnie skazany, a który należy brać pod uwagę przy ocenie czy istnieje następny realny zbieg przestępstw obligujący do objęcia w wyroku łącznym węzłem kary łącznej orzeczonych za nie kar jednostkowych jest orzeczenie z dnia 11 września 2012 roku, sygn. akt VIII K 174/12, Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w dniu 23 stycznia 2012 roku , za który został on skazany na karę 2 (dwóch) lat i 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności, opisany w pkt. 7 uzasadnienia.

Przed tą datą skazany dopuścił się jeszcze innych przestępstw, za które został prawomocnie skazany trzema wyrokami opisanymi w pkt od 8 do 10 uzasadnienia, czyli:

- Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w VIII Wydziale Karnym, sygn. akt VIII K 255/12, z dnia 19 marca 2013 roku, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w nocy z 16/17 lutego 2012 roku, za który został skazany na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

- Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie, w V Wydziale Karnym, sygn. akt V K 144/12, z dnia 25 kwietnia 2013 roku, za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w dniu 29 listopada 2011 roku, za który został skazany na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono wskazanemu okres rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie od dnia 20 lutego 2012 roku do dnia 01 marca 2012 roku;

- Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, w VIII Wydziale Karnym, sygn. akt VIII K 345/12, z dnia 05 lipca 2013 roku, za czyn z art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomani, popełniony w dniu 23 grudnia 2011 roku, za który został skazany na karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę, w tym fakt, iż za wszystkie wskazane przestępstwa pozostające w zbiegu realnym wymierzono kary podlegające łączeniu, Sąd uznał, iż i w tym wypadku powstał kolejny obowiązek wynikający ze spełnienia przesłanek określonych w art. 85 k.k. implikujący w takiej sytuacji orzeczeniem drugiej kary łącznej w wyroku łącznym, tj. połączeniem wszystkich jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierzonych M. S. opisanymi powyżej wyrokami.

W tej sytuacji przechodząc do wymierzonych w przedmiotowym wyroku łącznym w pkt. I i II dwóch kar łącznych pozbawienia wolności wskazać należy, iż art. 86 § 1 kk. stanowi, że karę łączną Sąd orzeka w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając przy karze pozbawienia wolności 15 lat. Przy czym wymierzając karę łączną Sąd nie bierze jednak pod uwagę okoliczności przyjętych za podstawę wymiaru kary za poszczególne przestępstwa. Gdyby okoliczności te uwzględnić ponownie przy wymiarze kary łącznej, prowadziłoby to do ponownego sądzenia za czyny już osądzone, do ukrytego weryfikowania rzeczy osądzonej, a więc do postępowania sprzecznego z zakazem ponownego sądzenia. Przy wymiarze kary łącznej bierze się bowiem pod uwagę szczególnie stopień związku między poszczególnymi przestępstwami, ich łączność przedmiotową i podmiotową. Im związek ten jest ściślejszy, tym bardziej przeważa absorbowanie poszczególnych kar, im luźniejszy – ich kumulacja, to jest sumowanie. Czyli nieprawidłowe jest ponowne rozważanie i uwzględnianie przy oznaczaniu kary łącznej tych samych okoliczności, które miały wpływ na wymiar kary w sprawach o zbiegające się przestępstwa takich jak stopień zawinienia czy stopień społecznej szkodliwości czynu. Brać natomiast należy wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Wymiar kary łącznej w oparciu o zasadę absorpcji może mieć miejsce w wypadkach gdzie nie jest zbyt wyraźnie zarysowana granica pomiędzy realnym a pomijalnym zbiegiem przestępstw, gdy jedno z dwóch pozostających w zbiegu przestępstw dominuje w ocenie całości zdarzenia. Z kolei popełnienie wielu przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym przemawiającym za orzekaniem kary surowszej niż wynikająca z dyrektywy absorpcji (vide: Komentarz do K.K. Kazimierz Buchała, Andrzej Zoll, Zakamycze 1998, str. 562). Zgodzić się trzeba nadto z poglądem, iż poza powyższymi przesłankami na wymiar kary wymierzonej wyrokiem łącznym wpływ ma również zachowanie skazanego w zakładzie karnym lub w środowisku w którym znajduje się po prawomocnym skazaniu poszczególnymi wyrokami (vide: wyrok SN z dnia 12 września 1985 roku, II KR 245/85, OSNKW 1986, z. 5-6, poz. 39).

Jak wynika z treści opinii nadesłanej z Zakładu Karnego w K. skazany otrzymał ogólną opinię pozytywną. Zachowanie M. S. w warunkach izolacji więziennej ocenione zostało bowiem jako dobre. Zastępca Dyrektora wskazał, iż od początku odbywania kary skazany był wielokrotnie nagradzany, zaś jedynie raz karany dyscyplinarnie. Karę odbywa w systemie programowego oddziaływania, realizuje zadania z niego wynikające. Skazany zabiegał o przyjęcie do pracy, jednak z uwagi na brak wolnych stanowisk pracy, nie został zatrudniony. W oddziale mieszkalnym funkcjonuje prawidłowo. Nie stwarza problemów natury wychowawczej. W sposób właściwy przestrzega ustalonego porządku dnia i przepisów regulaminu. Należycie dba o porządek w miejscu zakwaterowania. W gronie współosadzonych jest zgodny i bezkonfliktowy. Do przełożonych odnosi się zgodnie z wymogami regulaminu. Nie deklaruje przynależności do struktur formalnych grypsujących. W zajęciach kulturalno-oświatowych nie uczestniczy, nie jest tym zainteresowany. Kontakt zewnętrzny utrzymuje z babcią poprzez rozmowy telefoniczne i korespondencję. Nie był jednak odwiedzany. Uczestniczył w programie psychokorekcyjnym ”Trzeźwy za kierownicą” oraz w programie edukacyjno-korekcyjnym z zakresu profilaktyki zdrowia psychicznego i przeciwdziałania pro kryminalnym postawom „Czas na zmianę”. Na temat popełnionych przestępstw wypowiada się krytycznie.

Zatem, w wypadku pierwszego realnego zbiegu przestępstw utworzonego ze spraw opisanych w pkt 6 - sygn. akt IV K 186/11 oraz w pkt 11 - sygn. akt IV K 1164/12, granice możliwej do wymierzenia kary łącznej biorąc pod uwagę podlegające łączeniu kary jednostkowe z podlegających łączeniu wyroków, kształtują się w przedziale od 1 (roku) i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności do 2 (dwóch) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności. Biorąc więc wskazane powyżej okoliczności pod uwagę, w ocenie Sądu, przy rozważaniach dotyczących wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności, przemawiają one za tym, iż zastosowanie in concreto winna mieć zasada asperacji. Sąd łącząc kary jednostkowe orzeczone tymi wyrokami za zbiegające się przestępstwa uwzględnił bowiem z jednej strony cele stawiane karze z punktu jej indywidualnego oddziaływania na skazanego, dobrą opinię o skazanym oraz ilość podlegających łączeniu kar. Z drugiej strony, określając wymiar kary łącznej, Sąd wziął pod uwagę stopień związku pomiędzy popełnionymi czynami, a w szczególności łączności przedmiotowej, w tym znaczną odległość czasową, brak dominacji jednego z nich nad drugim, karalności skazanego, a także wzgląd na zasadę prewencji ogólnej, która nakazuje uwzględnienie tego aspektu prewencji generalnej, który przeciwdziałać ma odczuciu społecznemu, iż kara łączna jest nieusprawiedliwionym promowaniem skazanego, tylko z tego powodu, że popełnił wiele przestępstw. W konsekwencji Sąd dokonując analizy niniejszej sprawy przez pryzmat wskazanych wyżej okoliczności i łącząc kary jednostkowe orzeczone za pozostające w pierwszym zbiegu realnym przestępstwa, orzekł wobec M. S. karę łączną 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności. Sąd uznał bowiem, że w niniejszej sprawie nie zachodzą żadne szczególne okoliczności, które uzasadniałyby zastosowanie zasady pełnej absorpcji, co zgodnie z utrwalonymi poglądami doktryny oraz orzecznictwa sądowego, które Sąd w pełni podziela, stanowi rozwiązanie o charakterze wyjątkowym. Podobnie jak zastosowanie zasady kumulacji kar polegającej na ich sumowaniu, które również powinno należeć do rzadkości, ponieważ z reguły kara taka stanowi dolegliwość przekraczającą potrzeby resocjalizacji. Wymierzając zatem wskazaną karę Sąd uznał, iż w świetle całokształtu przedstawionych wyżej okoliczności branych pod uwagę przy określaniu wysokości tej kary łącznej brak jest podstaw do uznania, że wymierzenie kary łącznej w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych jak i orzeczenie tej kary w wysokości bliskiej dolnej granicy wyznaczonej zasadami z art. 86 § 1 kk. jest właściwą oceną zachowania się skazanego. Wręcz przeciwnie Sąd uznał, iż ich wyważenie nakazuje zastosowanie zasady asperacji implikującej powyżej wskazanym wymiarem kary łącznej pozbawienia wolności.

Analogiczne okoliczności Sąd miał na uwadze określając wysokość drugiej z kar łącznych orzeczonych w niniejszym wyroku łącznym, będącej wynikiem połączenia podlegających łączeniu kar jednostkowych orzeczonych za czyny tworzące będący jej podstawą zbieg realny, tj. w sprawach opisanych w pkt 7 - sygn. akt VIII K 174/12, w pkt 8– sygn. akt VIII K 255/12, w pkt 9 - sygn. akt VIII K 345/12 oraz w pkt 10 - sygn. akt V K 144/12. Zatem granice możliwej do wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności kształtują się w tym wypadku w przedziale od 3 (trzech) lat pozbawienia wolności do 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności. W tej sytuacji, w ocenie in concreto, z okoliczności wyżej wskazanych jakie należy brać pod uwagę przy orzekaniu kary łącznej Sąd uwzględnił niewysoki stopień łączności pomiędzy popełnionymi przestępstwami, w szczególności przedmiotowej, brak bliskiego związku czasowego między nimi, fakt ich różnorodności rodzajowej, wielości tych przestępstw, jak i brak przewagi nad innymi jednego z nich oraz fakt wielokrotnej karalności skazanego. Zaś z drugiej strony wnioski płynące z opinii Zastępcy Dyrektora Zakładu Karnego w K., z której wynika, iż zachowanie M. S. ocenić należy rzeczywiście jako dobre. Nie bez znaczenia dla wymiaru tej kary łącznej był też, podobnie jak wyżej, wzgląd zarówno na zasadę prewencji indywidualnej jak i na zasadę prewencji ogólnej, która jak wskazano nakazuje uwzględnienie tego jej aspektu, który przeciwdziałać ma społecznemu wrażeniu, iż kara łączna jest jedynie promowaniem skazanego z tego powodu, że popełnił wiele przestępstw. Zatem wyważenie wszystkich tych okoliczności, przy uwzględnieniu także wskazanych wyżej argumentów dotyczących zasady absorpcji i zasady kumulacji, skutkowało zastosowaniem przy wymiarze drugiej kary łącznej w wysokości 5 (pięciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Ponieważ poza wymierzonymi karami łącznymi połączone wyroki zawierają także inne nie podlegające łączeniu rozstrzygnięcia Sąd w tym zakresie pozostawił je do odrębnego wykonania.

Z kolei wobec braku przedstawionych wyżej przesłanek umożliwiających wydanie wyroku łącznego co do opisanych powyżej w pkt. od 1 do 5 uzasadnienia wyroków postępowanie w tym zakresie umorzono.

Zgodnie z treścią art. 577 k.p.k. Sąd na poczet pierwszej ze wskazanych kar łącznych pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia go wolności oraz okres odbytej w całości kary pozbawienia wolności w sprawie sygn. akt IV K 186/11, tj. dzień 11 stycznia 2011 roku oraz dni od 01 marca 2012 roku do 30 kwietnia 2013 roku. Natomiast na poczet drugiej z nich zaliczył skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie sygn. akt V K 144/12 tj. od dnia 20 lutego 2012 roku do dnia 01 marca 2012 roku oraz okres odbytej w całości kary pozbawienia wolności w sprawie sygn. akt VIII K 174/12 tj. od dnia 30 kwietnia 2013 roku do dnia 30 września 2015 roku i okres części odbytej kary pozbawienia wolności w sprawie sygn. akt VIII K 255/12 od dnia 30 września 2015 roku do dnia 10 grudnia 2015 roku.

Nadto z uwagi na sytuację materialną skazanego, wynikającą chociażby z długości dotychczas odbytych kar pozbawienia wolności jak i planowanego ich końca, Sąd zwolnił go od zapłaty kosztów sądowych przejmując je wraz z opłatą i stosownie zasądzonym wynagrodzeniem na rzecz obrońcy skazanego ustanowionego z urzędu na rachunek Skarbu Państwa.