Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lipca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2015 r. w Giżycku

na rozprawie

sprawy z powództwa A. J.

przeciwko U. Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu Niestandaryzowanemu Funduszowi Sekurytyzacyjnemu w W.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

1.Oddala powództwo.

2.Zasądza od powoda A. J. na rzecz pozwanego U. Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowaneego Funduszu Sekurytyzacyjnego w W. kwotę 617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Alina Kowalewska

UZASADNIENIE

Powód A. J. w dniu 8 grudnia 2014 r. wniósł o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego stanowiącego nakaz zapłaty z dnia 13 stycznia 2014 r. wydany przez Sąd Rejonowy w Giżycku, któremu tut. Sąd nadał klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 20 października 2014 r.

Pełnomocnik powoda podniósł zarzut przedawnienia roszczenia wskazując, iż umowa pożyczki, z której wynika zobowiązanie została zawarta w dniu 29 listopada 2006 r. na okres 52 tygodni. Powód przestał spłacać kredyt po trzech miesiącach z uwagi na trudną sytuację finansową – liczne kredyty, praca „na czarno”.

Pozwany U. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazał, iż przedmiotem powództwa opozycyjnego nie mogą być zarzuty dotyczące stanu sprzed powstania tytułu wykonawczego, bowiem w oparciu o treść art. 840 k.p.c. nie jest dopuszczalna merytoryczna zmiana uprzednio wydanego prawomocnego orzeczenia sądowego.

Sąd ustalił, co następuje:

Powód A. J. zawarł z (...) S.A. z siedzibą w W. umowę pożyczki na kwotę 1.100 zł. Powód zobowiązał się spłacić pożyczkę w 52 tygodniowych ratach. Nie wykonał jednak zobowiązania w terminie.

( dowód : umowa pożyczki – k. 6-7)

Umową sprzedaży wierzytelności z dnia 6 czerwca 2013 r. (...) spółka z siedzibą w L., która kupiła przedmiotową wierzytelność od pożyczkodawcy, zbyła ją następnie na rzecz pozwanego U. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W..

( dowód : z akt sprawy I Nc 25/14: umowa sprzedaży – k. 4)

Prawomocnym nakazem zapłaty z dnia 13 stycznia 2014 r. tut. Sąd nakazał A. J., aby zapłacił na rzecz U. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. kwotę 1.770,70 zł z ustawowymi odsetkami w wysokości 13 % od dnia 10.01.2014 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 624,50 zł tytułem kosztów procesu. A. J. wniósł sprzeciw od powyższego orzeczenia, który postanowieniem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 26 lutego 2014 r. został odrzucony z uwagi na nieuzupełnienie braków formalnych.

Postanowieniem z dnia 20 października 2014 r. tut. Sąd nadał orzeczeniu klauzulę wykonalności.

( dowód : z akt sprawy I Nc 25/14: pozew – k. 2-3, nakaz zapłaty – k. 11, sprzeciw – k. 15, postanowienie z 26.02.2014 r. – k. 26, postanowienie z 30.04.2014 r. – k. 42, wniosek o nadanie klauzuli wykonalności – k. 57)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie mogło podlegać uwzględnieniu.

Powód oparł swe roszczenie na treści art. 840 § 1 k.p.c., zgodnie z którym dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub w części albo ograniczenia, jeżeli: 1) przeczy zdarzeniom, na którym oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście, 2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.

Należy wskazać, iż podstawy powództwa opozycyjnego zostały enumeratywnie wskazane w art. 840 k.p.c., w związku z czym powództwo może być uwzględnione jedynie w razie spełnienia jednej z nich. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nie zachodzi żadna z niniejszych podstaw.

Pełnomocnik powoda żądał pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności z uwagi na przedawnienie roszczenia. W tym kontekście Sąd rozważył kwestie przedawnienia roszczenia stwierdzonego nakazem zapłaty wydanym w sprawie I Nc 25/14. Należy wskazać, iż nakaz zapłaty został wydany w dniu 13 stycznia 2014 r., a uprawomocnił się dnia 30 kwietnia 2014 r., podczas gdy klauzula wykonalności została nadana w dniu 20 października 2014 r. Mając na uwadze, iż termin przedawnienia zgodnie z art. 125 § 1 k.c. wynosi 10 lat, należy stwierdzić, iż roszczenie nie mogło ulec przedawnieniu.

Odnosząc się natomiast do przedawnienia roszczenia przed jego stwierdzeniem prawomocnym orzeczeniem należy wskazać, iż pełnomocnik pozwanego słusznie wywodził, iż powództwo egzekucyjne w tym zakresie jest niezasadne. Powódka podniosła bowiem okoliczność, która miała miejsce przed powstaniem tytułu egzekucyjnego - nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w Giżycku w dniu 13 stycznia 2014 r. Należy wskazać, iż sąd w postępowaniu o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności nie może badać zasadności tytułu egzekucyjnego będącego prawomocnym orzeczeniem sądowym, bowiem korzysta ono z powagi rzeczy osądzonej. Podstawą powództwa opozycyjnego mogą być jedynie nowe zdarzenia, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, przy czym zarzuty, które podnosi pełnomocnik powoda zmierzają do ponownego merytorycznego rozpoznania sprawy. Powyższe stanowisko jednolicie przyjmowane jest w orzecznictwie sądów powszechnych i doktrynie ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 grudnia 1972 r., II PR 372/72, OSP 1973/11/222, wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 9 stycznia 2014 r., I ACa 1236/13, LEX 1438291, wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 20 stycznia 2015 r., I ACa 811/14, LEX 1658874). Należy jednocześnie wskazać, iż powód miał możliwość skutecznego podniesienia zarzutu przedawnienia w toku toczącego się przed tut. Sądem postępowania rozpoznawczego w drodze sprzeciwu od nakazu zapłaty.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd oddalił powództwo jako bezzasadne na podstawie art. 840 k.p.c.

O kosztach Sąd orzekł w oparciu o zasadę odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 k.p.c. Proces wygrał pozwany, w związku z czym Sąd zasądził od powoda na jego rzecz kwotę 600 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego ustalonego stosownie do treści § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1348
ze zm.) oraz kwotę 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.