Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 listopada 2015 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Piotr Gensikowski

Protokolant: Wioletta Fabińska

w obecności Asesora Prokuratury Rejonowej w Grudziądzu Magdaleny Chodyna

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1.4.2014 r., 20.5.2014 r., 25.6.2014 r., 7.8.2014 r., 14.1.2015 r., 3.3.2015 r., 20.4.2015 r., 3.9.2015 r., 10.11.2015 r.

sprawy karnej

W. P.

syna J. i M. z domu M., urodzonego (...) w G., zamieszkałego (...)-(...) G. ul. (...), obywatelstwa polskiego, PESEL (...), nie karanego sądownie,

oskarżonego o to, że:

w dniu (...) w M. na działce nr (...), będąc inwestorem wykonał roboty budowlane bez wymaganego zezwolenia poprzez wykonanie wykopu w ziemi o głębokości 1,5 m stanowiącego rozpoczęcie budowy domku jednorodzinnego, oraz wykonał roboty budowlane bez wymaganego zezwolenia poprzez zamontowanie dwóch ciągów igłofiltrów postawienie budynku metalowego, wykonanie ogrodzenia z elementów stalowych od strony dróg publicznych, wykonanie zbrojenia i magazynowanie elementów studni, tj. o przestępstwo z art. 90 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane

orzekł:

stosując na podstawie art. 4 § 1 k.k. przepisy k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r.

I.  Przyjmując, że oskarżony W. P. swym zachowaniem opisanym w akcie oskarżenia polegającym na tym, że w dniu (...) w M. na działce nr (...), będąc inwestorem wykonał budowę budynku bez wymaganego pozwolenia na budowę poprzez wykonanie wykopu w ziemi o głębokości 1,5 m stanowiącego rozpoczęcie budowy domku jednorodzinnego, oraz zamontowanie dwóch ciągów igłofiltrów, postawienie budynku metalowego, wykonanie ogrodzenia z elementów stalowych od strony dróg publicznych, wykonanie zbrojenia i magazynowanie elementów studni wyczerpał znamiona występku określonego w art. 90 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t.j. z 2013 r. Dz. U. poz. 1409 ze zm.), przy czym stopień winy oskarżonego i stopień szkodliwości społecznej nie były znaczne na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. oraz art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne warunkowo umarza na okres 1 (jednego) roku próby,

II.  Na podstawie art. 67 § 3 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 500 (pięćset) zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej

III.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 (stu złotych) opłaty oraz obciąża go wydatkami postępowania.

UZASADNIENIE

Od 2012 r. W. P. jest właścicielem działki nr (...) w M..

dowód: wyjaśnienia oskarżonego W. P. (k. 92)

W. P. wykonał ogrodzenie działki nr (...), aby na jej teren nie dostały się osoby trzecie. W. P. postawił również metalowy budynek, tzw. blaszak, jako zaplecze socjalne dla pracowników.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego W. P. (k. 126v.)

W dniu (...)r. W. P., za pośrednictwem swego pełnomocnika, złożył do Starostwa Powiatowego w G. wniosek o wydanie pozwolenia na budowę domu jednorodzinnego na działce nr (...).

dowód: wyjaśnienia oskarżonego W. P. (k. 92), kopia wniosku (k. 45)

W dniu (...). W. P. zgłosił do Starostwa Powiatowego w G. prace polegające na wykonaniu wykopów badawczych – sprawdzenie gruntu oraz poziomu wody gruntowej.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego W. P. (k. 92), kopia zgłoszenia (k. 44)

Na skutek zgłoszenia zalewania działek przez wodę pochodzącą z działki nr (...) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego polecił kontrolę tej działki. Na miejscu kontroli pracownicy wspomnianego inspektoratu stwierdzili wykop z zamontowanymi igłofiltrami służącymi do odwodnienia gruntu, przy czym zrzut wody następował z tej działki do zbiornika wodnego w pobliżu działki. Wymienieni pracownicy zakazali dalszego pompowania wody.

dowód: zeznania świadka P. G. (k. 6), zeznania świadka W. J. (k. 77v.), zeznania świadka H. S. (k. 76v.)

W dniu (...). Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego nałożył na W. P. grzywnę w drodze mandatu karnego w wysokości 500 zł za wykroczenie określone w art. 93 pkt 4 ustawy – Prawo budowlane. Następnego dnia W. P. pokwitował odbiór mandatu.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego W. P. (k. 92), zeznania świadka P. G. (k. 137v.), kopia mandatu (k. 151), pismo (k. 144)

Od dnia (...) na działce nr (...) został rozpoczęty wykop. Na głębokości 1,5 metra pojawiły się wody gruntowe. W. P. zadecydował, aby w tej sytuacji wstrzymać prace.

dowód: zeznania świadka J. S. (k. 160v.)

W dniu (...) pracownicy Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego na działce nr (...) stwierdzili wykop głębokości 1,5 metra do 2 metrów, w którym były zamontowane igłofiltry ściągające wodę. Powierzchnia wykopu wynosiła od 150 do 200 metrów kwadratowych. Do pompy był podłączony wąż, którym woda była odprowadzana na działkę sąsiadującą. Na działce stał blaszak długości 6 metrów i szerokości 2 metry. Na działce było składowane zbrojenie. Działka była ogrodzona od strony drogi asfaltowej za pomocą płotu z ramki na cokole betonowym, a na drodze gminnej były wkopane słupki i siatka.

dowód: zeznania świadka P. G. (k. 137v.), zeznania świadka H. P. (k. 154), kopia protokołu z kontroli (k. 11), kopia zdjęć (k. 12-13)

W. P. otrzymał informację, że na jego działce została przeprowadzona kontrola przez pracowników Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego W. P. (k. 92)

W dniu(...) pracownik firmy (...) na działce nr (...) przeprowadził pomiary badań płytą (...).

dowód: wyjaśnienia oskarżonego W. P. (k. 217), kopia dokumentacji badania nośności podłoża płytą (...) (k. 163-183)

W dniu (...). Starosta Powiatu (...) wydał decyzję, którą sprzeciwił się wykonaniu przez W. P. wykopów budowlanych zgłoszonych przez niego w dniu (...)

dowód: kopia decyzji (k. 68-69)

Postanowieniem z dnia (...) Starosta Powiatu (...), w związku z wnioskiem o pozwolenie na budowę, zobowiązał W. P. do przedłożenia w terminie 7 dni od doręczenia wezwania wyniki badań geologiczno –inżynierskich oraz geotechniczne warunki posadowienia obiektu budowlanego. W. P. odebrał powyższe wezwanie w dniu (...).

dowód: kopia postanowienia wraz z kopią potwierdzenia odbioru (skoroszyt stanowiący załącznik do akt)

W dniu (...) stan fizyczny działki nr (...) został doprowadzony do stanu pierwotnego w wyniku przeprowadzenia robót rozbiórkowych oraz ziemnych polegających na zasypaniu wykopu. Pracownicy Powiatowego Inspektoratu Budowlanego potwierdzili przywrócenie działki nr (...) do pierwotnego stanu.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego W. P. (k. 92), zeznania świadka P. G. (k. 7), zeznania świadka W. J. (k. 77v.), kopia protokołu z kontroli (k. 18), kopia zdjęć (k. 19-22)

W dniu (...)na działce W. P. nr (...)dokonano badań gruntowo-wodnych za pomocą sondy dynamicznej (...) umieszczonej w czterech otworach badawczych.

dowód: kopia dokumentacji badań (k. 286-292)

Decyzją z dnia (...). postępowanie administracyjne w sprawie samowoli budowlanej zostało umorzone.

dowód: kopia postanowienia (k. 23-25)

Wskutek zrzutu wody z działki W. P. na sąsiadujące działki nie powstały szkody.

dowód: zeznania świadka W. J. (k. 139)

W. P. uiścił opłatę legalizacyjną za postawienie ogrodzenia od strony asfaltowej drogi powiatowej.

dowód: zeznania świadka P. G. (k. 137v.), wyjaśnienia oskarżonego W. P. (k. 217)

Decyzją z dnia(...)r. postępowanie administracyjne w sprawie samowoli budowlanej polegającej na budowie ogrodzenia zostało umorzone, gdyż W. P. uiścił wymaganą należność legalizacyjną.

dowód: kopia postanowienia (k. 23-25), kopia decyzji (k. 93-95)

W. P. nie był karany sądownie za przestępstwa.

dowód: zapytanie o karalność (k. 255)

Oskarżony W. P. w toku postępowania przygotowawczego nie przyznał się do popełnienia czynu zabronionego zarzucanego mu w akcie oskarżenia i złożył w tym zakresie wyjaśnienia. Oskarżony wyjaśnił, że nie rozpoczął wykonywania prac budowy domu, lecz wykonywał badania nośności podłoża na potrzeby dokumentacji projektowej, która była mu potrzebna w celu uzyskania pozwolenia na budowę (k. 92). Składając wyjaśnienia na rozprawie głównej oskarżony podał, że badania nośności gruntu zostały przeprowadzone przed otrzymaniem postanowienia Starostwa Powiatowego zobowiązującego do przedłożenia wyników badania podłoża. Oskarżony wyjaśnił również, że założenie igłofiltrów było mu potrzebne do wykonania badań nośności gruntu, a nie rozpoczęcia budowy domu. Zdaniem oskarżonego przy pomocy tych urządzeń była wypompowana woda, która następnie została odprowadzana na działki sąsiednie za zgodą sąsiadów. Oskarżony tłumaczył również, że wykop nie był rozpoczęciem budowy, gdyż jego szerokość była dwukrotnie większa niż szerokość budynku wynikająca z projektu. Podobnie oskarżony tłumaczył, że wedle projektu wykop miał mieć głębokość 3,1 metra (k. 126-127). Składając uzupełniające wyjaśnienia oskarżony podał, że jest właścicielem firmy (...), która wykonała badania płytą (...). Badania przeprowadził pracownik oskarżonego, a opinia na podstawie tych badań powstała w dniu 20 lipca 2013 r. (k. 217).

Oceniając przytoczone wyjaśnienia oskarżonego W. P. Sąd dał im wiarę jedynie częściowo, a więc w zakresie, w jakim były one zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, który w ocenie Sądu należało uznać za wiarygodny. Sąd dał zatem wiarę wyjaśnieniom oskarżonego co do daty złożenia wniosku o wykonanie badań, a także daty złożenia wniosku o pozwolenie na budowę. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego znajdują potwierdzenie w ujawnionych dokumentach (k. 44-45), których autentyczności oraz prawdziwości nikt nie podważał. Sąd dał również wiarę wyjaśnieniom oskarżonego co do tego, że na jego działce nr (...) w dniu 20 lipca 2013 r. zostały przeprowadzone pomiary badań nośności gruntu metodą (...), gdyż okoliczność ta znajduje wsparcie w dokumentacji przedłożonej przez oskarżonego (k. 163-183), której autentyczności oraz prawdziwości również nikt nie podważał. Sąd dał również wiarę wyjaśnieniom oskarżonego W. P. co do przebiegu, wyników inspekcji pracowników Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego na terenie jego działki nr (...). W zakresie tych okoliczności oskarżony nie kwestionował w swych wyjaśnieniach zeznań świadka P. G. (k. 6-7, k. 137-138, k. 236v.). Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka, gdyż w wymienionym zakresie co do przebiegu oraz wyników kontroli z (...) były one zgodne z zeznaniami świadka H. P. (k. 154), a także kopią protokołu kontroli wraz z dokumentacją zdjęciową (k. 11-13). Zeznania wymienionych świadków były ze sobą zbieżne, nie ujawniając tego rodzaju rozbieżności, które podważałyby ich wiarygodność. Sąd dał również wiarę zeznaniom świadka W. J. (k. 77-78, k. 138-139) oraz zeznaniom świadka H. S. (k. 76, k. 139-140) co do przebiegu kontroli stanu działki oskarżonego przed kontrolą z dnia (...)

Sąd nie dał już jednak wiary wyjaśnieniom oskarżonego W. P. co do tego, że dysponował zgodą właścicieli sąsiadujących działek na odprowadzanie wody na ich działki. W zakresie tej okoliczności wyjaśnienia oskarżonego były sprzeczne z zeznaniami świadka P. G. (k. 6-7, k. 137-138, k. 236v.), który podał, że kontrola stanu działki nr (...) nastąpiła wskutek telefonicznych zgłoszeń sąsiadów, których działki były zalewane przez wodę pochodzącą z działki oskarżonego. Sąd nie dał również wiary wyjaśnieniom oskarżonego W. P. co do tego, że badania nośności gruntu płytą (...) zostały przeprowadzone w wykonaniu obowiązku nałożonego przez Starostwo Powiatowe w G.. Wymieniona decyzja została wszakże wydana przez wymieniony organ dopiero w dniu 22 lipca 2013 r., a w świetle zasad doświadczenia życiowego trudno przyjąć, że inwestor wykonuje dodatkowe badania, zanim organ administracji nałoży na niego stosowny obowiązek. Wsparciem dla wyjaśnień oskarżonego w tym zakresie nie można było uznać zeznań świadka D. M. (k. 140), gdyż jest to osoba współpracująca z oskarżonym, będąca konstruktorem projektu budowlanego budynku, który miał być postawiony na działce oskarżonego (k. 47). W związku z powyższym niewiarygodna wydaje się wersja zdarzeń przedstawiona przez świadka, wedle której dowiedział się on o konieczności wykonania dodatkowych badań w trakcie pobytu w urzędzie od jednego z pracowników urzędu jeszcze przed wydaniem decyzji z 22 lipca 2013 r.

Sąd nie dał również wiary wyjaśnieniom oskarżonego co do tego, że prace podejmowane na terenie jego działki, których zakres i stan został stwierdzony w trakcie kontroli przedstawicieli Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego w dniu (...), nie stanowiły rozpoczęcia prac budowlanych budynku jednorodzinnego. Przyczyną odmowy wiarygodności wyjaśnień oskarżonego w przytoczonym zakresie nie były zeznania świadka J. S. (k. 160-161). W ocenie Sądu zeznania tego świadka były wiarygodne co do terminu wykonywania i zakresu prac wykonanych na terenie działki oskarżonego na jego zlecenie. Zeznania tego świadka na okoliczność celu wykonania wykopu nie były jednak konkretne („generalnie ustaleń nie było, miałem wykonać wykop” – k. 160v.). Ponadto, zdaniem Sądu zeznania wspomnianego świadka na okoliczność celu wykonania wykopu nie mogą być uznane za wspierające wyjaśnienia oskarżonego z tej racji, że oskarżony, zlecając wykonanie określonej usługi, nie musiał podawać prawdziwej przyczyny jej wykonania. Innymi słowy, oskarżony zlecając świadkowi wykonanie wykopu nie musiał tłumaczyć mu się, w jakim celu ten wykop ma zostać wykonany. Przyczyną odmowy wiarygodności wyjaśnień oskarżonego w przytoczonym zakresie nie były również dokumenty prywatne złożone przez oskarżonego na rozprawie głównej (k. 272-335). Sąd dał wiarę tym dokumentom, gdyż w stanie prawnym po 1 lipca 2015 r. były to dowody w pełni dopuszczalne w procesie (art. 393 § 4 k.p.k.). Dokumenty te nie były w stanie pomóc ocenić wyjaśnienia oskarżonego w przytoczonym zakresie. Z dokumentów tych wynikała jedynie pozytywna ocena badań metodą przy użyciu płyty (...), ale nie wynikało już, czy przeprowadzenie tych badań można było traktować jako rozpoczęcie wykonywania robót budowlanych na działce oskarżonego nr (...).

Przyczyną odmowy wiarygodności wyjaśnień oskarżonego co do charakteru prac podejmowanych na terenie jego działki nr (...) była natomiast opinia biegłego inż. A. L. . Zdaniem Sądu wnioski wynikające z opinii tego biegłego zasługiwały na uwzględnienie. Biegły sporządził w niniejszej sprawie opinię na podstawie dokumentacji znajdującej się w aktach sprawy, w tym dokumentacji badań nośności gruntu płytą (...), dokumentacji przedłożonej przez Starostwo Powiatowe w G. , w szczególności projektem budynku domu jednorodzinnego złożonego przez oskarżonego, a także dokumentów prywatnych przedłożonych na rozprawie przez oskarżonego. Opinia jest konsekwentna, co oznacza, że biegły nie zmienił jej w toku niniejszego postępowania (k. 195-199, k. 216-217, 243-251, k. 336-337). Opinia jest zupełna, gdyż biegły udzielił w niej odpowiedzi na wszystkie zadane mu pytania, a odpowiedzi biegłego nie zawierały sprzeczności, które podważałoby wiarygodność tej opinii. W szczególności biegły rozważał, czy wykop stwierdzony na działce oskarżonego nr (...) nie stanowi dołu próbnego (k. 195-199), a także czy wykop stwierdzony na działce oskarżonego nr (...) nie mógł stanowić wykopu związanego z badaniami nośności gruntu płytą (...) (k. 243-251, k. 336-337). Wnioski wynikające z opinii, które miały charakter kategoryczny, pozwoliły sądowi na ocenę wyjaśnień oskarżonego, a w efekcie na ocenę zasadności zarzutu sformułowanego w akcie oskarżenia.

W. P. został oskarżony o to, że w dniu (...) w M. na działce nr (...), będąc inwestorem wykonał roboty budowlane bez wymaganego zezwolenia poprzez wykonanie wykopu w ziemi o głębokości 1,5 m stanowiącego rozpoczęcie budowy domku jednorodzinnego, oraz wykonał roboty budowlane bez wymaganego zezwolenia poprzez zamontowanie dwóch ciągów igłofiltrów postawienie budynku metalowego, wykonanie ogrodzenia z elementów stalowych od strony dróg publicznych, wykonanie zbrojenia i magazynowanie elementów studni, tj. o przestępstwo określone w art. 90 ustawy – Prawo budowlane.

Oceniając przytoczony zarzut z punktu widzenia materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie należało uznać, że oskarżony W. P. popełnił zarzucany mu czyn kwalifikowany jako występek określony w art. 90 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t.j. z 2013 r. Dz. U. poz. 1409 ze zm.). Wniosek ten wynika z zeznań świadków P. G. , H. P. , a także częściowo z zeznań świadków W. J. , H. S. . Przypisanie oskarżonemu występku z art. 90 ustawy – Prawo budowlane wynika jednak przede wszystkim z wniosków opinii biegłego, które zdaniem Sądu należało w pełni podzielić. Wedle opinii biegłego parametry wykopu stwierdzonego na działce oskarżonego nr (...), a więc jego głębokość i powierzchnia, przemawiały za tym, aby uznać go za wykop związany z rozpoczęciem prac budowlanych polegających na budowie domu jednorodzinnego, do których prowadzenia wymagane jest uzyskanie pozwolenia na budowę (k. 198-199). Przytoczony wniosek opinii biegłego znajduje wsparcie w tym, że w dniu kontroli (...) na działce oskarżonego stwierdzono nie tylko wykop, ale również zamontowane dwa ciągi igłofiltrów, postawiony budynek metalowy, wykonane ogrodzenie z elementów stalowych, składowane zbrojenia – belki oraz magazynowane elementy studni. Wymienione elementy niewątpliwie nie miały związku z np. badaniami nośności gruntu metodą (...). Wymienione elementy rozpatrywane łącznie z wykopem uzasadniały wniosek, że wymieniony wykop stanowił rozpoczęcie prac budowlanych wymagających pozwolenia na budowę.

Powyższemu ustaleniu nie sprzeciwia się okoliczność, że rozpoczęcie prac budowlanych na działce oskarżonego nie było poprzedzone wytyczeniem budynku na działce przez geodetę. Dokonanie tej czynności było przecież zależne od oskarżonego jako inwestora. Zaniechanie dokonania tej czynności obciąża inwestora i nie wyklucza oceny wykopu stwierdzonego na działce oskarżonego za rozpoczęcie prac budowlanych. Podobnie należy ocenić okoliczność, że powierzchnia zabudowy projektowanego budynku na działce oskarżonego wynosi według projektu 225,90 m ^{( 2)}, podczas gdy wykop stwierdzony na działce oskarżonego w dniu (...) miał mniejszą powierzchnię (ok. 150-200 m ^{( 2)}). Z ustalonego stanu faktycznego wynikało, że w dniu (...)r. na działce oskarżonego stwierdzono prace polegające na obniżaniu poziomu lustra wody w wykopie, co oznacza, że prace na działce oskarżonego w dniu kontroli (...)r. nie były zakończone. Z tego punktu widzenia, gdyby nie kontrola w dniu (...)brak było zatem faktycznych i prawnych przeszkód, aby zwiększyć powierzchnię wykopu na działce oskarżonego po tym, jak zostanie obniżony poziom lustra wody.

Wbrew twierdzeniu obrony wykop stwierdzony w dniu (...) przez pracowników Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego nie był dołem próbnym. Z opinii biegłego wynika, że wykop stwierdzony na działce oskarżonego w dniu (...) nie odpowiadał cechom charakterystycznym dla dołów próbnych (wykopów badawczych) z uwagi na jego cechy i parametry techniczne, w szczególności jego wielkość (150-200 m ^{( 2)}), zwartą powierzchnię (jeden wykop) oraz głębokość (1,5 metra). Wedle biegłego wykop, aby uznać go za dół próbny, musiałby mieć najwyżej ok. 10 metrów powierzchni, a więc powierzchnię inną od powierzchni wykopu stwierdzonego na działce oskarżonego w dniu (...)a nadto do wykonania tego wykopu nie wykorzystuje się igłofiltrów, które zostały stwierdzone na działce oskarżonego (k. 216v.).

Ze stanu faktycznego ustalonego w niniejszej sprawie wynika, że na działce oskarżonego w dniu (...) zostały wykonane badania nośności gruntu przy pomocy płyty (...). Wbrew stanowisku obrony wykop stwierdzony w dniu (...) na działce oskarżonego nr (...) nie został jednak wykonany w związku z badaniami nośności gruntu płytą (...). Nie bez znaczenia dla powyższej oceny jest w pierwszej kolejności okoliczność, że wymienione badania zostały przeprowadzone w dniu (...)a więc po tym, jak kilka dni wcześniej w dniu (...) na działce oskarżonego pracownicy Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego stwierdzili wykop. Jak wynika z ustalonego w sprawie stanu faktycznego oskarżony został powiadomiony o kontroli w dniu (...)W związku z czym oskarżony zlecił przeprowadzenie badań nośności gruntu na swojej działce w dniu (...) po to, aby uniknąć konsekwencji prawnych związanych ze stwierdzeniem samowoli budowlanej. Powyższy wniosek znajduje wsparcie w tym, że badania nośności gruntu przy pomocy tej płyty wykonała firma, której właścicielem jest oskarżony, a wyniki tych badań sprawdził sam oskarżony (k. 294). Ustaleniu związku wykopu stwierdzonego w dniu (...) z badaniami nośności gruntu płytą (...) sprzeciwia się również czas dokonania badań tą płytą. Ze stanu faktycznego wynika, że badania płytą (...) zostały one przeprowadzone na wspomnianej działce oskarżonego w dniu (...)a więc po tym, jak w dniu (...). oskarżony, za pośrednictwem swego pełnomocnika, złożył do Starostwa Powiatowego w G. wniosek o wydanie pozwolenia na budowę domu jednorodzinnego na działce nr (...), do którego dołączył przecież projekt budowy domu jednorodzinnego. Wspomniane badania zostały wykonane po złożeniu wniosku o pozwolenie na budową i przed wydaniem w dniu (...) decyzji przez Starostwo Powiatowe w G. o konieczności przedłożenia wyników tych badań. Zasady doświadczenia życiowego sprzeciwiają się temu, aby inwestor, po złożeniu wniosku o pozwolenie na budowę, bez stosownego wezwania ze strony organu administracyjnego, dokonywał dodatkowych badań dotyczących planowanej inwestycji na swojej działce.

Ustaleniu, że wykop stwierdzony na działce oskarżonego w dniu (...) nie był związany z badaniami płytą (...) nie sprzeciwia się tylko czas wykonania tych badań ((...).), ale również wynik tych badań. Oskarżony twierdził, że celem wspomnianych badań było określenie nośności gruntu i stopnia zagęszczenia gruntu, aby następnie wykorzystać wyniki tych badań w celach projektowych. Jak wynika jednak z opinii biegłego wykonanie wykopu na głębokości 1,5 metra i zastosowanie badania gruntu płytą statyczną (...) nie pozwalało ustalić nośności podłoża gruntowego w poziomie posadowienia budynku wynikającej z projektu na głębokości 3 metrów (k. 251). Innymi słowy, zdaniem biegłego, które w ocenie Sądu należało w pełni zaakceptować, przeprowadzenie badań płytą (...) na głębokości 1,5 metra nie mogło doprowadzić do określenia nośności gruntu oraz stopnia zagęszczenia na poziomie posadowienia budynku, czyli głębokości 3 metrów, a przeprowadzenie tych badań na tym poziomie posadowienia budynku nie było możliwe z uwagi na wysoki poziom wód gruntowych na działce (k. 251). Biegły przyjął, że na podstawie wyników badań sondą dynamiczną można było przyjąć tożsamy stopień zagęszczenia gruntu na głębokości 1,5 metra oraz 3 metrów. Biegły zasadnie przekonywał jednak, że o tej tożsamości można było dowiedzieć się dopiero po przeprowadzeniu tych badań, które miały miejsce po badaniach wykonanych płytą (...) (k. 336v.). Na tej podstawie należało przyjąć, że oskarżony przeprowadzając badania płytą (...) w dniu (...)r. nie mógł mieć wiedzy o tożsamości stopnia zagęszczenia gruntu na głębokości 1,5 metra i 3 metrów, bo taką wiedzą mógł mieć dopiero po zapoznaniu się z wynikami późniejszych badań sondą dynamiczną. Biegły zasadnie również zwrócił uwagę, że wykonanie przez oskarżonego badań nośności gruntu na głębokości 1,5 metra za pomocą płyty (...) nie umożliwiało mu określenie stopnia zagęszczenia gruntu na głębokości posadowienia projektowanego budynku w ilości 3 metrów, a więc nie było celowe z punktu widzenia adaptacji projektu budynku.

Powyższemu ustaleniu nie sprzeciwia się wniosek biegłego, wedle którego wykop stwierdzony na działce oskarżonego w dniu (...) mógł być wykorzystany w trakcie badań nośności gruntu płytą (...) (k. 336v.). Biegły kategorycznie wszakże przyjął, że biorąc pod uwagę czas wykonania tych badań, a także ich wynik, który nie umożliwiał projektowania, wykop stwierdzony w dniu (...) należało traktować jako rozpoczęcie wykonywania robót budowy domu jednorodzinnego (k. 337).

Ustalenia o braku związku wykopu stwierdzonego w dniu (...) na działce oskarżonego z badaniami płytą (...) nie podważa również okoliczność, że w dniu (...)oskarżony zgłosił do Starostwa Powiatowego w G. prace polegające na wykonaniu wykopów badawczych – sprawdzenie gruntu oraz poziomu wody gruntowej. Bezspornie oskarżony nie był uprawniony do przeprowadzenia badań przed upływem terminu 30 dni, w ciągu którego organ administracji mógł złożyć sprzeciw wobec ich wykonania. Przeprowadzenie w dniu 20 lipca 2013 r. badań płytą (...) świadczy o tym, że oskarżony nie liczył się z koniecznością upływu przytoczonego terminu, który rozpoczął bieg od momentu zgłoszenia. Zdaniem Sądu nie bez znaczenia dla daty przeprowadzenia tych badań był jednak wynik kontroli pracowników Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego w dniu (...) Oskarżony od samego początku wiedział przecież o wykopie i innych pracach podejmowanych na jego działce nr (...) przed kontrolą wymienionych pracowników. W związku z tym - zdaniem Sądu - oskarżony złożył wniosek z (...)po to, aby na wypadek ewentualnej kontroli na swojej działce twierdzić następnie, że roboty podejmowane na jego działce mają związek z tymi badaniami, a nie z rozpoczęciem wykonywania prac budowy domu jednorodzinnego.

Z powyższych względów należało przyjąć, że oskarżony W. P. popełnił zarzucany mu czyn kwalifikowany jako występek określony w art. 90 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t.j. z 2013 r. Dz. U. poz. 1409 ze zm.) w związku z art. 48 ust. 1 tej ustawy oraz art. 28 ust. 1 tej ustawy w ten sposób, że w dniu (...) jako inwestor wykonał budowę budynku bez wymaganego pozwolenia na budowę poprzez wykonanie wykopu o głębokości 1,5 metra stanowiącego rozpoczęcie budowy domu jednorodzinnego oraz zamontowanie dwóch ciągów igłofiltrów, postawienie budynku metalowego, wykonanie ogrodzenia z elementów stalowych od strony dróg publicznych, wykonanie zbrojenia i magazynowanie elementów studni.

Biorąc pod uwagę opis czynu przypisanego oskarżonemu Sąd uznał, że nie tylko wykop, ale również wszystkie pozostałe okoliczności stwierdzone na działce oskarżonego w dniu (...) przemawiały za tym, że oskarżony jako inwestor rozpoczął wykonywanie budowy budynku, mimo że nie miał stosownego ostatecznego pozwolenia na budowę wymaganego w art. 28 ust. 1 ustawy – Prawo budowlane. Z tego też względu, uznając wykop i pozostałe okoliczności stwierdzone na działce oskarżonego za przejaw rozpoczęcia przez oskarżonego budowy budynku bez pozwolenia na budowę, Sąd wymienił je w opisie czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie I-szym sentencji wyroku. Brzmienie czynu przypisanego oskarżonemu nie oznacza natomiast stwierdzenia, że na inne, poza wykopem, okoliczności oskarżony musiał mieć również stosowne pozwolenie na budowę. Zdaniem Sądu miałoby to znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy tylko wtedy, gdyby na działce oskarżonego nie stwierdzono wykopu, a wyłącznie pozostałe elementy, np. składowanie elementów zbrojenia, ale z taką sytuacją w niniejszej sprawie nie mieliśmy do czynienia.

Zagrożenie ustawowe przypisanego oskarżonemu W. P. przestępstwa umożliwiało Sądowi rozważenie zastosowania wobec niego instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego. Oceniając stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu przestępnego Sąd uwzględnił na niekorzyść oskarżonego, że odprowadzał wodę na sąsiadujące działki bez zgody ich właścicieli. Na korzyść oskarżonego Sąd uwzględnił natomiast, że zachowanie oskarżonego nie wyrządziło realnej szkody na sąsiadujących nieruchomościach. Zdaniem Sądu in concreto stopień winy oskarżonego W. P. również nie był znaczny. Ocenie tej nie sprzeciwia się okoliczność, że oskarżony, jako osoba posiadająca uprawnienia budowlane do kierowania i projektowania bez ograniczeń w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych, zajmuje się zawodowo budową dróg, autostrad i przebudową centrum miast (k. 127).

Z powyższych względów zdaniem Sądu nieznaczny stopień społecznej szkodliwości czynu przestępnego oraz stopień winy oskarżonego przemawiały za skorzystaniem przez niego z dobrodziejstwa instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego. Zdaniem Sądu, mimo że oskarżony W. P. nie przyznał się do popełnienia przestępstwa, to okoliczności popełnienia tego czynu nie budziły wątpliwości w rozumieniu art. 66 § 1 k.k. Przyznanie się do winy nie jest wszakże przesłanką warunkowego umorzenia postępowania karnego, a twierdzenie to znajduje wsparcie w orzecznictwie (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 lipca 1985 r., R. 17/85, OSNKW 1986, nr 3-4, poz. 18; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 listopada 2003 r., V KK 301/03, OSNKW 2004, nr 1, poz. 9), a także w doktrynie (tak T. Kozioł, Warunkowe umorzenie postępowania karnego, Warszawa 2009, s. 96-98). W niniejszej sprawie ustalenie popełnienia przez oskarżonego przypisanego mu czynu wynikało z zebranego materiału dowodowego, omówionego powyżej przy ocenie zachowania oskarżonego. W ocenie Sądu oskarżony zasługiwał na zastosowanie wobec niego instytucji określonej w art. 66 § 1 i 2 k.k. albowiem jest osobą nie karaną za jakiekolwiek przestępstwo. W przypadku oskarżonego W. P. okoliczność ta zestawiona z jego dotychczasową nieposzlakowaną opinią przemawia za tym, że czyn, którego się dopuścił, należy uznać za incydent na tle jego dotychczasowej nienagannej postawy życiowej. W świetle powyższych okoliczności w ocenie Sądu w przypadku oskarżonego istnieje pozytywna prognoza kryminologiczna uzasadniająca przekonanie, że wydanie wyroku skazującego nie jest wymagane dla powstrzymania go przed popełnieniem nowego przestępstwa. Z tych względów orzeczono jak w punkcie I-szym wyroku. Zdaniem Sądu okres próby wynoszący 1 rok stanowi wystarczająco długi okres czasu, który umożliwia ocenę i weryfikację przyjętej pozytywnej prognozy kryminologicznej wobec tego oskarżonego.

W ocenie Sądu wychowawczą rolę w kształtowaniu świadomości prawnej oskarżonego W. P. może spełnić świadczenie pieniężne w kwocie 500 złotych. Należy mieć na uwadze, że wskazana wysokość świadczenia pieniężnego stanowi również dolegliwość finansową dla oskarżonego. Określając wysokość świadczenia pieniężnego Sąd z jednej strony miał na uwadze nieznaczny stopień winy oskarżonego, a także nieznaczny stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu przestępnego. Z drugiej strony Sąd uwzględnił sytuację majątkową i finansową oskarżonego. Z tych względów Sąd ustalił wysokość świadczenia pieniężnego na kwotę 500 złotych i dlatego też orzeczono w tym zakresie na podstawie art. 67 § 3 k.k. jak w punkcie II-gim wyroku.

Na podstawie art. 627 k.p.k. oraz art. 629 k.p.k. oraz art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. z 1983 r. Dz. U. Nr 49, poz. 223 ze zm.) Sąd w punkcie III-cim wyroku zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w kwocie 100 złotych oraz obciążył go wydatkami postępowania, których wysokość na podstawie art. 626 § 2 k.p.k. określona zostanie odrębnym postanowieniem. Podejmując takie rozstrzygnięcie Sąd miał na względzie okoliczność, że obecnie oskarżony uzyskuje miesięcznie dochody w kwocie 2.000 zł – 3.000 zł (k. 126), jest właścicielem nieruchomości w M., mieszkania w G., a także nieruchomości w G. o powierzchni powyżej 350 m ² (k. 91v.)