Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 3 czerwca 2015 roku

W dniu 12 sierpnia 2014 r. (...) Spółka akcyjna z siedzibą w G. wniosła pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko B. G. o zapłatę kwoty 1.905,39 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 1.904,87 zł od dnia 22 maja 2012 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 0,52 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 12 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty, a także zasądzenie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że strony postępowania łączyła umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Na podstawie tej umowy powód wystawił dokumenty finansowe. Pozwana nie dokonała zapłaty należnych powodowi kwot. W dniu 9 listopada 2012 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty należności głównej wraz z odsetkami. Pomimo upływu terminu wyznaczonego w wezwaniu do zapłaty, pozwana nie uregulowała ciążącego na niej zobowiązania. Powód wskazał, że na dochodzoną w niniejszym postępowaniu kwotę składa się kwota 1.904,87 zł tytułem sumy kapitałów wynikająca z faktur VAT i korekt oraz kwota 0,52 zł tytułem odsetek ustawowych wyliczonych, z tytułu opóźnienia w zapłacie faktur VAT, objętych żądaniem pozwu (pozew k. 4-8).

W dniu 4 września 2014 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, nakazując pozwanej B. G. zapłacenie na rzecz powoda (...) Spółki akcyjnej z siedzibą w G. kwotę dochodzoną pozwem wraz z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu ( nakaz zapłaty wydany w sprawie o sygn. VI Nc-e 1167794/14 k.9).

Pozwana B. G. wniosła skutecznie sprzeciw od wyżej wskazanego nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda kosztów procesu, według norm przepisanych. W uzasadnieniu przyznała, że łączyła ją z powodem umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 18 sierpnia 2011 r., zgodnie z która powód był zobowiązany do dostarczania pozwanej usług internetowych oraz telewizyjnych, a pozwana zobowiązana była do zapłaty za usługi abonamentowe. Pozwana podniosła, ze w trakcie trwania umowy powód nie wywiązał się z warunków umowy. Pozwana wskazał, ze wielokrotnie składała reklamacje telefoniczne oraz pisemne na liczne przerwy, w tym przerwy kilkudniowe w dostarczaniu usług abonamentowych. W związku z dalszymi problemami w dostawie usług abonamentowych, pozwana wypowiedziała umowę i zawarła nową umowę z innym dostawcą, która obowiązuje w dalszym ciągu ( sprzeciw od nakazu zapłaty k. 10-13).

W odpowiedzi na złożony przez pozwaną sprzeciw od nakazu zapłaty, powód podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko. Powód wskazał, że z uwagi na zerwanie warunków umowy promocyjnej przez pozwaną ze skutkiem na dzień 30 kwietnia 2012 r., przed upływem okresu jej obowiązywania, na pozwaną została nałożona jednorazowa kara za zerwanie warunków umowy w wysokości 1.904,88 zł (odpowiedź na sprzeciw pozwanej k. 75-77).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 18 sierpnia 2011 r. pomiędzy (...) Spółką akcyjną z siedzibą w G. (dostawca), a B. G. (zamawiający) została zawarta umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych. W ramach umowy dostawca zobowiązany był do świadczenia usług telewizyjnych i internetowych pod adresem przy ul. (...) lok. 8 w W., a zamawiający do zapłaty za świadczone usługi. Umowa została zawarta w ramach promocji: „Wiosna – Lato 2011 Paczka T. (...) (OpCz)”. Umowa została zawarta na czas nieoznaczony, z możliwością jej rozwiązania przez każdą ze stron z uprzednim jednomiesięcznym okresem wypowiedzenia, ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego. Stosownie do treści § 8 abonentowi przysługiwało prawo do złożenia reklamacji. Reklamacje mogły dotyczyć m.in. niewykonania lub nienależytego wykonania usługi. W świetle § 5 ust. 8 regulaminu promocji (...) S.A., obowiązek zwrotu ulg nie dotyczył przypadków, w których przepisy prawa uprawniają abonenta do rozwiązania umowy bez obowiązku zwrotu ulgi przyznanej w związku z zawarciem umowy. Zgodnie z § 2 ust. 15 regulaminu świadczenia usług telekomunikacyjnych przez (...) S.A., w przypadku gdy promocja przewiduje przyznanie abonamentowi upustu w związku z zawieraną umową abonencką, dostawcy usług przysługuje roszczenie odszkodowawcze z tytułu jednostronnego rozwiązania umowy przez abonenta lub dostawcę usług z winy abonenta, przed upływem okresu na który była zawarta. Odszkodowanie to nie może przekroczyć wartości upustu przyznanego abonentowi przy zawarciu umowy, pomniejszonego o proporcjonalną wartość upustu za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. W dniu 23 sierpnia 2011 r. dostawca dokonał podłączenia sieci abonenckiej, którą dysponowała B. G. i tym samym umożliwił jej korzystanie z dostarczanych usług telekomunikacyjnych (okoliczności bezsporne: dowód umowa k. 44, regulamin promocji (...) S.A. k. 45-48, regulamin świadczenia usług telekomunikacyjnych przez (...) S.A. k. 78-81, zlecenie podłączenia do sieci abonamentowej k. 82-83).

W piśmie z dnia 26 marca 2012 r. adresowanym do (...) S.A. z siedzibą w W., B. G. wskazała, że w związku z karygodnie lekceważącym stosunkiem (...) S.A., polegającym na nie reagowaniu na prośby związane z bardzo wolno działającym Internetem żąda natychmiastowego rozwiązania umowy o świadczenie usług telewizji cyfrowej i internetu. W dniu 23 maja 2012 r. nastąpił zwrot urządzeń abonenckich (dowód: odstąpienie od umowy k. 88, protokół zwrotu urządzeń k. 84).

B. G. w związku z nieprawidłowością w działaniu usługi internetowej złożyła reklamacje, które zostały przyjęte i zarejestrowane przez (...) S.A. z siedzibą w W. pod nr (...) w dniu 6 kwietnia 2012 r. oraz nr (...) w dniu 25 maja 2012 r. (dowód: potwierdzenia przyjęcia reklamacji k. 14-15).

Pismem z dnia 24 kwietnia 2012 r. (...) S.A. z siedzibą w W. poinformowała B. G., że jej reklamacja została rozpatrzona pozytywnie w zakresie nieprawidłowości w działaniu usługi internetowej w okresie od 4 lutego 2012 r. do dnia 6 lutego 2012 r. oraz od 24 lutego 2012 r. do 29 lutego 2012 r., natomiast negatywnie w pozostałym zakresie. Ponadto wskazano, ze przyznane zostało jej odszkodowanie w kwocie 36 zł, która została zaliczona na poczet wymagalnej faktury za kwiecień 2012 r. (dowód: pismo powoda k. 89-92).

Z tytułu świadczonych usług telekomunikacyjnych (...) S.A. z siedzibą w W. wystawiła następujące faktury VAT na B. G.:

1.  fakturę VAT nr (...) z dnia 7 kwietnia 2012 r. na kwotę 123,81 zł, z terminem płatności do dnia 23 kwietnia 2012 r. (k. 50);

2.  fakturę korygującą nr (...) do faktury VAT nr (...) z dnia 7 kwietnia 2012 r., za zerwanie warunków promocji, na kwotę 1.904,88 zł, z terminem płatności do dnia 21 maja 2012 r. (k. 49);

3.  notę odsetkową nr (...) z dnia 4 lipca 2012 r., z tytułu odsetek w wysokości 0,52 zł, płatną w ciągu 7 dni od otrzymania (k. 51).

W piśmie z dnia 9 listopada 2012 r. (...) Spółka akcyjna z siedzibą w G. wezwała B. G. do spłaty zadłużenia z tytułu świadczonych usług w kwocie 1.905,39 zł do dnia 16 listopada 2012 r. (dowód: wezwanie do zapłaty k 42).

W odpowiedzi na wezwanie do zapłaty B. G. poinformowała (...) S.A. z siedzibą w W., że skutecznie odstąpiła od umowy zawartej w dniu 23 sierpnia 2011 r. (pismo pozwanej k. 85).

(...) S.A. z siedzibą w W. w piśmie z dnia 26 listopada 2012 r. poinformowała B. G., że na jej koncie widnieje zaległość w wysokości 1.905,39 zł, którą należy niezwłocznie uregulować (pismo powoda k. 86).

Stan faktyczny we wskazanym zakresie nie był sporny między stronami. Sąd ustalił go na podstawie powołanych wyżej dowodów z dokumentów oraz na podstawie twierdzeń strony niezaprzeczonych przez stronę przeciwną stosownie do art. 229 k.p.c. i 230 k.p.c.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Powód wywodził swe żądanie z tytułu kary umownej jaką obciążył pozwaną, za przedterminowe rozwiązanie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 18 sierpnia 2011 r., zawartej na warunkach promocyjnych.

Stosownie do art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2001 roku, nr 171, poz. 1800), świadczenie usług telekomunikacyjnych odbywa się na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. W ramach umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych zobowiązuję się świadczyć na rzecz abonenta usługi telekomunikacyjne określone w umowie, zaś abonent zobowiązuje się do zapłaty dostawcy należności za świadczone usługi.

Zgodnie z art. 483 § 1 k.c. można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna), w myśl zaś art. 484 § 1 k.c. w razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody. Żądanie odszkodowania przenoszącego wysokość zastrzeżonej kary nie jest dopuszczalne, chyba że strony inaczej postanowiły.

Niewątpliwym jest, że wierzyciel, dla którego zastrzeżona została kara umowna, nie ma obowiązku wykazywać faktu poniesienia szkody oraz że niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania nastąpiło na skutek okoliczności, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność, natomiast dla realizacji przysługującego mu roszczenia o zapłatę kary umownej musi wykazać istnienie i treść zobowiązania łączącego go z dłużnikiem, a także fakt niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania ( zob. wyrok SN z dnia 7 lipca 2005 r., V CK 869/04, LEX nr 150649).

Zgodnie z § 2 ust. 15 Regulaminu świadczenia usług telekomunikacyjnych przez (...) S.A., w przypadku gdy promocja przewiduje przyznanie abonamentowi upustu w związku z zawieraną umową abonencką, dostawcy usług przysługuje roszczenie odszkodowawcze z tytułu jednostronnego rozwiązania umowy przez abonenta lub dostawcę usług z winy abonenta, przed upływem okresu na który była zawarta. Odszkodowanie to nie może przekroczyć wartości upustu przyznanego abonentowi przy zawarciu umowy, pomniejszonego o proporcjonalną wartość upustu za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania.

Niesporne było między stronami zarówno zawarcie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych w dniu 18 sierpnia 2011 r., jak również skuteczne odstąpienie przez pozwaną od umowy ze skutkiem na dzień 30 kwietnia 2012 r.

Zgodnie z ogólną regułą rozkładu ciężaru dowodu przewidzianą w art. 6 k.c. to na powodzie spoczywa obowiązek udowodnienia zasadności i wysokości roszczenia w stosunku do pozwanego. Dopiero, gdy wykaże, że roszczenie to zarówno, co do zasady, jak i wysokości powodowi przysługuje, ciężar udowodnienia, że roszczenie to jest nienależne, bądź jego wysokość jest inna, zostaje przesunięty na pozwanego. Zdaniem Sądu przytaczanie przez stronę dowodów na okoliczność poparcia swoich twierdzeń jest jej obowiązkiem. Obowiązek ten ma charakter procesowy, co oznacza, że nie może być on od strony wyegzekwowany, jednakże zaniechanie udowadniania swoich roszczeń może skutkować ujemnymi sankcjami nawet w postaci negatywnego dla danej strony wyniku procesu. Jeżeli materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie daje podstawy do dokonania odpowiednich ustaleń faktycznych w myśl twierdzeń jednej ze stron, Sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje z braku udowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów. Należy to rozumieć w ten sposób, że strona, która nie przytoczyła wystarczających dowodów na poparcie swych twierdzeń ponosi ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia, o ile ciężar dowodu, co do tych okoliczności na niej spoczywał (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 2012-01-18, I ACa 1320/11).

Tymczasem powód nie wykazał wysokości zgłoszonego żądania, bowiem z treści umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych ani regulaminu świadczenia usług telekomunikacyjnych, regulaminu promocji oraz wystawionych faktur i noty odsetkowej nie wynika w jakiej wielkości została pozwanej udzielona ulga w ramach promocji, przy zawieraniu umowy o świadczeniu usług telekomunikacyjnych. W szczególności powód nie przedstawił cennika, na podstawie którego można by było na zasadzie różnicowania cen, obliczyć wysokość udzielonej ulgi, według schematu wskazanego w regulaminie promocji, co pozwoliłoby na zweryfikowanie wysokości roszczenia.

Konsekwentnie, niewykazanie roszczenia głównego powoduje, że także żądanie w zakresie odsetek za opóźnienie w jego spełnieniu nie zasługiwało na uwzględnienie, ponieważ bez należności głównej naliczenie odsetek jest niezasadne. Konieczność przyjęcia takiego stanowiska wynika z istoty oraz funkcji odsetek i znajduje potwierdzenie w przepisach art. 359 § 1 k.c., a zwłaszcza w art. 481 § 1 k.c. ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie I ACa 300/12, LEX nr 1238206).

Mając na względzie powyższe, Sąd orzekł jak w sentencji.

SSR Paweł Szymański

Zarządzenie: odpis postanowienia doręczyć pełnomocnikowi powoda.