Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 27 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSO Alicja Fronczyk

Protokolant:sekr. sądowy Monika Spionek

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2016 r. w Warszawie na posiedzeniu jawnym

sprawy z wniosku G.

(...) w W.

z udziałem G. G. (1)

o nadanie klauzuli wykonalności

postanawia:

1.  nadać klauzulę wykonalności tytułowi egzekucyjnemu - prawomocnemu nakazowi zapłaty wydanemu przez Sąd Okręgowy w Warszawie I Wydział Cywilny w dniu 20 stycznia 2016 roku w sprawie o sygn. akt I Nc 21/12 także przeciwko małżonce dłużnika J. G. (1) H.-G. z ograniczeniem jej odpowiedzialności do majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską;

2.  zasądzić od uczestniczki G. G. (1) na rzecz wnioskodawcy G. w W. kwotę 170 zł. (sto siedemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt: I Co 103/16

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 03 marca 2016 roku G. z siedzibą w W. domagał się nadania klauzuli wykonalności prawomocnemu nakazowi zapłaty wydanemu przez Sąd Okręgowy w Warszawie I Wydział Cywilny sygn. akt I Nc 21/11 w dniu 10 lutego 2011 roku, przeciwko małżonce dłużnika G. G. (1) z ograniczeniem jej odpowiedzialności do majątku objętego małżeńską wspólnością ustawową oraz zasądzenie od dłużnika na rzecz wierzyciela kosztów postępowania według norm przepisanych (k. 2 – 2v).

Uczestniczka G. G. (1) pismem złożonym w dniu 13 kwietnia 2016 roku domagała się oddalenie wniosku wskazując, że od dnia 05 maja 1999 roku pomiędzy nią a małżonkiem istnieje rozdzielność majątkowa wskutek zawarcia umowy majątkowej małżeńskiej (k. 22).

Na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2016 roku uczestniczka wniosła o oddalenie wniosku o nadanie klauzuli oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego. Pełnomocnik uczestniczki podniósł, że G. G. (1) nie miała wiedzy o zobowiązaniu, które wynikało z prowadzenia przez jej męża działalności gospodarczej (protokół elektroniczny protokół elektroniczny 00:02:46 – 00:06:58, protokół skrócony k. 25).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

J. G. (2) z dniu 23 kwietnia 1999 roku zawarł z poprzednikiem prawnym powoda umowę kredytu na kwotę 37 000 złotych ( dowód: umowa kredytu k. 8).

Nakazem zapłaty z dnia 10 lutego 2011 roku Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział I Cywilny nakazał pozwanemu J. G. (2), aby zapłacił powodowi G. z siedzibą w W. kwotę 115 753,59 zł wraz z odsetkami ustawowymi: od kwoty 27 528,49 zł od dnia 4 września 2010 roku do dnia zapłaty; od kwoty 88 225,10 zł od dnia 26 stycznia 2011 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 5064 zł (pięć tysięcy sześćdziesiąt cztery złote) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3617 zł (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłaty albo wniósł w tym terminie zarzuty ( dowód: nakaz zapłaty k. 3).

Postanowieniem z dnia 27 maja 2013 roku Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział I Cywilny nadał klauzulę wykonalności nakazowi zapłaty wydanemu przez Sąd Okręgowy w Warszawie w dniu 10 lutego 2011 roku oraz zasądził od J. G. (2) na rzecz G. z siedzibą w W. kwotę 66 złotych tytułem zwrotu kosztów postepowania klauzulowego ( dowód: postanowienie o nadaniu klauzuli k. 4).

G. G. (1) w dniu 22 kwietnia 1981 roku zawarła związek małżeński z J. G. (2) ( dowód: odpis skrócony aktu małżeństwa k. 5 – 5v).

Małżonkowie G. G. (1) oraz J. G. (2) w dniu 05 maja 1999 roku zawarli umowę majątkową małżeńską wyłączającą wspólność ustawową majątku nabytego przez oboje lub jednego z nich i wprowadzili w swym związku małżeńskim ustrój rozdzielności majątkowej ( dowód: umowa w formie aktu notarialnego Rep. A nr (...) k. 23 – 24).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów złożonych do akt niniejszej sprawy. Żadna ze stron nie kwestionowała autentyczności dokumentów. Sąd również nie znalazł podstaw do zanegowania tych dowodów z urzędu. Uczestniczce G. G. (1) umożliwiono złożenie wyjaśnień na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2016 roku, jednakże nie stawiła się na wyznaczony przez Sąd termin bez usprawiedliwienia (protokół elektroniczny 00:02:46 – 00:07:10 protokół skrócony k. 25). Jej wyjaśnienia zostały zatem pominięte.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie zastosowanie znajduje przepis art. 787 § 1 k.p.c. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 20 stycznia 2005 roku, zgodnie z art. 5 ust. 6 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie wstawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 162, poz. 1691). Zobowiązanie dłużnika, objęte nakazem zapłaty z dnia 10 lutego 2011 roku, powstało bowiem w dniu 23 kwietnia 1999 roku, a więc przed wejściem w życie powyższej nowelizacji ( por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 17 września 2008 r., sygn. akt III CZP 77/08).

Zgodnie z art. 787 § 1 k.p.c. w brzmieniu sprzed nowelizacji, tytułowi egzekucyjnemu, wydanemu przeciwko osobie pozostającej w związku małżeńskim, sąd nada klauzulę wykonalności także przeciwko jej małżonkowi, z ograniczeniem jednak jego odpowiedzialności do majątku objętego wspólnością majątkową. Przed nadaniem klauzuli wykonalności sąd wysłucha małżonka dłużnika.

Materialnoprawną podstawę odpowiedzialności małżonka dłużnika stanowi art. 41 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (w brzmieniu obowiązującym w dacie zaciągnięcia zobowiązania) zgodnie z którym, zaspokojenia z majątku wspólnego może żądać także wierzyciel, którego dłużnikiem jest tylko jeden z małżonków.

Zgodnie z art. 47 § 2 k.r. i op. małżonkowie mogą powoływać się względem osób trzecich na rozszerzenie, ograniczenie lub wyłączenie wspólności tylko wtedy, gdy zawarcie przez nich umowy majątkowej oraz jej rodzaj były tym osobom wiadome.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy Sąd doszedł do przekonania, że wniosek jest zasadny i zasługuje na uwzględnienie, ponieważ spełnione zostały warunki formalne do jego uwzględnienia.

Z zebranego materiału dowodowego bezspornie wynika, że dłużnik J. G. (2) i uczestniczka G. G. (1) od dnia 22 kwietnia 1981 roku pozostają w związku małżeńskim. W dniu 05 maja 1999 roku małżonkowie zawarli umowę majątkową małżeńską, mocą której wyłączono między nimi wspólność ustawową.

Umowne wyłączenie wspólności majątkowej - w świetle art. 47 § 2 k.r.o. (w brzmieniu sprzed nowelizacji) - nie stanowi przeszkody do nadania tytułowi egzekucyjnemu, wydanemu przeciwko osobie pozostającej w związku małżeńskim, klauzuli wykonalności także przeciwko jej małżonkowi. Otrzymanie bowiem przez wierzyciela wiadomości o zawarciu umowy majątkowej i jej rodzaju umożliwia małżonkom skuteczne powoływanie się względem wierzyciela na wyłączenie tą umową wspólności ustawowej wtedy, gdy otrzymał on taką wiadomość przed powstaniem wierzytelności. W wyniku tego unormowania wnioskodawca, którego praw dotyczy wyłączenie wspólności ustawowej, a który nie wiedział o zawarciu tej umowy i jej rodzaju, uzyskuje szczególną ochronę prawną wyrażającą się w tym, że względem niego stosunki majątkowe małżonków ocenia się tak, jakby umowa majątkowa w ogóle nie była przez nich zawarta i nadal obowiązuje ich wspólność ustawowa.

W niniejszej sprawie uczestniczka nawet nie twierdziła, iż fakt umownego wyłączenia wspólności majątkowej małżonków był znany wierzycielowi przed powstaniem wierzytelności.

Niezależnie od powyższego, kwestia otrzymania przez wierzyciela wiadomości o zawarciu umowy majątkowej między małżonkami G. jest obojętna z punktu widzenia zasadności nadania klauzuli wykonalności przeciwko małżonce dłużnika, albowiem umowa wyłączająca wspólność ustawową została zawarta już po powstaniu wierzytelności, tj. po dniu 23 kwietnia 1999 roku. Z tych przyczyn uczestniczka nie może skutecznie powoływać się na umowę wyłączającą wspólność ustawową, ta bowiem jak już wskazano zawarta została w dniu 05 maja 1999 roku.

Zauważyć również należy, że na wierzycielu nie ciążył obowiązek wykazania, iż wierzytelność powstała na skutek czynności prawnej dokonanej za zgodą małżonki dłużnika. W świetle bowiem art. 787 k.p.c. w brzmieniu sprzed nowelizacji, w sprawie o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika nie istnieje wymóg, by stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała z czynności prawnej dokonanej za zgodą małżonka dłużnika.

Z tych względów orzeczono jak w pkt 1 sentencji postanowienia.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. oraz § 8 pkt 14 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804) w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego urzędu (pkt 2 sentencji postanowienia).