Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 marca 2016r. w S.

odwołania A. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 8 lipca 2015 r. Nr (...)

w sprawie A. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do świadczenia przedemerytalnego

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 1121/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 lipca 2015 r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 3 pkt 1-3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych odmówił A. W. prawa do świadczenia przedemerytalnego wskazując, że ubezpieczony nie spełnił warunków do przyznania w/w świadczenia.

Odwołanie od w/w decyzji złożył A. W. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony wskazał, że organ rentowy błędnie nie zaliczył mu do stażu ubezpieczeniowego okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców w latach 01.04.1970 r. do 31.03.1973r. jak również okresu zatrudnienia w Straży Pożarnej w G., który to okres został udokumentowany zeznaniami świadków (odwołanie k. 1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.5-6).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony A. W. ur. (...) wystąpił dnia 2 czerwca 2015 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia przedemerytalnego. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że ubezpieczony udowodnił okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze 34 lat i 14 dni, a ostatnim jego okresem składkowym był okres prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej do dnia 30 czerwca 2011 r. Ponadto organ rentowy wskazał, że nie została ogłoszona upadłość ubezpieczonego jako przedsiębiorcy i w związku z tym, nie zostało również wykazane, aby do daty ogłoszenia upadłości ubezpieczony osiągnął wiek 61 lat. Z uwagi na powyższe decyzją z dnia 8 lipca 2015 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego (decyzja z 08.07.2015 r. k.37 akt organu rentowego).

Ubezpieczony A. W. od dnia 02 stycznia 1992 r. do dnia 30 czerwca 2011 r. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą (k.18 akt organu rentowego). Od dnia 1 lipca 2011 r. ubezpieczony jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna, w tym z prawem do zasiłku od dnia 09.07.2011 r. W dniu 05 stycznia 2012 r. upłynął ubezpieczonemu 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych. W okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych ubezpieczony nie odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej (zaświadczenie z PUP k. 19). Powiatowy Urząd Pracy w G. wystawił ubezpieczonemu zaświadczenie o zarejestrowaniu jako osoby bezrobotnej dnia 01 czerwca 2015 r., a dnia 02 czerwca 2015 r. ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego. Ubezpieczony A. W. wyrejestrował działalność gospodarczą z dniem 30 czerwca 2011 r. z ewidencji działalności gospodarczej, nie składał wniosku o ogłoszenie upadłości prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (okoliczności niesporne zeznania ubezpieczonego k. 11v-12). Dnia 2 marca 2015 r. A. W. skończył 61 lat.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego A. W. nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która:

1) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta oraz 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

2) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o promocji zatrudnienia", w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn, lub

3) do dnia ogłoszenia upadłości prowadziła nieprzerwanie i przez okres nie krótszy niż 24 miesiące pozarolniczą działalność, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych", i za ten okres opłaciła składki na ubezpieczenia społeczne oraz do dnia ogłoszenia upadłości ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta i 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

4) zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 30 dni od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, pobieranej nieprzerwanie przez okres co najmniej 5 lat, i do dnia, w którym ustało prawo do renty, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna i osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

5) do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn, lub

6) do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego, z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiadała okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 34 lata dla kobiet i 39 lat dla mężczyzn.

Świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1) nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2) w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3) złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

W okolicznościach niniejszej sprawy zastosowanie ma przepis art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z ust. 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, gdyż ostatnim okresem ubezpieczenia był okres prowadzonej przez ubezpieczonego pozarolniczej działalności gospodarczej i w związku z wykreśleniem tej działalności z dniem 30 czerwca 2011 r. ubezpieczony został zarejestrowany jako bezrobotny z prawem do zasiłku od dnia 09 lipca 2011 r.

Ogłoszenie upadłości prowadzonej działalności stanowi jedną z niezbędnych przesłanek do nabycia świadczenia przedemerytalnego zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych. Za niewystarczające do spełnienia tego warunku uznać należy samo zaprzestanie prowadzenia działalności i wyrejestrowanie jej z ewidencji działalności gospodarczej. Ustawodawca przewidział bowiem inny warunek wiążący się z niewypłacalnością dłużnika (por. art. 10 i art. 11 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze - tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 1112). Ocena, czy taki stan rzeczywiście zachodzi, może nastąpić dopiero po złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości (Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 25 października 2012 r., III AUa 329/12). W sprawie niniejszej ubezpieczony nie złożył wniosku o ogłoszenie upadłości prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, a taka możliwość istniała na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy prawo upadłościowe, gdyż przepisy wskazanej ustawy stosuje się do przedsiębiorców w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - kodek cywilny. Definicję przedsiębiorcy zawiera art. 43 ¹ k.c.

Ponadto nadmienić również należy, iż wiek 61 lat musi być spełniony co najmniej na datę ogłoszenia upadłości, czego ubezpieczony również nie wykazał, ze względu na brak postanowienia o ogłoszeniu upadłości. Na marginesie należy wskazać, iż wiek 61 ubezpieczony skończył 2 marca 2015r. tj. 3 lata, 7 miesięcy i 2 dni po wykreśleniu działalności gospodarczej z ewidencji, (co ubezpieczony uważa za tożsame z ogłoszeniem upadłości).

Powyższe wskazuje zatem, że ubezpieczony nie spełnił przesłanek do przyznania mu świadczenia przedemerytalnego.

W ocenie Sądu do ubezpieczonego nie ma zastosowania przepisy art. 2 ust. 1 pkt 2, 5 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, gdyż dotyczą one osób, z którymi został rozwiązany stosunek pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, natomiast ubezpieczony do 30 czerwca 2011 r. był osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą. Ostatni stosunek pracy został rozwiązany z ubezpieczonym dnia 30 września 1991 r. za porozumieniem stron (świadectwo pracy wystawione przez SP ZOZ w G. k.16 akt organu rentowego). Bezprzedmiotowe zatem dla niniejszej sprawy stało się badanie, czy ubezpieczonemu powinien być uznany do stażu ubezpieczeniowego okres pracy w gospodarstwie rolnym rodziców i okres pracy w Straży Pożarnej w G. na podstawie tylko zeznań świadków.

Sąd uznał zatem, iż ubezpieczony nie spełnił przesłanek z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴ § 1 kpc orzekł jak w wyroku.