Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 września 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił Z. T. prawa do emerytury. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że ubezpieczony nie udowodnił 15 - letniego okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze , a także nie udowodnił wymaganego 25 – letniego okresu składkowego i nieskładkowego. Organ rentowy uznał za udowodnione 22 lata , 4 miesiące i 19 dni stażu sumarycznego, w tym 11 lat , 2 miesiące i 11 dni stażu pracy w warunkach szczególnych. Do stażu pracy w warunkach szczególnych Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie uwzględnił wnioskodawcy okresu zatrudnienia w Odlewni (...) Sp. z o.o. w K. od 5 marca 1993 r. do 8 października 1998 r. na stanowisku operatora urządzeń odlewniczych z uwagi na fakt ,iż wskazane stanowisko pracy wykonywanej w szczególnych warunkach jest niezgodne z powołanym wykazem , działem , pozycją i punktem zarządzenia resortowego (w świadectwie pracy z dnia 8 października 1998 r. wskazany jest wykaz A , Dział III , pkt 22 natomiast operator kokilarki i urządzeń odlewniczych znajduje się w Dziale III , poz. 22 pkt 4).

/decyzja k.27-27 odwrót plik I akt ZUS/

W dniu 16 października 2015 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie Z. T. od w/w decyzji. W treści odwołania wnioskodawca wskazał ,że posiada on wymagany ogólny staż pracy , gdyż w okresie od 1 maja 1970 r. do 30 czerwca 1973 r. pomagał rodzicom w prowadzonym przez nich gospodarstwie rolnym. Ponadto wnioskodawca podkreślił , że w okresie od 5 marca 1993 r. do 8 października 1998 r. wykonywał pracę w warunkach szczególnych będąc operatorem urządzeń odlewniczych.

/odwołanie k.2-4/

W odpowiedzi na odwołanie, która wpłynęła do tutejszego Sądu w dniu 16 listopada 2015 r., organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując , że zaskarżona decyzja została zmieniona decyzją z dnia 5 listopada 2015 r., mocą której ustalono , że ogólny staż pracy wnioskodawcy wynosi 24 lata ,11 miesięcy i 15 dni okresów składkowych i nieskładkowych , a staż pracy w warunkach szczególnych wyniósł 11 lat , 2 miesiące i 11 dni. Organ rentowy podkreślił , że do ogólnego stażu pracy został zaliczony wnioskodawcy okres od dnia 30 kwietnia 1971 r. do 25 listopada 1973 r.

/odpowiedź na odwołanie k.11-12/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony Z. T. urodził się (...) Ma wykształcenie zawodowe. Z zawodu jest mechanikiem samochodowym.

/okoliczności bezsporne/

W dniu 24 lipca 2015 r. złożył wniosek o emeryturę , po którego rozpatrzeniu wydano zaskarżoną decyzje, z zawartym w jej treści , uzasadnieniem, przytoczonym – wyżej.

/wniosek k.1-8 plik I akt ZUS , decyzja k. 27-27 odwrót plik I akt ZUS/

Decyzją z dnia 5 listopada 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił Z. T. prawa do emerytury. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że ubezpieczony nie udowodnił wymaganego 25 – letniego okresu składkowego i nieskładkowego , a także nie udowodnił 15 - letniego okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Organ rentowy uznał za udowodnione 24 lata , 11 miesięcy i 15 dni stażu sumarycznego, w tym 11 lat , 2 miesiące i 11 dni stażu pracy w warunkach szczególnych. Do stażu pracy w warunkach szczególnych Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie uwzględnił wnioskodawcy okresu zatrudnienia w Odlewni (...) Sp. z o.o. w K. od 5 marca 1993 r. do 8 października 1998 r. na stanowisku operatora urządzeń odlewniczych z uwagi na fakt ,iż wskazane stanowisko pracy wykonywanej w szczególnych warunkach jest niezgodne z powołanym wykazem , działem , pozycją i punktem zarządzenia resortowego (w świadectwie pracy z dnia 8 października 1998 r. wskazany jest wykaz A , Dział III , pkt 22 natomiast operator kokilarki i urządzeń odlewniczych znajduje się w Dziale III , poz. 22 pkt 4). Organ rentowy podkreślił ,że do ogólnego stażu pracy został zaliczony wnioskodawcy okres od dnia 30 kwietnia 1971 r. ( tj. od ukończenia 16 roku życia) do 25 listopada 1973 r.

/decyzja k.38-38 odwrót plik I akt ZUS/

Decyzją z dnia 29 stycznia 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił Z. T. prawa do emerytury. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że ubezpieczony nie udowodnił 15 - letniego okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Organ rentowy uznał za udowodnione 25 lat stażu sumarycznego, w tym 11 lat , 2 miesiące i 11 dni stażu pracy w warunkach szczególnych. Do stażu pracy w warunkach szczególnych Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie uwzględnił wnioskodawcy okresu zatrudnienia w Odlewni (...) Sp. z o.o. w K. od 5 marca 1993 r. do 8 października 1998 r. na stanowisku operatora urządzeń odlewniczych z uwagi na fakt ,iż wskazane stanowisko pracy wykonywanej w szczególnych warunkach jest niezgodne z powołanym wykazem , działem , pozycją i punktem zarządzenia resortowego (w świadectwie pracy z dnia 8 października 1998 r. wskazany jest wykaz A , Dział III , pkt 22 natomiast operator kokilarki i urządzeń odlewniczych znajduje się w Dziale III , poz. 22 pkt 4). Organ rentowy podkreślił ,że do ogólnego stażu pracy został zaliczony wnioskodawcy okres od dnia 10 października 1978 r. do 8 grudnia 1978 r. tj. okres pracy w (...) ‘’ T. - W.”.

/decyzja k.59-59 odwrót plik I akt ZUS/

Z. T. nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

/okoliczność bezsporna/

Wnioskodawca na dzień 1 stycznia 1999 roku udokumentował 25 lat ogólnego stażu pracy.

/decyzja k.59-59 odwrót plik I akt ZUS/

W okresie od 5 marca 1993 r. do 8 października 1998 r. Z. T. zatrudniony był w Odlewni (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K. .

/świadectwo pracy – dokumentacja osobowa k.34/

Po 15 listopada 1991 r. wnioskodawca przebywał na zasiłku chorobowym w następujących okresach : od 13 kwietnia 1994 r. do 20 kwietnia 1994 r. , od 10 kwietnia 1995 r. do 13 maja 1995 r. , od 3 stycznia 1996 r. do 5 stycznia 1996 r. , od 26 czerwca 1996 r. do 6 lipca 1996 r. , od 6 września 1996 r. do 20 września 1996 r. , od 7 marca 1997 r. do 12 marca 1997 r. , od 28 maja 1998 r. do 13 lipca 1998 r. oraz w dniu 8 października 1998 r.

/świadectwo pracy – dokumentacja osobowa wnioskodawcy k. 34/

Świadectwo wykonywania prac w warunkach szczególnych z dnia 8 października 1998 r. wskazuje , że wnioskodawca wykonywał obowiązki operatora urządzeń odlewniczych tj. stanowisko określone w Wykazie A , Dziale III , pkt 22 stanowiącym załącznik do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego. Z treści świadectwa wynika ,że wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace polegające na korekcie nastaw czasowych składników masy formierskiej , a także prace polegające na sterowaniu i obsłudze urządzeń dozujących przesiewacza.

/świadectwo wykonywania prac w warunkach szczególnych – dokumentacja osobowa wnioskodawcy k.34/

Wnioskodawca został zatrudniony w w/w zakładzie pracy w dniu 5 marca 1993 r. i powierzono mu wówczas obowiązki składacza form i rdzeni.

W okresie od 5 marca 1993 r. do 30 czerwca 1994 r. wnioskodawcy powierzano obowiązki składacza form i rdzeni.

Z dniem 1 lipca 1994 r. wnioskodawcy powierzono obowiązki formierza - operatora.

W okresie od 1 lipca 1994 r. do 30 listopada 1994 r. wnioskodawcy powierzano obowiązki formierza - operatora.

Z dniem 1 grudnia 1994 r. wnioskodawcy powierzono obowiązki operatora urządzeń odlewniczych.

/angaże – dokumentacja osobowa wnioskodawcy k.34/

W spornym okresie obowiązki pracownicze wnioskodawca realizował wykonując czynności, polegające na obsłudze pieców tyglowych, będących urządzeniami pomocniczymi w procesie technologicznym odbywającym się w zakładzie pracy. W piecach tyglowych wytwarzano żeliwo sferoidalne , a zadaniem wnioskodawcy było odebranie metalu- żeliwa i jego dalsze przesłanie na linie celem zalania form. W zakresie powierzonych obowiązków pracowniczych wnioskodawca zajmował się także obsługą urządzeń dozujących , przesiewaczy oraz dokonywał korekty nastaw czasowych składników masy formierskiej w mieszalnikach. Wnioskodawca okazjonalnie pracował jako składacz form i rdzeni , a także zajmował się obsługą kokilarki - urządzenia pomocniczego. W miejscu pracy wnioskodawca był narażony na wysoką temperaturę oraz wysokie zapylenie. Powierzone obowiązki wykonywał w pełnym wymiarze czasu pracy ,w systemie trzyzmianowym.

/zeznania świadków: S. G. min.00:16:07 – 00:29:59 , J. P. min.00:29:59 – 00:33:01 oraz zeznania wnioskodawcy min.00:33:01 – 00:35:01 w związku z jego informacyjnymi wyjaśnieniami min.00:02:20 – 00:14:42 płyta CD k.44/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zebranego w sprawie opierając się na dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy , w tym w aktach ZUS , aktach osobowych wnioskodawcy z zakładu,, (...). Ponadto Sąd oparł się na zeznaniach świadków i wnioskodawcy. Sąd przyjął za wiarygodne zeznania świadków i wnioskodawcy dotyczące wykonywanej przez niego pracy w powyżej wskazanym zakładzie. Zeznania te są spójne, konsekwentne i wzajemnie się potwierdzają. Ponadto znajdują one potwierdzenie w dokumentach dotyczących stosunku pracy wnioskodawcy w powyższym zakładzie. Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności pozwalających na odmówienie im wiarygodności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest zasadne.

Postępowanie w niniejszej sprawie sprowadziło się do rozstrzygnięcia czy okresy pracy ubezpieczonego w Odlewni (...) Sp. z o.o. w K. w okresie od 5 marca 1993 r. do 8 października 1998 r. był okresem pracy w warunkach szczególnych.

Zgodnie z treścią art.184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2015 roku, poz.748) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art.32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Stosownie do treści art.184 ust.2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 roku, emerytura, o której mowa w ust.1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Prawo do emerytury na podstawie art.184 ww. ustawy przysługuje ubezpieczonemu, który na dzień wejścia w życie ustawy (1 stycznia 1999 roku) spełnił określone w niej wymogi stażowe, a po tej dacie osiągnął wymagany wiek, niezależnie od tego czy w chwili osiągnięcia tego wieku wykonywał pracę w szczególnych warunkach, czy wykonywał inną pracę i czy pozostawał w zatrudnieniu.

Z treści przepisu art.32 ww. ustawy wynika, że możliwe jest wcześniejsze przejście na emeryturę przez pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zgodnie art.32 ust.4 ww. ustawy wiek emerytalny, o którym mowa w ust.1 rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki na podstawie którym osobom wymienionym w ust.2 i 3 przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych. Za dotychczasowe przepisy (w rozumieniu art.32 ust.4 ww. ustawy) należy uważać przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. nr 8, poz.43), ale wyłącznie w zakresie regulowanym przez ww. ustawę o emeryturach i rentach, a więc co do wieku emerytalnego, rodzaju prac lub stanowisk oraz warunków, na jakich osobom wykonującym prace określone w ust.2 i ust.3 art. 32 tej ustawy przysługuje prawo do emerytury (uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 13 lutego 2002 roku, III ZP 30/01, OSNAP 2002/10/243 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 września 2009 roku, II UK 31/09, Lex nr 559949).

Zgodnie z treścią § 3 i 4 ww. rozporządzenia za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczanymi do okresów zatrudnienia. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Powołany wykaz wskazuje wszystkie te prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego.

W wykazie tym do pracy w szczególnych warunkach zostały zaliczone prace przy odlewaniu staliwa, żeliwa, metali nieżelaznych i rur polegające na obsłudze żeliwiaków, rozlewni i ich urządzeń pomocniczych ( dział III punkt 22 ).

Stanowiska, na których praca jest wykonywana w szczególnych warunkach zostały sprecyzowane w załączniku nr 1 do Zarządzenia Nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego. (Dz. Urz. MG z dnia 29 czerwca 1985 r.).W dziale III pozycji 22 punkcie 4 wymieniono stanowisko operatora kokilarki i urządzeń odlewniczych , a w punkcie 5 operatora maszyny odlewniczej. Wykaz ten stanowi - jako, że ma charakter informacyjny, techniczno-porządkujący, uściślający ogólne pojęcia istniejące w rozporządzeniu Rady Ministrów - swego rodzaju wskazówkę, dowód, że takie a nie inne czynności były przez pracownika istotnie wykonywane w szczególnych warunkach (wyrok Sądu Najwyższego z 29 stycznia 2008 roku, I UK 192/07, Lex nr 447272).

I , z dokonanych ustaleń wynika, że czynności wykonywane przez wnioskodawcę , w spornym okresie, spełniały przesłanki cyt. (...) [ gdyż ono stanowi źródło prawa] – Wykaz A Dział III poz. 22 . Oraz posiłkowo – aktu prawnego resortowego : załącznika nr 1 do Zarządzenia Nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego. (Dz. Urz. MG z dnia 29 czerwca 1985 r.) Wykaz A , dział III pozycji 22 punkt 4 wymieniono stanowisko operatora urządzeń odlewniczych , punkt 5 operator maszyny odlewniczej.

Należy także wskazać, iż prawo do emerytury przewidziane w art.184 w związku z art.32 ww. ustawy o emeryturach i rentach ma charakter wyjątkowy, jest odstępstwem od ogólnej reguły dotyczącej warunków przechodzenia na emeryturę, a zatem właściwe przepisy muszą być wykładane w sposób ścisły. Niedopuszczalna jest wykładnia rozszerzająca, prowadząca w konsekwencji do wypaczenia idei, że emerytura w wieku wcześniejszym jest wynikiem pracy w obciążających dla zdrowia warunkach. Wykonywanie pracy w szczególnych warunkach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy oznacza, że pracownik nie ma powierzonych innych obowiązków jak tylko te, które dotyczą pracy w szczególnych warunkach. Istotnym warunkiem przyznania świadczenia z tytułu pracy wykonywanej w szczególnych warunkach jest stwierdzenie w ramach pełnego wymiaru czasu pracy oddziaływania szkodliwych warunków na organizm pracownika. R. legis instytucji przewidzianej w art.32 ww. ustawy o emeryturach i rentach opiera się na założeniu, że praca wykonywana w szczególnych warunkach przyczynia się do szybszego obniżenia wydolności organizmu, stąd też osoba wykonująca taką pracę ma prawo do emerytury wcześniej niż inni ubezpieczeni.

Stosownie zaś do treści §2 ust.1 ww. rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach w nim określonych są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Praca w szczególnych warunkach to praca wykonywana stale (codziennie) i w pełnym wymiarze czasu pracy (przez 8 godzin dziennie, jeżeli pracownika obowiązuje taki wymiar czasu pracy) w warunkach pozwalających na uznanie jej za jeden z rodzajów pracy wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do ww. rozporządzenia (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 listopada 2001 roku, sygn. II UKN 598/00, Lex nr 79840, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 marca 2009 roku sygn. I PK 194/08, Lex nr 653420).

Nie jest natomiast dopuszczalne uwzględnianie przy ustalaniu okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, wymaganych do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym, innych równocześnie wykonywanych prac w ramach dobowej miary czasu pracy, które nie oddziaływały szkodliwie na organizm pracownika, przez co tak zatrudniony nie spełniał koniecznego warunku dla uzyskania wcześniejszych uprawnień emerytalnych, jakim było stałe wykonywanie pracy szkodliwej w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na zajmowanym stanowisku pracy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 czerwca 2008 r. sygn. II UK 306/07 Lex 528599).

W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości ,że wnioskodawca brał udział w procesie technologicznym odlewu żeliwa odbywającym się w zakładzie pracy. Jego podstawowym obowiązkiem pracowniczym była obsługa urządzeń pomocniczych ( przede wszystkim pieca tyglowego ) bez których prawidłowy proces odlewu byłby niemożliwy. Wnioskodawca odbierał żeliwo z pieca i przesyłał je dalej. Nie ulega również wątpliwości ,że wnioskodawca wykonywała powierzone mu obowiązki w pełnym wymiarze czasu pracy jedynie na hali produkcyjnej , a obowiązki jakie wykonywał wynikały wprost z procesu technologicznego odbywającego się w zakładzie pracy. Wnioskodawca w w/w spornym okresie wykonywał zatem pracę w warunkach szczególnych przy odlewaniu żeliwa.

Zdaniem Sądu cały sporny okres powinien zostać doliczony wnioskodawcy do stażu pracy w warunkach szczególnych uwzględnionego przez organ rentowy. Co do okresu przebywania wnioskodawcy na zasiłku chorobowym wskazać należy ,że Sąd podziela pogląd wyrażony w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 23 kwietnia 2010 r. II UK 313/09 (OSNP 2011/19-20/ 260). Sąd ten stwierdził, iż osiągnięcie do dnia 1 stycznia 1999 r. okresu pracy w szczególnych warunkach, o którym mowa w art. 184 ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalnej wyłącza ponowne ustalenie tego okresu po osiągnięciu wieku emerytalnego według zasad wynikających z art. 32 ust. 1a pkt 1 tej ustawy obowiązujących od 1 lipca 2004 r.

Wyżej przytoczone ustalenia pozwalają przyjąć, iż ubezpieczony legitymuje się zarówno wymaganym ogólnym stażem pracy jak i ponad 15-letnim okresem pracy w szczególnych warunkach, ukończył wymagany wiek, nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego co uprawnia go do wcześniejszej ze względu na wiek emerytury.

Wobec powyższego Sąd zmienił zaskarżoną decyzję na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 K.p.c. i orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

W punkcie 2 sentencji wyroku, wobec uwzględnienia przez organ rentowy żądania wnioskodawcy w zakresie uznania , że legitymuje się on wymaganym ogólnym stażem pracy , Sąd na podstawie art. 477 ¹³ k.p.c. umorzył postępowanie w zakresie objętym decyzjami z dni 5 listopada 2015 roku i 29 stycznia 2016 roku.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organu rentowego, wyrażając zgodę na wypożyczenie akt ZUS.