Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2014 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu IV Wydział Pracy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2014 roku sprawy

z powództwa A. G.

przeciwko (...) S.A. w Ł.

o odprawę pieniężną

z powództwa J. J.

przeciwko (...) S.A. w Ł.

o odprawę pieniężną

z powództwa K. J.

przeciwko (...) S.A. w Ł.

o odprawę pieniężną

sprawy z powództwa B. K.

przeciwko (...) S.A. w Ł.

o odprawę pieniężną

z powództwa A. K.

przeciwko (...) S.A. w Ł.

o odprawę pieniężną

z powództwa M. M.

przeciwko (...) S.A. w Ł.

o odprawę pieniężną

z powództwa K. O.

przeciwko (...) S.A. w Ł.

o odprawę pieniężną

z powództwa S. R.

przeciwko (...) S.A. w Ł.

o odprawę pieniężną

z powództwa E. T.

przeciwko (...) S.A. w Ł.

o odprawę pieniężną

z powództwa K. Z.

przeciwko (...) S.A. w Ł.

o odprawę pieniężną

O R Z E K Ł:

I.  Zasądzić od pozwanego na rzecz powódki A. G. kwotę 1.680,00 zł (słownie: jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem odprawy pieniężnej wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 16 marca 2014r do dnia zapłaty;

1)  ustalić, że koszty procesu ponosi strona pozwana;

2)  nakazuje pobrać od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 84,00 zł (słownie: osiemdziesiąt cztery złote 00/100) tytułem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona;

II.  Zasądzić od pozwanego na rzecz powódki J. J. kwotę 1.680,00 zł (słownie: jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem odprawy pieniężnej wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 16 marca 2014r do dnia zapłaty;

1)  ustalić, że koszty procesu ponosi strona pozwana;

2)  nakazuje pobrać od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 84,00 zł (słownie: osiemdziesiąt cztery złote 00/100) tytułem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona;

III.  Zasądzić od pozwanego na rzecz powódki K. Z. kwotę 1.680,00 zł (słownie: jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem odprawy pieniężnej wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 16 marca 2014r do dnia zapłaty;

1)  ustalić, że koszty procesu ponosi strona pozwana;

2)  nakazuje pobrać od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 84,00 zł (słownie: osiemdziesiąt cztery złote 00/100) tytułem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona;

IV.  Zasądzić od pozwanego na rzecz powódki E. T. kwotę 1.680,00 zł (słownie: jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem odprawy pieniężnej wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 16 marca 2014 r do dnia zapłaty;

1)  ustalić, że koszty procesu ponosi strona pozwana;

2)  nakazuje pobrać od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 84,00 zł (słownie: osiemdziesiąt cztery złote 00/100) tytułem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona;

V.  Zasądzić od pozwanego na rzecz powódki S. R. kwotę 1.260,00 zł (słownie: jeden tysiąc dwieście sześćdziesiąt złotych 00/100) tytułem odprawy pieniężnej wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 16 marca 2014r do dnia zapłaty

1)  ustalić, że koszty procesu ponosi strona pozwana;

2)  nakazuje pobrać od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 63,00 zł (słownie: sześćdziesiąt trzy złote 00/100) tytułem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona;

VI.  Zasądzić od pozwanego na rzecz powódki M. M. kwotę 1.680,00 zł (słownie: jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem odprawy pieniężnej wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 16 marca 2014r do dnia zapłaty

1)  ustalić, że koszty procesu ponosi strona pozwana;

2)  nakazuje pobrać od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 84,00 zł (słownie: osiemdziesiąt cztery złote 00/100) tytułem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona;

VII.  Zasądzić od pozwanego na rzecz powódki A. K. kwotę 1.260,00 zł (słownie: jeden tysiąc dwieście sześćdziesiąt złotych 00/100) tytułem odprawy pieniężnej wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 16 marca 2014r do dnia zapłaty.

1)  ustalić, że koszty procesu ponosi strona pozwana;

2)  nakazuje pobrać od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 63,00 zł (słownie: sześćdziesiąt trzy złote 00/100) tytułem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona;

VIII.  Zasądzić od pozwanego na rzecz powódki B. K. kwotę 1.680,00 zł (słownie: jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem odprawy pieniężnej wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 23 marca 2014r do dnia zapłaty;

1)  ustalić, że koszty procesu ponosi strona pozwana;

2)  nakazuje pobrać od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 84,00 zł (słownie: osiemdziesiąt cztery złote 00/100) tytułem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona;

IX.  Zasądzić od pozwanego na rzecz powódki K. J. kwotę 1.680,00 zł (słownie: jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem odprawy pieniężnej wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 16 marca 2014r do dnia zapłaty;

1)  ustalić, że koszty procesu ponosi strona pozwana;

2)  nakazuje pobrać od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 84,00 zł (słownie: osiemdziesiąt cztery złote 00/100) tytułem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona;

X.  Umorzyć postępowanie z powództwa K. O..

XI.  Nie obciążyć powódki K. O. kosztami postepowania.

UZASADNIENIE

Powódka K. O. wniosła pozew przeciwko (...) S.A. w Ł. o zapłatę odprawy pieniężnej w wysokości 1.260 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 16 marca 2014 roku do dnia zapłaty, powódka K. J. o zapłatę odprawy pieniężnej w wysokości 1.680,00 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 16 marca 2014 roku do dnia zapłaty, powódka S. R. o zapłatę odprawy pieniężnej w wysokości 1.260,00 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 16 marca 2014 roku do dnia zapłaty, powódka B. K. o zapłatę odprawy pieniężnej w wysokości 1.680,00 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 23 marca 2014 roku do dnia zapłaty, powódka A. G. o zapłatę odprawy pieniężnej w wysokości 1680,00 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 16 marca 2014 roku do dnia zapłaty, powódka J. J. o zapłatę odprawy pieniężnej w wysokości 1680,00 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 16 marca 2014 roku do dnia zapłaty, powódka K. Z. o zapłatę odprawy pieniężnej w wysokości 1680,00 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 16 marca 2014 roku do dnia zapłaty, powódka E. T. o zapłatę odprawy pieniężnej w wysokości 1680,00 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 16 marca 2014 roku do dnia zapłaty, powódka M. M. o zapłatę odprawy pieniężnej w wysokości 1680,00 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 16 marca 2014 roku do dnia zapłaty, powódka A. K. o zapłatę odprawy pieniężnej w wysokości 1260,00 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 16 marca 2014 roku do dnia zapłaty. W uzasadnieniach pozwów powódki wskazały, że świadczyły pracę w sklepie znajdującym się w G. przy ul. (...). Powódki podały, że wypowiedziano im warunki pracy poprzez zmianę miejsca pracy na oddalone o 100 km od G., przy jednoczesnym zachowaniu tego samego wynagrodzenia. Ze względów ekonomicznych powódki nie przyjęły jednak propozycji pozwanego. Wyłącznie powódka B. K. otrzymała wypowiedzenie definitywne bez propozycji pracy w L..

W złożonych odpowiedziach na pozwy pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództw w całości i zasądzenie od powódek na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych oraz przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu dla Warszawy – Żoliborza w W. jako sądowi właściwemu dla zakładu pracy pozwanej spółki. Jednocześnie pozwany zgłosił zarzut nie dochowania przez powódki terminu na wniesienie odwołania od złożonego przez pracodawcę wypowiedzenia zmieniającego dotychczasowe warunki pracy. Pozwany podniósł, że zgodnie z art. 27 § 1 k.p.c. powództwo wytacza się przed sąd I instancji w którego okręgu pozwany ma miejsce zamieszkania. Ponadto w sprawach z zakresu prawa pracy powództwo może być wytoczone według właściwości przemiennej i na podstawie powyższych przepisów pozwany stanął na stanowisku, że Sąd Rejonowy w Grudziądzu nie jest sądem właściwym. W obszernym uzasadnieniu pozwany wskazał, że zaproponował powódkom to samo stanowisko dokonując zmiany miejsca wykonywania pracy. Ponadto pozwany wyciągnął wniosek z ustawy z dnia 13 marca 2003r o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników i przepisów kodeksu pracy stwierdzając, że powódki przekroczyły termin do złożenia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę. Pozwany wskazywał, że odwołanie powódki mogły złożyć do dnia 6 marca 2014 roku a pozwy złożono 4 kwietnia 2014 roku i nie ma podstaw do przywrócenia terminu. Co do wypowiedzenia zmieniającego pozwany wskazywał, że nie przyjęcie nowych warunków pracy może być potraktowane jako współprzyczyna rozwiązania stosunku pracy. Dodatkowo pozwany odnosił się między innymi do wyroku SN z dnia 9 listopada 1990r I PR 335/90 OSP 1991/9/212, wyroku SN z dnia 9 lipca 2000r I PKN 728/99 OSNAPiUS 2002/2/40, wyroku SN z dnia 2 czerwca 2000r I PKN 689/99 OSNAPiUS 2001/23/690, wyroku SN z dnia 19 lutego 1976r I PRN 7/76 OSNC 1976 nr 10 poz. 226. Na podstawie powyższych orzeczeń pozwany uznał, że odmowę zaakceptowania nowych warunków pracy należy uznać za składową dokonanego wypowiedzenia i uznanie, że rozwiązanie umowy o pracę nie miało charakteru niedotyczącego pracownika i żądanie odprawy powinno podlegać oddaleniu. Wyłącznie co do powódki B. K. pozwany podniósł, że pracodawca od bezpośredniego przełożonego powódki powziął wiadomość, iż powódka nie wywiązuje się ze swoich obowiązków, nie przestrzega wewnętrznych procedur, jest konfliktowa i nie potrafi współpracować w zespole. Na tej podstawie pozwany wypowiedział powódce umowę o pracę. W pozostałym zakresie pozwany podtrzymał swoje wywody w uzasadnieniu wypowiedzenia.

Sąd połączył sprawy na podstawie art. 219 k.p.c. do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia i prowadził pod sygn. IV194/14.

Powódka K. O. w toku postępowania zawarła z pozwanym ugody pozasądowe i cofnęła pozew, wnosząc o umorzenie postępowania (k. 71-72).

Sprawy zostały rozpoznane w postępowaniu uproszczonym.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany (...) S.A. w Ł. jest spółką prowadzącą ogólnopolską sieć supermarketów, w dniu 5 października 2013 roku miało miejsce otwarcie sklepu pozwanego w G. przy ul. (...). Spółka zatrudnia powyżej 20 pracowników. Kierownikiem sklepu w G. był świadek Z. J..

dowód : zeznania świadka Z. J. (k. 55v-57)

W dniu 30 sierpnia 2013 roku powódki A. G., K. Z. zatrudnione zostały w (...) S.A. w Ł. na podstawie umowy o pracę na okres próbny. W dniu 15 listopada 2013 roku pozwany zawarł z powódkami umowy o pracę na pięcioletni czas określony, którego koniec przypadał w 2018 roku. Powódki pracowały w pełnym wymiarze czasu pracy.

dowód: umowa o pracę z 29 sierpnia 2013r k. 7 akt IVP 201/14

umowa o pracę z 15 listopada 2013r k. 6 akt IV P 201/14

umowa o pracę z 28 sierpnia 2013r k. 3 akt IV P 195/14

umowa o pracę z 15 listopada 2013 r k. 4 akt IV P 195/14;

Powódki J. J., M. M., B. K. zawarły umowy o pracę na okres próbny od dnia 9 września 2013 roku do dnia 30 listopada 2013 roku i od dnia 1 grudnia 2013 roku do 30 listopada 2018 roku na czas określony lub 4 grudnia 2018 roku.

dowód: umowa o pracę z 9 września 2013r k. 6 akt IVP 204/14

umowa o pracę z 26 listopada 2013r k. 7 akt IV P 204/14

umowa o pracę z 9 września 2013r k. 5 akt IV P 203/14

umowa o pracę z 26 listopada 2013 r k. 6 akt IV P 203/14;

umowa o pracę z 5 września 2013r k. 8 akt IV P 202/14

umowa o pracę z 26 listopada 2013 r k. 7 akt IV P 202/14;

Powódki A. K., K. J., S. R., K. O. zawarły umowę o pracę od dnia 11 września 2013 roku do dnia 4 grudnia 2013 roku na okres próbny i od dnia 5 grudnia 2013 roku do dnia 4 grudnia 2018 roku na czas określony lub do dnia 30 listopada 2018 roku.

dowód: umowa o pracę z 11 września 2013r k. 5 akt IVP 206/14

umowa o pracę z 29 listopada 2013r k. 4 akt IV P 206/14

umowa o pracę z 28 listopada 2013r k. 5 akt IV P 205/14

umowa o pracę z 26 listopada 2013 r k. 7 akt IV P 196/14

umowa o pracę z 26 listopada 2013r k. 4 akt IV P 194/14

Powódka E. T. zawarła umowę o pracę na okres próbny od dnia 13 stycznia 2014 roku do dnia 31 marca 2014 roku.

dowód: umowa o pracę z dnia 10 stycznia 2014r k. 6 akta IVP 197/14

Powódki pracowały w wymiarze czasu pracy wynoszącym 3/4 etatu, a ich wynagrodzenie liczone przy uwzględnieniu zasad obwiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wynosiło 1.260,00 zł lub w przypadku zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy 1.600,00 zł lub 1.680,00 zł.

dowód : umowy o pracę j.w.

Powódki świadczyły pracę w sklepie znajdującym się w G. przy ul. (...). Świadek Z. J., który był bezpośrednim przełożonym powódek jako kierownik sklepu, nie miał zastrzeżeń do ich pracy i wysoko oceniał jakość świadczonej przez nie pracy nigdy nie zgłaszał żadnych uwag do pracy powódek, wskazując, że J. G., E. K. nie bywały w sklepie w G.. Przeprowadzona ankieta pracy powódek zakończyła się ocenami bardzo dobrymi lub dobrymi, które zostały przesłane przez świadka Z. J. do centrali. Świadek jako kierownik sklepu powziął informacje w dniu 27 lutego 2014 roku o zamiarze pozwanego zamknięcia sklepu w G..

W dniu 27 lutego 2014 roku w sklepie położonym w G. przy ul. (...) odbyło się spotkanie pracowników sklepu z pracownikiem pozwanego J. G., podczas którego J. G. oznajmiła, że będzie miał miejsce remodeling sklepu w G. i zostanie przeprowadzony remont. W związku z tym powódkom za wyjątkiem B. K., która przebywała na zwolnieniu lekarskim pozwany zaproponował nowe warunki pracy poprzez zmianę miejsca pracy na sklep położony przy ul. (...) w L. (gm. C.). Powódki nie wyraziły zgody na tę propozycję.

Sklep pozwanego w G. przy ul. (...) został zamknięty dla klientów w dniu 5 marca 2014 roku i zlikwidowany, podobnie jak sklep pozwanego w L. przy ul. (...). Miejscowość L. jest położona od G. w odległości około 92 km.

dowód: akta osobowe powódek

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne, dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy IV P 194/14, IV P 195/14, IV P 196/14, IV P 197/14, IV P 201/14, IV P 202/14, IV P 203/14, IV P 204/14, IVP 205/14, IVP 206/14 i dokumentów znajdujących się w aktach osobowych powódek. Z zeznania świadków Z. J., J. G. i E. K. oraz zeznań powódki B. K..

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków Z. J. (k. 55v), J. G. (k. 129), E. K. (k. 130). Zeznania tych osób są jasne, logiczne.

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Prawdziwość dokumentów nie budziła bowiem wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony.

Sąd nie przesłuchał I. Z. za pozwaną osobę prawną, gdyż pełnomocnik pozwanego na posiedzeniu złożył wniosek o rezygnacji z tego dowodu.

Przechodząc do rozważań prawnych w pierwszej kolejności należy zauważyć, że kwestia odprawy pieniężnej uregulowana została w ustawie z dnia 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844; dalej: ustawa o zwolnieniach grupowych). Ustawa o zwolnieniach grupowych przewiduje dwa rodzaje zwolnień uzasadniających wypłatę odprawy pieniężnej, a mianowicie: zwolnienia grupowe oraz indywidualne zwolnienia z przyczyn niedotyczących pracowników. Pierwszą kategorię reguluje przepis art. 1 ust. 1 ustawy o zwolnieniach grupowych, zgodnie z którym przepisy ustawy stosuje się w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, w drodze wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę, a także na mocy porozumienia stron, jeżeli w okresie nieprzekraczającym 30 dni zwolnienie obejmuje co najmniej:

1) 10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników,

2) 10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100, jednakże mniej niż 300 pracowników,

3) 30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 lub więcej pracowników

- zwanego dalej "grupowym zwolnieniem".

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o zwolnieniach grupowych pracownikowi, w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w ramach grupowego zwolnienia, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości:

1) jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony
u danego pracodawcy krócej niż 2 lata;

2) dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony
u danego pracodawcy od 2 do 8 lat;

3) trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony
u danego pracodawcy ponad 8 lat.

Indywidualny tryb zwolnień przewidziany został w art. 10 ustawy
o zwolnieniach grupowych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 tej ustawy przepis art. 8 stosuje się odpowiednio w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, jeżeli przyczyny te stanowią wyłączny powód uzasadniający wypowiedzenie stosunku pracy lub jego rozwiązanie na mocy porozumienia stron, a zwolnienia w okresie nieprzekraczającym 30 dni obejmują mniejszą liczbę pracowników niż określona w art. 1 ustawy.

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie spełnione zostały przesłanki z art. 10 ust. 1 ustawy o zwolnieniach grupowych. Bezsporne jest, że ustawa o zwolnieniach grupowych ma zastosowanie do (...) S.A. w Ł.. Pozwany jest bowiem dużym pracodawcą i zatrudnia zdecydowanie więcej niż 20 pracowników. Przeprowadzone postępowanie dowodowe ponad wszelką wątpliwość wykazało zaś, że jedyną przyczyną rozwiązania umów o pracę z wszystkimi powódkami w tym również B. K. była likwidacja sklepu pozwanego znajdującego się w G. przy ul. (...). Z. J., który był bezpośrednim przełożonym powódek jako kierownik sklepu, nie miał zastrzeżeń do pracy powódek i wysoko oceniał jakość świadczonej przez nie pracy. W ocenie Sądu także w przypadku B. K. likwidacja sklepu była jedyną przyczyną rozwiązania z umowy o pracę w rozumieniu art. 10 ustawy o zwolnieniach grupowych. W żaden sposób nie można bowiem zgodzić się ze stanowiskiem pozwanego, że odmowa przyjęcia przez te powódki proponowanej pracy w L. stanowiła współprzyczynę rozwiązania stosunku pracy, co wykluczałoby stosowanie art. 10 wymienionej ustawy.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego został wprawdzie wyrażony pogląd, że jeśli pracownikowi zaproponowano odpowiednią pracę, to odmowa jej przyjęcia może być w pewnym wypadku potraktowana jako współprzyczyna rozwiązania stosunku pracy. Jednak zdaniem Sądu Najwyższego odmowa przyjęcia nowych warunków pracy noszących znamiona szykany, jak i nieprzyjęcie warunków wyraźnie z jakiegoś powodu niedogodnych dla pracownika nie stoi na przeszkodzie uznaniu, że przyczyny rozwiązania stosunku pracy leżą wyłącznie po stronie zakładu pracy. Sąd Najwyższy zastrzegł przy tym, że o zastosowaniu podwyższonych kryteriów „wyłączności powodów” można mówić tylko wtedy, gdy dochodzi do złożenia pracownikowi oświadczenia woli o wypowiedzeniu warunków pracy i płacy, nie zaś w sytuacjach gdy z pracownikiem były jedynie prowadzone rozmowy na temat przekształcenia treści jego stosunku pracy, lecz ostatecznie zakład pracy nie decyduje się na formalne wypowiedzenie mu warunków pracy lub płacy (wyrok z dnia 9 listopada 1990 r., I PR 335/90, LexPolonica nr 317980, OSP 1991/9 poz. 212).

W niniejszej sprawie pozwany złożył powódkom (za wyjątkiem B. K.) oświadczenia woli o wypowiedzeniu warunków umowy o pracę poprzez zmianę miejsca pracy na sklep położony przy ul. (...) w L. (gm. C.). Podkreślić jednak należy, że miejscowość ta jest położona od G. w odległości około 92 km. Podjęcie przez nie zatrudnienia w L. w sposób oczywisty byłoby dla nich radykalną i niekorzystną zmianą warunków pracy. W gruncie rzeczy powódki musiałaby przeprowadzić się do tej miejscowości lub pokonywać codziennie znaczną odległość dzielącą miejsce pracy od miejsca zamieszkania (około 184 km dziennie w obie strony). Codzienne dojazdy na taką odległość niewątpliwie byłyby dla powódek czasochłonne i kosztowne. Na marginesie warto w tym miejscu przypomnieć, że zgodnie z treścią złożonych powódkom wypowiedzeń ich wynagrodzenie nie uległoby podwyższeniu, co w jakimś stopniu mogłoby zrekompensować im niedogodności związane z dojazdami.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 10 ustawy o zwolnieniach grupowych zasądził od pozwanego na rzecz powódek odprawy pieniężne zgodnie z pozwami. Powódki przepracowały u pozwanego mniej niż dwa lata, zgodnie zatem z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, należała im się odprawa pieniężna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia. O odsetkach za opóźnienie orzeczono na podstawie art. 481 k.c.

Na podstawie art. 98 k.p.c w zw. z art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu opłaty od pozwów zgodnie z wartością przedmiotu sporu.

W sprawach z powództwa K. O. Sąd na podstawie art. 355 k.p.c umorzył postępowania, uznając że okoliczności niniejszej sprawy nie wskazują na to, aby cofnięcie pozwu było sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego albo zmierzało do obejścia prawa. W sprawie tej kosztami sądowymi, od uiszczenia której powódka była zwolniona, Sąd obciążył Skarb Państwa.

We wszystkich sprawach o kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Powódki wygrały niniejszy proces w całości. W związku jednak z tym, że powódki nie poniosły żadnych kosztów procesu w rozumieniu norm przepisanych, Sąd ustalił tylko, że koszty procesu ponosi strona pozwana.