Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 228/11

POSTANOWIENIE

Dnia 10 listopada 2011r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu III Wydział Karny

Przewodniczący: SSO Wiesław Rodziewicz

Protokolant: Patrycja Korż

Prokurator Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia Psie Pole: Joanna Bandzwołek

po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2011r.

na posiedzeniu sprawy skazanego B. (...)

o wydanie wyroku łącznego

na podstawie art. 572 k.p.k. i art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.

postanowił

1.  na podstawie art. 572 k.p.k. i art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. umorzyć postępowanie w przedmiotowej sprawie,

2.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. Magdaleny Kramkowskiej-Rysiewiczkwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt gorszy) złotych brutto tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu,

3.  zwolnić skazanego od kosztów sądowych w sprawie zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Skazany – B. Z. złożył wniosek o wydanie wyroku łącznego poprzez połączenie kar orzeczonych wyrokami:

- Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia z dnia 01 lutego 2000r. w sprawie, sygn. akt V K 529/98,

- Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 12 lipca 2001r. w sprawie, sygn. akt
II K 973/00,

- Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 12 października 2000r. w sprawie, sygn. akt III K 165/00,

- Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 01 sierpnia 2003r. w sprawie, sygn. akt
III K 113/02.

Sąd ustalił, iż B. Z. był skazany następującymi wyrokami:

1)  Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieście z dnia 01 lutego 2000r.
w sprawie, sygn. akt V K 529/98 za czyn z art. 278 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k.
w zw. z art. 278 § 1 k.k. i w zw. z art. 91 § 1 k.k. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres
5 lat próby i oraz grzywnę w wysokości 60 stawek dziennych po 10 złotych każda (k.68-77),

2)  Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 12 października 2000r. w sprawie, sygn. akt III K 165/00 za czyn z art. 227 § 1 d.k.k., art. 199 § 1 d.k.k. i art. 205 § 1 d.k.k. w zw. z art. 10 § 2 d.k.k. w zw. z art. 58 d.k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres
4 lat próby (k.31-35),

3)  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 12 lipca 2001r. w sprawie, sygn. akt
II K 973/00 za czyny z art. 280 § 1 k.k. i art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., art. 158 § 1 k.k. art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. na karę łączną
2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności (k.63),

Wyroki opisane w punktach 2 i 3 zostały objęte wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 28 listopada 2001r., sygn. akt III K 286/01, którym wymierzono skazanemu karę łączną 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności (k.51-52).

4)  Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 01 sierpnia 2003r. w sprawie, sygn. akt III K 113/02 za czyny z art. 227 k.k. i art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., art. 280 § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., art. 280 § 2 k.k.
i art. 275 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., art. 280 § 1 k.k.
i art. 275 § 1 k.k. oraz art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 280 § 2 k.k.w zw. z art. 11 § 2 k.k., art. 280 § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., art. 70 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s., art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw.
z art. 11 § 2 k.k. na karę łączną 5 lat pozbawienia wolności (k.12-30),

Wyroki opisane w punktach 2, 3 i 4 zostały objęte wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 19 lipca 2004r., sygn. akt III K 122/04, którym wymierzono skazanemu karę łączną 6 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności
(k.49-50).

5)  Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej z dnia 15 marca 2007r.
w sprawie, sygn. akt II K 1772/06 za czyny z art. 197 § 1 k.k. i art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 64 § 1 k.k., art. 226 § 1 k.k., art. 278 § 1
i 5 k.k.
w zw. z art. 64 § 1 k.k., art. 224 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę łączną 3 lat pozbawienia wolności (k.57-59),

Wyroki opisane w punktach 1, 2, 3, 4 i 5 zostały objęte wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 18 maja 2011r., sygn. akt III K 26/11, którym połączono wyroki opisane w punktach 1, 2, 3, 4 i wymierzono skazanemu karę łączną 8 lat i 2 miesięcy (k.9-11).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Problem rzeczy osądzonej może wystąpić w procesie karnym nie tylko przy orzekaniu w przedmiocie odpowiedzialności za popełniony czyn, ale także
w odniesieniu m.in. do wydania wyroku łącznego. Tak więc negatywna przesłanka procesowa w postaci rei iudicatae pojawia się również wtedy, gdy zapadły dwa wyroki łączne obejmujące te same skazania na kary jednostkowe. Określona w art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. ujemna przesłanka procesowa zachodzi również, gdy po wydaniu prawomocnego postanowienia o umorzeniu postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego na podstawie art. 572 k.p.k. dojdzie do rozpoznania wniosku domagającego się wydania wyroku łącznego w odniesieniu do tej samej osoby i tych samych wyroków skazujących różnych sądów.

Istnienie negatywnej przesłanki procesowej określonej w art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. nakazującej umorzenie postępowania karnego stanowi zatem przeszkodę do orzekania także w przedmiocie wyroku łącznego w wypadku, w którym nowym postępowaniem objęto te same wyroki jednostkowe. Jednakże stanowi ona przeszkodę do wydania wyroku łącznego tylko wówczas, gdy przedmiotem takiego wcześniejszego postępowania były wszystkie tożsame wyroki, co do których zapadło prawomocne orzeczenie rozstrzygające kwestie orzeczenia kary (kar) łącznej. Jeżeli wyroki te, w różnym układzie, były przedmiotem dwóch, lub więcej, postępowań
o wydanie wyroku łącznego, ale w żadnym z tych postępowań zakresem orzekania nie były objęte wszystkie wydane wobec skazanego wyroki, to nie można mówić
o istnieniu przeszkody ujętej w treści art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.

Skazany B. Z. złożył już kilkukrotnie wnioski o wydanie wyroku łącznego. W wyniku ich rozpoznania Sąd Okręgowy wydawał wyroki łączne
w sprawach o sygnaturach III K 286/01, III K 122/04 oraz III K 26/11.

Ostatni z powyższych wyroków łącznych wydany przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu w dniu 18 maja 2011r. w sprawie, sygn. III K 26/11 objął wszystkie wyroki skazujące wydane w stosunku do B. Z.. Od czasu wydania tego wyroku łącznego nie nastąpiło żadne nowe skazanie B. Z.. Tym samym uznać należy, że nastąpiła w tej części powaga rzeczy osądzonej
w rozumieniu art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.

Wyrok łączny Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 18 maja 2011r. uprawomocnił się w dniu 15 września 2011r. Nie ulega zatem wątpliwości, że postępowanie w niniejszej sprawie toczyło się w czasie, w którym wyrok łączny
w sprawie, sygn. akt III K 26/11, obejmujący wszystkie wyroki skazujące B. Z. był już prawomocny. W tej sytuacji postępowanie o wydanie wyroku łącznego w niniejszej sprawie dotyczyłoby kar orzeczonych tymi samymi wyrokami, za te same czyny, popełnione przez tę samą osobę. Wystąpiła zatem negatywna przesłanka procesowa, nakazująca umorzenie postępowania karnego, gdyż postępowanie karne, co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone. Umorzenie postępowania uczyniło bowiem niedopuszczalnym wystąpienie do innego sądu o połączenie kar orzeczonych wyrokami objętymi wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego we Wrocławiu w sprawie III K 26/11, a to ze względu na treść art. 17 § 1 pkt 7 in fine k.p.k.

Jedynie na marginesie wspomnieć należy, iż powyższemu ustaleniu nie stoi na przeszkodzie to, iż według informacji o osobie skazanego z Krajowego Rejestru Karnego, B. Z. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia z dnia 01 lutego 2000r. w sprawie, sygn. V K 48/00. Albowiem skazanie to dotyczy w rzeczywistości sprawy rozpoznawanej przez ten Sąd pod sygnaturę V K 529/98. Dopiero po prawomocnym skazaniu B. Z. dalsze postępowanie w tej sprawie toczyło się pod nowo nadaną sygnaturą V K 48/00. Potwierdzają to w szczególności akta sprawy, sygn. akt
V K 529/98. Taki też wniosek wypływa z analizy treści Karty Karnej, z której wynika, iż wyrok został wydany w dniu 01 lutego 2000r., a uprawomocnił się w dniu
09 lutego 2000r., co w pełni pokrywa się ze stwierdzeniem prawomocności wyroku
w sprawie V K 529/98.

Mając powyższe na uwadze należało orzec, jak w sentencji postanowienia.